Το θαύμα του Μίκελ Χάνσεν και ένα ετεροχρονισμένο χρυσό
Το γκολ του Μίκελ Χάνσεν με φάουλ σε νεκρό χρόνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 κίνησε τα νήματα ώστε να αλλάξει το παγκόσμιο σκηνικό στο χάντμπολ. Και ήταν ένα πραγματικά απίθανο τέρμα που έκρινε το χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες του... 2016.
Οι Δανοί δεν είχαν πανηγυρίσει μετάλλιο στο χάντμπολ σε Ολυμπιακούς Αγώνες έως το 2016. Τρία χρόνια πριν, στο Ρίο ντε Ζανέιρο, στις 17 Αυγούστου, πήραν κατευθείαν το χρυσό μετάλλιο, χάρη σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών. Δεν δικαιούνται όλοι, άλλωστε, το προσωνύμιο Θορ και, παρ' ότι όντως έχει ορισμένα κοινά μαζί του, ο Μίκελ Χάνσεν, ένας γενειοφόρος, πλέον, γίγαντας 192 εκατοστών που παίζει στα αριστερά, δίπλα στον εξτρέμ, είτε στον άξονα, είναι όντως ένας σούπερ ήρωας του αγωνίσματός του.
Ενός εξαιρετικά δύσκολου και επίπονου αγωνίσματος, που είναι απίθανο, πάντως, να μη γνωρίζει πιένες στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το χάντμπολ εναρμονίζεται με το ξέφρενο πάρτι, τα δευτερόλεπτα περνάνε, γκολ και παίκτες μπαίνουν, είναι ένα χαοτικό φεστιβάλ, το οποίο οι κανονισμοί καλούνται να βάλουν σε τάξη.Το πιο ταχύ ομαδικό ολυμπιακό σπορ κάνει τους πρωταγωνιστές του συγκάτοικους στην τρέλα. Εκείνο το 28-26 της Δανίας επί της Γαλλίας στο Ρίο ήταν η επιβράβευση κυρίως ενός σπουδαίου αθλητή και των... Βίκινγκς του, για να αποτυπωθεί κι ένα τετριμμένο αστείο. Το έκανε, μάλιστα, την εποχή που η Γαλλία ήταν 'χρυσή' ολυμπιονίκης δις, στο Πεκίνο και στο Λονδίνο. Ούτως ή άλλως, αυτό δεν το είχε κάνει άλλη ομάδα, αλλά για την παρέα του Νίκολα Καραμπάτιτς (ενός Σέρβου που οι Γάλλοι αποκαλούν Καραμπατίκ, κάνοντας ό,τι μπορούν όχι απλώς για να ταΐσουν τον σοβινισμό τους, αλλά και να αφήσουν να αιωρείται ότι ήταν από την αρχή της ζωής του Γάλλος, ο γεννημένος στη Νις της Σερβίας παίκτης) αυτή η απώλεια είναι μία ανοιχτή πληγή.
Οι Δανοί ουδόλως αμελητέα ποσότητα ήταν, πριν μπει ο 21χρονος μελαχρινός αθλητής στο ρόστερ. Ωστόσο, η μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας τους ήρθε για να καταστήσει... διαδοχή τα καλά νέα. Το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό της Νορβηγίας, στις 27 Ιανουαρίου 2008, με το 24-20 επί της Κροατίας, είχε έρθει πριν από την είσοδο του Χάνσεν στην ομάδα. Βεβαίως, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μία εντελώς διαφορετική ιστορία. Στο Πεκίνο, οι Δανοί πήγαν με την υπογραφή της κορυφαίας ευρωπαϊκής ομάδας, οπότε και εκείνης παγκοσμίως. Είναι τόσο... ευρωπαϊκό το σπορ, που στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 40 διοργανώσεις συνολικά, μόνο μία ομάδα εκτός 'Γηραιάς Ηπείρου' έχει κατακτήσει μετάλλιο: η Νότια Κορέα, το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς 1988 στη Σεούλ!
Είναι απίστευτη η ευρωπαϊκή κυριαρχία, που αφορά κυρίως στις χώρες του βορρά. Βεβαίως, από τη στιγμή που μπλέκονται οι Γιουγκοσλάβοι σε ένα σπορ, ο χάρτης αμέσως τους απορροφά, παρ' όλα αυτά πρόκειται για χώρες με ανθρώπους που διαθέτουν άφθονη μυική δύναμη. Ό,τι συμβολίζει το χάντμπολ, είναι ο Χάνσεν. Ένας τρομερός αθλητής, πανύψηλος, που δεν του λείπει κάτι κι αυτό συνέβαινε από τη στιγμή που φόρεσε την κατακόκκινη φανέλα με το εθνόσημο.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, που πήγαν ως πρωταθλητές Ευρώπης και με την προσθήκη του Χάνσεν, οι Δανοί έτρεφαν ελπίδες για μία θέση στο βάθρο, ελπίδες που αναδεικνύονταν από ρεαλιστικές πιθανότητες. Ωστόσο, δεν τα κατάφεραν. Ο 1ος όμιλος ήταν απείρως πιο δύσκολος από τον 2ο, όπου κατέλαβαν τη 2η θέση. Το πλέον χαρακτηριστικό αυτής της διαφοράς ήταν το γεγονός ότι οι 3 ομάδες που προκρίθηκαν από τον 1ο όμιλο βρέθηκαν στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Μόνο οι Ισλανδοί την έφεραν στους Πολωνούς. Οι 4οι Ισπανοί απέκλεισαν τους Νοτιοκορεάτες σχετικά άνετα, οι Γάλλοι έκαναν το ίδιο με τους Ρώσους, οι Δανοί έπεσαν θύματα της ομάδας που είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο το 2004 στην Αθήνα, της Κροατίας του φανταστικού Γκόραν Σπρεμ, του αέρινου Μίρζα Τζόμπα και, βέβαια, του θρυλικού Ιβάνο Μπάλιτς.
