Το πρόγραμμα της Κέιτλιν Οχάσι που μάγεψε το ίντερνετ

To κορίτσι της φωτογραφίας λέγεται Katelyn Ohashi (Κέιτλιν Οχάσι). Είναι από το Σιάτλ, της Ουάσινγκτον και ασχολείται με την ενόργανη γυμναστική. Δες λίγο αυτό.

Όχι. Δεν είναι μοντάζ. Είναι από την τελευταία της εμφάνιση, την οποία θα δεις στη συνέχεια. Τον Αύγουστο του 2018 αφηγήθηκε τη ζωή της σε video του The Players’ Tribune. Στην εισαγωγή είπε πως “ υπήρξε μια εποχή που ήμουν στην κορυφή του κόσμου και φαβορί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήμουν αήττητη. Έως ότου έπαψα να είμαι”

Ακολούθησαν εικόνες με την ίδια να απολαμβάνει την παρουσία της στα γυμναστήρια, από όταν ήταν μικρό παιδί. Η αφήγηση συνεχίστηκε σε τρίτο πρόσωπο. “ Ο κόσμος της ήταν η ενόργανη. Αυτό το κορίτσι που θα πιστεύατε ότι τα είχε όλα, μετάλλια-διακρίσεις-τα πάντα, ένιωθε ότι δεν έχει τίποτα”. Στα 9 είχε μετακομίσει με τη μητέρα και το μικρότερο από τα 3 αδέλφια της στο Μιζούρι, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει το όνειρο της.

Έγινε μέλος του American Gymnastics Experience, ακαδημίας που άνηκε στον Al Fong, ο οποίος τη δεκαετία του ’80 είχε συνδεθεί με πολλές τραγικές ιστορίες αθλητών. Όπως ο θάνατος της Christy Henrich από ανορεξία, η παράλυση της Julissa Gomez, έπειτα από ατύχημα σε προπόνηση κλπ. Στα 12 και ενώ είχε βρεθεί στην κορυφαία δεκάδα του έθνους, πήγε στην World Olympic Gymnastics Academy, το οποίο ‘έτρεχε’ μαζί με την Nastia Liukin ο πατέρας της, ο οποίος συνελήφθη το 2016 ως κατηγορούμενος για μη επίβλεψη των προπονητών. Η Κέτλιν έγινε εκεί, η ελπίδα του έθνους.

Έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, λόγω ηλικίας, αλλά το 2013 πήρε το American Cup. Ήταν 16. Όπως δεκάδες άλλα κορίτσια που ‘χουν βρεθεί στη θέση της, δεν άντεξε το βάρος, την πίεση και την καταχρηστική, περιοριστική κουλτούρα του σπορ, στο σώμα και το μυαλό. ” Ακόμα θυμάμαι τη γεύση σίδερου που είχα στο στόμα, από τις αιμορραγίες. Ή ότι ήθελα να κάνω εμετό από την πείνα“, είχε γράψει το 2013, αφότου είχε υποστεί δυο τραυματισμούς στην πλάτη, που ήταν συνέπεια και της κόπωσης. Είχε ήδη κάνει δυο επεμβάσεις στους ώμους. Θα έκανε και άλλη. Στην πλάτη, το 2014.

“Οι φαν θα της έλεγαν ότι δεν είναι αρκετά καλή, πως δεν έχει συγκεκριμένο παρουσιαστικό, ήθελε να ξυπνά και να νιώθει καλά. Όχι να ανησυχεί για το αν θα τη διώξουν, επειδή δεν είχε κατακτήσει μια ικανότητα. Θα ήθελε να μη χρειάζεται να δουλεύει όλη μέρα, γιατί δεν ένιωθε αρκετά καλή. Είχε καταφέρει να μην είναι αόρατη, ώσπου παρέδωσε η πλάτη της”, είπε στο The Players’ Tribune.

To 2014 πήρε την απόφαση να μάθει να απολαμβάνει ξανά το άθλημα που ήταν η ζωή της. Αλλά με τους δικούς της όρους.

“ Το μόνο που ήθελε αυτό το κορίτσι ήταν να ξανανιώσει όπως όταν ήταν παιδί. I was broken”. Έπειτα συνεχίζει σε πρώτο πρόσωπο, εξηγώντας ότι “ δεν ήξερα τι ακριβώς έχω ή πόσο χρόνο θα μείνω εκτός. Δεν μπορούσα να πω τίποτα.

