Ο Τσιτσιπάς σε λίγο φτάνει εκεί που κατοικούν οι σημαντικοί τίτλοι

Ενώ η νίκη επί του Ράφα Ναδάλ στη Μαδρίτη μπαίνει δίπλα σε εκείνη που πέτυχε επί του Ρότζερ Φέντερερ στη Μελβούρνη τον Ιανουάριο, για τον τέταρτο γύρο του Αυστραλιανού Όπεν, ο Στέφανος Τσιτσιπάς δεν ήταν ελλιπής πνευματικά απέναντι στον Νόβακ Τζόκοβιτς.

Απλώς ο Σέρβος, νούμερο ένα στην παγκόσμια κατάταξη και μακράν κορυφαίος τενίστας στον κόσμο αυτήν τη στιγμή, χρειάζεται πολλά περισσότερα για να ηττηθεί σε ένα τουρνουά που γιόρτασε τις 250 εβδομάδες του στο νούμερο ένα, ως ο πέμπτος τενίστας στην ιστορία που τα καταφέρνει (Ρότζερ Φέντερερ, Πιτ Σάμπρας, Ιβάν Λεντλ και Τζίμι Κόνορς οι υπόλοιποι της ελίτ).

Ο Τσιτσιπάς βρέθηκε εξ απήνης από νωρίς και αυτό αν χρήζει διόρθωσης, πρόκειται να έρθει με την πείρα. Αν ο ‘Νόλε’ δεν έκανε διάκριση στα service games του νούμερο 8 της κατάταξης στο τουρνουά, το πρώτο game αρκούσε ώστε να μπει στη θέση του οδηγού και να δείξει ότι η ήττα του από τον Ντανίλ Μεντβέντεφ στα προημιτελικά του χωμάτινου ΑΤΡ1000 στο Μόντε Κάρλο ήταν απλώς στο ξεκίνημα της πορείας του στα ιδιαίτερα κορτ που ελπίζει να καταλήξει στην κατάκτηση του δεύτερου Ρολάν Γκαρός στην καριέρα του.

Ο Τσιτσιπάς έκανε ένα παιχνίδι ουδόλως εξεζητημένο. Ίσα ίσα, υπήρξε ιδιαιτέρως προσεκτικός, δείχνοντας και το χαρακτήρα του στις περιπτώσεις που ο Τζόκοβιτς προηγήθηκε 15-30 στο δικό του σερβίς, κατορθώνοντας να βρει λύσεις εντός παιχνιδιού. Μάλιστα, όχι με άσους, αφού το χώμα δεν ενδείκνυται, αλλά με χτυπήματα που μπορούσαν να ξεβολέψουν τον Σέρβο, ο οποίος δεν μπήκε σε αυτό το τουρνουά με τον αέρα του άφθαρτου, όπως είχε κάνει το 2011, όταν και το είχε κατακτήσει ενώ δεν είχε ηττηθεί όλη τη χρονιά ως εκείνο το σημείο, αλλά με αρκετές ήττες στο λογαριασμό του.

Ο Τζόκοβιτς, ως εκ τούτου, δεν επιζητούσε μία παράσταση που θα αναδείκνυε την κυριαρχία του, αλλά προσέβλεπε στον κυνισμό, που οι πρωταθλητές σε βάθος χρόνου αποκτούν. Το πρώτο σερβίς του Τσιτσιπά τού έδωσε αυτήν την ευκαιρία. Εκεί έβγαλε από το υστέρημα της ενέργειάς του και κατάφερε να πάρει τον πόντο που του έδωσε το break και τον έβαλε στη θέση του οδηγού για το πρώτο σετ.

Ο Έλληνας προσπάθησε να διορθώσει τα κακώς κείμενα και με τις διαφορές του από τον αντίπαλό του σε σχεδόν όλες τις στατιστικές κατηγορίες να είναι ανεπαίσθητες, θέλησε να βρει τον τρόπο να αισθανθεί ασφαλής από το σερβίς του. Καταρχάς, προσπαθώντας να έχει πιο σταθερό πρώτο σερβίς, το οποίο είναι ένα όπλο για να κερδίζει γρήγορα τους πόντους που θέλει, βρίσκοντας από εκεί την επιπλέον ώθηση που τονώνει το ηθικό του, αλλά και καθιστώντας το δεύτερο σερβίς του πιο δύσκολο.

Αυτό συνέβη σε μεγάλο βαθμό και παρ’ ότι ο Τζόκοβιτς πλησίαζε να απλοποιήσει την κατάσταση για λογαριασμό του, ο Τσιτσιπάς ανθίστατο. Αυτά συνέβαιναν με το μπαλάκι στα χέρια του, διότι στην αντίστοιχη περίπτωση ο Έλληνας τενίστας είχε βγει εκτός ρυθμού. Από το πρώτο σερβίς του Τζόκοβιτς, που 19 φορές τέθηκε επιτυχώς σε λειτουργία, ο Τσιτσιπάς μόλις τρεις φορές βρήκε όφελος, ωστόσο στο δεύτερο τα πήγαινε πολύ καλύτερα.

Πέντε φορές στις 9 ο πόντος έγινε δικός του, το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι ο Τζόκοβιτς έπαιξε μόνο το ένα τρίτο των συνολικών πόντων του στο δεύτερο σερβίς. Στα κρίσιμα σημεία, δηλαδή πριν ο Τσιτσιπάς καταστεί απειλητικός, ο ‘Νόλε’ έβρισκε ένα πρώτο σερβίς που, χωρίς να είναι άσος, έβγαζε τον αντίπαλό του εκτός κορτ, του άνοιγε το γήπεδο ή, σε περιπτώσεις, ανάγκαζε σε χτυπήματα που ήταν αδύνατον να απειλήσουν.

