Πώς ο κόσμος του Μάικλ Φελπς γκρεμίστηκε σε 100 ώρες

Σε prime time στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την Τρίτη 23 Ιουλίου, ο Μάικλ Φελπς έδωσε συγχαρητήρια στο νεαρό Ούγγρο Κριστόφ Μίλακ, ο οποίος διέλυσε το παγκόσμιο ρεκόρ του στα 200μ. πεταλούδα. Ο Αμερικανός είχε κάνει 1.51.51 στη Ρώμη, στο Παγκόσμιο του 2009, και ο Μαγυάρος έγινε ο πρώτος κολυμβητής που στην Γκουανγκτζού κατέβηκε το 1.51.00, με το εκπληκτικό 1.50.83.

Τρεις μέρες αργότερα, ο Κέιλεμπ Ντρέσελ, 22 ετών, Αμερικανός, γεννημένος στη Φλόριντα, έκανε 49.50 στο δεύτερο ημιτελικό των 100μ. πεταλούδα. Σε λιγότερες από 100 ώρες ο Φελπς δεν θέλει να πληκτρολογήσει τις λέξεις 'world record swimming' στη Wikipedia. Το δικό του 49.82, πριν 10 χρόνια στη Ρώμη, αποτελεί πια παρελθόν. Η μόνη κορυφαία επίδοση που του έχει απομείνει είναι τα 400μ. μεικτή ατομική.

Ο Ντρέσελ, βεβαίως, δεν ήρθε ουρανοκατέβατος. Έχει ήδη 2 χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς, στα 4Χ100μ. ελεύθερο και στα 4Χ100μ. μεικτή ομαδική στο Ρίο, το 2016, και και έχει φτάσει αισίως, με αυτά που κατέκτησε το Σάββατο, 27 Ιουλίου, στα 50μ. ελεύθερο, την κούρσα που έκανε τον Κριστιάν Γκολομέεβ το δεύτερο Έλληνα που κατακτά μετάλλιο στη διοργάνωση, μετά τον Άρη Γρηγοριάδα (χρυσό στα 50μ. ύπτιο του 2005), στα 100μ. πεταλούδα και τα 4Χ100μ. μεικτή ελεύθερο (με παγκόσμιο ρεκόρ), τα 13 χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με μόλις ένα ασημένιο, ενώ είναι ο μόνος που δεν λέγεται Μάικλ και έχει κατακτήσει 7 χρυσά σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το προηγούμενο της Βουδαπέστης, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ από το 2007 και τη Μελβούρνη.

Στον τελικό των 100μ. πεταλούδα έκανε 49.66, ίσως επειδή κολύμπησε στα 50μ. ελεύθερο ένα τέταρτο πριν, που είναι ο δεύτερος κορυφαίος χρόνος στην ιστορία. Το 49.82 είναι πια τρίτο. Αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν έχει, πια, προσωπική σημασία για τη 'σφαίρα από τη Βαλτιμόρη'.

Αν υπολογιστεί το συναισθηματικό κομμάτι, ο πιο σπουδαίος κολυμβητής όλων των εποχών ποτέ δεν χάρηκε παγκόσμιο ρεκόρ όσο το 49.82. Το έκανε στο 'Foro Italico', την 1η Αυγούστου 2009. Ο Μίλοραντ Τσάβιτς, ο Σέρβος, είχε κάνει στον ημιτελικό 50.01, τότε παγκόσμιο ρεκόρ. Αυτό συνέβη ένα χρόνο μετά την απίθανη κούρσα στο ίδιο αγώνισμα, που είχε δώσει στον Φελπς το χρυσό στο Πεκίνο. Ήταν το έβδομο, το οποίο του επέτρεψε να ισοφαρίσει τον Μαρκ Σπιτς, με τα 7 χρυσά στο Μόναχο το 1972. Μία μέρα αργότερα τον προσπέρασε, με τα 4Χ100μ. μεικτή ομαδική.

