To πέρασμα του γυναικείου τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού στην ιστορία

Ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη γυναικεία ομάδα βόλεϊ που πάτησε στην κορυφή της Ευρώπης, τη χρονιά που πήρε το πρωτάθλημα, πήρε και το Κύπελλο. Το νταμπλ βέβαια, είναι μια ιστορία που ανήκει στις “ερυθρόλευκες” από το 2013 και εντεύθεν. Η Ευρώπη ήταν ένας προορισμός που έμενε να κατακτηθεί. Αυτό δεν συνέβη το 2017, στην πρώτη πρόκριση της ιστορίας σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης (Challenge Cup). Συνέβη στην επιστροφή.

Όλο όμως, αυτό που διάβασες έως εδώ στηρίζεται σε στοιχεία που ζητήσαμε να μας αποκαλύψει ο Κώστας Δελαχάς, μέλος του Γραφείου Τύπου του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού που τα ζει. Άρα ξέρει περισσότερα.

Δέχθηκε να μας βοηθήσει στην αφήγηση. Του ζητήσαμε να πιάσουμε τη χρονιά 2018 από την αρχή. “Άνοιξε” με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος, στη Σαντορίνη. Για 8η φορά ο Ολυμπιακός στέφθηκε Κυπελλούχος, επικρατώντας 3-0 του Πανναξιακού”. Ο τρόπος που ‘χε ‘κλείσει’ το 2017 επέτρεπε στα στελέχη της ομάδας να ελπίζουν σε ένα ακόμα καλύτερο 2018.

“Είχε κάνει το νταμπλ και είχε διανύσει όλη τη διαδρομή μέχρι τον τελικό του Challenge Cup, εναντίον της Μπούρσα, για πρώτη φορά στην ιστορία του τμήματος. Γεγονός που από μόνο του εξηγεί πόσο μεγάλη επιτυχία ήταν”. Σε αυτήν τη διαδρομή συνέβησαν διάφορα. Εννοώ ότι δεν υπήρχαν μόνο νίκες και άνετη ζωή. “Τα κορίτσια έκαναν και ανατροπές που τους έδωσαν ψυχολογία, αλλά και εμπειρίες”.

Για παράδειγμα, το ματς με την ρουμανική Ταργκοβίστε, ομάδα που είχε φύγει νικήτρια από το Ρέντη στο πρώτο ματς για τη φάση των ’32”. “Ο Ολυμπιακός έπρεπε να πάει στη Ρουμανία για την ανατροπή” στις 9/1 του 2018. “Πήγε και νίκησε 3-1. Αυτό το παιχνίδι ήταν κομβικό για την εξέλιξη της χρονιάς. Οι παίκτριες πήραν αυτοπεποίθηση και το συνέχισαν από εκεί”, έως τους τελικούς.

Ο τρόπος που ‘χάθηκε’ το ευρωπαϊκό τρόπαιο το 2017, έγινε ο λόγος που έγινε η άρση το 2018.

“Υπήρχε σφοδρή επιθυμία να επιστρέψει η ομάδα στον τελικό. Η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων ήταν όταν βρεθεί στους τελικούς, να διεκδικήσει τον τίτλο πάλι απέναντι στην Μπούρσα, με το δεύτερο αγώνα να είναι πάλι στην έδρα της αντιπάλου. Υπήρχε πίστη πως η ομάδα θα τα καταφέρει, αν και δεν υπογράφεις συμβόλαιο με την επιτυχία. Υπήρχε όμως, εμπιστοσύνη στις ικανότητες των παικτριών και τις πιθανότητες που είχαν να σηκώσουν το τρόπαιο, το οποίο είχαν αγγίξει ένα χρόνο πριν”.

Τι σημαίνει να πηγαίνεις επί τουρκικού εδάφους, να διεκδικήσεις μια ευρωπαϊκή διάκριση, στην πράξη; “Ο βαθμός δυσκολίας είναι εκ των προτέρων μεγάλων. Υπήρχε όμως, πίστη στις δυνατότητες. Η ομάδα γνώριζε ότι χρειάζεται ένα καλό παιχνίδι και πως αν έκανε ό,τι μπορούσε και νικούσε με 3-0 ή 3-1 έπαιρνε το τρόπαιο. Με 3-2 πήγαινε στο χρυσό σετ. Ήταν δύσκολο, αλλά οι αθλήτριες είχαν πληρώσει ένα χρόνο πριν την απειρία τους από τέτοιου είδους παιχνίδια και άρα φέτος ήξεραν ακριβώς τι έπρεπε να κάνουν.

