Το νοκ άουτ του Μάικ Τάισον το είδε και ο Ντόναλντ Τραμπ
Τριάντα χρόνια μετά, η νίκη του Μπάστερ Ντάγκλας επί του Μάικ Τάισον, με νοκ-άουτ στον 10ο γύρο, παραμένει η πιο μεγάλη έκπληξη στο μποξ και μια από τις μεγαλύτερες όλων των εποχών για όλα τα σπορ, με συμμετοχή και του... Ντόναλντ Τραμπ!
Ποια είναι η μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών στον παγκόσμιο αθλητισμό; Δύσκολο να απαντήσει κανείς, με μια επιλογή. Σίγουρα ο θρίαμβος της Ελλάδας το 2004 στο Euro της Πορτογαλίας άφησε τους πάντες με ανοιχτό το στόμα.. Ή το πρωτάθλημα της Λέστερ στην Premier League. ‘Η η νίκη των Αμερικανών στο χόκεϊ το 1980 επί της ανίκητης Σοβιετικής Ένωσης (Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες, στο Λέικ Πλάσιντ, σκορ 4-3 για τους Αμερικανούς) αλλά και το αντίστροφο. Η επικράτηση των Σοβιετικών στον τελικό του μπάσκετ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972 (51-50) επί των Αμερικανών. Ή μήπως η νίκη της μικρής Ελλάδας το 1987 κόντρα στη Σοβιετική Ένωση, στον τελικό του Ευρωμπάσκετ;
Κανείς δεν λέει “όχι” σε όλα όσα σημειώνουμε. Ίσως πάνω απ’ όλα να βρίσκεται αυτή η απίστευτη νίκη του Μπάστερ Ντάγκλας το 1990, στο Τόκιο. Του μποξέρ δηλαδή που έβγαλε νοκ-άουτ τον Μάικ Τάισον, στην εποχή της απόλυτης παντοδυναμίας του. Φέτος τον Φεβρουάριο συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τον αξέχαστο αγώνα κι η ιστορία του εξακολουθεί να συναρπάζει ακόμα. Τη θυμηθήκαμε πολύ καλά, καθώς τώρα, στις μέρες της απομόνωσης λόγω κορονοϊού, η Cosmote TV πρόβαλε αρκετές φορές το ντοκιμαντέρ του ESPN ’42:1′, που έχει καταγράψει τις λεπτομέρειες μιας απίστευτης νίκης.
Ο τίτλος αφορά, βεβαίως, τη διαφορά που υπήρχε στις προβλέψεις και στα στοιχήματα, πριν μπουν στο ρινγκ οι δυο μονομάχοι για τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών. Κανείς δεν δεχόταν να στοιχηματίσει υπέρ του Ντάγκλας. Ο μπουκ Τζίμι Βακάρο ανέβασε τις αποδόσεις στα ύψη: 42 προς 1. Μόνο όταν πήγε εκεί το στοίχημα, βρέθηκαν κάποιοι να στοιχηματίσουν υπέρ του Ντάγκλας. Ακόμη κι έτσι, όμως, βρέθηκαν κι άλλοι που πόνταραν Τάισον. Έβαζαν τεράστια ποσά, για να εισπράξουν 4-5.000 δολάρια.
Κανείς δεν περίμενε ό,τι θα επακολουθούσε. Και είναι λογικό. Ο Τάισον, δηλαδή ο Iron Mike, όπως ήταν το παρατσούκλι του, ήταν 24 ετών, πάνω στην ακμή της δόξας του. Μετρούσε 37 σερί νίκες, εκ των οποίων οι 33 με νοκ-άουτ. Δεν είχε χάσει ποτέ, δεν είχε απειληθεί από κανέναν. Η κυριαρχία του στα ρινγκ ήταν αδιαμφισβήτητη και στηριζόταν στον… τρόμο που προκαλούσε στους αντιπάλους του. Πολλοί έπεφταν νοκ-άουτ πριν καν ακουστεί το καμπανάκι του 1ου γύρου. Ο αγώνας που προηγήθηκε εκείνου με τον Ντάγκλας κράτησε μόλις 93 δευτερόλεπτα. Τόσο χρειάστηκε ο Τάισον να σωριάσει στο καναβάτσο τον Καρλ Γουίλιαμς. Ήταν 10 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και δεν φοβόταν κανέναν. Δείτε το βιντεο από τον αγώνα με τον Γουίλιαμς
Ο Ντάγκλας ήταν ένας μέτριος πυγμάχος (ρεκόρ μέχρι τότε 29 νίκες, 4 ήττες και μια ισοπαλία) που πολλές φορές δεν άντεχε και παρατούσε τους αγώνες του. Ζούσε στη σκιά του πατέρα του, ενός πολύ δυναμικού μποξέρ που είχε το παρατσούκλι ‘δυναμίτης’ και δεν σήκωνε πάρα πολλά, καθώς πολλές φορές ξυλοφόρτωνε τους δυο γιους του.
