Ο Κεντέρης οραματίστηκε τον τελικό εκατοντάδες φορές πριν τον τρέξει
Χρυσός Ολυμπιονίκης στο Σίδνεϊ. Ο Κώστας Κεντέρης είχε οραματιστεί αυτόν τον τελικό τόσες και τόσες φορές πριν να τον τρέξει, διαβάζοντας Πάουλο Κοέλιο.
Στην οικογένεια του ακριβοθώρητου Κώστα Κεντέρη θυμούνται δυο κουβέντες του. Τις θυμούνται και γελούν, κάθε φορά που η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στον στίβο, που κατέκτησε στο αγώνισμα των 200μ. -σαν σήμερα- πριν από 20 χρόνια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.
“Μη τυχόν σε δω και βγεις σε κανάλι και κλαις, καημένη μου θα σε σφάξω!” Ήταν τα πρώτα λόγια που είπε -γελώντας- στην αγαπημένη μητέρα του, Χρυσούλα, ως Ολυμπιονίκης. Μίλησαν στο τηλέφωνο. Εκείνος στο Σίδνεϊ κι εκείνη στη Μυτιλήνη, στον τόπο τους. Όσα προβλήματα κι αν είχε η μακρινή γραμμή, ακούστηκε ξεκάθαρα και εισακούσθηκε. Ο -τότε- 28χρονος Κεντέρης προσγειώθηκε από τους 7 ουρανούς, άμεσα. Μέσα σε λίγα λεπτά, πατούσε στη Γη. Αδιανόητα δύσκολο, καθώς η πρώτη μεγάλη διάκρισή του ήταν αυτό το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Δεν είχε ‘ψηθεί’ με κάποιο ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο, αν και από παιδί πλασαριζόταν στους τελικούς των 400μ. Όμως, αυτού του είδους η έκθεση στα ΜΜΕ ήταν -και είναι- εκ διαμέτρου αντίθετη με τις αρχές του. Κόκκινη γραμμή, απαραβίαστη.
Δεν έμεινε μόνο στη θεωρία. Προχώρησε και στην πράξη. Έγινε απολύτως αντιληπτή η κόκκινη γραμμή που είχε χαράξει. Τον περίμεναν δεκάδες δημοσιογράφοι στο αεροδρόμιο, κατά την άφιξή του στην Ελλάδα, από την Αυστραλία. Τα περισσότερα κανάλια είχαν συνδεθεί απ’ ευθείας. Μια συγκινητική στιγμή με τον ‘Αίολο’ θα ήταν υπεραρκετή γι’ αυτά. Ο Κεντέρης δεν ‘τσίμπησε’ με την έκπληξη που του είχαν επιφυλάξει. “Θέλετε να πείτε δυο λόγια στον πατέρα σας;”, τον ρώτησε ένας δημοσιογράφος. “Κύριέ μου, αν θέλω να μιλήσω στον πατέρα μου, θα τον πάρω τηλέφωνο”, απάντησε ορθά-κοφτά, λιτά και κατανοητά. Δεν είχαν απέναντί τους κάποιο παιδαρέλι. Ο ήσυχος και ανέκαθεν γενναιόδωρος Κεντέρης είναι και έξυπνος. Είχε ερμηνεύσει ακόμη και το γεγονός ότι διαχειρίστηκε ψύχραιμα αυτήν την ξέφρενη δημοσιότητα: δεν διακρίθηκε σε μικρή ηλικία και τα κατάφερε έπειτα από πολλά στραπάτσα.
Η στροφή στα κουλουάρ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας ήταν μέχρι τότε η πιο δύσκολη στροφή της καριέρας του. Το 1994 τραυματίστηκε σοβαρά στους Βαλκανικούς Αγώνες, στον κλειστό στίβο, στο ΣΕΦ. “Κοιλιακοί-προσαγωγοί”, του είπαν. Τζακ ποτ. Το ένα πόδι του ήταν 1,5 εκατοστό κοντύτερο από το άλλο. Η ανισορροπία που προκαλούσε η εν λόγω ανισοσκέλεια τον έστελνε τακτικά στο γκισέ των τραυματισμών, για να παραλάβει τραβήγματα, θλάσεις, ταλαιπωρία, χωρίς γιατρειά. Ο φυσικοθεραπευτής Χρήστος Καρβουνίδης έδωσε τη λύση με ένα ειδικό πέλμα (πάτο) που προσάρμοσε στα παπούτσια του. Τέσσερα χρόνια μετά, επανήλθε κι άρχισε να διαγράφει τα “τελειωμένος” και “ξοφλημένος” που είχε ακούσει, ένα προς ένα. ‘Απαντούσε’ στο ταρτάν. Αυτό του ταίριαζε καλύτερα κι αυτό ήθελε. Δεν ξέχασε ποτέ την έμπρακτη υποστήριξη του Γιώργου Γλου -όσο δεν έτρεχε-, αλλά και του Ολυμπιακού, του συλλόγου του. Αντλούσε δύναμη για να συνεχίσει τις δύσκολες ημέρες.
