ΣΠΟΡ

Τhe Players’ Tribune: το site που είχαν ανάγκη οι αθλητές

Ο Derek Jeter είχε μια φανταστική ιδέα. Να δώσει στους αθλητές ένα χώρο να εκφράσουν απόψεις, θέσεις, προβληματισμούς ή ό,τι άλλο ήθελαν να ξεφορτωθούν από τη ψυχή τους. Τους πέταξε λοιπόν, το μπαλάκι. Kαι εκείνοι το έπιασαν.

Τhe Players’ Tribune: το site που είχαν ανάγκη οι αθλητές

(Έλα, παραδέξου το. Ήταν καλό)

Ήθελε να μπορεί ο κάθε αθλητής να λέει ό,τι θέλει. Να γράφει για ό,τι τον ενδιαφέρει. Να δημιουργήσει “τη φωνή του παιχνιδιού, ώστε να μπορεί όποιος θέλει να πει τη δική του ιστορία, να δώσει τη δική του οπτική, χωρίς φίλτρο ή τη μεσολάβηση δημοσιογράφου”. Όλοι σε πρώτο πρόσωπο.

Ο Derek Jeter δεν ήξερε αν όλο αυτό θα λειτουργήσει. Η αλήθεια είναι πως είχαν γίνει παρόμοιες απόπειρες. Πολλές φορές. Τίποτα όμως, δεν είχε ‘σταθεί’. Εκείνος πήρε τις αποτυχίες των άλλων, έμαθε από αυτές και έδωσε στον κόσμο κάτι που χρειαζόταν. Όπως βέβαια, αποδείχθηκε, το The Players’ Tribune το ‘χουν κυρίως ανάγκη οι αθλητές.

Το ‘χωρίς τη μεσολάβηση δημοσιογράφου’ δεν ήταν απόλυτα ακριβές, καθώς προσέλαβε ανθρώπους που ‘χαν πολύχρονη εμπειρία στο ESPN.

Αυτοί διάλεξαν τους δημοσιογράφους που από τότε διευκολύνουν τους contributors, όπως ονομάζει ο Jeter όσους τον τιμούν με τη ζωή τους. Ακολούθησε η πρόσληψη φωτογράφου από το Sports Illustrated και μετά πέρασε στα διοικητικά πόστα, εκείνους δηλαδή, που θα χάραζαν τη στρατηγική και το περιεχόμενο. Γενικά, είχε πλάνο. Όπως είχε σε όλη του τη ζωή.

Ο πατέρας μου με νικούσε σε όλα. Χαιρόταν να νικά ένα 5χρονο

Στα 6 ενημέρωσε τους γονείς του “θα γίνω shortstop των Yankees”. Πρόσεξε. Όχι “θα παίξω baseball”. Είχε δει τον εαυτό του σε εξόχως συγκεκριμένη κατάσταση. Οι γονείς του δεν του είπαν “καλά παιδί μου, φάε τώρα το φαγητό σου”. Σχολίασαν “να γίνεις ό,τι θες” και μετά του έμαθα το πώς θα γινόταν ό,τι γούσταρε η ψυχή του.

Η -Αγγλίδα, γερμανικής και ιρλανδικής καταγωγής- μητέρα του, Dorothy ήταν λογίστρια. Ο -αφρικανικής καταγωγής, Αμερικανός- πατέρας του, Charles, γιατρός και σύμβουλος κατάχρησης ουσιών. Το ζευγάρι γνωρίστηκε στη Γερμανία, όπου υπηρετούσε εκείνος στο στρατό. Προφανώς και η συνέχεια αφορά τον Derek, στον οποίον έμαθαν από παιδί να προσπαθεί για ό,τι επιθυμεί. Για αρχή “ο μπαμπάς μου δεν με άφηνε να νικήσω σε όποιο παιχνίδι και αν παίζαμε. Ήταν σαν να χαιρόταν που νικά ένα πεντάχρονο. Τον έκανε να αισθάνεται καλά”.

Κάθε καλοκαίρι υπέγραφε συμβόλαια-από παιδί

Ο Charles είχε πει στο ’60 Minutes’ του CBS News ότι “ο στόχος μου ήταν να τον διδάξω πώς να γίνει ανταγωνιστικός. Ότι κανείς δεν θα τον άφηνε ποτέ να νικήσει, σε οτιδήποτε”. Με τα χρόνια, ο γιος του κατάλαβε ότι “το μάθημα μου ήταν πως τίποτα δεν θα μου έλθει εύκολα και ότι θα έπρεπε να δουλέψω”. Ως προς αυτό βοήθησε και ένα συμβόλαιο που υπέγραψαν οι δυο πλευρές. “Ο πατέρας μου με άφηνε να παίζω baseball, αν πληρούσα 18 όρους, μεταξύ των οποίων ήταν ‘μη διαφωνείς’, ‘όχι στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ’ και το ‘να σέβεσαι τα κορίτσια’. Αν τυχόν παραβίαζε κάποιον όρο; “Αυτό δεν συνέβη ποτέ”.