Ήμουν χαρούμενη που τραυματίστηκα. Είχα ακούσει να λένε για εμένα πως ήμουν σαν ένα πουλί που δεν μπορούσε να πετάξει, πριν καν χτυπήσω. Είχα πάρει κιλά και δεν μπορούσα να δεχθώ τον εαυτό μου

Η ενόργανη ήταν ζωή μου. Είχα πιάσει πάτο. Στο UCLA ανακάλυψα ένα νέο μονοπάτι, ένα νέο τρόπο να ξαναγαπήσω το σπορ μου”. Λάτρεψε την προπονήτρια της, Valorie Kondos. “ Η μητέρα μου δεν ενθουσιάστηκε με την απόφαση μου να μην αγωνιστώ επαγγελματικά και να πάω στο κολέγιο. Μετά όμως, είδε πόσο χαρούμενη ήμουν ξανά. Αυτό ήταν το μόνο που χρειάστηκε για να νιώσω ξανά ως άνθρωπος. Η ενόργανη μπορεί να γίνει πολύ σκληρό σπορ, αν και δεν νομίζω ότι αυτός είναι ο προορισμός της. Στο τέλος της ημέρας, αυτό θα έπρεπε να είναι το κάλεσμα μου.

Για χρόνια δεν μπορούσα να αισθανθώ χαρούμενη. Τώρα αντιλαμβάνομαι πως η ουσία δεν είναι στα πόντιουμ και τα μετάλλια, αλλά στο να μπορώ να μπαίνω με χαμόγελο σε κάθε αγώνα, σε κάθε προπόνηση. Να είμαι ο εαυτός μου και χαρούμενη με τον εαυτό μου”.

Η Κέτλιν πήρε την κατάσταση στα χέρια της, τηλεφωνώντας η ίδια στην προπονήτρια του UCLA, Valorie Kondos (Βάλορι Κόντος), γνωστή για τη διαφορετική προσέγγιση που είχε στο άθλημα και τις αθλήτριες και ρώτησε αν θα την ήθελε στο πρόγραμμα. Την ήθελε. Έκανε ντεμπούτο τη σεζόν 2015-16. “Xειροκροτούμε τους πάντες και απολαμβάνουμε τα πάντα. Είμαι επιτέλους ελεύθερη” είχε πει. ” Το κολεγιακό πρωτάθλημα είναι η επιβράβευση μας για την κακοποίηση, υπό την οποία ζούμε για χρόνια” είχε γράψει στο Instagram.

Στις 2/2 του 2016, την πρώτη της χρονιά στο UCLA έπαθε μικρό κάταγμα σε σπόνδυλο. Διαγνώστηκε μια εβδομάδα έπειτα από πτώση που είχε από τη δοκό ισορροπίας -χτύπησε στο έδαφος με τον αυχένα και το πάνω μέρος της πλάτης. Δες πώς.

Δεν σταμάτησε τις προπονήσεις, ώσπου κάποια στιγμή δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Πήγε για εξετάσεις. Διαπιστώθηκε ότι αγωνιζόταν με πρόβλημα στην πλάτη. Έπρεπε να περιμένει πάλι. Δεν είχε θέμα. “Την περίοδο των τραυματσμών μου, ανακάλυψα πράγματα, όπως ότι μου είχαν πάρει την ενόργανη και πως αυτό που κάνω δεν θα κρατήσει για πάντα. Έμαθα λοιπόν, να το εκτιμώ και να το απολαμβάνω. Όταν μετείχα στις κορυφαίες διοργανώσεις, αισθανόμουν σαν να ζω σε ασπρόμαυρο φόντο. Τώρα όλα είναι γεμάτα χρώματα”.

Στην τελευταία της εμφάνιση, στη Under Armor’s 2019 Collegiate Challenge, πήρε ένα perfect 10. Εμφανίστηκε εκεί ως συμπρωταθλήτρια του NCAA στις ασκήσεις εδάφους. Με την ομάδα της ήταν στην κορυφή του κολεγιακού. Κυρίως χάριν αυτής της εκτέλεσης (με μουσική και κινήσεις του Μάικλ Τζάκσον), το οποίο είχε γίνει viral με περισσότερα από 100.000.000 views και είχε βαθμολογηθεί με 9.9.

Φέτος, το πρόγραμμα της ήταν τέτοιο που αφενός της έδωσε το ‘άριστα’, αφετέρου πρόσφερε την πρώτη θέση στο κολέγιο της. Α, έγινε και viral, ενώ ήταν η δεύτερη φορά που το παρουσίαζε σε διαγωνισμό. Τη χορογραφία την ολοκλήρωσε με τη χορογράφο της, Αντονία Καράκοβα μέσω Facetime, ενώ ήταν σπίτι της και έφτιαχνε κάτι να φάει. Όπως απολαμβάνεις τη χαρά της, απόλαυσε και το πρόγραμμα.

Photo: Associated Press