X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

Τα δύο πιο σπουδαία χτυπήματα στην ιστορία του Γουίμπλεντον

Ο τελικός του Γουίμπλεντον στις 6 Ιουλίου του 2008 βρίσκεται στο τέταρτο σετ. Ο Ναδάλ φτάνει σε ματς πόιντ, όταν ο Φέντερερ έστειλε ένα φόρχαντ έξω. Έπειτα, ήρθαν τα δύο πιο σπουδαία χτυπήματα στην ιστορία του Γουίμπλεντον.

Ο Ράφα Ναδάλ και τα φλας των φωτογράφων στο Γουίμπλεντον AP IMAGES

Ο τελικός του Γουίμπλεντον στις 6 Ιουλίου του 2008 βρίσκεται στο τέταρτο σετ. Ο Ρότζερ Φέντερερ σερβίρει με το σκορ στο 7-7. Ο Ράφα Ναδάλ προηγείται 2-1, έχει, όμως, απεμπολήσει ένα προβάδισμα 3 πόντων και δεν έχει φτάσει ακόμη σε ματς πόιντ.

Ο αναγνώστης έχει μπει ήδη στη διαδικασία να αφήσει ανεξέλεγκτο το θυμό του. Αυτός ο εξυπνάκιας, μονολογεί με φωνή που διακρίνεται από την εντυπωσιακή ανοδική τάση της, ξέρει ποια είναι τα δύο σπουδαιότερα χτυπήματα στην ιστορία του Γουίμπλεντον.

Μόνο που ο εξυπνάκιας, εμπορίζοντας ασφαλώς, δεν θέλει να ξαναγράψει για την κόντρα του Ρότζερ Φέντερερ με τον Ράφα Ναδάλ, η οποία συνεχίζεται και στο Γουίμπλεντον. Αυτό το θέμα μπορεί να μην εξαντλήθηκε πριν τον ημιτελικό του Ρολάν Γκαρός, αλλά επανακυκλοφορεί πολύ γρήγορα, ώστε όντως να αξίζει ακόμα μία ανάλυση.

Η υπενθύμιση σε αυτό που έγινε λίγο περισσότερο από ένα μήνα πίσω, στις 7 Ιουνίου, στο ‘Φιλίπ Σατριέ’ των Παρισίων είναι απαραίτητη, αλλά ουδεμία έκπληξη κρύβει. Ο Ναδάλ έφτασε τις 24 νίκες σε 39 ματς απέναντι στον Φέντερερ, με ένα ξεκάθαρο 3-0, αλλά και τις 6 νίκες, έναντι μηδεμίας υπέρ του Ελβετού, στο γαλλικό Major.

Με τη δική του επικράτηση επί του Σαμ Κουέρι την Τετάρτη, 10 Ιουλίου, στο κορτ νούμερο 1 του Γουίμπλεντον, αλλά και εκείνη του Ελβετού επί του Κέι Νισικόρι στο κεντρικό κορτ την ίδια μέρα, η τεσσαρακοστή αναμέτρηση έγινε αναπόφευκτη. Και η ευλογία της συνέχισης της κόντρας που το ESPN έχει στη λίστα του ως πρώτη στο σύγχρονο αθλητισμό, πάνω ακόμα και από αυτήν του Λιονέλ Μέσι με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, μας έχει ήδη δοθεί.

Στο Λονδίνο η κατάσταση είναι κατάτι διαφορετική. Από το 2006 έως το 2008 οι δύο τενίστες έπαιξαν και τους έξι τελικούς στις πρωτεύουσες της Γαλλίας και της Αγγλίας. Εκείνα τα τρία χρόνια η ανωτερότητά τους εις βάρος των άλλων τενιστών ήταν αξιομνημόνευτη. Την πρώτη χρονιά, μάλιστα, τα παιχνίδια του Φέντερερ ήταν τόσο βαρετά, που στο Γουίμπλεντον ανησυχούσαν ότι βάζοντάς τα στην prime time του προγράμματός του θα έχαναν θεαματικότητα εξαιτίας του Παγκόσμιου Κυπέλλου ποδοσφαίρου της Γερμανίας, που γινόταν την ίδια εποχή.