Ο Ντον Κινγκ, ο αμφιλεγόμενος και εκκεντρικός προμότερ, επέλεξε τον Ντάγκλας για αντίπαλο του Τάισον εκείνον τον Φεβρουάριο, καθώς προετοίμαζε το έδαφος για τη… κανονική μάχη του παγκόσμιου τίτλου, εναντίον του Εβάντερ Χόλιφιλντ, τον Ιούνιο του ίδιου έτους. “Ο Ντάγκλας δεν αντέχει πολύ. Γι’ αυτό τον επιλέξαμε”, σχολίαζε. Δεν ήξερε ούτε αυτός, ούτε ο… Ντόναλντ Τραμπ, που επίσης παρακολούθησε τον αγώνα, τι θα γινόταν. Τι σχέση έχει ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ με όλη αυτή την ιστορία; Θα δείτε…
Ο αγώνας φιλοξενήθηκε στο ‘Τόκιο Ντομ’, με τους Γιαπωνέζους να πληρώνουν 6.000.000 δολάρια. Κανονικά, τέτοια γεγονότα γίνονταν στο Λας Βέγκας, όμως κανένα από τα μεγάλα ξενοδοχεία με τις επιβλητικές αίθουσες δεν ήθελε να ξοδέψει ένα σωρό εκατομμύρια για ένα αγώνα… μισού λεπτού.
Οι γκέισες του Τάισον
Κανείς δεν πίστευε ότι ο Ντάγκλας θα αντέξει περισσότερο από 3 γύρους. Και πολλούς λέμε. Ο Τάισον έτσι κι αλλιώς δεν ασχολιόταν με τους αντιπάλους του. Δεν έδινε σημασία. Στο Τόκιο, όμως, το… παράκανε.
Πρώτα απ’ όλα, είχε διακόψει τη συνεργασία του με τον κόουτς Κέβιν Ρούνεϊ (και ολόκληρο το επιτελείο του), που τον είχε οδηγήσει από το μηδέν στο απόγειο της καριέρας του. Ο γάμος του με τη Ρόμπιν Γκίβενς είχε διαλυθεί. Στο Τόκιο, έφτασε 11 μέρες πριν από τον αγώνα. Ήταν τουλάχιστον 13.5 κιλά πιο βαρύς από το κανονικό και σίγουρα δεν αισθανόταν καλά. Ψυχολογικά ήταν χάλια. Ο ίδιος παραδέχεται ότι πέρασε ξέφρενες νύχτες στην Ιαπωνία με νεαρά κορίτσια, ενώ την παραμονή του αγώνα, σύμφωνα με τον τραγουδιστή Μπόμπι Μπράουν, το πάρτι κράτησε μέχρι τις 3 το πρωί. Συμμετείχαν και… γκέισες.
Το περιβάλλον του ήταν, πλέον, καταστροφικό. Και σε αυτό συμπεριλαμβανόταν ο Τραμπ, τότε επιχειρηματίας που έκανε διάφορα… τρελά. Ένα απ’ αυτά ήταν να οργανώσει to 1988, τον αγώνα Τάισον-Λέον Σπινκς. Τότε, ο ιδιόρρυθμος Τραμπ ήθελε να διαφημίσει το νεόκτιστο Trump Plaza Casino και ξόδεψε 11.000.000 δολάρια. Ο Τάισον χρειάστηκε… 91 δευτερόλεπτα για να ρίξει νοκ-άουτ τον Σπινκς και ο Τραμπ έβγαλε εκείνη τη νύχτα (από τα εισιτήρια του αγώνα και τα παιχνίδια στο καζίνο του) περίπου 26.000.000 . Αυτές είναι δουλειές! Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η συνεργασία Τραμπ-Τάισον, με τον παγκόσμιο πρωταθλητή να δίνει στον επιχειρηματία ρόλο οικονομικού συμβούλου. Οι κακές γλώσσες λένε ότι η φιλία των δυο ανδρών χάλασε, όταν οι φήμες ήθελαν τον μπερμπάντη Τραμπ να έχει σχέση με τη Γκίβενς.
