Ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα ξόρκισε το κακό

Το φετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 είναι αυτό με το μικρότερο μέσο όρο ηλικίας του τελευταίου μισού αιώνα. Οι μισοί οδηγοί είναι κάτω έως 25 χρόνων και αν συνδυάσεις αυτήν την πληροφορία με το γεγονός ότι οι κανόνες άλλαξαν, ώστε να δούμε τα πιο γρήγορα μονοθέσια όλων των εποχών (οι εταιρείες συμφώνησαν σε σειρά αεροδυναμικών αλλαγών που θα βελτιώσουν τις προσπεράσεις), αντιλαμβάνεσαι τι πρόκειται να συμβεί.

Πλην δυο ομάδων που διατήρησαν το δίδυμο των ‘πιλότων’ από πέρυσι (Mercedes και Haas), όλες οι άλλες έχουν αλλαγές.

Ποιες όμως, είναι οι αλλαγές

Θα αρχίσουμε από τα αυτοκίνητα (βλ. κατασκευαστές) και θα συνεχίσουμε με τους οδηγούς.

> Η Red Bull Racing τερμάτισε τη συνεργασία της με τη Renault και ανέθεσε στη Honda να της φτιάξει τη μηχανή.

> Η αδελφή εταιρεία της Red Bull Racing, Scuderia Toro Rosso έκανε επίσης, την αλλαγή.

> Η Racing Point Force India άλλαξε όνομα και έγινε Racing Point F1 Team, μετά τη σύλληψη του Ινδού ιδιοκτήτη Βιτζάι Μαλία (για οικονομικές ατασθαλίες) και την πώληση σε ομάδα επενδυτών, του οποίου ηγείται η Καναδός δισεκατομμυριούχος Λόρενς Στρολ -πατέρας του οδηγού της ομάδας, Λανς (ναι, έτσι πήρε μια από τις 20 πολυπόθητες θέσεις).

> Η Sauber έγινε Alfa Romeo Racing, στο πλαίσιο επέκτασης χορηγικής συμφωνίας που ‘χε γίνει το 2018.

Πάμε τώρα στους οδηγούς

> Ο Ντάνιελ Ρικιάρντο είχε συμφωνήσει με τη Renault, πριν το τέλος του περυσινού πρωταθλήματος, αφήνοντας τη Red Bull Racing, έπειτα από πέντε χρόνια.

> Για να πάει ο Ρικιάρντο στη Renault, έφυγε από εκεί ο Κάρλος Σάινθ Jr., ο οποίος είχε δοθεί ως δανεικός στους Γάλλους από τη Red Bull, που δεν τον κράτησε και έτσι ο Ισπανός πήγε στη McLaren. Αντικατέστησε τον Φερνάντο Αλόνσο, ο οποίος αποσύρθηκε.

> Τη θέση του Ρικιάρντο στη Red Bull Racing πήρε ο Πιέρ Γκάσλι, οδηγός της Scuderia Toro Rosso (‘αδελφής’ της Red Bull, οπότε θα έλεγες ότι πήρε προαγωγή).

> Τη θέση του Γκασλί πήρε ο Ντανίλ Κβιάτ, ο οποίος επέστρεψε στην εταιρεία με την οποία έκανε ντεμπούτο στην F1 το 2014, μετά το 2017 -όταν έχασε τη θέση του και πέρασε τον επόμενο χρόνο ως οδηγός εξέλιξης της Ferrari.

> Ο Κβιάτ θα ‘χει για ομόσταυλο τον Αλεξάντερ Αλμπόν, οδηγό της Formula 2 πέρυσι -ο οποίος αντικατέστησε τον Μπρέντον Χάρτλι. Έγινε ο δεύτερος Ταϊλανδός οδηγός της F1, μετά τον Πρίγκιπα Μπίρα -έτρεχε με τη Maserati από το 1950 έως το 1954.

> Tο δίδυμο της Red Bull (Φερστάπεν, Γκασλί) έχει μέσο όρο ηλικίας τα 22 χρόνια. Δεν είναι ο μικρότερος. Αυτός ανήκει στη McLaren (Νόρις, Σάινθ) και είναι το 21.5.

