To Breaking έγινε breaking news

Αν κρίνω από την πληθώρα δημοσιευμάτων για την είδηση πως το breakdance -κατά πάσα πιθανότητα- θα προστεθεί στα σπορ των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, το 2024, υπάρχει ένας ενθουσιασμός.

Για αρχή, ας πούμε πως δεν λέγεται breakdance, η φάση. Λέγεται breaking. Άρα 1-0 επί της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, που προφανώς έχει μείνει σε άλλη δεκαετία. Το breaking (2-0 επί της ΔΟΕ που το ανέφερε ως breakdance), ως κοινότητα, δημιουργήθηκε από νεολαίους Αφροαμερικανούς και Λατίνους στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, στις αρχές του '70. Ως break-boying (για τους φίλους 'b-boying'), όντας ένα από τα τέσσερα βασικά στοιχεία της νεοσύστατης κουλτούρας του Hip Hop.

Παρόλο που ξεκίνησε ως breaking ή b-boying το ’70, κάπου στις αρχές του '80 προσδιορίστηκε ως όρος το “breakdance” από τα Αγγικά ΜΜΕ που δεν γνώριζε ότι υπήρχε ήδη όνομα.(τη δεκαετία του '70 η λέξη ήταν συνώνυμη με το 'ενθουσιάζομαι', 'έχω ενέργεια' και 'προκαλώ αναταραχή', ενώ προσδιορίζει το “σπάσιμο” του κορμιού του χορευτή πάνω το “break” (το καλό σημείο) της μουσικής). Οι χορευτές-αθλητές είναι οι breakers ή εναλλακτικά ο “b-boy” και η “b-girl”.

Οι εμπνευστές είχαν ξεκαθαρίσει πως πηγή έμπνευσης και επιρροής αποτέλεσε ο Τζέιμς Μπράουν και οι κινηματογραφικές ταινίες, με αντικείμενο το Kung fu. Υπήρχαν βέβαια, από την αρχή ακροβατικές κινήσεις που παρέπεμπαν στην ενόργανη -γυμναστική. Όπως το flare.

Η πρώτη εικόνα που υπάρχει πρόχειρη και αφορά αυτό το στιλ ανήκει στον Τόμας Έντισον, ο οποίος κινηματογράφησε τρεις άνδρες να χορεύουν και να εκτελούν “breakdown”. Τέσσερα χρόνια μετά, 'συνέλαβε' στο φακό και κάποιον που έκανε ακροβατικές περιστροφές με το κεφάλι.

Τη δεκαετία του '80 άρχισαν τα battles. Δηλαδή, οι διαγωνισμοί. Όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλα σημεία του πλανήτη -Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ρωσία, Ιαπωνία κλπ. Κάθε διαγωνιζόμενος έπρεπε να καλύπτει τα τέσσερα 'πρέπει' μιας ρουτίνας, για να θεωρηθεί breaking.

> το toprock (σειρά 'καθαρών' βημάτων που κάνεις από όρθια θέση, με το βαθμό να εξαρτάται από τις φόρμες και τη συμπεριφορά του αθλητή, καθώς πρέπει να ταιριάζει σε αυτά που κάνει).

> το downrock ή footwork (γίνεται στο πάτωμα, έχει έξι βήματα σαν βασική κίνηση και το σώμα υποστηρίζεται ισόποσα από χέρια και πόδια, ενώ έχει αμέτρητες παραλλαγές και συνδυασμούς).

> οι power moves (ακροβατικές κινήσεις που απαιτούν ταχύτητα, αντοχή, ελαστικότητα, δύναμη και έλεγχο. Εδώ υπάρχουν πολλοί 'δανεισμοί' από την ενόργανη και τις πολεμικές τέχνες τις οποίες έχουν εξελίξει στην πορεία των ετών).

> το freeze (πόζες με στιλ που απαιτούν από τον αθλητή να 'παγώνει' το σώμα του).

Τα στιλ είναι ουκ ολίγα (Power, Abstract, Blow-up, Flavor), η Νέα Υόρκη έχει τα σήματα-κατατεθέν της, όπως και η Ευρώπη. Από μουσική, αν εξυπηρετεί μια σύνθεση το ρυθμό, δεν ενδιαφέρει σε τι είδος ανήκει, αλλά βασίζετε πάνω σε funk, breakbeat, rock και φυσικά hip hop.

