Ο θρύλος του Νόβακ στη Μελβούρνη διογκώνεται
Ο δυνάστης του Αυστραλιανού Όπεν μεγαλώνει το πεδίο της αυτοκρατορίας του και άλλες σημειώσεις από το πρώτο Major της χρονιάς.
Ο τελικός με τον Ντόμινικ Τιμ έμοιαζε να γλιστρά από τα χέρια του Τζόκοβιτς. Αλλά ο Σέρβος, που έχει παίξει 8 ημιτελικούς και ισάριθμους τελικούς από το 2008 και έπειτα στο Αυστραλιανό Όπεν, δεν έχει χάσει ποτέ σε τέτοιο ματς. Η Κυριακή, 2 Φεβρουαρίου 2020, δεν θα ήταν η ημερομηνία που θα γινόταν αυτό. Η επικράτησή του στο πέμπτο σετ (6-4, 4-6, 2-6, 6-3, 6-4), σε ένα παιχνίδι 3 ωρών και 59 λεπτών, είναι η επέκταση της κυριαρχίας του και άλλο ένα επιχείρημα στο ότι είναι ο καλύτερος τενίστας της τελευταίας δεκαετίας στον κόσμο.
Από το 2011, που άρχισε να νικά σε διάρκεια, έχει 16 Major, έναντι 11 του Ράφα Ναδάλ και 4 του Ρότζερ Φέντερερ. Ο Τιμ, από τη μεριά του, έχει τρεις χαμένους τελικούς, με τους δύο προηγούμενους στο Ρολάν Γκαρός από τον Ναδάλ, το 2018 και το 2019. Μόνο από αυτούς ηττάται και θα ήταν βολικό να πει κάποιος ότι όταν αποχωρήσουν θα έρθει η σειρά του, μόνο που αυτή η αποχώρηση μοιάζει να έχει τον… ατέλειωτο.
Με όλη τη μεγαλοπρέπειά του, ο Ρότζερ Φέντερερ δεν έχει νικήσει ποτέ τον Ράφα Ναδάλ και τον Νόβακ Τζόκοβιτς στο ίδιο Major. Πλησίασε όσο δεν γινόταν στο να τα καταφέρει τον Ιούλιο του 2019, στο Γουίμπλεντον, όταν νίκησε τον Ισπανό στον ημιτελικό και είχε δύο match points με τον Σέρβο στον τελικό. Αλλά δεν το έκανε. Για την ακρίβεια, μόνο ένας το έχει πετύχει. Ο Σταν Βαβρίνκα είχε επικρατήσει του Τζόκοβιτς σε ένα μυθικό προημιτελικό, πάλι στη Μελβούρνη, έξι χρόνια πριν, και τα είχε καταφέρει κόντρα στον Ναδάλ στον τελικό, σε εκείνο το παιχνίδι που ο κόσμος αποδοκίμασε τον Ισπανό διότι θεωρούσε ότι υποκρινόταν τραυματισμό. Ήταν το πρώτο Major για τον Σταν, όπως αυτό είναι το πρώτο για τον Αυστριακό.
Από το 2006, που ο Τζόκοβιτς μπήκε στο ταμπλό, ως τώρα έχει γίνει μία φορά. Μία σε 14 χρόνια. Τους τρεις μαζί ουδείς έχει νικήσει σε Major. Ο μόνος που τα έχει καταφέρει να επικρατήσει εις βάρος τους σε ένα τουρνουά είναι ο Νταβίντ Ναλμπαντιάν, που στο ΑΤΡ1000 της Μαδρίτης νίκησε στη σειρά Ναδάλ, Τζόκοβιτς και Φέντερερ για να πάρει το τρόπαιο. Το τουρνουά είχε ολοκληρωθεί στις 15 Οκτωβρίου του 2007, ενώ λιγότερο από ενάμιση μήνα πριν ο Σέρβος είχε παίξει στον τελικό του US Open, τον πρώτο της καριέρας του, όπου έχασε από τον Φέντερερ. Μόνο poy τον Γενάρη του 2008 θα κατακτούσε το Αυστραλιανό Όπεν και από το 2011, ουσιαστικά, θα γινόταν ο αθλητής-φόβητρο και ο καλύτερος τενίστας στον κόσμο για πάρα πολλά χρόνια.
