Ο Ζαμπίτ Μαγκομενσαρίποφ είναι ο επόμενος Μπρους Λι

H νέα μεγάλη μετοχή του UFC (επιχείρηση δισεκατομμυρίων δολαρίων) είναι ένας τύπος που σε πείθει από το παρουσιαστικό του πως γεννήθηκε για αυτήν τη δουλειά. Ενδεχομένως να σου θυμίζει τον Χαμπίμπ Νουρμαγκομέντοφ, αλλά όπως διαβεβαιώνει ο ειδικός επί των μαχητικών σπορ, Μάκης Παπασημακόπουλος o Zαμπίτ Μαγκομενσαρίποφ είναι πιο τεχνικός και πιο φαντεζί (π.χ. κάνει δυο βήματα στα πλάγια του οκτάγωνου, πριν κλωτσήσει τον αντίπαλο -σαν νίντζα), στον τρόπο που παλεύει, σε σύγκριση με τον τύπο που δεν έχει χάσει ποτέ αγώνα και που προ ημερών ‘έχασε’ τον πατέρα του (προπονητή και μέντορα του), Αμπντουλμανάπ. 

Ο εκλιπών είχε διαγνωστεί με κορονοϊό τον Μάιο. Έκτοτε νοσηλευόταν σε νοσοκομείο της Μόσχας, υποβλήθηκε σε επέμβαση στην καρδιά (για πρόβλημα που προϋπήρχε και επιδεινώθηκε από τον Covid-19) και μπήκε σε τεχνητό κώμα. Από τους πρώτους που ευχήθηκαν κουράγιο στον Νουρμαγκομέντοφ ήταν ο Κόνορ ΜακΓκρέγκορ. 

Όπως ο Χαμπίμπ, ο Ζαμπίτ είναι από το Νταγκεστάν. Εν αντιθέσει με τον Χαμπίμπ, ο Ζαμπίτ περνά ένα μεγάλο μέρος του όποιου αγώνα του στον αέρα, με κινήσεις που προσφέρουν θέαμα στο κοινό και ουσία -ως προς το αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι που χουν δουλέψει μαζί του, τον χαρακτηρίζουν ως ‘ζώο’, τονίζοντας πως ‘το στιλ του είναι ότι δεν έχει στιλ. Απλά, περνά από τη μια κίνηση στην άλλη, φυσικά για εκείνον, χωρίς να μπορεί να καταλάβει τι θα κάνει ο αντίπαλος. Και για αυτό κυριαρχεί‘. 

Ο ύψους 1.85 μαχητής (φαντάζεσαι πού φτάνει το χέρι του, στη γροθιά απέναντι σε πιο κοντούς αντιπάλους… που δύσκολα μπορούν να τον φτάσουν, γιατί ξέρει πώς να ξοδεύει την ενέργεια του και να προφυλάσσει τον εαυτό του) κέρδισε τη θέση του στο UFC το 2017 και από τον πρώτο του αγώνα έδειξε πως δεν έχει θέμα με το να κάνει ό,τι χρειαστεί (ό,τι του έλθει στο μυαλό) προκειμένου να νικήσει. Κάποιοι ανέφεραν τη λέξη ‘ρίσκο’. Εκείνος απαντούσε πως “έκανα ό,τι είχα δουλέψει στο γυμναστήριο, με τους προπονητές μου. Περάσαμε πολλές ώρες, μέχρι να γίνει αποτελεσματική η τεχνική μου. Δεν θα διστάσω ποτέ να κάνω πράγματα που βάζουν σε κίνδυνο το σώμα μου, γιατί αυτό θέλουν οι φαν και αυτό τραβά μεγαλύτερη προσοχή από το trash talking”. Να μη ξεχάσω να σου πω ότι δεν προκαλεί λεκτικώς κανέναν και δεν βρίζει. Τον ρώτησαν αν μελέτησε κάποιον αθλητή. Αν επηρεάστηκε από κάποιον. “Είπε ό,τι κάνω είναι αποτέλεσμα της σκληρής προπόνησης και των χρόνων που πέρασα στη Wushu Sanda”. To sanda προκύπτει από τα κινεζικά και σημαίνει free fight -είναι το κινεζικό kickboxing. Το wushu είναι η μαχητική εκδοχή του kung fu.