Και δεν χρειάζεται κάποιος να είναι σπίρτο για να καταλάβει ότι ο Φέντερερ δεν απαιτεί καν να παίζει στις πιο... κανονικές συνθήκες ένα ματς εδώ και χρόνια. Την Τετάρτη έπαιξε στο κεντρικό κορτ το δεύτερο προημιτελικό, μετά το παιχνίδι του Νόβακ Τζόκοβιτς με τον Βέλγο Νταβίντ Γκοφέν. Αν κάποιος, δε, το βρίσκει φυσιολογικό, πρέπει να διατυπωθεί το εξής: ο Ελβετός είναι στο νούμερο 2 του ταμπλό του τουρνουά, με τον Σέρβο να βρίσκεται στο ένα.

Σε έναν κόσμο που δεν θα ήταν ο ιεροφάντης του τένις, θα άρχιζε τη μέρα στο κεντρικό κορτ, την πρώτη μεσημβρινή. Όμως είναι ο Ρότζερ Φέντερερ και οι διοργανωτές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παραδεχθούν ξεδιάντροπα ότι η εμβέλεια της προσωπικότητάς του καταστρατηγεί νούμερα και λογικές αριθμητικές ακολουθίες.

O Ρότζερ Φέντερερ συγχαίρει τον Ράφα Ναδάλ για τη νίκη του στον τελικό του Γουίμπλεντον, στις 06/07/2008 (AP Photo/Alessia Pierdomenico, pool) ASSOCIATED PRESS

Ο Ναδάλ και ο Φέντερερ θα παραταχθούν στο κεντρικό κορτ την Παρασκευή, για το παιχνίδι του τουρνουά. Το 2006 και το 2007 ο Ελβετός βρήκε τρόπο να πάρει το τέταρτο και το πέμπτο τρόπαιο, το οποίο τον έφερε στην ισοπαλία με τον Μπιόρν Μποργκ. Ο ίδιος, το 2001 με τη νίκη του επί του Πιτ Σάμπρας στον τέταρτο γύρο, είχε κόψει στον Αμερικανό τη δίοδο για το πέμπτο δικό του διαδοχικό Γουίμπλεντον.

Ο Σάμπρας τελείωσε την καριέρα του με συνολικά 7 κατακτήσεις του συγκεκριμένου Major, ένα ρεκόρ που ο Φέντερερ έσπασε το 2017, όταν για πρώτη φορά στην καριέρα του, λίγο πριν κλείσει τα 36, κατέκτησε το τουρνουά χωρίς να χάσει σετ, με την αποδόμηση του Κροάτη Μάριν Τσίλιτς στον τελικό.

Ο Φέντερερ είχε κάνει ό,τι δεν κατάφερε ο Σάμπρας και είχε ισοφαρίσει τον Μποργκ, αλλά ο σκοπός του ήταν να τον ξεπεράσει σε διαδοχικές κατακτήσεις. Ο Σουηδός κυριάρχησε από το 1976 έως το 1980 στο Λονδίνο και έγινε ο πρώτος ροκ σταρ στην ιστορία του τένις. Ουδείς μέχρι τότε μπορούσε να παινεύεται ότι κοριτσάκια κατέβαιναν στο κορτ σχεδόν αλαλάζοντας για να τους υπογράφει αυτόγραφα.

Ο Ελβετός, ξεκινώντας από το 2003 και φτάνοντας στο 2007, τα είχε καταφέρει εξίσου καλά. Οι νίκες του επί του Μαρκ Φιλιππούση, Άντι Ρόντικ δις, του έδωσαν τρία. Το 2006 αντιμετώπισε τον Ναδάλ, από τον οποίο ένα μήνα νωρίτερα είχε χάσει 3-1 στον τελικό του Ρολάν Γκαρός. Ανταπέδωσε με τον ίδιο τρόπο τα πυρά, χάνοντας, ωστόσο, το μοναδικό σετ του στη διοργάνωση. Το 2007 το μοτίβο ήταν κατάτι διαφορετικό. Ο Ναδάλ είχε επικρατήσει 3-1 του Φέντερερ στο Παρίσι και στο Λονδίνο έφτασε να έχει πάρει δύο σετ, πριν ένα φόρχαντ του νούμερο ένα στον κόσμο τότε του δώσει το μπρέικ και ένα σμας τον στέψει για Πέμπτη διαδοχική φορά βασιλιά της Βρετανίας.