Ο Αργεντινός δεν κατέκτησε Major.
Ο Τιμ από καιρό είχε διαπιστώσει πόσο δύσκολο ήταν να μπει στην κατηγορία αυτή. Να νικήσεις έναν από τους τρεις μεγάλους είναι, συνήθως, το πιο μεγάλο παράσημο στην καριέρα σου. Από εκείνους που τα έχουν καταφέρει να το κάνουν στα τέσσερα σημαντικά τουρνουά, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό έχει αυτές τις νίκες ως φυλαχτό.
Ο Αυστριακός είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει ξανά πόσο δύσκολο ήταν στο τρίτο σετ. Εκεί που προηγήθηκε 3-0 με διπλό μπρέικ και, σερβίροντας στο 5-2, έπρεπε να παίξει έναν ψυχοβγάλτη 8 λεπτών για να προηγηθεί. Ο Τζόκοβιτς, που είχε 17 διαδοχικά κερδισμένα σετ, ήθελε να επιμηκύνει το σετ, παρ’ όλα αυτά έπρεπε να βρει τρόπο να αλλάξει το σερβίς του, αφού ο Τιμ άλλαξε τη θέση της υποδοχής του. Από το δεύτερο και μετά ο Τιμ στεκόταν πάνω από δύο μέτρα πίσω από την εξωτερική γραμμή, οπότε στο δεύτερο σερβίς ο Τζόκοβιτς δεν μπορούσε να παίξει σε βάθος την μπάλα και το να σημάδευε τη γραμμή θα ήταν μάταιο, οπότε έπρεπε να ρολάρει στο… ψαχνό του κορτ, μέσα στο τετράγωνο και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσει αισθητά την ταχύτητά του. Από τα 170 χιλιόμετρα την ώρα, που το δεύτερο σερβίς προσγειωνόταν, πήγε στα 157, κάτι που το καταστούσε ασθενές, ενώ, ταυτοχρόνως, οι επιστροφές του Τιμ πολύ κοντά στην εξωτερική γραμμή υποχρέωναν τον Τζόκοβιτς να ψάξει να βρει το ανοιχτό κορτ για να μπορέσει να πάρει κάτι. Αυτό δεν έγινε, διότι το ένστικτο του Σέρβου δεν είναι ό,τι θα βρεις στην προσπάθεια περιγραφής του δικού του μεγαλείου.
Ωστόσο, το σερβίς είναι ένα κομμάτι στο οποίο έχει δουλέψει πολύ. Οι διαφορές των 10 χλμ. και 5χλμ. ανά ώρα στην ταχύτητά του σε σχέση με το US Open του 2019 δείχνουν την προσπάθεια που έχει βάλει. Αυτό του έδωσε σε αρκετά ματς διψήφιο αριθμό άσων, κάτι που, παρ’ ότι είναι βιονικός, στην ηλικία του (στις 22 Μαΐου κλείνει τα 33) χρειάζεται.
Ο Τζόκοβιτς, με όλο και πιο σπάνια τα ξεσπάσματά του, δεν ανησύχησε ακόμα κι όταν ο Τιμ προηγήθηκε 2-1. Βρίσκονταν στη Μελβούρνη, στο δεύτερο σπίτι του. Μόνο ο Ράφα Ναδάλ στο Παρίσι έχει κατακτήσει το τρόπαιο Major περισσότερες φορές από τον Νόβακ στην Αυστραλία. Ο Τιμ βρέθηκε να πιέζεται ασφυκτικά σε κάθε γκέιμ του δικού του σερβίς στο τέταρτο σετ, ενώ το νούμερο 2 στον κόσμο βρήκε τον τρόπο να ξεκλειδώσει τη θέση υποδοχής του Αυστριακού και να μην κινδυνεύσει στο σερβίς του. Στο όγδοο γκέιμ ο Τζόκοβιτς ‘έσπασε’ το σερβίς του Τιμ και με λοβ γκέιμ (δηλαδή χωρίς να δεχθεί πόντο) πήρε το σετ.