Στο κατάμεστο Ρέντη ο κόσμος βοήθησε να γυρίσουν το ματς από το 0-2 και μετά ήξεραν ακριβώς τι να περιμένουν από το δεύτερο τελικό. Γνώριζαν τι θα συναντήσουν και πώς θα ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια. Ομολογουμένως, υπήρχε και διάθεση για ρεβάνς”. Και τα κατάφεραν στις 11 Απριλίου, με το εμφατικό 3-1.

Αναμφισβήτητα το back to back δείχνει πως κάτι λειτουργεί πολύ καλά στο γυναικείο τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού. “Οι δυνατότητες του ρόστερ, η πίστη, η εμπειρία, το πολύ καλό κλίμα που υπάρχει μεταξύ των παικτριών που δεν είναι μόνο συμπαίκτριες, αλλά και φίλες βοηθούν. Όπως βοηθά το γεγονός ότι ο προπονητής δεν έχει να διαχειριστεί καταστάσεις που φθείρουν”.

Του είπα πως ως γυναίκα αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι εύκολο να διαχειρίζεται κάποιος τη ψυχολογία 10 και πλέον γυναικών, που λόγω φύσης έχει σκαμπανεβάσματα κάθε μήνα. Έμαθα ότι στο γυναικείο αθλητισμό είναι άλλα τα θέματα ψυχολογίας που μπορεί να επηρεάσουν μια ομάδα και την απόδοση της. Μια ήττα ας πούμε, από ομάδα μικρότερης δυναμικότητας μπορεί να έχει συνέπεια στο μενταλιτέ, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος.

“Αυτά όμως, είναι θέματα που δεν αντιμετώπισε ο Μπράνκο Κοβάτσεβιτς. Δεν είχε δύσκολους χαρακτήρες και αν μη τι άλλο έχει κερδίσει το σεβασμό όλων, από την πρώτη χρονιά. Το καλό κλίμα είναι το κατ’ εξοχήν στοιχείο που ‘χει επιτρέψει τις πορείες που έκανε η ομάδα”.

Υπάρχουν περιπτώσεις ομάδων που μετά μια ευρωπαϊκή διάκριση ‘ξεφουσκώνουν’. Σαν να ‘αδειάζουν’ από την υπερπροσπάθεια της πραγματοποίησης του μεγάλου ονείρου και χάνουν τα εγχώρια σκήπτρα. “Ο Ολυμπιακός κυριαρχεί στο γυναικείο βόλεϊ εδώ και πολλά χρόνια. Έχει πανηγυρίσει ρεκόρ σε χαμένα σετ (22-3 κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου). Υπάρχει μια διαφορά δυναμικότητας. Δεν υπήρχε λοιπόν, φόβος ότι θα ‘αδειάσουν’ οι αθλήτριες. Και δεν τους συνέβη”, εξ ου και πανηγύρισαν το έκτο σερί πρωτάθλημα.

Όταν επέστρεψαν οι “ερυθρόλευκες” για την αγωνιστική περίοδο 2018-19, κάποια πράγματα δεν ήταν ίδια. “Φέτος η ομάδα είχε δυο αλλαγές. Η πιο σημαντική ήταν της Αρέτας Κονόμη, που δεν ξεκίνησε τη σεζόν γιατί είχε ανακοινώσει την απόφαση της να κάνει οικογένεια. Πλέον έχει επιστρέψει στις προπονήσεις, αλλά η απουσία της ήταν μεγάλη, επειδή είναι και καθοριστική η θέση της λίμπερο. Η παρουσία της και μόνο δίνει στην ομάδα μεγάλη αυτοπεποίθηση.