> Ο Λάντο Νόρις (γιος του 501ου πλουσιότερου Βρετανού, Άνταμ Νόρις) έγινε ο μικρότερος οδηγός μονοθέσιου στη Formula 1 για φέτος, με την προαγωγή του στη McLaren -είναι προϊόν του προγράμματος της εταιρείας για νέους οδηγούς. Κάλυψε το κενό του Στόφελ Βαντούρν -θα τρέξει στη Formula E.

> Ο Σαρλς Λεκλέρ άφησε τη Sauber, έπειτα από μόλις ένα χρόνο συνεργασίας για να γίνει οδηγός της Ferrari, στη θέση του Κίμι Ραϊκόνεν.

> Ο Ραϊκόνεν επέστρεψε στη Sauber που όπως σου είπα από φέτος θα λέγεται Alfa Romeo. Δηλαδή, ο Φιλανδός γύρισε εκεί όπου άρχισε η καριέρα του το 2001.

> Ο Ραϊκόνεν θα ‘χει για παρτενέρ τον Αντόνιο Τζοβινάτσι, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον τραυματία Πασκάλ Βεχρλέιν, το 2017. ‘Έφαγε’ τη θέση του Μάρκους Έρικσον, που παρέμεινε στην εταιρεία ως τρίτος οδηγός.

> Η Racing Point (πρώην Indian Racing) πήρε τον γιο του αφεντικού, Λανς Στρολ -πέρυσι ήταν στην Williams- στη θέση του Εστεμπάν Οκόν, ο οποίος έγινε αναπληρωματικός της Mercedes.

> Η τελευταία στη βαθμολογία των κατασκευαστών, Williams κάλεσε τον πρωταθλητή της Formula 2, Τζορτζ Ράσελ στην ομάδα (κυκλοφορεί ως ‘ο μελλοντικός πρωταθλητής’ καθώς έχει κυριαρχήσει σε ό,τι υπάρχει πριν την F1).

> Ο δεύτερος οδηγός της πάλαι ποτέ δύναμης είναι ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα, στον οποίον θα σταθούμε λίγο παραπάνω, διότι πρόκειται για ένα από τα πιο επικά comeback που ‘χουν γίνει ποτέ στον παγκόσμιο αθλητισμό. Βλέπεις, το κακό κυνηγούσε τον Πολωνό, ώσπου τρίτωσε με τρόπο που από θαύμα δεν στοίχισε τη ζωή του.

Ήμουν για μεγάλο διάστημα μακριά από το άθλημα. Δεν είχα πολύ χρόνο να σκεφτώ τα συναισθήματα μου. Επικεντρώθηκα στη δουλειά μου και το να μάθω όσα μπορώ για τη νέα Formula 1

O γεννημένος στην Πολωνία (στις 7/12 του 1984) Κούμπιτσα έμαθε τη ζωή μέσα σε οχήματα. Αν και ήταν πιο ακριβές να πούμε πως έμαθε τα οχήματα πριν μάθει τη ζωή. Ήταν μικρό παιδί όταν είδε ένα μικρό off-road όχημα και ζήτησε από τον πατέρα του, Artur να του το αγοράσει. Εκείνος αντιστάθηκε σθεναρά, έως το σημείο που κατάλαβε ότι ο γιος του δεν θα παραιτούνταν ποτέ. Του το πήρε, έφτιαξαν πίστα με πλαστικά μπουκάλια και σε αυτή περνούσε τη μέρα του ο Ρόμπερτ, έως τα 10 που απέκτησε το -ηλικιακό- δικαίωμα να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα για τα kart.

Σε τρία χρόνια πήρε έξι τίτλους και για να αποκτήσει μια πρόκληση (διότι είχε γίνει πολύ εύκολο), πήγε σε πρωτάθλημα της Ιταλίας. Έγινε ο πρώτος ξένος που κέρδισε το Διεθνές ιταλικό πρωτάθλημα karting εφήβων και μετά έγινε δευτεραθλητής Ευρώπης, πριν σηκώσει το τρόπαιο στο Junior Monaco Kart Cup, το οποίο διεξήχθη στην πίστα της Formula 1.

Συνέχισε να μαζεύει πρωτιές σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο και το 2000 πήγε στο πρόγραμμα της Renault για τους juniors.

