Ο θάνατος του Αδαμάντιου Μαντή είναι το απόλυτο σκοτάδι

Τι είναι ειμαρμένη, αν υπάρχει, συζήτηση ατέρμονη. Στην περιπτωση του Αδαμάντιου Μαντή, πρέπει τουλάχιστον να γίνει μια νύξη, ακόμα κι αν αυτό υπάγεται στη μεταφυσική, που ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος έχει σχεδόν ολοκληρωτικά απορρίψει. Η διαδοχή των γεγονότων, όπως αυτά έχουν φανερωθεί, τουλάχιστον για ένα δευτερόλεπτο οδηγούν στη μοιρολατρία.

Το Σάββατο του Μαντή είχε πόλο. Ήταν βασικός τερματοφύλακας στον ΝΟ Χίου, που έπαιξε απέναντι στον ΝΟ Βουλιαγμένης στο κολυμβητήριο του Λαιμού και έχασε 6-20. Ο 21χρονος τερματοφύλακας μετέβη έπειτα στον Άλιμο, για να δει το παιχνίδι του Υδραϊκού -ομάδα στη οποία ανήκε και από την οποία έχει πάει με υποσχετική στον ΝΟΧ- με τον ΠΑΟΚ. Έπειτα, έφυγε με έναν φίλο του, ο οποίος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου μάρκας Smart. Οι δυο τους βρέθηκαν στη λεωφόρο Ποσειδώνος, στο ρεύμα προς τη Γλυφάδα, λίγο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου. Ένας ακατανόητος θόρυβος τους έκανε να σταματήσουν το αυτοκίνητο και η αφέλεια της ηλικίας τους δεν τους βοήθησε. Το σταμάτησαν στην αριστερή λωρίδα, ταχείας κυκλοφορίας. Όποιος έχει περάσει από εκεί, έχει την αίσθηση πόσο ταχείας είναι. Ο Μαντής βγήκε από το αυτοκίνητο και άνοιξε το καπό, μήπως και διαπίστωνε από πού προερχόταν ο θόρυβος. Οδηγός διερχόμενου αυτοκινήτου δεν είδε το σταματημένο όχημα, και έπεσε πάνω του με δύναμη. Το Smart χτύπησε τον Μαντή και η πρόσκρουση με τα προστατευτικά κιγκλιδώματα απέβη μοιραία.

Το ΕΚΑΒ έφτασε άμεσα στον τόπο του δυστυχήματος. Η διακομιδή του Μαντή στο ‘Τζάνειο’ έγινε γρήγορα, όμως η μάχη των γιατρών με τα τραύματα του 21χρονου τερματοφύλακα ήταν άνιση. Στις 7:30 το πρωί, το ανακοινωθέν έριξε στο πένθος τους γονείς του, τον πατριό του και τους φίλους του πολίστες. Ο Νίκος Παπασηφάκης και ο Δημήτρης Σκουμπάκης από την εθνική Εφήβων και τον ΑΝΟ Γλυφάδας, μεταξύ άλλων, που εσπευσμένα μετέβησαν στο νοσοκομείο.

Ο Μαντής είχε μεταγραφεί το φετινό καλοκαίρι στον ΝΟ Χίου και, παρ’ ότι μόνιμος κάτοικος Αθήνας, μετέβαινε στο νησί για τα παιχνίδια. Με τον Υδραϊκό έκανε προπονήσεις, τα πρωινά, τις οποίες συνδύαζε με τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Μάλιστα, στη μοναδική νίκη του ΝΟΧ φέτος στο πρωτάθλημα, το 9-5 επί του ΠΑΟΚ, ο Μαντής, που φορούσε το σκουφάκι με το νούμερο 1, ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής.

Ο κόσμος του πόλο είναι σοκαρισμένος, καθώς όλοι όσοι περιδιαβάζουν στις πισίνες γνώριζαν το παιδί. Ο προπονητής του ΝΟΧ, Γιώργος Ντόσκας, είχε χτίσει την άμυνα της ομάδας του γύρω από αυτόν και επρόκειτο για έναν ιδιατέρως ταλαντούχο τερματοφύλακα, ο οποίος άλλωστε είχε παίξει στις μικρές Εθνικές ομάδες. Ο Μαντής ήταν, μάλιστα, βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής Εφήβων που, με προπονητή τον Δημήτρη Κραβαρίτη, είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μπακού το 2015, στην ηλικία των 17. Εκείνο το 11-10 στον μικρό τελικό με την Κροατία ήταν η πρώτη επιτυχία αυτής της ομάδας, με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου και τον Σκουμπάκη, που έπαιξαν φέτος με την Εθνική Ανδρών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Γκουανγκτζού.