Υπήρχαν αλλαγές και στις ξένες. Πήραμε τη Μέιφιλντ και την Έμονς που δεν προσαρμόστηκαν άμεσα και δεν πρόσφεραν τις λύσεις που περιμέναμε. Αυτές που είχαμε συνηθίσει να δίνουν οι Πολ και Νιεμέρ”. Η Μέιφιλντ έχει αποχωρήσει και το ρεπορτάζ θέλει τον Ολυμπιακό να καλύπτει το κενό.

Στην πρεμιέρα της ελληνικής λίγκας ήλθε η ήττα από τον Άρη, που δεν πανικόβαλε τον Ολυμπιακό, αλλά σίγουρα του έδειξε πως θέλει δουλειά. Γενικά φέτος παρατηρείται μια αγωνιστική άνοδος από πολλές ομάδες, κάτι που κάνει το πρωτάθλημα πιο ενδιαφέρον και πιο ανταγωνιστικό. Οι κινήσεις ωστόσο, που δεν βοήθησαν ήταν ένα πρόβλημα.

“Όχι στο σημείο που να ανοίξουμε κουβέντα για το ποιο είναι το φαβορί” ξεκαθαρίζει ο αφηγητής μας. Στην Ελλάδα. Γιατί στην Ευρώπη η πορεία ολοκληρώθηκε νωρίτερα του αναμενομένου. Η Βολερό, ομάδα επιπέδου Champions League έθεσε εκτός διοργάνωσης της πρωταθλήτριες, στη φάση των “32”. “Επρόκειτο για εμπόδιο εφάμιλλο της Μπούρσα, αν όχι ανώτερο, γιατί πρόκειται για πλούσια ομάδα που ανήκει στην ελίτ.

Στο πρώτο ματς, στη Γαλλία ο Ολυμπιακός έχασε 0-3 και χρειαζόταν τέσσερα νικηφόρα σετ στο “Μ. Μερκούρη” για να προχωρήσει. “Η ομάδα έχασε 10-15 στο χρυσό σετ και το χρωστά στις Ελληνίδες παίκτριες, σε αυτές που συνθέτουν το βασικό κορμό εδώ και πολλά χρόνια και στη Χίπε. Ήταν το καλύτερο φετινό μας παιχνίδι” και αν υπήρχε η στοιχειώδης βοήθεια από τις ξένες, η πορεία θα συνεχιζόταν.

Οι παίκτριες του Κοβάτσεβιτς δεν ασχολούνται με τα ‘αν’. Μόνο με όσα έχουν μπροστά τους. “Ζητούμενο είναι η κυριαρχία στις εγχώριες διοργανώσεις”. Λένε πως στις δυσκολίες επιστρέφεις στη βάση σου. Αυτό έκανε και το γυναικείο τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού. “Σίγουρα παίζει ρόλο ότι η ομάδα κρατά πάντα τον κορμό, των οποίων συνθέτουν οι καλύτερες Ελληνίδες παίκτριες. Ο προπονητής μπαίνει στην 4η χρονιά και καταλαβαίνεις πως όταν συμβαίνουν όλα αυτά, έρχεται η κεφαλαιοποίηση. Δεδομένα οι κοπέλες έχουν αναπτύξει δικό τους κώδικα επικοινωνίας και συνεργασίας, μετά τα όσα έχουν περάσει παρέα. Και επίσης, σίγουρα έχουν μάθει να μην τα παρατούν. Αυτή είναι η νοοτροπία”.

Μέσα στα αποδυτήρια σίγουρα θα υπάρχει μια ηγετική φυσιογνωμία. Ποια είναι; “Η Στέλλα Χριστοδούλου, η οποία έχει συνδέσει το όνομα της με όλες τις επιτυχίες του Ολυμπιακού. Ήταν παρούσα σε όλα τα τρόπαια, πλην του πρώτου”. Ναι, υπάρχει πίεση, ωστόσο “πάντα στον Ολυμπιακό η πίεση είναι μεγάλη και τη διαχειριζόμαστε. Η διοίκηση ακούει, συζητάει και υλοποιεί. Εμπιστεύεται τους προπονητές όλων των τμημάτων και τους στηρίζει. Τους δίνει χρόνο. Έτσι έρχονται οι επιτυχίες. Έτσι πολλαπλασιάζονται”.

Photos: Eurokinissi