Έφυγε από τη Θεσσαλονίκη και τον Πλούταρχο Σαρασλανίδη και την άνοιξη του 2000 κατέβηκε στην Αθήνα, όπου άρχισε να προπονείται με το γκρουπ του Χρήστου Τζέκου. Αφοσιώθηκε στα 200μ. Ήταν 3ς στο Μπρούνο Τζάουλι της ίδιας χρονιάς και στις 10 Ιουνίου του 2000 πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ στο αγώνισμα (20.25), στα ‘Βαρδινογιάννεια’. Τότε, στο Ρέθυμνο, οι καλοί γνώστες του στίβου που ερμήνευαν σωστά χρόνους και δρασκελισμούς στις κούρσες, αντιλήφθηκαν ότι ο Κεντέρης θα ήταν -τουλάχιστον- αξιόμαχος στο Σίνδεϊ. Ξεπέρασε τις προσδοκίες τους. Έμπαινε με χαμηλωμένο το βλέμμα στο ‘ANZ Stadium’ (χωρητικότητα: 83.500). Δείγμα της συγκέντρωσής του στον αγώνα. Δεν επηρεάστηκε από τα απειλητικά σιγοψιθυρίσματα στα ‘γαλλικά’ των αντιπάλων του. Έμεινε ατάραχος από το κατάμεστο στάδιο και το δέος που προκαλούσε.
Προετοιμαζόταν μέρες γι’ αυτήν τη στιγμή. Στο δωμάτιό του στο Ολυμπιακό Χωριό διάβαζε ‘Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός’ του Πάουλο Κοέλιο και σχεδίαζε συνέχεια τις κούρσες στο μυαλό του. Τις οραματίστηκε εκατοντάδες φορές, μέχρι να μπορέσει να τις βγάλει μηχανικά στους αγώνες. Αυτή ήταν η ‘στρατιωτική’ ρουτίνα του, από την οποία δεν ξέφευγε λεπτό.
Στα προκριματικά τερμάτισε σε 20.57 και προκρίθηκε με πανελλήνιο ρεκόρ (20.14) στους ’16’. “Είναι πολύ σημαντικό που ήλθε αυτό το ρεκόρ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ελπίζω να είμαι ο μοναδικός λευκός στον τελικό. Έχω δουλέψει πολύ καλά τα τελευταία 50 μέτρα και γι’ αυτό ήμουν δυνατός στην ευθεία. Πιστεύω ότι μπορώ όχι μόνο τελικό, αλλά και μετάλλιο”, προέβλεψε πριν από τον ημιτελικό, στον οποίο κάλυψε την απόσταση σε 20.20.
Η πρόβλεψή του ήταν ολόσωστη. Ήταν ο μοναδικός λευκός αθλητής του τελικού -σπάνιο στις κούρσες ταχύτητας- και στέφθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης ξανά με πανελλήνιο ρεκόρ (20.09). Έπειτα απ’ τη στροφή -στα τελευταία 100 μέτρα- ο αγώνας ήταν ‘όλα μέσα’ για τον Κεντέρη! Κατάπινε τα μέτρα με κόντρα άνεμο (-0,06). Το φίνις ήταν συγκλονιστικό. Ύψωσε τα χέρια του -ζούσε τη μεγαλειώδη νίκη- πριν από τον τερματισμό. Το γεγονός αυτό ίσως του στέρησε έναν ακόμη καλύτερο χρόνο -κατά κάποια δέκατα του δευτερολέπτου- στην επίδοσή του, αλλά όχι τη νίκη.
“Χάρηκα πάρα πολύ, επειδή μέσα στο στάδιο υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες. Τους έδωσα -πιστεύω- μια πολύ μεγάλη χαρά. Μια μεγάλη χαρά για την οικογένειά μου. Είμαι ευτυχισμένος. Είμαι χαρούμενος. Το αφιερώνω σε όλη τη φίλαθλη Ελλάδα, την Ελλάδα μας που πενθεί αυτήν τη στιγμή. Αν η νίκη μου απαλύνει λίγο τον πόνο τους, θα μου έδινε μεγάλη χαρά”, είπε μετά τον τελικό.
Δύο ημέρες πριν, το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου, το επιβατηγό-οχηματαγωγό ‘Εξπρές Σάμινα’ προσέγγιζε το λιμάνι της Παροικιάς στην Πάρο, με 8 μποφόρ. Προσέκρουσε στις 22:12 με ταχύτητα 18 κόμβων στις νησίδες ‘Πόρτες’, δυο μίλια ανοιχτά του νησιού. Έχασαν τη ζωή τους 81 άνθρωποι. Ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία στην Ελλάδα, ύστερα απ’ το ναυάγιο της Φαλκονέρας (πλοίο Ηράκλειον), το 1966.
Πολλοί από τους Έλληνες αθλητές που διακρίθηκαν στο Σίδνεϊ είχαν χαμηλώσει την ένταση των πανηγυρισμών. Η χώρα πενθούσε κι η χαρά τους παντρευόταν με τη λύπη.
Η κατάταξη του τελικού
- Κώστας Κεντέρης (Ελλάδα) 20.09
- Ντάρεν Κάμπελ (Ηνωμένο Βασίλειο) 20.14
- Άτο Μπόλτον (Τρίνινταντ και Τομπάγκο) 20.20
- Ομπαντέλε Τόμσον (Μπαρμπέιντος) 20.20
- Κρίστιαν Μάλκομ (Ηνωμένο Βασίλειο) 20.23
- Κλαουντινέι Ντα Σίλβα (Βραζιλία) 20.28
- Κόμπι Μίλερ (ΗΠΑ) 20.35
- Τζον Καπέλ (ΗΠΑ) 20.49
