Ο Πετρούνιας δεν είδε την Ανατολή ακόμη

Το αληθινό πρόβλημα, όταν τελείωσε το πρόγραμμά του ο Λευτέρης Πετρούνιας και με τη βαθμολόγηση 14.733, δεν ήταν ότι είχε μείνει τρίτος ούτε ότι δεν πήρε το τέταρτο διαδοχικό χρυσό μετάλλιό του σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Αλλά ότι εκείνοι που προηγούνταν έπαιρναν ακριβώς με αυτόν τον αγώνα, στο ‘Χανς Μάρτιν Σλάιερ’ το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο.

Ο Πετρούνιας δεν έκανε δεύτερη στροφή στους κρίκους για να έρθει σε σταυρό, οπότε δεν μπορούσε να φτάσει τους πρωτοπόρους, Τούρκο Ιμπραχίμ Τσόλακ, με 14.933, και Ιταλό Μάρκο Λοντάντιο, με 14.900. Αυτό, όμως, που μπορούσε να ελπίζει και που αναγκαστικά βρισκόταν στην ανάγκη του, ήταν οι δύο εναπομείναντες να κάνουν κάτω από 14.733. Ο Αρμένιος Αρτούρ Τοβμασιάν δεν τον έφτασε, αφού βαθμολογήθηκε με 14.200. Ωστόσο, απέμενε ο Σαμίρ Αΐτ Σαΐντ. Ήταν η τελευταία συμμετοχή στους κρίκους και, εν τέλει, η καταδικαστική για τον 29χρονο γυμναστή, αφού ο Γάλλος βαθμολογήθηκε με 14.800 και άφησε τον Πετρούνια εκτός βάθρου και εκτός διοργάνωση.

Αυτό που συνέβη στη Στουτγάρδη ήταν ότι ο Πετρούνιας δεν ήταν έτοιμος. Δεν τον είδαν να κάνει κανονική προπόνηση στα γυμναστήρια, απλώς εμφανίστηκε για τον προκριματικό του. Το ζήτημα ήταν ότι πήγαν τόσο καλά οι γυμναστές από τις χώρες που δεν είχαν ‘δέσει’ την πρόκρισή τους μέσω του ομαδικού. Ο Τσόλακ πήρε το πρώτο μετάλλιο στην ιστορία της Τουρκίας σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ενόργανης και ήταν χρυσό, ενώ ο Λοντάντιο πήρε το ασημένιο, για να κάνει παρέα με το χάλκινό του πέρυσι στην Ντόχα. Ο Σαΐντ έμεινε τρίτος. Αυτό το γαϊτανάκι στοίχισε στον Πετρούνια, στον πρώτο αγώνα μετά την εγχείρηση στον αριστερό ώμο τον Νοέμβριο.

Εν τω μεταξύ, δεν έχει και πολύ χρόνο να σκεφτεί. Ο γυμναστής του Δημήτρη Ράφτη πρέπει να πάει στο Κότμπους, εκεί που κέρδισε το πρώτο μετάλλιό του, το ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2011, για την ίδια διοργάνωση. Τον Φεβρουάριο του 2020 γίνεται ο δεύτερος αγώνας της σειράς στη Μελβούρνη, ενώ τον Μάρτιο γίνονται στο Μπακού και την Ντόχα. Ο Πετρούνιας πρέπει να πάρει μέρος τουλάχιστον σε τρεις από τους τέσσερις και να είναι πρώτος στη βαθμολογία όταν τελειώσει η σειρά. Δεν είναι ακατόρθωτο, αλλά είναι μια προσπάθεια που στην ηλικία του δεν έπρεπε να περάσει.

Όμως, αν θέλει να δει την Ανατολή, στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, είναι δυστυχώς αναγκασμένος. Η προσπάθειά του στη Στουτγάρδη για την κατάστασή του ήταν υπερβατική και το κίνητρο που του δημιουργεί πρέπει να τον κάνει να εκκρίνει αδρεναλίνη. Η προτελευταία μέρα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, ούτως ή άλλως, με πέντε αγωνίσματα ήταν γεμάτη συγκινήσεις.