To πρώτο ατύχημα

Έγινε οδηγός δοκιμών και μετά μέλος του αναπτυξιακού προγράμματος. Συνέχισε να διακρίνεται και σύντομα βρέθηκε στη Formula 3 Euro Series. Άργησε να κάνει πρεμιέρα, ένεκα ατυχήματος που είχε ως συνέπεια να διαλύσει το χέρι, στο βαθμό που έκτοτε λειτουργούσε με 18 βίδες από τιτάνιο. Όταν μπήκε στο πρωτάθλημα, φορούσε πλαστικό προστατευτικό. Τερμάτισε πρώτος. Τελείωσε ως 12ος τη σεζόν, πέρασε το κενό σε αγώνες δρόμου και όταν επέστρεψε βρέθηκε στην 7η θέση του 2004. Το 2005 πήρε το Word Series by Renault και μια θέση στους οδηγούς δοκιμών της Renault.

Το 2006 προωθήθηκε στη θέση του αναπληρωματικού οδηγού της BMW Sauber Team. Μια στάση εδώ: η Sauber φημίζεται ως εταιρεία εντοπισμού ταλέντων. Ο Κούμπιτσα χαρακτηριζόταν ως ο καλύτερος οδηγός της γενιάς του. Τίτλος που συνέχισε να δικαιώνει. Όταν ο Ζακ Βιλνέβ παραπονέθηκε για πονοκεφάλους, μετά το ατύχημα που είχε τον Αύγουστο του 2006 στο γερμανικό Grand Prix ο Ρόμπερτ έγινε επίσημα ο πρώτος Πολωνός ‘πιλότος’ της F1, στην Ουγγαρία. Τερμάτισε στην 7η θέση, αλλά αποκλείστηκε γιατί είχε πιο ελαφρύ μονοθέσιο -που προφανώς δεν οφειλόταν σε δικό του λάθος. Όταν ο Βιλνέβ αποφάσισε να φύγει από την ομάδα -πριν το τέλος της σεζόν-, τη θέση του πήρε ο Κούμπιτσα.

Το δεύτερο ατύχημα

Το 2007, στην πρώτη ολοκληρωμένη χρονιά του στη Formula 1, τον Ιούνιο στο Grand Prix του Καναδά έγινε αυτό.

Στον 27ο γύρο του σιρκουί του Μοντρεάλ ήλθε σε επαφή με τον Τζάρνο Τρούλι (Τοyota) και έγινε ό,τι έγινε. Υπολογίστηκε πως έπεσε στο προστατευτικό με ταχύτητα 300.13 χιλιομέτρων/ώρα σε γωνία 75 μοιρών. Στη σύγκρουση του ασκήθηκε η δύναμη -επιτάχυνσης- 75G.

Ένας σμήναρχος/χειρουργός της αμερικανικής αεροπορίας μελέτησε τις επιδράσεις της επιτάχυνσης και της επιβράδυνσης στο ανθρώπινο σώμα… πάνω του. Έως τότε τέτοιου είδους τεστ γίνονταν σε κούκλες.

Ένα από τα πειράματα του έδειξαν ότι τα 40G (υπό συγκεκριμένες συνθήκες) ισούνται με βάρος 3.084 κιλών. Ο Τζον Πολ Σταπ διεκομήσθη αμέσως στο νοσοκομείο. Για λίγο έχασε την όραση του, ενώ είχε κατάγματα σε πολλά πλευρά και τους καρπούς.

Ο Σταπ είναι αυτός στον οποίον χρωστάς το υποχρεωτικό στις ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου. Αυτή ήταν συνέπεια δικής του μελέτης.

Πίσω στον Κούμπιτσα, έχει υπολογιστεί πως όταν επιταχύνουν οι οδηγοί της F1 δέχονται 7G. Για την ιστορία, πάνω από τα 3G δυσκολεύει η αναπνοή. Το γεγονός ότι ο Ρόμπερτ γλίτωσε στα 75G με ελαφρά διάσειση και εξάρθρωση αστραγάλου ήταν καθαρή περίπτωση θαύματος.