Δεν είναι τυχαία ούτε ο συνολικά ένας άσος του πρώτου σετ ούτε, όμως, και οι μηδέν break points που ο Σέρβος αντιμετώπισε. Κι ενώ το σετ τελείωσε 6-3 με ένα πειστικό love game, ο Τσιτσιπάς ήξερε ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το σερβίς του Τζόκοβιτς μόνο αν ο ίδιος διατηρούσε τα games που έπρεπε να πάρει στο δεύτερο σετ.

Εκεί επικεντρώθηκε. Λόγω της φυσικής κατάστασης και της συνολικής αντοχής, ο Τσιτσιπάς άντεχε να παίζει περισσότερους πόντους στο δικό του σερβίς από ό,τι σε εκείνο του αντιπάλου του, χωρίς να φθαρεί. Ήξερε ότι ο Τζόκοβιτς είχε εκπονήσει παρεμφερές σχέδιο με το πρώτο σετ, δηλαδή να βρει ένα break νωρίς. Και ήλπιζε ότι επειδή βρίσκεται σε μία περίοδο που ο όγκος δουλειάς δεν του επιτρέπει να βρίσκεται στο βέλτιστο σημείο του, θα μπορούσε προϊόντος του χρόνου να γίνει ο ίδιος απειλητικός, αν κατόρθωνε να κρατηθεί στο σκορ χωρίς κάποια καταδικαστική απώλεια.

Αυτό έγινε σαφές στο δεύτερο game του σερβίς του. Ο Τζόκοβιτς, με το σετ στο 1-1, προηγήθηκε 15-40 και ο Τσιτσιπάς κράτησε ψυχραιμία, δυσκολεύοντας το δεύτερο σερβίς του, ακριβώς στο χρονικό σημείο που ο Σέρβος ήλπιζε για ένα λάθος. Με αυτό έσωσε τον δεύτερο break point, που αντιστοίχως είχε κερδίσει ο Τζόκοβιτς στο πρώτο σετ, με αυτό πήρε το advantage που τον οδήγησε να κρατήσει το σερβίς του, να προηγηθεί 2-1 και να δείξει για πρώτη φορά πρακτικά ότι μπορεί να φτάσει στο τέλος του σετ.

Πράγματι, αυτό το game, με το μπαλάκι να απέχει εκατοστά από το να κάνει τον τελικό τυπική διαδικασία, έγινε μία διέξοδος. Ο Τσιτσιπάς άρχισε να είναι κατάτι πιο ενεργητικός και ακριβής στο σερβίς του αντιπάλου του. Στα τρία πρώτα service games του Τζόκοβιτς μπορεί να μην είχε το καλύτερο ποσοστό του κόσμου, αλλά το 3 στα 11 ήταν πιο ωφέλιμο από το 3 στα 19 του πρώτο σετ.

Παρ’ όλα αυτά, η στατιστική ακολουθία για τον Τσιτσιπά ήταν εντελώς περιττή. Αν έβρισκε ευκαιρία να πιέσει τον αντίπαλό του στους τρεις πρώτους πόντους του σερβίς του ίσως δαπανούσε περισσότερη ενέργεια από αυτήν που είχε διαθέσιμη. Είχε επικεντρωθεί αποκλειστικά στο πώς θα οδηγούσε το παιχνίδι στο tie break. Μόνο που ο Τζόκοβιτς, αναγνωρίζοντας αυτήν την απειλή, αποφάσισε να πιέσει πολύ περισσότερο στο πέμπτο service game του Τσιτσιπά στο δεύτερο σετ. Κι επειδή ο Έλληνας δεν μπλόφαρε στο δικό του σερβίς, του έδωσε την ευκαιρία να κερδίσει και ο ίδιος την ενέργεια που χρειαζόταν για να το κάνει.

Αυτήν τη φορά, όταν το παιχνίδι έφτασε στο 40-15, ο Τζόκοβιτς έβαλε όση συγκέντρωση μπορούσε να διαθέσει για να τελειώσει το game. Σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι ο Τσιτσιπάς είχε προδοθεί από το πρώτο σερβίς του, με αποτέλεσμα να παίζει ‘χαλασμένα’ στο παιχνίδι του και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να μην μπορέσει να αντιδράσει.

Έτσι, λοιπόν, ο Νόβακ Τζόκοβιτς μπορούσε να σερβίρει για να φτάσει στην τελική επικράτηση. Μόνο που ο Τσιτσιπάς κατόρθωσε, με το διανοητικό κυρίως σφρίγος, να μη γίνει η ‘γλάστρα’ του τελευταίου game. Με τον Τζόκοβιτς στο 40-15 και το γνώριμο buzz που συνοδεύει τις στιγμές των match points, ο Έλληνας τενίστας μπόρεσε να παρατείνει το παιχνίδι όσο χρειαζόταν ώστε να αποκτήσει ένα πολύ χρήσιμο μελλοντικό παράσημο.

Το πήγε στην ισοπαλία, σώζοντας δύο match points, και μετά τα κατάφερε με τον τρίτο, βάζοντας πάλι το ταμπλό στην ισοπαλία. Εκεί ο ‘Νόλε’ αντέδρασε για την οριστική και αμετάκλητη επικράτησή του, για τον 74ο τίτλο της καριέρας του και 32ο σε ΑΤΡ1000.

Photo credits: AP Photo/Bernat Armangue