Το γελαστό παιδί της πισίνας

Ο Μαντής ξεκίνησε το πόλο στον Πανιώνιο, πήγε στον Ολυμπιακό και πολύ νωρίς έφυγε για τον ΑΝΟ Γλυφάδας, μία από τις ομάδες που έχουν παράδοση στις μικρές ηλικίες. Έπειτα επέστρεψε στη Νέα Σμύρνη, έπαιξε στο Παλαιό Φάληρο και τον Υδραϊκό και βρέθηκε στον ΝΟ Χίου, στον οποίο ήταν βασικός και μπορούσε να βιώσει τις χαρές και τις πίκρες του αθλητισμού ως βασικός. Μάλιστα,πήγε εκεί με τις ευχές του Κραβαρίτη, ο οποίος ήξερε ότι θα είχε χρόνο συμμετοχής και δεν θα ήταν αναπληρωματικός, όπως θα συνέβαινε στον Υδραϊκό. Άλλωστε, η σχέση του με τον Ντόσκα, προπονητή του ΝΟΧ δεν είναι τυπική, ούτε και η εκτίμηση προς το πρόσωπό του. Ο νεαρός ήταν σε καλά χέρια.

Ο Κραβαρίτης, που ουσιαστικά μεγάλωσε τον Μαντή, έγινε ο πρώτος ευήκοος μάρτυρας του τραγικού νέου και τελούσε σε κατάσταση σοκ. Η αλήθεια είναι ότι το να κρίνεται ένα νεαρό παιδί από τα κατορθώματά του σε μια τέτοια κατάσταση δεν ενδείκνυται, πάντως όπως είπε ο ομοσπονδιακός τεχνικός, ήταν ένας τερματοφύλακας που θα γέμιζε το ελληνικό πόλο την επόμενη δεκαετία.“Ήταν ένα ταλαντούχο παιδί, πολύ μικρός για τερματοφύλακας. Ένα καλό παιδί, πρόσχαρος. Είχε ανοδική τάση και από τη στιγμή που οι περισσότεροι Έλληνες τερματοφύλακες, πλην του Ζερδεβά, είναι μεγάλοι, θα ήταν ανάμεσα στους δύο ή τρεις καλύτερους τα επόμενα χρόνια”, είπε ο Κραβαρίτης, ο οποίος πρέπει να δεχθεί, από την πλευρά του, στωικά και ίσως φιλοσοφικά, την απώλεια. Ο πόνος, σε τέτοιες περιπτώσεις, ραγίζει τα κόκαλα.

Οι φίλοι του στη Γλυφάδα είναι επίσης όλοι δυστυχισμένοι.“Δυστυχώς, ήταν το γελαστό παιδί της πισίνας, φίλος με όλους. Ακόμα και τώρα, την 3η περίοδο που δεν ήταν στη Γλυφάδα, έκανε παρέα με όλα τα παιδιά, αφού τους ένωνε και η θητεία στις μικρές Εθνικές ομάδες”, δήλωσε ο Τάσος Παπαναστασίου, ο οποίος είναι διευθυντής στον ΑΝΟΓ. Ο Μαντής έμεινε εκεί για 7 χρόνια και με τη δουλειά του βρήκε τον δρόμο για τις μικρές Εθνικές. Οι ομάδες του ελληνικού πόλο, αλλά και πολλοί άνθρωποι της υδατοσφαίρισης, εξέφρασαν την οδύνη τους, ενώ ο ΝΟ Χίου αποφάσισε να παραστεί σύσσωμος στην εξόδιο ακολουθία, να κυματίζει μεσίστια η σημαία στο κολυμβητήριο του συλλόγου, να διατεθεί ένα ποσό στο νοσοκομείο ‘Αγία Σοφία’ και να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στο επόμενο παιχνίδι της ομάδας.