Αλλά σε εκείνους τους Αγώνες άρχισε να χτίζει η Δανία την αυτοπεποίθησή της, ώστε 8 χρόνια αργότερα, στο Πεκίνο, να είναι εκείνη που θα έκανε την ανατροπή, θα απέκλειε εύκολα στα προημιτελικά τη Σλοβενία και θα υπερκερνούσε, σε ένα αλησμόνητο θρίλερ, την Πολωνία στην παράταση, αφού οι δύο ομάδες έφτασαν εκεί μετά το καταπληκτικό γκολ του Μίκαλ Ντάζεκ με τη λήξη της κανονικής διάρκειας, πριν νικήσει τους Γάλλους στον τελικό. Κι αυτό έγινε επειδή μία ομάδα που μεγάλωνε χωρίς να γερνάει, επένδυσε πάνω σε έναν σούπερ σταρ και όχι απλώς ικανό παίκτη. Έναν ηγέτη, ο οποίος από πολύ νωρίς είχε αποδείξει πως όχι μόνο ήθελε την ευθύνη, αλλά και διεκπεραίωνε τις πιο δύσκολες αποστολές, με εμφανή επιτυχία. Ακόμα κι αν επρόκειτο για παιχνίδια που είχαν λήξει.
Σε νεκρό χρόνο
Δανία-Ρωσία, 14 Αυγούστου 2008. Οι Δανοί έχουν βρεθεί σε δυσμενή θέση. Έχουν αφήσει δύο βαθμούς στην Αίγυπτο την 1η αγωνιστική, έχουν χάσει από τη Νότια Κορέα τη 2η, είναι μία ομάδα σε σοκ. Μετά από τη Ρωσία έρχονται οι Ισλανδοί, έπειτα οι Γερμανοί. Όλα μυρίζουν αποκλεισμό. Και με μισό λεπτό να απομένει στο ματς με τους Ρώσους, βρίσκονται πίσω στο σκορ, 23-24. Ανεβαίνει μέχρι κι ο τερματοφύλακας των Δανών, ο Κάσπερ Χβιντ.
Ύστερα από 5 πάσες, ο Χάνσεν αρχίζει να τρέχει προς τον άξονα. Όταν κάνει το μπάσιμο και πηδάει, στήνουν ανάχωμα 3 Ρώσοι. Στο χάντμπολ, ο παίκτης έχει το δικαίωμα, αν πηδήξει και στον αέρα ντριμπλάρει την μπάλα, να την ξαναπάρει και να σουτάρει. Ο Χάνσεν κάνει αυτό αλλά... όχι ακριβώς. Οι Ρώσοι διαμαρτύρονται, διότι θεωρούν ότι ντρίμπλαρε ενώ το πόδι του είχε βρει στο έδαφος. Μόνο που δεν μπορούν να σπαταλήσουν την ευκαιρία. Με 19'' για τη λήξη, ο Χάνσεν σκοράρει το γκολ της ισοφάρισης, αλλά στο χάντμπολ ο χρόνος τρέχει και ο τερματοφύλακας μπορεί να δώσει γρήγορα την μπάλα για να συνεχιστεί το παιχνίδι.
Λεπτομέρεια είναι ότι οι Δανοί δεν έχουν τερματοφύλακα, ο Χβιντ έχει πέσει στο τερέν από τα σπρωξίματα, η εστία τους είναι κενή και είναι έτοιμοι να πέσουν θύματα του νόμου της φυσικής που αναφέρει ότι η μπάλα ταξιδεύει γρηγορότερα από τον παίκτη. Οι Ρώσοι αλλάζουν γρήγορα, αλλά ο Αλιεκσάντρ Τσερναϊβάναφ, που γίνεται παραλήπτης ακριβώς στο κέντρο, είναι υποχρεωμένος να δώσει την μπάλα. Ο Ντμίτρι Κόβαλεφ βλέπει εστία και επιχειρεί ένα ψηλοκρεμαστό. Η μπάλα χτυπάει στο οριζόντιο δοκάρι και βγαίνει εκτός.