Λίγοι είναι εκείνοι που πατούν καλύτερα στην καταρρακωμένη ψυχολογία του αντίπαλου για να αποκτήσουν προβάδισμα. Ο ‘Νόλε’ έκανε το μπρέικ νωρίς στο πέμπτο σετ, για να προηγηθεί 1-2. Όσο κι αν ο Τιμ, ο οποίος είχε κρατήσει στην… κοκορομαχία με τον Ναδάλ στον προημιτελικό επικρατώντας στο τάι μπρέικ, αφού ο Μαγιορκινός του έκανε μπρέικ στο 5-4 του τέταρτου, πλησίασε για να ανατρέψει τα δεδομένα, η τελευταία ευκαιρία που πραγματικά είχε ήταν να ‘σπάσει’ το σερβίς του Τζόκοβιτς αμέσως μετά, με δύο μπρέικ πόιντς, Ωστόσο, στην πορεία για το 17ο Major της καριέρας του, μόλις δύο λιγότερα από τον Ράφα Ναδάλ και τρία από τον Ρότζερ Φέντερερ, ο Τζόκοβιτς δεν επρόκειτο να χαρίσει κάτι στον Αυστριακό.
*Το βράδυ πριν τον τελικό του απλού Γυναικών, ένα βίντεο έπιασε εξ απήνης το διαδίκτυο. Ήταν στιγμιότυπα από το χιλιάρι του Μαϊάμι το 2005, όταν η Κιμ Κλάιστερς, η οποία είχε επιστρέψει στη δράση μετά την περίοδο της εγκυμοσύνης και της πρώτης μητρότητας, έκανε δηλώσεις κρατώντας δίπλα της ένα κοριτσάκι, το οποίο απαντούσε με το κεφάλι, εξαιτίας του ότι δεν καταλάβαινε ορθά την αμερικανική γλώσσα. Η Σοφία ‘Σόνια’ Κένιν, βλέπετε, είναι παιδί δύο Ρώσων, του Αλιεκσάντρ και της Γελένα. Παρ’ ότι οι γονείς της είχαν πάει στη Νέα Υόρκη, το 1987, επέστρεψαν στη Μόσχα το 1998, για να γεννηθεί, προκειμένου να είναι δίπλα και οι συγγενείς του ζευγαριού. Λίγο πριν βγει ο 20ός αιώνας (με βάση την κοινωνία), η οικογένεια επέστρεψε στις ΗΠΑ και έμεινε στη Φλόριντα.
Οπότε η μία φορά που μίλησε σε όλο το βίντεο ήταν όταν ρωτήθηκε ποιο τουρνουά θα προτιμούσε να κατακτήσει όταν μεγάλωνε, το Γουίμπλεντον ή το US Open. Πνίγοντας ένα γέλιο, απάντησε “το Γουίμπλεντον”.
Την πρώτη μέρα του Φλεβάρη του 2020 η Σόνια έγινε η νεότερη τενίστρια που κατακτά Major από τη Σερένα Γουίλιαμς το 2002 και η μικρότερη που συμμετείχε σε σε τελικό από το 2008 και τη Μαρία Σαραπόβα.