Ασκήσεις εδάφους Ανδρών

Το χρυσό στις ασκήσεις εδάφους φάνηκε ότι κρίθηκε νωρίς. Η τριπλή κυβίσθηση στον αέρα του Αρτέμ Ντολγκόπιατ από το Ισραήλ μπορεί να έφερε μαζί της 0,3 βαθμούς ποινής, ωστόσο ήταν τόσο δύσκολη η άσκηση που τα τρία βηματάκια πίσω δεν επηρέασαν το ηθικό του. Οι διαφορετικές περιστροφές στον αέρα έδωσαν στον Ισραηλινό μια βαθμολογία της τάξης των 15.200, που ήταν καλύτερη και από εκείνη που τον έβαλε πρώτο στους προκριματικούς, 15.066.

Ο Νικίτα Ναγκόρνι, που ξεκίνησε τον τελικό, δεν έκανε καλή πρώτη περιστροφή, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί η σταθερότητά του, ενώ ο Αρτούρ Νταλαλόγιαν, που ήταν πέμπτος στη συμμετοχή, έκανε ένα πρόγραμμα με σημαντικό δείκτη δυσκολίας, 6,5, ωστόσο οι σχεδιασμένες 2,5 περιστροφές στην προτελευταία προσπάθειά του, που μετατράπηκαν σε 1,5, ήταν βαθμοί ποινής που τον ‘έριξαν’ στο 14.800 στη βαθμολογία.

Μετά τον Ισραηλινό, η αίσθηση ήταν ότι η μάχη γινόταν για το ασημένιο μετάλλιο. Λάθος αίσθηση. Ο Ξιάο Ρουοτένγκ, απερχόμενος παγκόσμιος πρωταθλητής, πήγε στο 14.933 και ο Κάρλος Γιούλο, ο πρώτος Φιλιππινέζος που πήρε μετάλλιο σε Παγκόσμιο, πέρυσι στις ασκήσεις εδάφους, δεν είχε τον ιδανικό προκριματικό, αλλά στο πρόγραμμά του στον τελικό, που εκτέλεσε με 6,5 δείκτη δυσκολίας, απογειώθηκε. Το πρώτο άλμα του του έδωσε τον αέρα που ήθελε και όλα τα άλματά του είχαν εξωφρενική εκρηκτικότητα, μαζί με εντυπωσιακές προσγειώσεις. Ο Γιούλο έγινε ο πρώτος Φιλιππινέζος παγκόσμιος πρωταθλητής με τη βαθμολογία 15.300 και ο άνθρωπος που όλοι θα θέλουν να νικήσουν στο Τόκιο του χρόνου.

Άλμα Γυναικών

Δύο άλματα είναι υποχρεωτικά στην άσκηση και βγαίνει ο μέσος όρος. Οι γυμνάστριες πρέπει να δοκιμάζουν διαφορετικά άλματα, με άλλο δείκτη δυσκολίας.

Η Έλι Ντάουνι, από τη Βρετανία, που δοκίμασε πρώτη, είχε έναν συμβατικό 5.4 βαθμό δυσκολίας στο πρώτο άλμα της και 6.00 στο δεύτερο. Το 14.813 έθεσε ψηλά τον πήχη, αλλά η επόμενη τον έκανε αόρατο. Η Σιμόν Μπάιλς δεν έχει σκαρφιστεί ακόμα δική της άσκηση για το άλμα, αλλά το κράμα από τις ασκήσεις διαφορετικών γυμναστριών φέρνει αποτέλεσμα. Το πρώτο άλμα της είχε 6.00 βαθμό δυσκολίας, το δεύτερο, 5.8. Η απόσταση ήταν κοντινή και η Αμερικανίδα έκανε καλά που διάλεξε αυτήν τη σειρά, διότι τελείωσε με ιδανικό άλμα και μια... αρρωστημένη προσγείωση και έφτασε συνολικά στο 15.399.