Όμως την πρώτη Κυριακή του Ιούλη το 2008 το μοτίβο ήταν διαφορετικό.

Ο Ναδάλ, σε μία από τις πιο τερατικές μορφές που έχει πάρει ποτέ τενίστας στο κορτ, συνέθλιψε όλους τους αντιπάλους του στο Ρολάν Γκαρός και δεν κράτησε κάτι απέναντι στον Φέντερερ. Το 3-0, με τα μόλις τέσσερα κερδισμένα γκέιμς από την πλευρά του ηττημένου (6-1, 6-3, 6-0), συνιστά ακόμα και σήμερα μία από τις πλέον ντροπιαστικές ήττες στην καριέρα του.

Ο ‘Mighty Fed’, όπως αποκαλούνταν, είχε μπει στα κορτ την έναρξη αυτής της χρονιάς με πόνους στην πλάτη. Το 2007 είχε τελειώσει τα Major με τη νίκη επί του Νοβακ Τζόκοβιτς 3-0 στο US Open και είχε γίνει ο πρώτος τενίστας που είχε κατακτήσει 3 από τα 4 δύο διαφορετικά έτη και 11 από τα συνολικά 16 που είχαν διεξαχθεί από το 2004.

Ωστόσο, ο Τζόκοβιτς τον ανάγκασε στην πρώτη ήττα του σε ημιτελικό από τενίστα που δεν ήταν ο Ναδάλ, από τον Ιανουάριο του 2005, όταν σε ένα φανταστικό παιχνίδι στην Αυστραλία τον είχε νικήσει ο Ρώσος Μάρατ Σάφιν.

Εδώ, στον τελικό του Γουίμπλεντον, με τον Ισπανό να τίθεται απέναντί του γνωρίζοντας πια όλα τα μυστικά, ξέροντας πώς να τον αντιμετωπίσει σε κάθε επιφάνεια και με τη θέληση να γίνει πια το νούμερο ένα στον κόσμο, ο Φέντερερ βρισκόταν σε κατάσταση κατά την οποία έπρεπε να νικήσει. Έφτασε στον τελικό μη χάνοντας σετ, αλλά ακόμα και ο Ρομπέρτο Μπενίνι στο ‘Η ζωή είναι ωραία’ δεν θα μπορούσε να εκτιμήσει μια λευκή νίκη υπέρ του.

Το τάι μπρέικ

Πράγματι, ο Ναδάλ πήρε το πρώτο σετ 6-4 και, αν και βρέθηκε πίσω 4-1 στο δεύτερο, κατάφερε και κέρδισε πέντε γκέιμς συνεχόμενα, για να βρεθεί 2-0 μπροστά. Ο Φέντερερ, ευρισκόμενος σε έκτακτη ανάγκη, προσπαθούσε να κρατήσει per mare per terram το σερβίς του αλώβητο.

Ξαφνικά, στο τάι μπρέικ του τρίτου σετ, ο Φέντερερ άρχισε να... σκοράρει. Έκανε, μετά το 1-2 με το οποίο προηγήθηκε ο Ναδάλ, 2 άσους και το μίνι μπρέικ ήρθε από ένα θαυμάσιο διαγώνιο inside out φόρχαντ. Ο Φέντερερ προηγήθηκε 6-3 έπειτα από ένα φόρχαντ επιστροφής στο σερβίς του Ναδάλ και ένα δικό του σερβίς, που ο Μαγιορκινός δεν κατάφερε να βγάλει απόκρουση. Ένας άσος έφερε το 7-5 και τη μείωση του σκορ σε 2-1.

Το κεντρικό κορτ βρέθηκε στο... ταβάνι από τον ενθουσιασμό. Κι έπειτα ήρθε το τάι μπρέικ στο τέταρτο σετ.