Για παν ενδεχόμενο, δεν έτρεξε στο Grand Prix των ΗΠΑ και στη θέση του εμφανίστηκε ο οδηγός δοκιμών της εταιρείας, Σεμπάστιαν Φέτελ.

Η BMW Sauber τον κράτησε και το 2008, όταν ο Πολωνός πανηγύρισε και την πρώτη του νίκη σε αγώνα που ξεκίνησε πίσω από τον Λιούις Χάμιλτον. Μόνο που ο Βρετανός συγκρούστηκε με τον Ραϊκόνεν που ήταν κοντά στον Κούμπιτσα, τέθηκαν αμφότεροι εκτός και νίκησε ο δικός μας άνθρωπος. Στο δεύτερο μισό της σεζόν το αυτοκίνητο παρουσίασε προβλήματα, εκείνος ωστόσο, τερμάτισε τέταρτος στη συνολική κατάταξη.

Το The Bleacher Report είχε ενημερώσει πως πρόκειται για τύπο που δεν ξέρει από μεγάλη ζωή (μοντέλα, πάρτι κλπ), γιατί δεν τον ενδιαφέρει. Όπως δεν γνωρίζει superstars του Hollywood ‘γιατί κοιμάμαι στο σινεμά’. Δεν διαβάζει βιβλία ή εφημερίδες, βρίσκει ενδιαφέρον το σνούκερ και λατρεύει το πόκερ. Και τι έκανε στη Formula 1; Έτρεχε! Αυτό τον ένοιαζε μόνο.

Τότε ο Κούμπιτσα κυκλοφορούσε ως ο τύπος του οποίου το στιλ έμοιαζε με εκείνο του Χάμιλτον, αλλά ‘ήταν λιγότερο επιθετικός και σπάνια έκανε λάθη’. Και οι δύο πατούσαν φρένο την τελευταία στιγμή. Και οι δυο ήταν καλοί στη βροχή.

Το 2009 ήταν η τελευταία του σεζόν με την BMW. Το μονοθέσιο πάλι είχε προβλήματα και στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου έμεινε ελεύθερος. Τον υπέγραψε η Renault όπου είχε περάσει τα πρώτα -οδηγικά- χρόνια της ζωής του.

Ο γαλλικός κολοσσός είχε να αντιμετωπίσει ένα σκάνδαλο -θέλω να πω είχε τα θέματα του, με την επενδυτική εταιρεία Genii Capital (από το Λουξεμβούργο) να εμφανίζεται να σώσει την κατάσταση και τον Κούμπιτσα να λέει πως το συμβόλαιο του ήταν με τη Renault. Τελικά έμεινε και απέκτησε για συμπαίκτη τον Βιτάλι Πετρόφ. Τον Ιούλιο του 2010 υπέγραψε και διετή επέκταση. Και καλούς χρόνους έκανε και σε πόντιουμ ανέβηκε και χαρακτηρίστηκε ‘αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος οδηγός’. Το μονοθέσιο ‘έβγαζε’ προβλήματα που κάλυπτε αυτός με το ταλέντο και τις ικανότητες του.

Το 2011 η Renault έγινε Lotus Renault GP και στην πρώτη δοκιμή του νέου του αυτοκινήτου, στη Βαλένθια, έκανε τον καλύτερο χρόνο.

Όταν τρίτωσε το κακό

Λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη της πέμπτης χρονιάς του στη F1 -και πρώτης ως εκ των καλύτερων οδηγών μαζί με τους Χάμιλτον και Αλόνσο-, στις 6 Φεβρουαρίου είχε πάει στην Ιταλία για το Ronde di Andora, όπου έτρεξε με Skoda Fabia και έγινε αυτό (που θα δεις σε προσομοίωση). Όλη η δεξιά πλευρά του σώματος συνετρίβη στο προστατευτικό.

Έμεινε για περισσότερο από μια ώρα παγιδευμένος στο αυτοκίνητο, μέχρι να φτάσουν τα σωστικά συνεργεία. Μετά ‘πέταξε’ για το νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε πως είχε διαλυθεί το δεξί χέρι. Τέθηκε και το θέμα ακρωτηριασμού. Είχε υποστεί κατάγματα στον αγκώνα και τον ώμο του ίδιου χεριού, όπως και στο πόδι, ενώ είχε χάσει πολύ αίμα.