Για τη συνέχεια, πήραμε τη βοήθεια του Γιώργου Καββαλάκη, δημιουργού της Hood Groove Management, της πρώτης -μη κερδοσκοπικής- εταιρείας που ασχολείται αποκλειστικά με street styles χορούς και τους αθλητές τους. Ως άνθρωπος του χώρου (χορευτής), ήξερε και τι ανάγκες είχαν οι αθλητές -για να μπορούν να προπονηθούν επαρκώς και να πάρουν μέρος σε διάφορες διοργανώσεις-, αλλά και τι ενδιαφέρει τις εταιρείες ως προς τη συμμετοχή αθλητών σε παγκόσμια events, διαφημιστικά κλπ.

Τα δέκα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, έγιναν ένα

Για αρκετά χρόνια υπήρχαν 10 Παγκόσμιοι Πρωταθλητές, κάθε χρονιά. Γεγονός που το λες και παράλογο. Το ίδιο είπαν και αυτοί που μετείχαν, όπως και εκείνοι που διοργάνωναν και πλέον έχουν μπει όλα κάτω από το Undisputed.

Δεν γινόταν να έχουμε δέκα πρωταθλητές, για αυτό και ενώθηκαν οι μεγαλύτεροι διαγωνισμοί και έφτιαξαν το Undisputed. Έκτοτε, ο νικητής κάθε διαγωνισμού και όσοι μαζεύουν τους περισσότερους πόντους στο ranking, πηγαίνουν εκεί. Σαν να λέμε, οι πρωταθλητές πηγαίνουν στο Champions League.

Ένας από τους διαγωνισμούς είναι το Silverback Open, τον οποίον διοργανώνει από το 2013 o Steve Graham, πρώην breaker και CEO της Graham Partners και δημιουργός του Silverback Bboy Events. “ Ο άνθρωπος είναι 60 χρόνων, αλλά όταν είχε πάει ο γιος του να ασχοληθεί, είδε πως κάτι έλειπε και πέραν του ότι επέστρεψε ο ίδιος στους διαγωνισμούς, βρήκε χορηγούς και δημιούργησε κάτι για την κοινότητα, ολόκληρο το πρωτάθλημα της Αμερικής”.

Μόνο αυτός δίνει στους νικητές 150.000 δολάρια σε ένα και μόνο διαγωνισμό, ενώ έχει φροντίσει με χορηγίες και σωστή προώθηση όλων των διαγωνισμών που είναι μέρος των Silverback Bboy Events.

Περιττό να σου πω ότι η Red Bull έχει δικό της διαγωνισμό και η Monster άλλον. “Τα τελευταία χρόνια έχει φανεί πως το breaking έχει δυναμική, με συνέπεια πολλοί διεθνείς οργανισμοί να το θέλουν στο καλεντάρι τους.

Η Red Bull διοργανώνει το Red BC One πάνω από 10 χρόνια και στα πρώτα χρόνια του Undisputed έστελνε τον νικητή της εκεί. Το τελευταίο έτος ακολουθεί ξεχωριστό δρόμο, λόγο ότι θέλει σε κάποια events να μην έχει προκριματικά, αλλά καλεσμένους. Γεγονός που δεν συμβαδίζει με τους κανόνες του Undisputed ".

Στο video που ακολουθεί, μπορείς να δεις πώς προετοιμάζονται οι αθλητές πριν τον διαγωνισμό. Πρωταγωνιστή ο Γάλλος Mounir, ο οποίος ήταν στο πάνελ της Γαλλικής Ολυμπιακής Επιτροπής, την ημέρα που ανακοινώθηκαν τα σπορ που θα προστεθούν στο Παρίσι, το 2024.

Αλήθεια είναι επίσης, πως “ τα τελευταία χρόνια, το κομμάτι των διαγωνισμών, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν έβρισκε στήριξη, γιατί δεν υπαγόμασταν κάπου. Η κοινότητα δεν δέχθηκε να μπει σε κάποια από τις ομοσπονδίες που ήθελαν να κάνουν το breaking κομμάτι τους, καθώς δεν ακολουθούσαν τα πρότυπα των street διαγωνισμών”.