Οι δύο τενίστες κράτησαν το σερβίς τους σε όλη τη διάρκεια του σετ και ο Φέντερερ ξεκίνησε με μίνι μπρέικ τη διαδικασία. Ήταν ένας εντυπωσιακός πόντος. Η απόκρουσή του στο σερβίς του Ναδάλ στην ad πλευρά του, με το μπάκχαντ, τον έβγαλε μεν εκτός ισορροπίας αλλά ανάγκασε τον Ισπανό να ανέβει στο φιλέ και να επιχειρήσει ένα διαγώνιο φόρχαντ στην πλευρά του μπάκχαντ του Φέντερερ. Το πάσινγκ μπάκχαντ τον βρήκε έτοιμο και με το βόλεϊ το μπαλάκι βρέθηκε στο κέντρο του κορτ, εκεί που ο Ελβετός επιχείρησε μία άρτια τεχνικά λόμπα.

Σαν το αγριοκάτσικο, ο Ναδάλ πετάχθηκε για να κάνει ένα επικίνδυνο μπάκχαντ σμας, που έστειλε το μπαλάκι στη δεξιά πλευρά του Φέντερερ, ο οποίος, με ένα ακριβές ευθύ φόρχαντ την έστειλε στη γωνία του τερέν του Ισπανού.

Μόνο που η ονειρεμένη έναρξη εξελίχθηκε σε εφιάλτη για τον Ελβετό. Μία απίθανη επιστροφή και ένα φόρχαντ του Ναδάλ και ένα δικό του ευθύ φόρχαντ που λοξοδρόμησε έφεραν μια ήττα κατά κράτος στο σερβίς του. Ο Ισπανός με δύο εντυπωσιακά σερβίς προηγήθηκε 4-1 και ο Φέντερερ απάντησε με ένα χαρακτηριστικό ευθύ φόρχαντ. Όμως στον έβδομο πόντο η πλάστιγγα έγειρε υπέρ του νούμερου 2 στον κόσμο.

Οι δύο τενίστες άλλαξαν πλευρές και ένα ράλι 15 χτυπημάτων έφερε το μπάκχαντ του Φέντερερ στην κίνηση που πέρασε έξω. Ο Ναδάλ έσκυψε με τις γροθιές ενωμένες. Με το 5-2 και το σερβίς του μπορούσε να φτάσει στην κατάκτηση του Γουίμπλεντον.

Το πρόσωπό του άλλαξε, λες κι ήθελε να κλάψει. Ο περίφημος uncle Tony, δηλαδή ο θείος του και προπονητής του, Τόνι Ναδάλ, ξεφύσηξε και το πρόσωπό του κοίταξε το έδαφος, μία ένδειξη δυσαρέσκειας. Ήταν ένα μαρτύριο που ακόμα και με χιλιάδες ώρες προπόνησης και με ένα σχέδιο εκπόνησης για την κατάκτηση του ναού που ιερουργούσε θαυμαστά ο αρχιερέας του σύγχρονους τένις, ένιωθε ότι δεν το άξιζε.

Αλλά έμεναν δύο πόντοι. Ο τελικός μπορεί να τέλειωνε σε ένα λεπτό.

Κι εκεί έγινε η φάση που άλλαξε τη ροή στο τάι μπρέικ.

Double fault.

Ο Ναδάλ έκανε double fault. Ο τενίστας που έκανε τόσο λίγα αβίαστα λάθη που δεν τα θυμόταν ποτέ κάποιος, έριξε το μπαλάκι πρώτα άουτ στα πόδια του Φέντερερ και μετά στο φιλέ. Εκείνο χτύπησε την αντένα, πήρε μία παράξενη πορεία προς τα δεξιά και έφυγε στο παράνομο μέρος του κορτ.

Ο Φέντερερ, πηγαίνοντας αργά προς τη δεξιά πλευρά του, γύρισε και τον κοίταξε. Ήταν ένα βλέμμα απορίας στην αρχή, για το δυνατό και με ρίσκο σερβίς που επιχείρησε, που μετατράπηκε σε κάτι που έδειχνε ότι ο τελικός δεν είχε τελειώσει ακόμη.