Το συμβόλαιο υπογραφόταν κάθε χρόνο, έως ότου αποφοίτησε από το high school. E, από εκεί πήγε στο draft (1992) όπου επελέγη στο Νο1 από τους Yankees. Του έδωσαν 800.000 δολάρια, έτσι για αρχή. Εκείνος έκανε 56 λάθη, έτσι για αρχή. Μετά το έστρωσε. “Με δουλειά”.

Όπως με δουλειά έμαθε να μην ακούει τους γύρω του να τον κοροϊδεύουν επειδή ήταν μιγάς. “Αυτή ήταν η ζωή μου και μετά την επιλογή μου. Αλλά ήμουν υπερήφανος για την οικογένεια μου”. Από τότε δούλεψε τα βασικά αξιώματα της ζωής του. “Ξέρω πώς θέλω να συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους. Πώς θέλω να μου συμπεριφέρονται, απολαμβάνω τη ζωή. Είναι χρήσιμο να περνάς καλά και αυτό φροντίζω να κάνω κάθε μέρα. Η απόλυτη προτεραιότητα μου είναι να είμαι καλός άνθρωπος. Αυτή ήταν πάντα”.

Από τους πιο βαρετούς αθλητές στην ιστορία των συνεντεύξεων

Και για αυτό, όπως έγραψε το περιοδικό Time σε άρθρο που αφορούσε την τελευταία του περιπέτεια “για 20 χρόνια ήταν ένας από τους πιο βαρετούς αθλητές, στην ιστορία των συνεντεύξεων”. Ο ίδιος είχε εξηγήσει ότι “στο περιβάλλον το οποίο έζησα, τους New York Yankees που θα έλεγες ότι είναι το πιο δύσκολο media περιβάλλον γενικά στα σπορ, έμαθα πως επειδή κάποιος σε ρωτά κάτι δεν είσαι υποχρεωμένος να απαντήσεις. Έχω την αίσθηση πως οι φαν εκτίμησαν τα ‘no comments’ και τα ‘i don’t know’ μου. Έχω συναισθήματα. Τα είδατε στο τελευταίο μου παιχνίδι. Αλλά ήθελα πάντα να είμαι σίγουρος πως θα εκφράσω τις σκέψεις μου ακριβώς όπως θέλω και τις εννοώ. Χωρίς να μπορεί κάποιος να τις παρερμηνεύσει”.

Πίσω στο Time, πρόσθεσε πως “τώρα ξέρουμε το γιατί. Προφανώς κρατούσε το καλύτερο για όταν κρεμούσε τη φανέλα του. Και παρεμπιπτόντως, θα βγάλει και λίγα χρήματα από αυτό”. Στις 28/9 του 2014, έπειτα από 14 φορές All Star, 5 πρωταθλήματα, βραβεία MVP και ουκ ολίγες άλλες διακρίσεις ανακοίνωσε πως αποσύρεται από τη δράση. Την 1η Οκτωβρίου είχε να κάνει μια ακόμα ενημέρωση: το ThePlayersTribune.com είχε μόλις βγει στον ‘αέρα’, ως “η νέα media Πλατφόρμα που θα παρουσιάσει τη φωνή των επαγγελματικών αθλητών χωρίς φίλτρα και θα φέρει τους φαν πιο κοντά από ποτέ, στα παιχνίδια που αγαπούν”. Έκτοτε κάθε post γίνεται παγκόσμιο χιτ.

Εκείνον εμπιστεύτηκαν οι Kobe Bryant και Steve Nash για να ανακοινώσουν πως αποχωρούν από τα γήπεδα. Αυτόν διάλεξαν και οι Kevin Love, Kevin Durant και Gordon Hayward για να αποκαλύψουν τη μεταγραφή τους. Στο The Players Tribune έγραψε ο Patrick O’Sullivan (παίκτης του NHL) πως ήταν θύμα ενδοοικογενειακής βίας και ο Lamar Odom για το ναδίρ του. Εκεί διαβάζεις και βλέπεις τις πιο ενδόμυχες ιστορίες αθλητών. Από αυτές που θες να διαβάσεις, για να καταλάβεις τη ψυχολογία τους. Το ποιοι πραγματικά είναι.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Jeter βρήκε και ‘συμπαίκτες’. Εταιρείες όπως η Porsche και οι Powerade, Toyota, Red Bull ζήτησαν καταχωρήσεις.

Το τελευταίο post αφορά τον Stephen Curry και τον Neymar. Βρέθηκαν στον ίδιο χώρο, στο Παρίσι. Μίλησαν για την πατρότητα, τον Messi, τον Cristiano Ronaldo, τους γονείς τους, αλλά και το τι σημαίνει να παίζουν σε τελικούς. Από αυτό το meeting που προφανώς και δεν θα μπορούσε να επιτύχει άλλος, βγήκαν πέντε επί μέρους θέματα. Και ήταν όλα απολαυστικά. Θα ακολουθήσει στις 5/11 μια “προσωπική συζήτηση με τους Scottie Pippen και Charles Oakley”, την οποία θα είχατε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε στα ‘αρχηγεία’ του site, αν ζούσατε στις ΗΠΑ. Προς το παρόν, θα αρκεστείτε στο να απολαμβάνετε online την έμπνευση ενός αθλητή που δεν μιλούσε στα media γιατί ήξερε πώς θα ήθελε να το κάνει σωστά.

Photos: Associated Press

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