“Αν μπορεί, ας με νικήσει”
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, ο Ντάγκλας πίστεψε στον εαυτό του, με το που οριστικοποιήθηκε η μάχη εναντίον του Τάισον. Όταν τον ρωτούσαν αν θα αντέξει τις συντριπτικές μπουνιές του αντιπάλου του, απαντούσε με νόημα: “Αν μπορεί, ας με νικήσει”.
Η μητέρα του, Λούλα, την οποία υπεραγαπούσε, όταν έμαθε πόσο… κτήνος είναι ο Τάισον (το επιβεβαίωσε ο σύζυγός της, στην ερώτηση της αν ήταν δολοφόνος όπως αυτός), πέθανε σχεδόν έναν μήνα πριν από τον αγώνα. Έπαθε εγκεφαλικό σε ηλικία 47 ετών, την ώρα που ο Ντάγκλας έκανε τζόγκινγκ στο δρόμο. Όταν του είπαν αν ήθελε να παραιτηθεί από τη μάχη με τον Iron Mike, απάντησε αρνητικά. “Θα πάω και θα πυγμαχήσω για χάρη της. Δεν θα ήθελε να παραιτηθώ από αυτό τον αγώνα”, είπε αποκαλύπτοντας τι της είχε πει, όταν του είχε εκφράσει τους φόβους της για τον αντίπαλό του: “Αν κάποιος πρέπει να φοβάται, αυτός είναι ο Μάικ Τάισον”.
Νοκ-ντάουν στην προπόνηση
Ο Ντάγκλας το έριξε στην προπόνηση. Έγινε πολύ δυνατός. Φοβόταν μεν, αλλά γυμναζόταν. Ο Τάισον απολάμβανε άλλα πράγματα, ενώ αργότερα παραδέχθηκε ότι στο Τόκιο δεν είδε καν βίντεο από αγώνες του Ντάγκλας. Κανείς από τους 40.000 θεατές που γέμισαν τη σάλα στο Τόκιο είχε διαφορετική άποψη απ’ αυτό που προέβλεπαν οι δημοσιογράφοι: “Ο αγώνας θα κρατήσει ελάχιστα και ο Τάισον απλά θα διαλύσει τον Ντάγκλας”. Κι όμως, ο Τάισον δεν ήταν καλά. Απέφευγε την σκληρή προπόνηση, ξενυχτούσε, λένε ότι περνούσε από το ένα στάδιο της κατάθλιψης στο άλλο και αδιαφορούσε. Σε μια από τις λίγες προπονήσεις που έκανε και ήταν παρούσα η τηλεόραση, τον βλέπουμε να πέφτει κάτω από γροθιά του παρτενέρ του.
Και πάλι, όμως, ήταν το ακλόνητο φαβορί. Ο πρόεδρος του WBC (World Boxing Council) Τζο Σουλαϊμάν, πριν από τον αγώνα συμβουλεύει τον διαιτητή Οτάβιο Μεϊρέν από το Μεξικό: “Αν δεις τον Τάισον να τραυματίζεται, να ‘σαι ευγενικός. Αν όμως χτυπήσει ο Ντάγκλας, να τον διακόψεις αμέσως”. Ο διαιτητής αρνήθηκε, λέγοντας: “Θα κάνω όπως πάντα τη δουλειά μου με τον καλύτερο τρόπο”.
Δεν μπήκε για να… χάσει
Με το που ξεκίνησε ο αγώνας, όλοι κατάλαβαν ότι κάτι γινόταν. Ο Ντάγκλας όχι μόνο δεν φοβόταν τον Τάισον, αλλά ήταν φανερό ότι δεν είχε μπει στο ρινγκ, κλαίγοντας τη μοίρα του. Περιμένοντας, δηλαδή, πότε θα φάει τη μπουνιά για να χάσει το ματς. Όχι. Κοιτούσε στα ίσια τον αντίπαλό του, πατούσε γερά στα πόδια του και είχε έτοιμες τις γροθιές του. Ο Κινγκ και ο Τραμπ βλέπουν την εξέλιξη και το πρώτο που κάνουν είναι να συμφωνήσουν για τη διεξαγωγή επαναληπτικού αγώνα. Την ίδια ώρα, ο Ντάγκλας σημάδευε το αριστερό μάτι του Τάισον, που όχι μόνο δεν κυριαρχούσε, αλλά στο τέλος του 5ου γύρου μάτωνε από τα χτυπήματα του αντιπάλου του.