Η επιστροφή στο επόμενο σερβίς έγινε με το μπάκχαντ, βαθιά, και βρήκε τον Ναδάλ σε ανισορροπία. Το επόμενο φόρχαντ ανάγκασε τον Ισπανό σε απόκρουση στο φιλέ.

Ξαφνικά ήταν 5-4 και ο Φέντερερ σέρβιρε. Έριξε το μπαλάκι στο φόρχαντ του Ναδάλ, αλλά σε τέτοια γωνία που άνοιξε το κορτ. Ο Ισπανός του έκανε επιστροφή πάνω του και το γρήγορο φόρχαντ ισοφάρισε την αναμέτρηση. Έπειτα, ένα δυνατό σερβίς ανάγκασε τον Ισπανό σε μία βεβιασμένη απόκρουση, πολύ έξω. Πλέον, ήθελε έναν πόντο για να πάει το ματς στο πέμπτο σετ.

Ο Φέντερερ προδόθηκε από το επιθετικό ένστικτό του. Με την πρόθεση να παίξει ράλι, ακολούθησε τον Ναδάλ στο παιχνίδι του. Όμως στο 18ο χτύπημα, από το κέντρο του κορτ, διείδε ένα νικητήριο φόρχαντ. Το μπαλάκι πέρασε έξω.

Οι δύο τενίστες άλλαξαν πάλι πλευρά. Ο Ναδάλ έφτασε σε ματς πόιντ, όταν ο Φέντερερ έστειλε ένα φόρχαντ έξω. Έκανε challenge και πριν το αποτέλεσμα χαμογέλασε, γνωρίζοντας ότι θα ήταν μάταιη. Με το σερβίς του, που επίσης ο Ναδάλ προβοκατόρικα απευθύνθηκε στο hawkeye, ισοφάρισε, 7-7. Ο Ισπανός παραδέχθηκε τη ματαιότητα της πράξης του στον ίδιο τον αντίπαλό του.

Έπειτα, ήρθαν τα δύο πιο σπουδαία χτυπήματα στην ιστορία του Γουίμπλεντον.

Στο δεύτερο σερβίς του, ο Φέντερερ έριξε την μπάλα στο μπάκχαντ του Ναδάλ, η επιστροφή του οποίου τον βρήκε σε θέση ισχύος. Το φόρχαντ προσέγγισης κράτησε τον Ισπανό στη θέση του και έδωσε στον Ελβετό την ευκαιρία να παίξει ένα δυναμικό χτύπημα για το προβάδισμά του.

Ο Φέντερερ ήξερε ότι ο Ναδάλ ήταν αρκετά γρήγορος για να προλαβαίνει μπάλες στις γωνίες και απίστευτα ικανός ώστε να μπορεί να τις μετατρέπει σε passing shots. Το φόρχαντ ήταν ευθύ και δυνατό, αλλά δεν είχε ως στόχο τη γραμμή. Ο Ναδάλ το πρόλαβε με δύο δρασκελιές. Και το δικό του passing forehand, ιοβόλο όπως πάντα, πέρασε τον Φέντερερ από τη δεξιά πλευρά του. Δεύτερο ματς πόιντ.

Οι άνθρωποι του Ισπανού στην κερκίδα σηκώθηκαν ξαναμμένοι από την πολεμική αγωνία. Ο αθλητικός πολιτισμός είχε ήδη διατυπωθεί, με τους φίλους των δύο τενιστών να βλέπουν το ματς από το ίδιο μποξ. Ο Ναδάλ πήγε στο σερβίς. Ο πατέρας του στην κερκίδα γονάτισε.

Ο Ισπανός έστειλε το μπαλάκι στο μπάκχαντ του Φέντερερ, έξω από το όριο του κορτ. Για να μαζευτεί πριν ο Ναδάλ παίξει το δεύτερο χτύπημά του, έπαιξε ένα slice, που και πάλι ανάγκασε τον αντίπαλό του να παίξει στο μπροστινό μέρος. Ο Ισπανός αντιγύρισε ένα φαλτσαριστό φόρχαντ, πάλι στην ad πλευρά του Ελβετού.