‘Μαχητής που φτιάχτηκε σε εργαστήριο’ 

Αυτό που διάβασες από πάνω, θα το έλεγες και παρατσούκλι του. O, γεννημένος την 1η του Μάρτη του 1991, Zαμπίτ ασχολείται με αυτήν την τέχνη από τα 10 -παράλληλα έκανε και ελευθέρα πάλη. Το μέρος που γεννήθηκε, ήταν ένα χωριό. Δεν είχε γυμναστήριο. Έπρεπε να πηγαίνει σε διπλανό χωριό, πρωί και απόγευμα για να προπονείται. “Επειδή ήμουν μικρός οι γονείς μου δεν με άφηναν“. Ώσπου αποφάσισαν να υποκύψουν στις εκκλήσεις του και να τον στείλουν σε σχολή MMA, όταν ήταν 12. Του πρόσφερε πλήρη υποτροφία για την εκ των καλύτερων κυβερνητικών ακαδημιών “Пять сторон света” (“Five directions of the world”), όπου πέρασε μια ντουζίνα χρόνια, μαθαίνοντας να παλεύει, με προπονήσεις που έκανε τρεις φορές τη μέρα. Όπως όλα τα παιδιά που ‘χε γύρω του, είχε έναν στόχο: να γίνει μάστερ του kung fu. Για μια δωδεκαετία ήταν μακριά από την οικογένεια και τους φίλους του. Δεν θα έλεγες δηλαδή, πως μεγάλωσε σαν κανονικό παιδί. “Δεν μας επιτρεπόταν να μπάμε σπίτι, παρά μόνο μια μέρα στο τέλος κάθε μήνα. Δεν υπήρχε κάτι άλλο εκτός της πειθαρχίας, του φαγητού και των προπονήσεων. Σπανίως έβλεπα τους γονείς μου, ενώ μετά την ακαδημία εγκαταστάθηκα στη Μακαχκάλα (πρωτεύουσα του Νταγκεστάν), όπου άρχισα την πάλη με έναν από τους καλύτερους προπονητές του πλανήτη, τον Μανσούρ Χακάεφ” είχε εξηγήσει στο MMA Hour.  Το 2012 έκανε το ντεμπούτο στα ΜΜΑ, σε ερασιτεχνικό επίπεδο.

• “Ο πρώτος αγώνα ήταν στην Ουκρανία. Όταν παρουσιάστηκα στους διοργανωτές για να υπογράψω, δεν πίστευαν πως είμαι αθλητής. Ήμουν νέος και πολύ αδύνατος. Νόμισαν ότι κάποιος τους έκανε πλάκα”. 

“Χρειάστηκε να κάνω sparring με άλλους, για να τους πείσω και πάλι μου έδωσαν δυο συμβόλαια ασφάλειας -μην τυχόν και γίνει τίποτα”. Στη συνέχεια τον κάλεσαν στην Absolute Championship Berkut (ρωσικός οργανισμός mixed martial arts, εκ των κορυφαίων της Ευρώπης, στο είδος), όπου μετείχε ως τέσσερις φορές πρωταθλητής Ρωσίας. Ως αήττητος πήγε το 2017 στο UFC, με τετραετές συμβόλαιο. Στις 2/9 βρήκε απέναντι του τον Μάικ Σαντιάγκο, ο οποίος υποτάχθηκε στο νέο σταρ. 

To 2018 το Bleacher Report  ενημέρωσε το κοινό του πως θα ήταν χρήσιμο να μάθει το όνομα με τα 20 γράμματα ‘γιατί έχει τις ικανότητες να γίνει ο νέος σταρ του UFC’. Τον σύστησε ως μαχητή που παίζει στην κατηγορία featherweight, αλλά έχει το παρουσιαστικό κάποιου που αγωνίζεται στη welterweight. Εξήγησε και ότι “τα χτυπήματα του είναι πολυποίκιλα και ενδιαφέροντα”. Στον αγώνα που ‘χε δώσει εκείνο το έτος με τον Κάιλ Μπόσνιακ, έπαιξε με κάταγμα στο χέρι. 