Αυτό έγινε πρόβλημα, όταν προέκυψε η ιδέα να γίνει Ολυμπιακό σπορ. Βλέπεις, μια από τις βασικές προϋποθέσεις είναι να υπάγεται σε διεθνή οργανισμό που το επιβλέπει -και είναι μη κυβερνητικός και αναγνωρισμένος από τη ΔΟΕ.

“ Yπάρχει η United Breaking Association που δημιουργήθηκε για την πρόταση των Ολυμπιακών αγώνων σαν ομοσπονδία και ήταν σε επαφή με την World Dance Sport Federation και μαζί κατέθεσαν αίτηση στη ΔΟΕ”. Oι Γάλλοι τονίζουν πως έβαλε το χεράκι της και η French Dance Sport Federation.

Όταν έγινε γνωστή η υποψηφιότητα, υπήρξαν αντιδράσεις, παγκοσμίως. Η βάση τους αφορούσε το κατά πόσο είναι άθλημα και κατά πόσο χορός -διότι πρόκειται για καθαρά αθλητικό χορό, άρα πρέπει να διατηρηθούν οι ισορροπίες.

Άρχισε λοιπόν, να δημιουργείται μια κατάσταση με ανθρώπους που ήταν έξω από το χώρο και πλησίασαν τους διοργανωτές των events, για να τους βάλουν στη μέση και να μπει το breaking στους Αγώνες. Εφόσον άνθρωποι του χώρου ήταν μέσα στην ιστορία, η κοινότητα στήριξε τις ενέργειες και έτσι το breaking εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε Αγώνες, στους Ολυμπιακούς Νέων του Μπουένος Άιρες, πέρυσι. Όχι ως σπορ επίδειξης -αυτό ίσχυσε για τα ζευγάρια- αλλά μέσα στο πρόγραμμα. Ήταν στο Νο2 της προσέλευσης κοινού και για αυτό ακολούθησε η κίνηση για τους Αγώνες του Παρισιού".

Ο Μάνος Χαλκιαδάκης

Είχαμε ελληνική εκπροσώπηση: αυτή του Μάνου Χαλκιαδάκη, προπονητή και δασκάλου της εκπροσώπου της Κύπρου, Ειρήνη Τάνου, η οποία τερμάτισε στην 6η θέση και ήταν σημαιοφόρος στην τελετή λήξης.

“ Ακόμα υπάρχουν αντιδράσεις. Βλέπεις υπάρχουν εκείνοι που σκέφτονται ότι οι Αγώνες θα βοηθήσουν πολύ, στην προβολή -γεγονός που θα φέρει νέους αθλητές και χορηγούς- και υπάρχουν και αυτοί που έχουν αμφιβολίες για το πώς θα κρατηθούν οι ισορροπίες μεταξύ της κοινότητας και των επίσημων φορέων. Πόσο θα σεβαστούν τους κανόνες του street style”.

Ομολόγησε ότι υπάρχει ένα θέμα με το point system και τον τρόπο που κρίνουν στα battles oι κριτές. “ Μέχρι πρότινος έκριναν με βάση κάποια χαρακτηριστικά. Ας πούμε, το πόσο πάνω στη μουσική είναι ο αθλητής, πόσο αυθεντικές είναι οι κινήσεις του, πόσο 'καθαρός' είναι ο αθλητής, πόσο δυνατός και έτσι έβγαινε ο νικητής κάθε γύρου.

Τελευταία επιχειρείται το ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στο Μπουένος Άιρες και αφορούσε το ποσοστό κάθε κριτή -κατά πόσο ήταν καλύτερος ο ένας αθλητής από τον άλλον. Υπήρχαν πόντοι για τη νίκη και τον αριθμό κριτών που ψήφισαν το κάθε αθλητή. Αυτό το κομμάτι θέλει διόρθωση και οι υπεύθυνοι το κοιτάζουν”.