Το ρωσικό αίμα σε συνδυασμό με την αμερικανική υπηκοότητα φαίνεται ότι αποδίδει καλά για τους περισσότερους που επιλέγουν αυτήν τη διαδρομή, αλλά και τούμπαλιν, αν και το 2027 θα κλείσουν 80 χρόνια από τα νάματα του Ψυχρού Πολέμου, ένα χαρακτηρισμό που σκαρφίστηκε ο φουτουριστής λογοτέχνης Τζορτζ Όργουελ. Η Κένιν βρήκε απέναντί της την Ισπανίδα Γκαρμπίνιε Μουγκουρούθα, μία από τις πέντε τενίστριες (οι άλλες τέσσερις είναι η Αντζελίκ Κέρμπερ, η Σερένα Γουίλιαμς, η Ναόμι Οσάκα και η Σιμόνα Χάλεπ) που έχουν πάρει πάνω από ένα τρόπαιο από το 2016 και έπειτα. Η Γερμανίδα Κέρμπερ είναι η μόνη, αυτήν την τετραετία, που έχει πάρει δύο Major την ίδια χρονιά, στην Αυστραλία και τη Νέα Υόρκη το 2016.
Η Μουγκουρούθα, που έχει νικήσει στο Παρίσι το 2017 και στο Λονδίνο το 2018, έμοιαζε με πρωτάρα στον τελικό. Πιο ποιοτική και εκ… κοπής τενίστρια από τις δύο, βρέθηκε να καταρρέει μπροστά στην προοπτική της νίκης. Η Κένιν κατάφερε να κρατήσει ένα σημαντικό σέρβις γκέιμ της, στο δεύτερο σετ και στο 2-2 του τρίτου, αμφότερα από 0-40. Στην τελευταία περίπτωση, δε, έπαιξε καταπληκτικά: τρεις winners στην ευθεία και ένας άσος, ο δεύτερος και τελευταίος της στο παιχνίδι. Η Μουγκουρούθα, από τη μεριά της, ‘κάηκε’ από τα double faults. Είχε οκτώ, τρεις φορές διαδοχικά, ενώ τα δύο εξ αυτών χάρισαν το μπρέικ στο δεύτερο σετ, για το 3-1, και το τρόπαιο στην Κενίν.
Η Αμερικανίδα ήταν μέσα στις έξι τενίστριες που είχαν κάνει ‘θόρυβο’ πέρυσι στο Παρίσι, όταν απέκλεισε στον τρίτο γύρο τη Σερένα Γουίλιαμς. Ξαφνικά, όμως, το 8% που της είχε δοθεί από τον υπογράφοντα ως πιθανότητα για να κατακτήσει από 4 έως 7 Major μοιάζει μικρό. Παντως, της επιδαψιλεύθηκε ένα 59% για 1 έως 3 Major, κάτι που έχει ήδη γίνει πραγματικότητα.
*Η Μαρία Σάκκαρη πέτυχε την πιο μεγάλη διάκριση της καριέρας της και είχε την Πέτρα Κβίτοβα στα σκοινιά, στον τέταρτο γύρο του Αυστραλιανού Όπεν. Η Ελληνίδα τενίστρια πήρε το πρώτο σετ, αλλά η Τσέχα βρήκε τον τρόπο να πάρει τα άλλα δύο κι έτσι δεν έκανε πραγματικότητα το πρώτο από τα τεθειμένα προσφάτως όνειρά της, να μπει, δηλαδή, στη δεύτερη εβδομάδα ενός Major.
Η 25χρονη Σάκκαρη ανέβηκε μία θέση στην κατάταξη της WTA και από τη Δευτέρα θα κοιτάζει τον κόσμο από το νούμερο 21, παίρνοντας 110 βαθμούς, το οποίο είναι το κορυφαίο της καριέρας της. Η ίδια προερχόταν από την πιο έντονη προετοιμασία της και αυτό αναμένεται να φανεί σε βάθος χρόνου. Στη Μελβούρνη πέτυχε τη σπουδαιότερη νίκη στην πορεία της, πάντως, το 2-0 επί της Μάντισον Κις. Πάνω από τη Σάκκαρη στην κατάταξη είναι η Αντζελίκ Κέρμπερ.