Ακόμη και το επιτελείο του, όμως, δεν ήταν προετοιμασμένο για τη μάχη. Δεν είχε καν το ιατρικό εργαλείο που χρειάζεται για να υποχωρεί το πρήξιμο στο μάτι. Αντ’ αυτού, ο αρχιγυμναστής του Τάισον, Άαρον Σνόουγουελ, πήρε ένα γάντι μιας χρήσης (άλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν προφυλακτικό!) και το γέμισε με πάγο, για να ανακουφίσει τον αθλητή του. Το μάτι του Τάισον έκλεινε ολοένα και περισσότερο…
“Ναι, αλλά τον νίκησα”
Στον 8ο γύρο, ο Τάισον αποφασίζει να δράσει. Οι δυο πυγμάχοι, αρκετά κουρασμένοι, δεν είναι τόσο προσεχτικοί και με δυο άπερκατ ο Ντάγκλας πέφτει κάτω. Ο Μεξικάνος διαιτητής αρχίζει να μετράει. Στο ‘9’, ο Ντάγκλας ήταν όρθιος και έτοιμος να συνεχίσει τη μάχη. Αν έτρωγε μια ακόμη, θα έπεφτε νοκ-άουτ, σίγουρα. Σώθηκε από το καμπανάκι για το τέλος του γύρου. Ο Τάισον και το επιτελείο του διαμαρτυρήθηκαν μετά τον αγώνα, υποβάλλοντας ένσταση και υποστηρίζοντας ότι ο διαιτητής κράτησε 13” το μέτρημα: “Κάτι είχε αυτός ο ρέφερι εναντίον μου. Έβγαλα νοκ-άουτ τον Ντάγκλας, αλλά ο μαλάκας του έδωσε 13 δευτερόλεπτα για να σηκωθεί”. Η ένσταση απορρίφθηκε ομόφωνα…
“Τελείωσέ τον, Μπάστερ”
Οποιοσδήποτε άλλος πυγμάχος είχε φάει δυο γερά άπερκατ από τον Τάισον, δεν θα τολμούσε να μπει στο ρινγκ με το θράσος του Ντάγκλας. Όχι μόνο δεν φοβήθηκε, δεν δείλιασε, αλλά αντεπιτέθηκε με δύναμη! Λίγο πριν τελειώσει ο 9ος γύρος, αρχίζει και χτυπάει δυνατά τον Τάισον και γυρίζοντας στη γωνία του, φωνάζει “τον έχω”. Οι προπονητές του τού φωνάζουν “τελείωσέ τον, τώρα”. Ο Ντάγκλας έχει πάρει φόρα και δίνει δυο δυνατές γροθιές στον αντίπαλό του, λίγο πριν τελειώσει ο 10ος γύρος!
Ο Τάισον πέφτει στο καναβάτσο, για πρώτη φορά στην καριέρα του. Κοιτάζει απορημένος, χωρίς να μπορεί να καταλάβει τι του συνέβη. Ο Ντάγκλας είναι ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής. Όταν γυρίζει στο σπίτι του στο Οχάιο, τον περιμένουν 20.000 ενθουσιασμένοι συμπολίτες του, για να τον αποθεώσουν!
Για τον Τάισον, αυτή ήταν η αρχή του τέλους του. Το 1992 θα καταδικαστεί σε φυλάκιση 6 ετών για βιασμό. Θα επιστρέψει στα ρινγκ μετά την αποφυλάκισή του, για να ξαναπαίξει με τον Χόλιφιλντ. Στον 2ο αγώνα, θα του… δαγκώσει το αυτί! Η συνέχεια τον βρίσκει πνιγμένο στο αλκόολ και στα ναρκωτικά.
Ο Ντάγκλας έγινε εκατομμυριούχος. Οκτώ μήνες μετά τη μάχη με τον Τάισον, αντιμετώπισε τον Χόλιφιλντ. Έχασε, αλλά εισέπραξε 25.000.000 δολάρια. Σε αυτόν τον αγώνα είχε εμφανιστεί 8 κιλά βαρύτερος. Πάντα είχε αδυναμία στο φαγητό. Κάποια στιγμή, μετά την πυγμαχία, ζύγιζε 200 κιλά, απέκτησε διαβήτη και λίγο έλειψε να πεθάνει. Κατάφερε να συνέλθει με φάρμακα και δίαιτα και τώρα υποστηρίζει: “Η ζωή αποδείχθηκε πιο σκληρή από τον Τάισον και οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο”.
Τριάντα χρόνια μετά, η νίκη του παραμένει η μεγαλύτερη έκπληξη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος του μποξ. Καθόλου άδικα…