Θα σκέφτεσαι 'πόσοι ασχολούνται στην Ελλάδα'. Περίμενε. “ Στη χώρα μας γίνονται events πολλά χρόνια -το Βαλκανικό στη Θεσσαλονίκη, 'κλείνει' 17 χρόνια. Οι πρώτοι διαγωνισμοί άρχισαν τέλη δεκαετίας του '90”, στους δρόμους, ενώ υπήρχαν και παλιότερα αλλά όχι ιδιαίτερα οργανωμένοι".

Πλέον υπάρχουν χώροι, προπονητές, δάσκαλοι και εταιρείες που έχουν αναλάβει το κομμάτι της οργάνωσης. Όλες αφορούν ανθρώπους που είναι μέσα σε αυτό. Που έχουν υπάρξει χορευτές.

Ο Έλληνας b-boy Onel (κατά κόσμον Χρήστος Ντέντης) είναι μεταξύ των κορυφαίων του κόσμου, από το 2017 όπου και κατάκτησε τον πρώτο παγκόσμιο τίτλο (Battle of the Year World Finals 2017) και συμμετείχε στο Undisputed, ενώ το 2018 κατέκτησε το Taipei Bboy City 2018 όπου επίσης τον έστειλε στον τελικό του Undisputed.

Αν δεν ήμουν μέσα στην κοινότητα, δεν θα με εμπιστευόταν κανείς να κάνω τη δουλειά, για εκείνον. Επομένως, ουδείς εμπιστεύεται τις όποιες ομοσπονδίες που δεν έχουν στα μέλη τους ανθρώπους του χώρου. Ο ένας στηρίζει τον άλλον και δύσκολα μπαίνουμε σε καλούπια ομοσπονδίας, έτσι όπως είναι στημένες.

Ο Γιώργος μίλησε με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρο Καπράλο “ και ομολόγησε πως δεν γνώριζε πολλά. Μου εξήγησε ποια είναι η διαδικασία για να γίνουν όλα πιο επίσημα. Ότι πρέπει να μπει το breaking σε ομοσπονδία που είναι μέλος της ΔΟΕ -όχι απλά αναγνωρισμένη από την Επιτροπή-, ώστε τα παιδιά να γίνουν μέλη της. Υπάρχει και άλλος δρόμος: να δημιουργηθεί μια ομοσπονδία”.

Στην Κύπρο, το breaking για να εκπροσωπηθεί στους Ολυμπιακούς μπήκε κάτω από άλλη ομοσπονδία. “ Ο κ. Καπράλος πρότεινε την ενόργανη, τη ρυθμική ή το στίβο”. Ο Γιώργος επικοινώνησε και με τον πρόεδρο του ελληνικού τμήματος της World Dance Sport Federation “ και δεν θα είναι ψέμα να σου πω ότι ήξερα περισσότερα από εκείνον, για το διαδικαστικό”. Στην πραγματικότητα, η WSDF δεν έχει κάνει το παραμικρό για να γίνει Ολυμπιακό άθλημα το breaking. Είναι όμως, αναγνωρισμένη ομοσπονδία και παρ' ότι σνόμπαρε για χρόνια το breaking και τον πυρήνα της κοινότητας, τώρα το αγαπά γιατί ξεκάθαρα θα 'χει κάτι να κερδίσει από την ιστορία.

Αν θέλετε να δείτε ή να ασχοληθείτε, μπορείτε να επισκεφτείτε ένα από τα παρακάτω events:

3/3 > 2 vs 2 All Styles Battle + 1 vs 1 BOTY Balkans Wildcard > Αθήνα - TRES Club

30-31/3 > Stylin' The Beat > Πάτρα

6/4 > Southbreak Jam > Χανιά

6/4 > Red Bull Dance Your Style > Αθήνα

13/4 > Hip Hop International Greece & Cyprus > Θεσσαλονίκη

14/4 > Breakn' Bad Festival 2019 > Αθήνα

5/5 > Skillz on The Floor 5 Years Anniversary > Αθήνα

18/5 > Battle of the Year Balkans 2019 > ΑΠΘ – Θεσσαλονίκη

8/6 > Creta Summer Jam > Ηράκλειο Κρήτης

27/6 > Battle of the Best Armenistis > Χαλκιδική

Photos: Red Bull/Hood Groove Management