Ο Χοάν Μιρ δεν θα είναι ‘ο πρώτος πρωταθλητής, χωρίς νίκη’

Στο Circuit Ricardo Tormo της Βαλένθια, η Suzuki απήλαυσε το πρώτο 1-2, μετά το 1982 (στη Γερμανία, όταν το πρωτάθλημα λεγόταν 500 cc World Championship), με τον Χοάν Μιρ να τερματίζει πρώτος και τον Άλεξ Ρινς να ακολουθεί. Ο 23χρονος Ισπανός ‘καθόταν’ στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας των οδηγών, στο φετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα των MotoGP, πριν την Κυριακή 8/11 παρ’ ότι δεν είχε πανηγυρίσει έστω μια νίκη. Ήταν το μόνο μέλος της πρώτης εξάδας που δεν είχε δει ποτέ μέχρι τώρα, πρώτος την καρό σημαία. Είχε ωστόσο, έξι παρουσίες σε πόντιουμ, σε 12 αγώνες και ήταν η σκιά του πρωτοπόρου Φάμπιο Κουαρταράρο (Yamaha).

Τη σήμερον ημέρα, δυο αγώνες πριν το τέλος της ‘κουτσουρεμένης’ σεζόν, ο Μιρ και η Suzuki είναι σε θέση να τελειώσουν το θέμα με το πού θα καταλήξουν τα φετινά τρόπαια (αναβάτη και ομάδας), στις 15/11, στην ίδια πίστα. Σημείωσε πως η Suzuki δεν έχει πάρει πρωτάθλημα, από το 2000, με τη δουλειά της να γίνεται πιο απλή μετά την πτώση του Κουαρταράρο. Ο Αλέιξ Εσπαργκάρο ‘πήρε’ μαζί του τον Γάλλο, όταν έπεσε “και ήταν τόσο κοντά μου που έπρεπε να φρενάρω λίγο περισσότερο“.

Δεν απέφυγε το μοιραίο. Αμφότεροι επέστρεψαν στον αγώνα, για να αντιμετωπίσουν άλλα θέματα και να τερματίσουν 14ος ο ένας και τελευταίος ο άλλος. Ο Κουαρταράρο ξέρει πως μαθηματικά έχει ελπίδες να πάρει τον τίτλο “αλλά ας πούμε ότι επικεντρωνόμαστε πια, σε άλλα πράγματα, με πρώτο να διασφαλίσουμε τη δεύτερη θέση“. Ομολογουμένως χρειάστηκε κάποια ώρα, για να ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του.

Όπως σου είπα, ο -ένατος διαφορετικός νικητής της φετινής σεζόν- Μιρ ήταν κοντά στο να γίνει πρωταθλητής χωρίς να ‘χει πάρει μια νίκη. Μετά την πρώτη, χρειάζεται άλλη μια στους δυο επόμενους αγώνες για να πάρει και το τρόπαιο. Μαθηματικά στο ‘παιχνίδι’ παραμένουν έξι αναβάτες. Για να αλλάξει η ιστορία, θα πρέπει να μην πάρει πόντο ο Μιρ στους δυο τελευταίους αγώνες και να κάνει ο Μάβερικ Βινιάλες δικούς του, τους 45 από τους 50 που υπάρχουν διαθέσιμοι.

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Μιρ έκανε μια πολύ ουσιαστική διευκρίνιση όταν τον ρώτησαν αν είχε αγχωθεί που δεν είχε πάρει μια νίκη. “Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε πίεση. Παίζουμε με τις ζωές μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε τεράστια αυτοσυγκέντρωση σε αυτά που πρέπει να κάνουμε. Στο τέλος της ημέρας, όμως αυτή είναι η δουλειά μας”. Μια πίεση που δεν έχει είναι “του ‘πρέπει’ της κατάκτησης του τίτλου. Αν τον πάρω, θα είναι τέλειο. Αν δεν τον πάρω, πάλι θα είναι όλα καλά. Εννοώ δεν θα αλλάξει κάτι, δραματικά. Οι άνθρωποι όμως, που δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο του, εξαιτίας των συνθηκών στις οποίες ζούμε, εκείνοι που δεν μπορούν να ταϊσουν τις οικογένειες τους, ζουν την πραγματική πίεση. Συγκριτικά λοιπόν, εγώ δεν έχω πίεση. Γιατί αυτή είναι η δουλειά μου“.

Δες και την προσπέραση (στον Πολ Εσπαργκάρο) που του έδωσε το προβάδισμα και τελικά τη νίκη.