Η διαφορά του Φελπς από τον Τσάβιτς, στον τελικό των Ολυμπιακών, ήταν ένα εκατοστό του δευτερολέπτου. Το ίντερνετ βρέθηκε στα καλύτερά του. Το καρέ καρέ του BBC έβγαζε νικητή τον Τσάβιτς. Το καρέ καρέ του Sports Illustrated, έδινε τον Φελπς. Η κολύμβησή του, σε κάθε περίπτωση, παρέπεμπε σε ό,τι ήταν, δηλαδή ιδιοφυία. Όταν ο Τσάβιτς τεντώθηκε για να ακουμπήσει το βατήρα, ο Φελπς έκανε άλλη μία δυναμική χεριά. Ο χρόνος του ήταν 50.58, εκείνος του Σέρβου, 50.59. Ήταν η μόνη κούρσα που ο Φελπς δεν έκανε παγκόσμιο ρεκόρ. Οι Βαλκάνιοι δεν προέβησαν σε ένσταση.

Ένα χρόνο αργότερα, η αμφιβολία υπήρχε. Ο Φελπς είχε συντριφθεί από το Γερμανό Πολ Μπίντερμαν στα 200μ. ελεύθερο, ο οποίος του έριξε... 1 δευτερόλεπτο και 22 εκατοστά διαφορά. Κι αν ο Γερμανός, ένας κανονικός... μποντιμπίλντερ που επωφελήθηκε των συνθετικών μαγιό, αποδείχθηκε ένας κολυμβητής... one night stand, το ρεκόρ του στο αγώνισμα καλά κρατεί. Ο κόσμος περίμενε να νικήσει ο Τσάβιτς, για να πολλαπλασιαστεί η αμφιβολία για την κούρσα των 100μ. πεταλούδα στην Κίνα. Το ενδεικτικό της διαφοράς των δύο κολυμβητών, τότε, ήταν ότι το αστραπιαίο άνοιγμα και κλείσιμο των ματιών κρατάει συνολικά 13 εκατοστά.

Ο Τσάβιτς έκανε παγκόσμιο ρεκόρ σε εκείνο τον τελικό της Ρώμης, 49.95. Αλλά ήταν ένα παγκόσμιο ρεκόρ που δεν καταγράφηκε ποτέ. Διότι ο Φελπς έκανε 49.82. Έκατσε στην κορδέλα. Έβγαλε από το στόμα νερό, σαν να ήταν σιντριβάνι. Και χτύπησε με δύναμη τη γροθιά του στην πισίνα. Αυτό το ρεκόρ πάει. Ο χρόνος εκείνης της κούρσας, που είναι βέβαιον ότι την έχει πολύ ψηλά στην ιλιγγιώδη καριέρα του. Ο Φελπς γνωρίζεται με τον Ντρέσελ, ήταν άλλωστε στην ίδια αποστολή το 2016 στο Ρίο, ενώ ο 22χρονος ηταν ο νεότερος κολυμβητής στα ολυμπιακά τράιαλ των ΗΠΑ, το 2012.

Ο συναισθηματικός κόσμος του σίγουρα είναι μπερδεμένος. Το ομολόγησε όταν συνεχάρη τον Μίλακ, τρεις μέρες πριν. Ο Φελπς, βεβαίως, όπως ο Μάικλ Τζόρνταν δείχνει έξι δάχτυλα του χεριού του ώστε να αναδείξει τη διαφορά του από οποιονδήποτε άλλο μπασκετμπολίστα, υποδηλώνοντας τα πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει στο ΝΒΑ, μπορεί να θυμίσει ότι έχει κατακτήσει 49(!) χρυσά μετάλλια μόνο σε Ολυμπιακούς Αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα, 23 και 26, χωρίς καν να βάζει στο λογαριασμό τα υπόλοιπα 12, εκ των οποίων μόλις 3 χάλκινα.

Απλώς, είναι μία εποχή που τελειώνει. Μία εποχή χωρίς πολλά λαμπερά φώτα, δίχως οικογενειακή γαλήνη, με ψήγματα επαναστατικότητας, με άπειρη προπόνηση, με έναν προπονητή, τον Μπομπ Μπόουμαν, για τον οποίο πολλές φορές το συναίσθημα που κυριαρχούσε ήταν το μίσος, με μία απίστευτη επιστροφή το 2014, από το γκολφ. Στο τέλος της βραδιάς, το ‘ιπτάμενο ψάρι’ δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τη θέση του στην κορυφή της κολυμβητικής πανίδας. Μπορεί να ήθελε να καθυστερήσει λίγο ακόμα το σπάσιμο των χρόνων στο είδος κολύμβησης το οποίο σχεδόν τελειοποίησε την εποχή του, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Είτε αυτή η συνέχεια λέγεται Κέιλεμπ Ντρέσελ είτε Κριστόφ Μίλακ.