Η Μπάιλς έπρεπε να αναγκάσει τις εναπομείνασες γυμνάστριες που έψαχναν το χρυσό να πάνε σε μεγαλύτερο δείκτη δυσκολίας. Δεν το δοκίμασαν πολλές. Μόλις τελείωσε η έκτη γυμνάστρια στο άλμα, η επιβεβαίωση είχε έρθει: το 23ο μετάλλιό της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, σήμαινε ότι έφτασε το γυμναστή με τα περισσότερα στην Ιστορία του θεσμού, δηλαδή τον Σοβιετικό (και αργότερα Λευκορώσο) Βιτάλι Σέρμπα. Μετά τα άλματα της Τζέιντ Κάρεϊ, που ‘έκλεψε’ το ασημένιο’ από τη Βρετανίδα Ντάουνι και επικροτήθηκε από τη μεγαλύτερη, ας ομολογηθεί, γυμνάστρια όλων των εποχών, γεγονός ήταν, επίσης, το 17ο χρυσό στη διοργάνωση.

Είχε μια διάσταση ευθυμίας η... βαρεμάρα της, περιμένοντας να βαθμολογηθούν οι υπόλοιπες γυμνάστριες που κάθονταν δίπλα της και έφευγαν, αφού με τη βαθμολογία που είχε δεν γινόταν να αντικατασταθεί. Κάποιες έμοιαζαν με... γκρούπι, που ήταν χαρούμενες απλώς που της μιλούσαν.

Πλάγιος ίππος

Ο Γάλλος Σιρίλ Τομασόν ξεκίνησε με ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα και βαθμολογία 14.833. Δεύτερος, όπως και στην περίπτωση της Μπάιλς, ήταν ο Μαξ Γουίτλοκ. Και ο πλέον ανίδεος μπορούσε να διακρίνει τη διαφορά. O Βρετανός έκανε ένα λαθάκι, όταν άφησε με το δεξί χέρι του το σίδερο του ίππου, αλλά το πρόγραμμά του ήταν συγκλονιστικό.

Ο Γουίτλοκ, που έγινε ο δεύτερος εν ενεργεία αθλητής που κατακτά τρία διαδοχικά χρυσά μετάλλια σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ είναι και ‘χρυσός’ ολυμπιονίκης, είχε τον απίθανο, σχεδόν ανομολόγητο, δείκτη δυσκολίας 7.0 στο πρόγραμμά του. Όπως διέσχιζε τον ίππο, πρώτα μπρούμυτα και έπειτα με ψαλίδια, γινόταν κατανοητό ότι σε σχέση με τον Γάλλο υπερτερούσε σε ταχύτητα και έκρηξη, ακόμα και τεχνική. Το πλάνο που έδειχνε τα ψαλίδια από πάνω παρέπεμπε ξεκάθαρα σε ικανό χορευτή του δρόμου.

Έπειτα, ήρθε η πτώση του Νταβίντ Μπελιάσκι, ενώ ο Ιάπωνας Καζούμα Κάγια έκανε ένα φανταστικό πρόγραμμα, αλλά του έλειπε η ταχύτητα, πάντως προσπέρασε τον Γάλλο, 14.866. Ο Ντάικι Χασιμότο, επίσης από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, έπεσε, αλλά το αουτσάιντερ απείλησε πραγματικά τον Γουίτλοκ.

Ο Ρις ΜακΚλίναχαν δεν έβρισκε γυμναστήριο στo Κάουντι Ντάουν της Ιρλανδίας για να προπονείται μονίμως, οπότε πήρε έναν πλάγιο ίππο στο σπίτι του, τον έβαλε στον κήπο του και προπονούνταν για αρκετό διάστημα εκεί. Έγινε ο πρώτος Βορειοϊρλανδός που πήρε πρόκριση για τελικό αγωνίσματος στην ενόργανη γυμναστική και το πρόγραμμά του ήταν φανταστικό, με βαθμολόγηση 15.400.

Ο εφιάλτης για τον Γουίτλοκ δεν είχε τελειώσει. Ο Λι Τσι Κάι, από την κινέζικη Ταϊπέι, έκανε γυμναστικά κόλπα στους πελάτες που πήγαιναν στο μανάβικο των γονιών του, στη Γιλάν. Το πρόγραμμα του 23χρονου γυμναστή, ‘ασημένιου’ πέρυσι στην Ντόχα, ήταν τέλειο. Όταν έκατσε στο σκαμπό, δίπλα στον Γουίτλοκ, ήξερε ότι μπορεί και να τον είχε περάσει. Οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας της χώρας ξεκίνησαν να βιντεοσκοπούν στο Το διάστημα για τη βαθμολόγηση ήταν πιο ευρύ από το σύνηθες. Ο Λι πήρε 15.433 και έβαλε τα χέρια στο κεφάλι του, σαν να μην πίστευε ότι βαθμολογήθηκε τόσο χαμηλά.

