Ραφαέλ Ναδάλ – Νόβακ Τζόκοβιτς, η επική μάχη των δύο ημερών

Το Contra.gr διαλέγει και παρουσιάζει τα 10 πιο σημαντικά ματς του 2018 από όλο το φάσμα των αθλημάτων. Την σκυτάλη από το Γαλλία – Αργεντινή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, παίρνει ο ημιτελικός του Wimbedon Ναδάλ-Τζόκοβιτς.

Υπήρχαν πολλές στιγμές τα τελευταία δύο χρόνια, τις οποίες ο κόσμος του τένις αναρωτήθηκε αν είχε δει όσα μπορούσε να προσφέρει ο Νόβακ Τζόκοβιτς στο άθλημα, αλλά το Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης έδωσε την απάντηση ένα απόγευμα Σαββάτου, στις 14 Ιουλίου του 2018. Στον ημιτελικό του Wimbledon, στο αρχαιότερο και σημαντικότερο τουρνουά παγκοσμίως, ο Σέρβος έδωσε μαζί με τον Ραφαέλ Ναδάλ μία από τις ομορφότερες παραστάσεις στην ιστορία του τένις.

Ένας αγώνας που ξεκίνησε στις 20.00 την Παρασκευή 13 Ιουλίου και ολοκληρώθηκε την επόμενη ημέρα με νικητή τον Νόλε, ο οποίος χρειάστηκε δύο μέρες και 18 games στο 5ο σετ για να κάμψει την αντίσταση του Ισπανού με 6-4 3-6 7-6(9) 3-6 10-8 μετά από 5 ώρες και 14 λεπτά. Αυτός θα ήταν και ο μεγαλύτερος σε διάρκεια αγώνας στο τουρνουά αν δεν είχε προηγηθεί ο ημιτελικός του Κέβιν Άντερσον με τον Τζον Ίσνερ, ο οποίος διήρκεσε 6 ώρες και 36 λεπτά!

Ουσιαστικά, η προαναφερθείσα μονομαχία ήταν και η αιτία που ο τεράστιος ημιτελικός Ναδάλ – Τζόκοβιτς ολοκληρώθηκε σε δύο ημέρες, γιατί όταν το 2009 η οροφή έφτασε στο κεντρικό γήπεδο του Wimbledon, υπήρξε συμφωνία με τον Δήμο να μην διεξάγονται αγώνες μετά τις 23.00, καθώς υπάρχουν αρκετά σπίτια σε κοντινή απόσταση.

Κάπως έτσι, στο 3ο σετ, ο Τζόκοβιτς έφτασε να προηγείται με 5-3, ωστόσο ο Ναδάλ ισοφάρισε και μετά από ένα ράλι 23 χτυπημάτων, πέρασε μπροστά. Ο Σέρβος έσωσε δύο φορές το σετ, πέρασε μπροστά κι εν τέλει, μετά από λάθος του Ισπανού, έκανε το 2-1 με 7-6 (9). Ο κόσμος αποχώρησε από το κεντρικό γήπεδο εμφανώς απογοητευμένος από την διακοπή αλλά συνάμα τόσο γεμάτος από το θέαμα που είχε παρακολουθήσει.

Η 52η αναμέτρηση μεταξύ των δύο σπουδαίων αθλητών άρχισε με break υπέρ του Τζόκοβιτς στο 7ο game, με συνέπεια ο Σέρβος να ξεκινήσει με το δεξί μετά από 47 λεπτά και 6-4 στα game. Αυτό το πρώτο σετ ήταν μόνο το ορεκτικό από ένα κυρίως που θα έμενε στην ιστορία. Όταν ο Ναδάλ μπήκε για τα καλά στο παιχνίδι, περίπου στις 21.00 το βράδυ, ο κόσμος του τένις δεν παρακολούθησε απλά μία αναμέτρηση μεταξύ δύο κορυφαίων αθλητών, αλλά μία επίδειξη ικανοτήτων με χτυπήματα που θα έφτιαχναν dvd για να δουν οι επόμενες γενιές. Τζόκοβιτς και Ναδάλ μετέτρεψαν τον ιστορικό ημιτελικό σε αναμέτρηση αθλητικών προσόντων, τακτικής λαμπρότητας και πνευματικής δύναμης.