“Μισή ώρα πριν αρχίσει ο αγώνας, στην προθέρμανση, ‘βρήκα’ τον κόουτς στον αγκώνα. Ένιωθα πως κάτι πήγε λάθος, αμέσως. Ότι είχα ‘σπάσει’ το χέρι μου. Δεν είπα τίποτα και δεν έδειξα τίποτα, γιατί δεν ήθελα να ρισκάρω τη συμμετοχή μου στη μάχη. Αποφάσισα να πω ότι χτύπησα στον αγώνα, αφότου θα τελείωνε. Δεν μπορούσα να κάνω γροθιά το δεξί χέρι. Δεν ένιωθα πολύ πόνο, αλλά δεν μπορούσα να χτυπήσω σωστά. Δεν ξέρω αν θα νικούσα, αν ήμουν καλά. Ξέρω ότι θα έπαιζα καλύτερα“.

 Η σχέση του με τον Νουρμαγκομέντοφ 

Επειδή είναι από το ίδιο μέρος τον Νουρμαγκομέντοφ και είναι και κοντά στην ηλικία (τους χωρίζουν δυο χρόνια) δεν σημαίνει ότι είναι και φίλοι. Ο Ζαμπίτ έκανε τις προπονήσεις του σε ακαδημία και ο Χαμπίτ στο γυμναστήριο του πατέρα του. Αμφότεροι ολοκλήρωσαν την προετοιμασία τους για το UFC στις ΗΠΑ, αλλά σε διαφορετικές περιοχές (ο Χαμπίμπ στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια και ο Ζαμπίτ στο Νιου Τζέρσι). O Xαμπίμπ είχε κάνει πρόταση στον Ζαμπίτ να προπονείται μαζί του, αλλά ο τελευταίος δεν ήθελε να γίνει ένας ακόμα ‘από την ομάδα του Νουρμαγκομέντοφ’ και αρνήθηκε ευγενικά, την πρόσκληση. Το μόνο κοινό που ‘χουν είναι οι μάνατζερ τους. “Και ο σεβασμός του ενός για τον άλλον” όπως καταθέτουν οι εκπρόσωποι τους και τα ποσταρίσματα των ιδίων, στα social media.  Ένας εκ των ατζέντηδων, ο Αλί Αμπντελαζίζ, ενημέρωσε πως ο Ζαμπίτ είναι ‘ο επόμενος Μπρους Λι‘.

Σε πρόσφατη συνέντευξη του στο RT είπε πως το UFC του έχει ξεκαθαρίσει πως αν δεν μάθει αγγλικά, δεν γίνεται να τον προωθήσει περισσότερο. “Κάνω μαθήματα. Πιστεύω του χρόνου θα μπορώ να μιλάω μια χαρά”. Έχει διαπιστώσει πως ο κόσμος τον αναγνωρίζει στο δρόμο “αλλά είναι κάτι που ‘χω συνηθίσει, γιατί ασχολούμαι χρόνια με το σπορ και δεν νιώθω κάπως ιδιαίτερα, όταν απολαμβάνω την προσοχή του κόσμου γιατί πέτυχα κάτι. Απλά δεν νιώθω έτσι“. Το μόνο που τον ενδιαφερει είναι πως πρέπει να συμπεριφέρεται υπεύθυνα και να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί “γιατί με παρακολουθούν παιδιά από τη Ρωσία και νοιάζονται για εμένα. Όταν ήμουν ερασιτέχνης, ήμουν εγώ, οι φίλοι και η οικογένεια μου. Αυτούς ήθελα να κάνω χαρούμενους. Τώρα παρακολουθεί όλη η Ρωσία. Καλούμαι να κάνω όλους τους Ρώσους χαρούμενους“. Σε ερώτηση για το πώς μπορεί και είναι τόσο ψύχραιμος (παρουσιάζεται πάντα σε κατάσταση… διαλογισμού), είχε να παρατηρήσει ότι “γεννήθηκα έτσι. Από παιδί αντιμετώπιζα τα πάντα με ψυχραιμία“. Και μετά πατούσε το πόδι του στο οκτάγωνο. Θα σε χαιρετίσω με τον τελευταίο του αγώνα.