Κι ο μπαλαρίνος Φέντερερ, με τα πόδια που όταν σταυρώνουν συνιστούν ποίηση σε κίνηση, βρέθηκε στο μπαλάκι με δύο πολύ κοντά βηματάκια. Ο Ναδάλ περίμενε ένα διαγώνιο μπάκχαντ, αλλά ο Ελβετός έριξε το μπαλάκι ευθεία. Μόλις τότε ο Ισπανός συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν σε λανθασμένη θέση. Και το μπαλάκι έσκασε στο άδειο κομμάτι του δικού του μέρους στο κορτ.

Θρύλοι και παραδόσεις

Είχαν περάσει 28 χρόνια από εκείνο το τάι μπρέικ του τέταρτου σετ που ο Τζον ΜάκΕνρο πήρε 16-14 από τον Μπιόρν Μποργκ και έφτασε η ώρα της αντικατάστασης. Με έναν forehand winner και μία απόκρουση έξω, ο Φέντερερ πήρε το τέταρτο σετ. Όπως ο ΜάκΕνρο, έχασε 9-7 εν μέσω βροχής, σε 4 ώρες και 48 λεπτά παιγμένου τένις, και ο Ναδάλ κατέκτησε το πρώτο Γουίμπλεντον, ενώ 25 μέρες μετά έγινε νούμερο 1 στην παγκόσμια κατάταξη.

Εκείνο το παιχνίδι, που διακόπηκε δύο φορές από τη βροχή, που συνεχίστηκε μέχρι οι τενίστες να μη βλέπουν από το σκοτάδι, έστω και καθ’ υπερβολή, ακόμη θεωρείται το σπουδαιότερο στην ιστορία του τένις. Ήταν η πιο ισχυρή ένδειξη, πάντως, για να μπει οροφή στο κεντρικό κορτ, από το αμέσως προσεχές τουρνουά.

Ο Ναδάλ κατέκτησε ακόμα μία φορά το Γουίμπλεντον, το 2010, κι ο Φέντερερ άλλες τρεις, το 2009, το 2012 και το 2017. Αλλά σε αυτό το κορτ και αυτό το τουρνουά, δεν έπαιξαν ξανά από τότε. Η μνήμη προστατεύεται σαν φυλαχτό και όταν μπουν μέσα, 11 χρόνια μεγαλύτεροι, εκείνη η μονομαχία θα τους συνοδεύει.

Ναδάλ και Φέντερερ ποζάρουν μετά την ολοκληρώση του τελικού στο Γουίμπλεντον (06/07/2008), με τον Ισπανό να κατακτά το τουρνουά AP PHOTO/ANJA NIEDRINGHAUS

Πρόκειται, εδώ, για μία θέση στον τελικό, η οποία δεν θα τους βάλει καν στα φαβορί, αν ο Νόβακ Τζόκοβιτς, νικητής του περασμένου Γουίμπλεντον, νικήσει τον Ρομπέρτο Μπαουτίστα-Αγκούτ. Ο Φέντερερ των 20 Major χρειάζεται αυτό το παιχνίδι, ώστε να διατηρήσει τον Ναδάλ στην απόσταση των δύο. Όταν ο Ναδάλ, το 2005, πήρε το πρώτο του Ρολάν Γκαρός, ο Φέντερερ είχε ήδη τέσσερα κεκτημένα Major. Οι δύο τενίστες δεν έχουν φτάσει ποτέ στην απόσταση του ενός, όσο απειλητικός κι αν έχει υπάρξει ο Ναδάλ.

Γι’ αυτό και το συγκεκριμένο παιχνίδι σημαίνει πολλά, όμως η αναπαραγωγή μιας τόσο έντονης ανάμνησης και μιας εικόνας που είναι το ίδιο σημαντική με το τένις, δεν αποτιμάται σε τρόπαια. Την Παρασκευή, 12 Ιουλίου, αναβιώνει το πιο κλασικό ζευγάρι της ιστορίας στον πιο εκλεπτυσμένο χώρο της.

24MEDIA NETWORK