Στην αρχή του 2ου σετ, ο Ναδάλ, ο οποίος ποτέ δεν μπόρεσε να αποδώσει σε υψηλό επίπεδο σε κλειστά γήπεδα, έσωσε break point, όμως ο Σέρβος συνέχισε επιθετικά και είχε ακόμα δύο break points για το 2-1. Το πρώτο break, πάντως, έγινε από τον Ισπανό, για να απαντήσει άμεσα ο Τζόκοβιτς, που τότε βρισκόταν στο νο21 της κατάταξης. Ο Ναδάλ έκανε νέο break κι εν τέλει έφτασε στην κατάκτηση του σετ με 6-3, ισοφαρίζοντας σε 1-1 τα σετ πριν ξεκινήσει το ανεπανάληπτο 3ο σετ του ημιτελικού.

Εκεί, ο Τζόκοβιτς, προερχόμενος από δύο δύσκολα χρόνια με κρίση εμπιστοσύνης στον εαυτό του, εγχείρηση στον αγκώνα και προβλήματα εκτός court, εμφάνισε τον άνθρωπο που κυριάρχησε στα γήπεδα την 5ετία 2011-2016. Για να συμβεί βέβαια αυτό έπρεπε να βρεθεί απέναντί του ένας τενίστας όπως ο Ράφαελ Ναδάλ, με τις αναμετρήσεις και την ιστορία των δύο να γεμίζουν ολόκληρα βιβλία.

Το 4ο σετ άρχισε το μεσημέρι του Σαββάτου με κλειστή οροφή, ώστε οι συνθήκες να είναι ίδιες με τα προηγούμενα τρία σετ, αν και ο Ισπανός θα προτιμούσα να βλέπει ουρανό. Ο Ναδάλ έμοιαζε να κάνει περίπατο, παίρνοντας προβάδισμα με 3-0, ο Τζόκοβιτς αντεπιτέθηκε, όμως στο τέλος ο Ισπανός νίκησε με 6-3, οδηγώντας για 3η φορά στην ιστορία, έναν μεταξύ τους αγώνα grand slam σε 5ο σετ (στην Αυστραλία το 2012 νίκησε ο Τζόκοβιτς, στη Γαλλία το 2013 ο Ναδάλ).

Στο 5ο σετ, οι δύο τενίστες αρνούνταν να κάνουν το μοιραίο λάθος και να χαρίσουν το σερβίς τους. Στο 7-7 και μετά από 4 ώρες και 46 λεπτά αγώνα, έπαιζαν ήδη στον 2ο μεγαλύτερο ημιτελικό στην ιστορία της διοργάνωσης, πίσω μόνο από τον αγώνα του Άντερσον και Τζον Ίσνερ την προηγούμενη ημέρα. Με 14 άσσους περισσότερους, όμως, ο Τζόκοβιτς είχε περισσότερες ελπίδες να μην χάσει το σερβίς του και να κυνηγήσει το break, κάτι που συνέβη στο 9-8, φτάνοντας στη νίκη χωρίς να χάσει πόντο.

Οι δύο τεράστιοι τενίστες είχαν από 73 winners και οι δύο έκαναν 42 αβίαστα λάθη, με τον Τζόκοβιτς να φτάνει στη μεγαλειώδη νίκη με 195 πόντους έναντι 191 του μεγάλου του αντιπάλου. Ένας από τους μεγαλύτερους ημιτελικού όλων των εποχών είχε ολοκληρωθεί με το κοινό, συμπεριλαμβανομένων των Βασιλικών εκπροσώπων να υποκλίνονται σε Τζόκοβιτς και Ναδάλ για τον ανεπανάληπτο αγώνα που χάρισαν στο τένις.

Στον τελικό ο Τζόκοβιτς ήταν ισοπεδωτικός απέναντι στον Κέβιν Άντερσον, επιβλήθηκε με 3-0 σετ και κατέκτησε για τέταρτη φορά στην καριέρα του το λονδρέζικο Grand Slam, σφραγίζοντας την επιστροφή του στην κορυφή.

Το διάλειμμα των δύο ετών, έλαβε τέλος εκείνη την Κυριακή του Ιουλίου με τον Νόβακ Τζόκοβιτς να επιστρέφει στο Top10 της ATP και το τέλος του 2018 τον βρίσκει στην 1η θέση, εκεί που ήταν το 2016.

Ναδάλ και Τζόκοβιτς, Τζόκοβιτς και Ναδάλ, σας ευχαριστούμε για το πιο μαγικό διήμερο τένις της χρονιάς που φεύγει. Ει το επανιδείν.