Την κουτσή χρονιά, η Σάκκαρη ψηλαφίζει τα όριά της

Μαζί με τον μπαζίλικο ποτίζεται κι η γλάστρα και δεν έχει τυχαία ιταλική εσάνς το ελληνικότατο στην ονομασία του φυτό. Πριν μπει στο Ρολάν Γκαρός, η Μαρτίνα Τρεβιζάν ήταν στο νούμερο 159 της παγκόσμιας κατάταξης. Τώρα, και με την επικράτησή της επί της Μαρία Σάκκαρη τη νύχτα της Παρασκευής έπειτα από εκείνη επί της Κόκο Γκοφ, μια και το παιχνίδι τους τελείωσε 22:53 ώρα Ελλάδος, κάτι σχετικά προβλεπόμενο με τις βροχοπτώσεις στο Παρίσι, θα ανέβει τουλάχιστον 70 θέσεις στην κατάταξη.

Ακολουθεί τα βήματα των Ανδρών, του Φάμπιο Φονίνι, του Ματέο Μπερετίνι, του Μάρκο Τσεκινιάτο και, κυρίως, της μεγάλης ελπίδας, του Γιανίκ Σινέρ, αλλά και των προκατόχων της στο τένις Γυναικών, της Φραντσέσκα Σκιαβόνε, νικήτριας του Ρολάν Γκαρός το 2010, και της Φλάβια Πενέτα, που κατέκτησε το US Open το 2015, αλλά και της Ρομπέρτα Βίντσι, που άλλη έκπληξη πάνω από την πρόκρισή της επί της Σερένα Γουίλιαμς στο ‘Flushing Meadows’ το 2015, δεν μπορείς να βάλεις.

Η Σάκκαρη, από την πλευρά της, δεν έχασε βαθμούς από το τουρνουά στην παγκόσμια κατάταξη. Πέρυσι είχε αποκλειστεί στο δεύτερο γύρο από την Τσέχα Κατερίνα Σινιακόβα, σε μια διοργάνωση των εκπλήξεων, οπότε, σε σχέση με αυτό το αποτέλεσμα, το τωρινό είναι καλύτερο. Η παρουσία της σε ένα Major που ξεκάθαρα δεν την βολεύει, αφού τα χτυπήματά της θέλουν σκληρό κορτ για να ευδοκιμήσουν, ήταν εκείνη της επαγγελματία αθλήτριας που παίρνει κάθε ευκαιρία που της δίνεται, που έχει κάνει πολύ κόπο στην προετοιμασία και το γυμναστήριο (αφού είναι ξεκάθαρα μια τενίστρια γυμναστηρίου), οπότε και πρέπει και θέλει να πηγαίνει όπου είναι διαθέσιμο.

Ο χαρακτήρας της, άλλωστε, είναι τέτοιος που δεν της επιτρέπει να παρατά παιχνίδια. Έβγαλε ένα break point στο 5-3 της Τρεβιζάν στο τρίτο σετ, ωστόσο δεν κατάφερε να τον αξιοποιήσει. Η ευκαιρία της, βεβαίως, ήρθε στο δεύτερο σετ, όταν επρόκειτο να φτάσει σε μια περιφανή ανατροπή: ήταν πίσω 5-2 με δύο μπρέικ εις βάρος της και κατόρθωσε να βρει δύο match points, τους οποίους επίσης δεν κατόρθωσε να πάρει. Τα δεδομένα άλλαξαν γρήγορα και αφού η Τρεβιζάν πήρε το σετ, έφτασε στο γρήγορο break του τρίτου και, τελικά, την κατάκτησή του και τη νίκη στο ματς. Ελληνοϊταλικό δράμα με γειτονική αύρα, αλλά αποτέλεσμα που την πληγώνει.

Βεβαίως, ουδέποτε ήταν αυτονόητοι, ακόμα και την εποχή της Λένας Δανιηλίδου, ο δεύτερος και ο τρίτος γύρος ενός Major, ακόμα και το νούμερο 20 της παγκόσμιας κατάταξης. Όσον αφορά στον Έλληνα θεατή, με τη Σάκκαρη μπορεί να παρακολουθεί κάτι που σχεδόν δεν έχει ξαναγίνει, καθώς επιτυγχάνεται κατ’ εξακολούθηση. Στην ίδια, βεβαίως, αυτό δεν είναι αρκετό. Ο πρώτος προορισμός της, στα 25 χρόνια της πια, είναι να βρει έναν προημιτελικό. Τόσο κοντά όσο δύο match points στον τρίτο γύρο, τόσο μακριά όσο ένα σετ στον τέταρτο.

Περισσότερο από άλλους αθλητές, οι τενίστες έχουν την επιθυμία από ψυχολογική υποστήριξη. Από τη μεριά της επιστήμης, δίνεται μεγάλη σημασία σε αυτό. Πώς ο αθλητής να μη θεωρήσει βίωμα μία κατάσταση παγιωμένη. Ειδικά στο τένις, που ο αντίπαλος κοιτάζει εκ του μακρόθεν και η ένταση και η επαφή έχει περισσότερο να κάνει με τον αποτρόπαιο θόρυβο του φιλέ όταν ανταμώνει με το μπαλάκι, η διαδικασία μπορεί να γίνει από πολύ ψυχοφθόρα ως αφόρητο. Η Σάκκαρη θα πρέπει να καταδυναστευτεί: να καθίσει μπροστά στο βίντεο και να αναλύσει τα λάθη, τα οποία ούτως ή άλλως φέρνουν οποιονδήποτε σε άβολη θέση, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για την είσοδό της, για πρώτη φορά, στον τέταρτο γύρο του Major των ‘Σωματοφυλάκων’.

Είναι μία διαδικασία υπεραπαραίτητη και οι σύγχρονοι τενίστες, με τη βοήθεια που λαμβάνουν, μπορούν και αντεπεξέρχονται. Η τάση της επιστημονικής προσέγγισης σε ένα ατομικό σπορ, άλλωστε, είναι ευκολότερη. Η Σάκκαρη πρέπει να σκέφτεται ότι στον τέταρτο γύρο θα έπαιζε με την Κίκι Μπέρτενς, την Ολλανδή που είχε νικήσει στον πρώτο γύρο του US Open του 2017. Ωστόσο, θα πρέπει να εστιάσει στα 48 αβίαστα λάθη, 18 περισσότερα από την Τρεβιζάν, και τον απίστευτο αριθμό των 20 break points, 11 εκ των οποίων δεν καρποφόρησαν.

Η Σάκκαρη, λοιπόν, δίχως να έχει να λογοδοτήσει πέραν του τεχνικού επιτελείου της σε άλλον, θα συνεχίσει και τον επόμενο χρόνο να ψάχνει τον προημιτελικό ενός Major, προερχόμενη από μία ήττα που στη μορφή αυτή, τόσο κοντά στη νίκη, δεν έχει ξαναδεχθεί. Κι ας πήγε πριν τρεις εβδομάδες τη Σερένα Γουίλιαμς στα τρία σετ, στον τέταρτο γύρο του US Open.

Είναι ένα ζητούμενο, λοιπόν, αυτό το αγχολυτικό. Κι αν πρόκειται για μία αθλήτρια που θα μπορεί να παίζει ακόμα μια δεκαετία σε τοπ επίπεδο χωρίς περισπασμούς, υπάρχει κάτι ήδη που μοιάζει να φέρει την επιγραφή ‘επείγον’. Το ερώτημα στην περίπτωση της Σάκκαρη παραμένει το ‘πότε’ και όχι το ‘αν’. Χωρίς αστερίσκο και δίχως ‘αλλά’…