Σουν Γουέι, ο Κινέζος που γκρέμισε την Κίνα πέφτοντας από το μονόζυγο

Στα βιβλία της ρωσικής γλώσσας που διδάσκονται όσοι επιθυμούν ή υποχρεούνται να τη μάθουν παγκοσμίως, ποζάρουν τρεις άνθρωποι: δύο χαμογελαστοί Ρώσοι, που είναι καθιστοί, και ένας Κινέζος από πίσω τους, που κρατά ένα κόκκινο μπαλόνι με κινεζικά σύμβολα. Για χρόνια και χρόνια αυτά τα τρία πρόσωπα βρίσκονται στο εξώφυλλο και, ενώ η ρωσική γλώσσα εκτείνεται και σε άλλες περιοχές, εκτός Κίνας, η απάντηση των εκδοτών είναι ότι δεν γίνεται να χαλάσουν το σήμα-κατατεθέν τους.

Έχουν δίκιο, ασφαλώς. Αυτό που δεν είναι εξακριβωμένο είναι αν αυτός ο τυπάκος, που χαμογελάει με το μπαλόνι, έχει σχέση με τον Σουν Γουέι. Το γυμναστή που, από τις 13:45 έως τις 16:23 ώρα Στουτγκάρδης έκανε το πιο σοβαρό λάθος στο ομαδικό Ανδρών. Εκείνο που κόστισε το χρυσό μετάλλιο, το οποίο θα ήταν το 13ο για τους Κινέζους σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και 12ο από το 1994 και μετά. Εκείνο που, εν τέλει, έδωσε το χρυσό στους Ρώσους, το πρώτο τους.

Η Σοβιετική Ένωση είχε πάρει 8 από το 1954 έως το 1991, αλλά από τη διάλυσή της και έπειτα η Ρωσία δεν είχε σταυρώσει νίκη. Τούτο είναι και ακριβές, αφού για να πάρει το χρυσό έπρεπε, στο τελευταίο πρόγραμμα μίας ηλιόλουστης για την παγκόσμια γυμναστική μέρα, ο Νικίτα Ναγκόρνι να σταυρώσει τα χέρια του στο μονόζυγο, να κάνει στροφές με το ένα χέρι και να δώσει φόρα για να προσγειωθεί σταθερά. Ήταν εκείνη η στιγμή που οι Ρώσοι πανηγύρισαν έξαλλα, αντιλαμβανόμενοι ότι έγιναν παγκόσμιοι πρωταθλητές. Ωστόσο, για να γίνει αυτό έπρεπε οι Κινέζοι να κάνουν ένα σοβαρό λάθος.

Και συνέβη, πριν την έκτη στροφή, το rotation, όπως είναι ο όρος. Στο ίδιο μονόζυγο που ο Ναγκόρνι αργότερα θα χαμογελούσε, ο Σουν Γουέι έπεσε στη φιγούρα της τούμπας. Άφησε τα χέρια του για να γυρίσει με κυβίσθηση το σώμα του, αλλά η εναέρια πτώση τον έφερε λίγο πιο μακριά από ό,τι ήθελε. Τα χέρια έφυγαν και ναι μεν ο Γουέι προσγειώθηκε με τα πόδια στο έδαφος, αλλά οι προκαθορισμένοι βαθμοί ποινής θα έδιναν, ακόμα και τέλειο να ήταν το υπόλοιπο πρόγραμμά του, το προβάδισμα στη Ρωσία, αρκεί στο τέλος ο Ναγκόρνι να εκτελούσε ένα τέλειο πρόγραμμα.

Οι Κινέζοι είχαν δύο πρωτιές, στις ασκήσεις εδάφους και τους παράλληλους ζυγούς, με τον Γινγκουάν Ζου να κάνει ένα απίθανο πρόγραμμα, το οποίο βαθμολογήθηκε 16.383, μακράν το κορυφαίο του μεσημεριού. Είχαν δύο πρωτιές ως ομάδα, επίσης, στα αγωνίσματα, στον πλάγιο ίππο και τους παράλληλους ζυγούς, σε αντίθεση με τους Ρώσους, που είχαν τέσσερις, στις ασκήσεις εδάφους, τους κρίκους, το άλμα και το μονόζυγο.

Πέρυσι, στην Ντόχα, η διαφορά ήταν πολύ μικρότερη ανάμεσα στους δύο. Για την ακρίβεια, αυτή η διαφορά, 261.726 έναντι 260.729, ήταν η μεγαλύτερη από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2011, στο Τόκιο, όταν η Κίνα είχε επικρατήσει της Ιαπωνίας, που στη Στουτγκάρδη κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Το φινάλε στην πρωτεύουσα του Κατάρ ήταν επίσης δραματικό. Τις δύο ομάδες χώρισαν 49 πόντοι. Ο Αρτούρ Νταλαλόγιαν, που είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής στο σύνθετο ατομικό και την Παρασκευή θα θελήσει να υπερασπιστεί τον τίτλο του, είπε ότι ‘επιτέλους θα μπορώ να κοιμηθώ πιο ήρεμα τα βράδια’. Προς τιμήν του, πήγε ακαριαία να πανηγυρίσει τον Σουν Γουέι, ο οποίος έκλαιγε με λυγμούς, αφού ήξερε ότι το λάθος του ήταν ολέθριο. Οι πανηγυρισμοί και οι οδυρμοί καθ’ όλη τη διάρκεια των προγραμμάτων φανέρωναν ό,τι υποπτεύεται κάποιος και ό,τι, εν τέλει, νιώθει στις περισσότερες κοινωνικές διαστάσεις: το να υπερασπίζεσαι σε έναν αθλητικό χώρο την πατρίδα σου έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από το να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου.

Οι Ρώσοι στην Ντόχα υπέφεραν. Φέτος, σε σχέση με τον αγώνα της 30ής Οκτώβρη 2019, ήταν αλλαγμένη κατά δύο μέλη: ο Ιβάν Στρετόβιτς και ο Ντενίς Αμπλιάζιν πήραν τη θέση των Νικαλάι Κουκσένκαφ και Ντμίτρι Λάνκιν. Πλην των Νταλαλόγιαν και Ναγκόρνι, ο τρίτος παρόμοιος ήταν ο Νταβίντ Μπελιάνσκι. Ο κλήρος, βεβαίως, έπεσε στον Νικίτα Ναγκόρνι, που με κάποιον τρόπο, όπως είπε έπειτα, δεν κοίταξε πόσο ήθελε ώστε να νικήσει η ομάδα του. Ο Ναγκόρνι, άλλωστε, είχε ακόμα ένα λόγο για να μην αποτύχει. Στις κερκίδες καθόταν η Ντάρια Σεργκέιεβνα Σπιριντόναβα, 21 έτους, με την οποία ο 22χρονος Ρώσος παντρεύτηκε πέρυσι.

Η Σπιριντόναβα είναι ‘ασημένια’ πρωταθλήτρια κόσμου, αφού το πρόγραμμά της στους ασύμμετρους ζυγούς τής έδωσε την ψηλότερη βαθμολογία ανάμεσα στις υπόλοιπες γυμνάστριες, 14.766 πόντους και ‘σφράγισε’ τη δεύτερη θέση για τις Ρωσίδες, πίσω φυσικά από τις Αμερικανίδες της ασυναγώνιστης Σιμόν Μπάιλς. Τρίτες ήταν οι Ιταλίδες, που με τις δίδυμες αδελφές Ντ’ Aμάτο, Αλίτσε και Άζια, ανέβηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία σε βάθρο νικητών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Ο Ναγκόρνι δεν πήγε τόσο ψηλά: έκανε 14.446, ήταν έκτος συνολικά ανάμεσα στους γυμναστές, αλλά ακαριαία όλοι αναγνώρισαν ότι είχε περάσει τους 13.448, με τους οποίους οι Ρώσοι θα έμεναν ξανά δεύτεροι. Επί της ουσίας, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να μείνει στο μονόζυγο χωρίς να πέσει. Έτσι έγινε.

Τα χρυσά στους Ρώσους έδωσε μία εμβληματική μορφή της παγκόσμιας γυμναστικής: η συμπατριώτισσά τους και πεντάκις ‘χρυσή’ ολυμπιονίκης, τρεις στο Μόντρεαλ το 1976 και δύο στη Μόσχα το 1980 (αλλά και ‘ασημένια’ στο σύνθετο ατομικό του Μόντρεαλ, πίσω μόνο από τη Νάντια Κομανέτσι), Νέλι Κιμ.

Από την Πέμπτη, 10 Οκτωβρίου, η μάχη μεταφέρεται σε ατομικό επίπεδο. Το λεγόμενο all around ξεκινά στις 17:00, με τη Σιμόν Μπάιλς να είναι το μεγάλο φαβορί. Την Παρασκευή, ίδια ώρα, οι γυμναστές θα πάρουν τη σκυτάλη. Και από το Σάββατο, θα δοθούν τα μετάλλια στα αγωνίσματα. Τρία είναι εκείνα που οι Άντρες θα αγωνιστούν την ίδια μέρα, οι ασκήσεις εδάφους, ο πλάγιος ίππος και οι κρίκοι. Δύο οι Γυναίκες: το άλμα και οι ασύμμετροι ζυγοί. Την Κυριακή, που τελειώνει οι διοργάνωση, οι Άνδρες θα αγωνιστούν στο άλμα, τους παράλληλους ζυγούς και το μονόζυγο και οι Γυναίκες, στη δοκό ισορροπίας και τις ασκήσεις εδάφους.

Οι κρίκοι, που κλείνουν το πρόγραμμα, είναι προγραμματισμένο να αρχίσουν στις 20:06 και, μέσα από θύελλα συμμετοχών, να τελειώσουν στις 20:30. Ο Λευτέρης Πετρούνιας θα αγωνιστεί τέταρτος από το τέλος και θα μάθει, πρώτον, αν θα εξασφαλίσει την πρόκρισή του στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, δεύτερον, αν θα βρίσκεται στο βάθρο των νικητών και, τρίτον, αν θα καταφέρει να κατακτήσει το τέταρτο διαδοχικό χρυσό μετάλλιό του στη διοργάνωση, μειώνοντας τη διαφορά από το θρυλικό Ιταλό Γιούρι Τσέτσι, που νικούσε διαρκώς από το 1993 έως το 1997 στο αγώνισμα, ήτοι πέντε διαδοχικές φορές.

Ο Πετρούνιας βρίσκεται στις 3, έχει τα ίδια χρυσά με τον Τσέτσι σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ και οι δυο τους μοιράζονται το γνώριμο συναίσθημα να στέκεσαι στο ψηλότερο σκαλί βάθρου των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Τσέτσι, άλλωστε, νικητής το 1996 στην Ατλάτα, έχει και ένα ασημένιο, το 2004, όταν ο Δημοσθένης Ταμπάκος έγινε εκείνος που του έκοψε το δρόμο για την κορυφή. Και τα φέρνει, λέει, έτσι η ζωή, που ο Πετρούνιας θα συνδέεται με τον Ταμπάκο για επιπλέον λόγους από την έμπνευση που άντλησε, ενώ ήταν παιδί, από το πρόγραμμά του στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ, το 2000…