Ο Γουίτλοκ κράτησε την πρωτιά, ο Λι Τσι Κάι ήταν δεύτερος, ο Ρις ΜακΚλίναχαν πήρε το χάλκινο μετάλλιο, το πρώτο για την Ιρλανδία σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Ασύμμετροι ζυγοί

Αν έχει μία αδυναμία η Σιμόν Μπάιλς, είναι αυτό το αγώνισμα. Κληρώθηκε να αγωνιστεί πρώτη και το πρόγραμμά της ήταν εξαιρετικό, αλλά είχε χαμηλό δείκτη δυσκολίας, 6.2. Η βαθμολογία 14.700 έμεινε γρήγορα δεύτερη, αφού η Βρετανίδα Μπέκι Ντάουνι, κάνοντας την άσκηση... Ντάουνι, που έχει πάρει το όνομά της, πήρε το προβάδισμα με 15.000.

Στα γρήγορα: Το Ντάουνι είναι άσκηση με τα χέρια και τα πόδια στον ψηλότερο ζυγό, άλμα πάνω από τον ζυγό και πιάσιμο με τις παλάμες σε αντίθετη φορά από το σώμα. Ούτε η Μπάιλς ούτε η Σουνίσα Λι αργότερα, που έμεινε στο 14.800 και έφυγε χολωμένη από το σκαμπό δίπλα από την Ντάουνι, αλλά πήρε το χάλκινο, μπορούσαν να το ανταγωνιστούν.

Η Ανγκελίνα Μιέλνικαβα, που με το πρόγραμμά της είχε περάσει την Ντάουνι στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μινσκ, έμεινε στο 14.733. Αυτό σήμαινε ότι η Μπάιλς θα περίμενε μία μέρα για να πάρει το 24ο μετάλλιό της, αφού την Κυριακή διεξάγονται οι ασκήσεις εδάφους και η δοκός ισορροπίας, οπότε... σιγουράκι.

H Λιου Τινγκτίνγκ έμεινε στο 14.400 και η Μπέκι Ντάουνι σφράγισε το μετάλλιο, το πρώτο της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Αυτό έγινε σχεδόν μία ώρα αφού η Έλι, η μικρή αδελφή της, πήρε το πρώτο μετάλλιο για τη Μεγάλη Βρετανία στο άλμα Γυναικών. Πρωτύτερα, η Έλι Σάιτζ, τοπική ηρωίδα, είχε πτώση, οπότε απογοήτευσε τον εαυτό της μπροστά στους κατοίκους της γενέτειράς της. Και η προτελευταία Ντάρια Σπιριντόναβα έκανε ένα πρόγραμμα κάτω από τα στάνταρ της, εκείνα που της είχαν δώσει τον παγκόσμιο τίτλο το 2015 στη Γλασκώβη.

Αλλά δεν χάρηκε ως το τέλος. Η Βελγίδα Νίνα Ντέρβαλ χρησιμοποίησε τον ίδιο δείκτη δυσκολίας με την Ντάουνι, αλλά η διαφορά ήταν ένα άλμα από το χαμηλότερο στον ψηλότερο ζυγό, τον οποία κράτησε με τις παλάμες αντίθετα με το σώμα της. Το 15.233 ήταν πέρα για πέρα δίκαιο και η 19χρονη από το Σιντ Τρούιντεν έγινε για δεύτερη διαδοχική φορά, μετά την Ντόχα το 2018, παγκόσμια πρωταθλήτρια.

Την Κυριακή, στις 14:00, αρχίζει το πρόγραμμα με το άλμα Ανδρών. Στις 14:38 είναι προγραμματισμένη η δοκός ισορροπίας, που λογικά θα σημάνει την ιστορική πρωτιά της Μπάιλς, στις 15:45 οι παράλληλοι ζυγοί, στις 16:25 οι ασκήσεις εδάφους Γυναικών και στις 17:05 γίνεται το τελευταίο πρόγραμμα, με το μονόζυγο Ανδρών.