Από τη μεριά του, ο Στέφανος Τσιτσιπάς παρέμεινε στο νούμερο 6, χάνοντας 630 πόντους, καθώς του στοίχισε ο αποκλεισμός στη φάση των ’32’ και σε αριθμητικό επίπεδο, σε σύγκριση με την προηγούμενη πορεία του. Ο Αλεξάντερ Ζβέρεφ, ο οποίος αποκλείστηκε στον ημιτελικό, με θύτη τον Τιμ, προσέθεσε 540 πόντους, σε σχέση με την περυσινή πορεία του, κάτι που καθιστά τη διαφορά με τον Έλληνα τενίστα ασφαλή. Στη Μελβούρνη, ο Τσιτσιπάς είδε τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, αφού έχασε από τον Μίλος Ράονιτς στη φάση των ’32’ του θεσμού και δεν μπόρεσε να βρίσκεται στο… προγραμματισμένο ραντεβού με τον Νόβακ Τζόκοβιτς,
Ο 21χρονος τενίστας, βεβαίως, θα παίξει δεκάδες Major στην καριέρα του και θα περάσει από ανάλογες αναταραχές προϊόντος του χρόνου. Το βάρος της κατάκτησης των ΑΤΡ Finals σε αυτήν την ηλικία μπορεί να είναι τροχοπέδη, αλλά ο Τσιτσιπάς έχει όλο το χρόνο για να διορθώσει ό,τι έπαθαν ο Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ το 2018 και ο Ζβέρεφ το 2019 και να σφραγίσει ότι θα είναι διεκδικητής των Major στο μέλλον. Ειδικά με την κατάταξη, που φέρνει τενίστες που έχουν ποιότητα και κλάση χαμηλά, εξαιτίας μίας κακής χρονιάς, δεν ξέρεις σε ποιο στάδιο θα βρεθείς απέναντι σε ένα φιναλίστ, όπως ήταν ο Ράονιτς στο Γουίμπλεντον του 2016, που θα βρίσκεται σε τροχιά ανόδου.
*Ήταν ένα συγκινητικό τουρνουά, κυρίως για τον Νικ Κύργιο. Το Rally for Relief, για την ανακούφιση των πυρόπληκτων σε όλη την Αυστραλία, διαδέχθηκε το μακρύτερο παιχνίδι της καριέρας του στον τρίτο γύρο, ένα ματς 4 ωρών και 26 λεπτών με τον Ρώσο Κάρεν Χατσάνοφ, που κρίθηκε στο σούπερ τάι μπρέικ του πέμπτου σετ. Έπειτα, τα νέα για το θάνατο του Κόμπε Μπράιαντ, που έκαναν τον Τζόκοβιτς να δακρύσει, τον ώθησαν να εμφανιστεί με τη φανέλα του στους Λέικερς πριν το παιχνίδι του τέταρτου γύρου με τον Ράφα Ναδάλ, τον οποίο εξώθησε σε δύο τάι μπρέικ προτού παραδοθεί.
Αυτό το υλικό των θαυμάτων βίωσε και ο Ρότζερ Φέντερερ, ο οποίος, για να φτάσει στον ημιτελικό με τον Τζόκοβιτς έπρεπε να κάνει ζηλευτές αποδράσεις: πρώτα ανέτρεψε με έξι διαδοχικούς πόντους το 8-4 εις βάρος του από τον Τζον Μίλμαν στο σούπερ τάι μπρέικ για το παιχνίδι του τέταρτου γύρου και έπειτα έσωσε 7 match points του Τένις Σάντγκρεν, για να προκριθεί στα ημιτελικά. Ο πόνος στην πλάτη έφερε σπέκουλα ότι δεν θα έπαιζε καν τον ημιτελικό με τον Σέρβο. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο Φέντερερ δεν μπορούσε να κινηθεί σωστά και να σερβίρει καλά, αλλά αυτό μπέρδεψε τον Τζόκοβιτς, που μόνο μετά τη δική του ανατροπή και κατάκτηση του πρώτου σετ στο τάι μπρέικ, από 5-2 υπέρ του Ελβετού, μπόρεσε να βάλει στις ράγες μία σχετικά άνετη επικράτηση.