Το προστατευτικό στο οποίο έπεσε το αυτοκίνητο, είχε σπάσει, κομμάτι του είχε διεισδύσει μέσα στο αυτοκίνητο και είχε χτυπήσει τον Κούμπιτσα, ο οποίος υποβλήθηκε σε επτάωρη επέμβαση που ανέλαβε ομάδα επτά γιατρών, σε δυο γκρουπ. Ακολούθησαν άλλα δυο μεγάλα χειρουργεία -στο πόδι και τον ώμο, ενώ συνολικά υποβλήθηκε σε 17 επεμβάσεις-, με τους γιατρούς να αρνούνται να κάνουν το παραμικρό σχόλιο για το χέρι του. Έχασε τη σεζόν, αλλά αυτό ήταν το λιγότερο, αφού πάλευε πια για να συνηθίσει μια νέα ζωή.

Ο κόσμος είχε επικεντρωθεί στο χέρι μου, αλλά στην πραγματικότητα είχα κατάγματα σε όλη τη δεξιά πλευρά. Μετά τη σύγκρουση πάλεψα για να μείνω ζωντανός. Και τα πολλά κατάγματα ήταν ο λόγος που η αποθεραπεία μου ήταν περίπλοκη και χρονοβόρα. Ήμουν τυχερός γιατί αν δεν ήμουν οδηγός της F1 πιθανότατα το χέρι μου δεν θα ήταν στη θέση του.

Το Νοέμβριο ανακοινώθηκε πως δεν θα ήταν έτοιμος για το πρωτάθλημα του 2012, με τη Renault να δηλώνει για οδηγούς τον Κίμι Ραϊκόνεν και τον Ρομάν Γκροζάν.

Αυτό που αποκάλυψε ο Πολωνός πέρυσι ήταν πως για το 2012 είχε συμφωνήσει να οδηγήσει για τη Ferrari, ως συμπαίκτης του Αλόνσο.

Κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας του, είχε πισωγυρίσματα. Για την ακρίβεια, ‘έσπασε’ ξανά το δεξί πόδι -όταν γλίστρησε σε πάγο, κοντά στο σπίτι του στην Ιταλία, τον Γενάρη του 2012. Δεκαοκτώ μήνες μετά τη σύγκρουση, ξανακάθισε στη θέση του οδηγού. Σε συνέντευξη του στο BBC είχε ομολογήσει τα εξής:

” Νωρίτερα είχα αποφασίσει πως κατ’ αρχάς θα πρέπει να βεβαιωθώ πως θα ξυπνάω κάθε πρωί χαρούμενος και μετά να αρχίσω να οδηγώ και πάλι. Στην πράξη μου πήρε δυο χρόνια για να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο. Για τον πρώτο χρόνο πονούσα παντού. Η προτεραιότητα μου ήταν να νιώθω καλά. Είχε αλλάξει όλη μου η ζωή και αυτό ήταν σημαντικό“.

Η αποτυχημένη δοκιμή

Επέστρεψε στο τιμόνι στις 9/9 στο Ronde Gomitolo Di Lana (WRC). Κέρδισε με ένα λεπτό διαφορά από τον δεύτερο. Το 2013 ήταν σε αρκετά καλή κατάσταση, για να κάνει δουλειά στον προσομοιωτή της Mercedes, για τη Formula 1. Φάνηκε πως δεν είχε την κινητικότητα που θα του επέτρεπε για να γυρίσει σε αυτές τις πίστες. Δεν μπορούσε να στρίψει αρκετά τον καρπό και στις στροφές προς τα αριστερά χρησιμοποιούσε τον αγκώνα. Κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει στο cockpit. Για αυτό έμεινε στο ράλι έως το 2016.

Στο ράλι δοκίμασε διάφορα επίπεδα ‘για να δω αν μπορώ να είμαι ανταγωνιστικός’ πριν ασχοληθεί με τη Formula E σε ανεξάρτητο -οργανωτικά- επίπεδο. Ήθελε να δει αν μπορούσε να πάρει μέρος σε τουρνουά. Είδε πως δεν μπορεί. Ήταν Μάιος.

Το ράλι με βοήθησε να γίνω καλύτερος οδηγός στη Formula 1. Είχα τεράστια επιθυμία να βελτιωθώ. Δεν μου αρκούσε να είμαι το ίδιο καλός. Χρειαζόμουν περισσότερα και το ράλι μου τα έδωσε. Το πρόβλημα είναι ότι μου στοίχισε πολύ ακριβά. Στο τέλος του 2015 δεν είχα λεφτά, ενώ είχα +15 κιλά.

Τον Ιούνιο του 2016 τον κάλεσε η Renault για ένα τεστ στο αυτοκίνητο του 2012. Ακολούθησε άλλο τεστ, με τον αρχηγό της ομάδας, Σιρίλ Αμπιτεμπούλ να λέει ‘είναι ακόμα γρήγορος, συνεπής και το πιο σημαντικό, ενθουσιώδης’.

Ο Κούμπιτσα είχε αποκτήσει πλήρη πρόσβαση στις εγκαταστάσεις και τα ‘παιχνίδια’ της εταιρείας. Συνέχισε να δοκιμάζει και να δοκιμάζεται και το Δεκέμβρη του 2016 μπήκε στον προσομοιωτή της Dallara, ιταλικής κατασκευαστικής εταιρείας. Τότε διαπίστωσε πως η επιστροφή στη Formula 1 ήταν ρεαλιστικός στόχος.

” Έπρεπε να επιστρέψω στον απαιτούμενο ρυθμό της ζωής μου, έτσι ώστε αν ερχόταν η ευκαιρία, να είμαι έτοιμος να την εκμεταλλευτώ στο έπακρο. Στα περισσότερα αυτοκίνητα είχα τη δυνατότητα να υλοποιήσω το στόχο που έθετα“. Τον Ιούνιο του 2017 ολοκλήρωσε περισσότερους από 100 γύρους, σε χρόνο καλύτερο από τον αναπληρωματικό οδηγό.

Μεταξύ των δοκιμών ήταν και η Hungaroring (το 2017), όπου έθεσε τον τέταρτο πιο γρήγορο χρόνο -με διαφορά 1.5” πίσω από τον Φέτελ.

Το Γενάρη του 2018 η Williams ανακοίνωσε πως τον κάνει αναπληρωματικό οδηγό. Στην πρώτη προπόνηση για το Grand Prix της Ισπανίας, έκανε καλύτερο χρόνο από τον ‘συμπαίκτη’ του, Λανς Στρολ, τον οποίον αντικατέστησε στο τέλος της σεζόν.

Ο Κούμπιτσα εξακολουθεί να ‘χει ένα θέμα με το δεξί χέρι, το οποίο δεν μπορεί να ‘κλείσει’ -δεν υπακούν τα δάχτυλα. Το σημείο είναι ατροφικό και αυτό απαιτεί περισσότερη προσπάθεια και ευρηματικότητα. Χρησιμοποιεί περισσότερο το αριστερό. Γεγονός που σημαίνει ότι άλλαξε όλη του την τεχνική ‘και έκανε το αριστερό χέρι πιο δυνατό και ακριβές’.

Εξήγησε πως οδηγεί όπως του επιτρέπει πια, το σώμα του. ” Έχω πάει σε μάθημα που μας έδωσαν από ένα πουλί να το κρατήσουμε στο χέρι ώστε και να μη μας φύγει, αλλά και να μη φοβηθεί από την πίεση. Έτσι κρατώ και το τιμόνι“.

Πρόσθεσε ότι video από προηγούμενους, παλιούς αγώνες του έδειξαν ότι ” κρατούσα το τιμόνι με τρία δάχτυλα του δεξιού χεριού ανοιχτά. Οι μηχανικοί είχαν σοκαριστεί. Τους ρώτησα ‘γιατί’ και μου εξήγησαν ότι δεν χρησιμοποιούσα όλη τη δύναμη που είχα. Κάτι που έδειχνε ότι αυτή που χρησιμοποιούσα ήταν αρκετή“.

Η Williams προέβη σε συγκεκριμένες αλλαγές, για να φροντίσει τους ‘περιορισμούς’ του οδηγού της. Η αλήθεια είναι πως όλοι οι οδηγοί οφείλουν να προσαρμόζονται διαρκώς σε σειρά νέων δεδομένων που κάνουν πιο γρήγορο το σπορ. Βέβαια, ο λόγος που ώθησε σε αυτόν τον Κούμπιτσα ήταν πολύ πιο δραματικός.

Στην Αυστραλία επιστρέφει λοιπόν, έπειτα από οκτώ χρόνια. Ας δούμε τι έγραψε το Car Throttle για αυτό.

> Είναι το τέταρτο μεγαλύτερο διάστημα που πέρασε οδηγός μακριά από τις πίστες, στην ιστορία του σπορ. Ο Πιτ Λόβλι είχε κενό 8 χρόνων και 10 μηνών, ο Λούκα Μπαντόρ 9 χρόνων, 9 μηνών και 23 ημερών και ο Γιαν Λάμερς 10 χρόνων, 3 μηνών και 22 ημερών.

> Το πιο επιτυχημένο comeback ανήκει στον Νίκι Λάουντα, ο οποίος μετά το ατύχημα που είχε το 1976 και λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή, γύρισε έξι εβδομάδες μετά και πήρε τον τίτλο της επόμενης χρονιάς. Μετά εγκατέλειψε για δυο χρόνια, επέστρεψε και τερμάτισε πάλι στην κορυφή.

Ο Κούμπιτσα επιστρέφει με την τελευταία στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών, Williams και αυτό σίγουρα δεν βοηθά. Πέρυσι είχε πρόβλημα με την αεροδυναμική και το ψυκτικό σύστημα, εξ ου και η χειρότερη σεζόν της τελευταίας 14ετιας. Μπαίνει στο πρωτάθλημα χωρίς κύριο χορηγό.

Δες τι είπαν για αυτόν κάποιοι από τους συναδέλφους του.

Λιούις Χάμιλτον: Τρέχαμε μαζί από την εποχή των karts. Ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους οδηγούς που ‘χα ποτέ την ευχαρίστηση να αντιμετωπίσω. Πέρασε πολλά και είναι εκπληκτικό που ‘χει την ευκαιρία να επιστρέψει

Φερνάντο Αλόνσο: Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που εμφανίστηκαν ποτέ σε αυτό το σπορ και από τους πιο γρήγορους οδηγούς που ‘χω δει. Ένα φυσικό ταλέντο. Είναι εκπληκτικό που τον βλέπω να επιστρέφει. Μένει να δούμε πώς θα αποδώσει το αυτοκίνητο και ο ίδιος. Αν είναι στο 100% θα είναι απίστευτο το θέαμα

Ντάνιελ Ρικιάρντο: Αυτό που κάνει δείχνει το ποιος είναι, τον χαρακτήρα του. Είναι απίστευτο που τον έχουμε πάλι κοντά μας. Και δεν ξέρω αν γνωρίσουμε πραγματικά τι χρειάστηκε να κάνει, για να τα καταφέρει

Σεμπάστιαν Φέτελ: Έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια νιώθω χαρά, γιατί κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσο δύσκολο ήταν για εκείνον αυτό που πέρασε. Από την άλλη, υπάρχουν τόσοι πολλοί νέοι οδηγοί που αξίζουν την ευκαιρία

Θα σε αφήσω με κάτι που είπε ο ίδιος: “Άφησα με ασυνήθιστο τρόπο τη Formula 1. Τελείωσα την καριέρα μου όταν δεν το περίμενε ο κόσμος. Μετά το ατύχημα είχα τόσα θετικά μηνύματα, αλλά από την άλλη ‘κλείστηκα’ στον εαυτό μου και γύρισα σελίδα, γιατί ήταν οδυνηρό. Πονούσε ότι είχα τόσες καλές αναμνήσεις, από τα ταξίδια σε όλον τον κόσμο. Το να επιστρέψω στη Formula 1 ήταν απίθανο στο μυαλό μου, πριν λίγα χρόνια, γιατί πονούσε τόσο”.

Ώσπου έβαλε το ‘θέλω’ πάνω από όλα, διατεθειμένος να δώσει -πάλι- ό,τι έχει για να ζήσει αυτό που τον κάνει να νιώθει ολοκληρωμένος.

Photos: Associated Press