Από το γκολ του Χάνσεν έχουν περάσει μόλις 7 δευτερόλεπτα. Οι Δανοί προλαβαίνουν να κάνουν μία επίθεση, αλλά ο Χβιντ, που ακόμη επιστρέφει, μόνο 2 δεύτερα μετά, γίνεται υποχρεωτικά αποδέκτης. Η πάσα του πάει στα αριστερά, στον Χάνσεν, ο οποίος παρ' ότι βιάζεται, κάνει μία απίθανη πάσα στον φουνταριστό, τον Γέσπερ Νόντεσμπο, ο οποίος είναι λίγο πίσω από τη γραμμή της περιοχής των Ρώσων, όπου δηλαδή πρέπει να κινείται ο φουνταριστός. Είναι λίγο μπροστά από τον αμυντικό του, οπότε καταφέρνει να βγει πρώτος στην μπάλα, ενώ η αριστερή πλευρά είναι όλη άδεια. Στρίβει και αναχαιτίζεται, με 4'' για τη λήξη. Ο χρόνος συνεχίζει να τρέχει, το παιχνίδι τελειώνει μόνο που, αν υπάρχει στημένο, πρέπει να εκτελεστεί. Σε νεκρό χρόνο.
Ο Χάνσεν βρίσκεται αριστερά, το αριστερό πόδι του πατάει στην περιφερειακή γραμμή. Έξι Ρώσοι έχουν κάτσει στο τείχος, αφού πρόκειται για ένα σουτ, δεν έχει δικαίωμα για πάσα. Θα πάρει τη φόρα που θα του δώσει το κορμί του στατικά και θα σουτάρει. Οι 4 κοντύτεροι Ρώσοι στέκονται ανά δυάδες στα αριστερά και τα δεξιά, οι δύο ψηλότεροι στο κέντρο. Κι ο Χάνσεν το δοκιμάζει. Στέλνει την μπάλα ανοιχτά προς την εστία του Αλιέκ Γκραμς. Είναι ένα σουτ που δεν παίρνει φάλτσα κατευθείαν, όμως την τελευταία στιγμή η μπάλα φαίνεται πως στρίβει προς τα αριστερά και καταλήγει στο πλάι του τέρματος. Είναι ένα γκολ απίθανο.
Τότε, ακόμη δίχως πυκνές μαύρες τρίχες αφησμένες στη μουσούδα του, ο 21χρονος Μίκελ πετυχαίνει ένα μικρό θαύμα, σαν να βγάζει κέρμα από το αυτί ενός λαγού. Έχει, άλλωστε, σκοράρει και το γκολ της ισοφάρισης. Οι Δανοί φέρνουν ισοπαλία με τους Ισλανδούς, νικούν τους Γερμανούς και περνούν ως 2οι. Και μπορεί η πολύπειρη 'Χρβάτσκα' να τους αποκλείει αμέσως μετά, αλλά έχουν βρει το φρέσκο, νεαρό πρόσωπο, που θα τους οδηγήσει στην επόμενη μέρα.
Και μπορεί στο Λονδίνο, αν και πάλι πρωταθλητές Ευρώπης την ίδια χρονιά, νικώντας τη Σερβία στο Βελιγράδι και 2οι στον όμιλο, να αποκλείονται, ξανά δύσκολα, 22-24 από τους Σουηδούς, οι οποίοι φτάνουν τον τελικό με τους Γάλλους στα άκρα πριν χάσουν 22-21, αλλά έχουν βρει το δρόμο τους. Το 2014, οι Γάλλοι τους συντρίβουν στον τελικό του Ευρωπαϊκού, αλλά δύο χρόνια αργότερα είναι οι Σκανδιναβοί που κατακτούν το πιο σημαντικό χρυσό. Πλέον, ετοιμάζονται για το Τόκιο ως παγκόσμιοι πρωταθλητές του 2019, όταν μέσα στην έδρα τους, στο Χέρνινγκ, διέλυσαν τους Νορβηγούς στον τελικό με 31-22, ενώ από τις 10 έως τις 26 Ιανουαρίου του 2020 θα λάβουν μέρος στο Ευρωπαϊκό των Αυστρίας, Σουηδίας και Νορβηγίας.
Ο δε Χάνσεν είναι το απόλυτο φόβητρο. Σε 201 συμμετοχές με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχει πετύχει ακριβώς 1.000 γκολ. Στην Παρί Σεν Ζερμέν, δε, έχει βάλει 465 γκολ τα τελευταία 5 χρόνια μόνο στο Champions League, την έχει οδηγήσει σε 3 Final Four, από το 2016 έως το 2018, ενώ το 2017 έπαιξε στον τελικό, όπου η γαλλική ομάδα έχασε από τη Βαρντάρ. Την προηγούμενη χρονιά έβαλε 73 γκολ σε 16 ματς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, που είναι μόλις το δεύτερο χειρότερο ενεργητικό του. Από τη Διεθνή Ομοσπονδία χάντμπολ έχει ψηφιστεί 3 χρονιές (2011, 2015 και 2018) ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο.