Σάκκαρη και Τσιτσιπάς έπαιξαν για τη χαρά του παιχνιδιού, όχι απαραίτητα για να νικήσουν
Το ελληνικό δίδυμο των Σάκκαρη-Τσιτσιπά δεν θα διεκδικήσει τον τίτλο του Hopman Cup. Κέρδισε όμως το σεβασμό όλων, δεδομένου ότι απείλησε με αποκλεισμό το ελβετικό ντουέτο των Μπέρντιτς-Φέντερερ. Κυρίως όμως χάρηκε την παράλληλη συμμετοχή του στο τουρνουά.
Δεν χρειάζονταν τη συμμετοχή στο Hopman Cup για να κερδίσουν κάποια έξτρα λεπτά δημοσιότητας. Δεν θα επηρέαζε, θετικά, τη βαθμολογία τους στην παγκόσμια κατάταξη η κοινή παρουσία τους στο τουρνουά του Περθ από τις 29 Δεκεμβρίου ως την 5η Ιανουαρίου.
Ήταν κυρίως μια αμφίδρομη επιθυμία του Στέφανου Τσιτσιπά και της Μαρίας Σάκκαρη να υπερασπιστούν τα εθνικά χρώματα.
Τα άσβηστα χαμόγελα που φώτιζαν τα πρόσωπά τους, τα φιλιά που αντάλλαξαν, οι φιλοφρονήσεις του ενός προς τον άλλον με προτεταμένα τα δάχτυλα, οι σφιχτές αγκαλιές και το ‘για την Ελλάδα’ του 20χρονου τενίστα στην κάμερα αμέσως μετά το φινάλε του τελευταίου (νικηφόρου) αγώνα πιστοποίησαν την ανάγκη τους να γίνουν ‘ένα’ και να διεκδικήσουν το καλύτερο κάτω από ένα κοινό σκοπό γαλανόλευκης απόχρωσης. Τ’ αποτελέσματα του ενός επηρέαζαν την πορεία του άλλου, την ίδια ώρα που όφειλαν να συνεργαστούν στο μικτό διπλό.
Η επικράτηση με 2-1 νίκες επί του ελβετικού δίδυμου των Μπέρντιτς – Φέντερερ δεν έκανε τα δύο Ελληνόπουλα πιο δημοφιλή στο παγκόσμιο τένις. Ήταν περισσότερο μια προσωπική ικανοποίηση που πήγαζε εσωτερικά και μετά το τέλος της 6ήμερης προσπάθειας που κατέβαλαν την εξωτερίκευσαν με τον πιο όμορφο τρόπο. Μια παιδική αθωότητα ξεχύθηκε και πλημμύρισε το χώρο.
Ήταν η πρώτη φορά μετά το 2002 που δύο Έλληνες τενίστες ένωσαν τος δυνάμεις τους στο ιστορικό αυτό τουρνουά και το απόλαυσαν από το πρώτο σέρβις μέχρι τον τελευταίο, κερδισμένο, πόντο. Το γεγονός πως δεν κατάφεραν να πετύχουν το 3-0 επί των Ελβετών και να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στον τελικό του τουρνουά δεν μείωσε στο ελάχιστο τη δική τους χαρά για την ταυτόχρονη παρουσία τους στην ίδια ομάδα.
Αν δεν είχαν ηττηθεί στη γεμάτη άγχος πρεμιέρα από τους Βρετανούς, θα διεκδικούσαν σίγουρα το τρόπαιο, αφού η συνέχεια ήταν θριαμβευτική. Τόσο απέναντι στο αμερικανικό ντουέτο (Σερένα Γουίλιαμς-Φράνσις Τιαφορέ) όσο και απέναντι στο ελβετικό (Μπέρντιτς-Φέντερερ)
Την Πέμπτη χρειάζονταν επικράτηση με 3-0 νίκες. Έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν. Ακόμη και ο Στέφανος Τσιτσιπάς που είχε το πιο δύσκολο έργο, εξάντλησε τις πιθανότητές του. Σε σημείο που ο Ρότζερ Φέντερερ τον ύμνησε. “Ακόμη ανασαίνω μετά δυσκολίας. Απολαμβάνω να παίζω με τα νέα παιδιά. Φέρνουν κάτι διαφορετικό”, ανέφερε ο Ελβετός μετά το δικό του 7-6, 7-6 επί του Έλληνα, αποτέλεσμα που έστειλε την ομάδα του στον τελικό.
Παρά την αρνητική τροπή των πραγμάτων, Σάκκαρη και Τσιτσιπάς έδωσαν τη μάχη γοήτρου, αποσπώντας δύο νίκες ψυχολογία. Αρχικά ήταν η Ελληνίδα που κατέβαλε την αντίσταση της Μπέρντιτς με 6-3, 6-4 και κατόπιν ήταν παρέα με τον 20χρονο όταν έφτασαν στο 4-3, 2-4, 4-3 επί του ελβετικού διδύμου, καταλαμβάνοντας εν τέλει τη δεύτερη θέση του ομίλου.
Μετά μόνο χαμόγελα! Ανεξαρτήτως αποτελέσματος ήταν οι νικητές.
Κεντρική φώτο: AP Photo/Trevor Collens