Ο Iceman Κίμι Ράικονεν αρνείται να δεχθεί ότι είναι χαρούμενος
Ο Κίμι Ράικονεν κέρδισε grand prix για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια. Δεν πανηγύρισε, δεν χαμογέλασε, δεν σάλεψε. Όπως κάνει πάντα ως Iceman. Ακόμα και τις φορές που πήρε φωτιά το μονοθέσιό του.
Περίμενε 2.044 ημέρες αυτήν την κατάληξη. Ήταν πρεμιέρα του 2013, όταν στο cockpit της Lotus πανηγύριζε τη νίκη στην Αυστραλία. Αν και για τον Κίμι Ράικονεν, η λέξη ‘πανηγύριζε’ είναι πολύ ισχυρή. Αδιανόητη για τη συμπεριφορά του.
Το παρατσούκλι ‘Iceman’ προδίδει τα πάντα. Φινλανδός γαρ, το ψυχρό αίμα που κυλάει στις φλέβες του δεν του… επιτρέπει να ξεφεύγει στα συναισθήματά του. Θετικά ή αρνητικά. Ο νικητής του grand prix των ΗΠΑ την Κυριακή το απέδειξε για ακόμα μία φορά.
Όταν ο Μάρτιν Μπραντλ επιχείρησε να του εκμαιεύσει ένα χαμόγελο στο flash interview, δεν τα κατάφερε. ‘Συγχαρητήρια. Έκανες πολύ, πολύ χαρούμενους αρκετούς φίλους της Formula 1 από όλον τον κόσμο σήμερα. Ίσως όχι τόσο χαρούμενους όσο είσαι εσύ’, του είπε, για να πάρει την απάντηση: ‘Ποιος ξέρει; Ίσως είναι περισσότερο χαρούμενοι. Αλλά προφανώς όχι’.
Ακολούθως, στη συνέντευξη Τύπου, η ερώτηση πρέπει να ήταν τόσο απλή όσο το ‘πώς αισθάνεσαι’. Η απάντηση του 39χρονου πιλότου της Ferrari σε τέτοιες ερωτήσεις ποτέ δεν είναι απλή, αφού δεν μπορεί να δεχθεί ότι είναι χαρούμενος.
‘Δεν είναι κάτι τόσο σπουδαίο για μένα. Νομίζω είναι πιο σημαντικό για πολύ κόσμο εκεί έξω κι αν έρθει, ήρθε. Αν δεν έρθει, δεν αλλάζει τη ζωή μου στο ελάχιστο. Οπότε, ξέρετε… Είμαι χαρούμενος επειδή προφανώς είμαστε εδώ μόνο για να κερδίζουμε, αλλά ξέρετε, η μεγαλύτερη διαφορά είναι το πώς σε κοιτάει ο κόσμος. Αν κοιτάει κάποιον διαφορετικά επειδή κερδίζει ή όχι δεν έχει σημασία κατά την άποψή μου. Αλλά ναι, προφανώς είμαι χαρούμενος’.
Μία νίκη για τον Ράικονεν είναι ακόμα μία μέρα στη δουλειά. Ή και μία ήττα. Ή και το να φλέγεται το μονοθέσιό του και αυτός να εξακολουθεί να το οδηγεί ατάραχος, όπως έκανε στο Μονακό το 2006, όταν προσπέρασε τον Μαρκ Γουέμπερ για τη 2η θέση και φτάνοντας τον πρωτοπόρο Φερνάντο Αλόνσο, έπεσε θύμα του αυτοκινήτου ασφαλείας. Ο αγώνας του καταστράφηκε αφού είχε τον ρυθμό να προσπεράσει τον Ισπανό της Renault ακόμα και σε τέτοια πίστα που… απαγορεύονται τα προσπεράσματα. Αντί για θρίαμβο, είδε το αμάξι του να παίρνει φωτιά λόγω υπερθέρμανσης. Παγερά αδιάφορος, αντί να βγει από το μονοθέσιο και να αρχίσει να τρέξει, συνέχισε να το οδηγάει ψύχραιμος μέχρι ένα ασφαλές σημείο. Στη συνέχεια, έβγαλε τη φόρμα του και δεν πήγε καν στα pits, αλλά πήρε μια μπύρα και ανέβηκε στο γιοτ του, παρακολουθώντας από εκεί το υπόλοιπο του αγώνα.
Τρία χρόνια αργότερα, στη Μαλαισία, μετά από μία δυνατή βροχή, ο αγώνας διεκόπη με κόκκινη σημαία. Οι οδηγοί έδειχναν ανήσυχοι για το αν θα πρέπει να επιστρέψουν στην πίστα κι αν θα αρχίσει ξανά ο αγώνας, εκείνος έτρωγε ένα… παγωτό στο γκαράζ της Ferrari.
Στη Βραζιλία το ίδιο έτος, ο Χέικι Κοβαλάινεν αποφάσισε να ολοκληρώσει τον ανεφοδιασμό του παίρνοντας μαζί τη… μάνικα των καυσίμων, η οποία έπεσε πάνω στο μονοθέσιο του Ράικονεν που ερχόταν από πίσω, με συνέπεια να τον λούσει με βενζίνη. Δευτερόλεπτα αργότερα, η Ferrari του Ράικονεν πήρε φωτιά, με τον Φινλανδό να έχει βενζίνη ακόμα και στο πρόσωπό του. Έσβησε αμέσως, συνέχισε τον αγώνα του και τερμάτισε στην 6η θέση.
Όλα αυτά επειδή ξέρει καλά τη δουλειά του. Το… επεσήμανε και στο Άμπου Ντάμπι το 2012, όταν από το team radio του είπαν ότι ο Αλόνσο ήταν 5 δευτερόλεπτα πιο πίσω και ότι θα τον ενημέρωναν για την ταχύτητα του Ισπανού. ‘Αφήστε με ήσυχο, ξέρω τι κάνω’, ακούστηκε η φωνή του Φινλανδού, ο οποίος παρά το… κυνηγητό, έκανε τον γρηγορότερο γύρο στο τέλος του αγώνα και έδωσε στη Lotus την πρώτη νίκη της σεζόν. Όταν στο flash interview ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ τον ρώτησε για τα συναισθήματά του εκείνη τη στιγμή, έλαβε την απάντηση: ‘Δεν είχα στην πραγματικότητα’.
Δεν έλεγε ψέματα, όπως φαίνεται και από την είσοδό του στα pits στην Αυστραλία το 2016, όταν ο κινητήρας του είχε πάρει φωτιά και ενημέρωσε τους μηχανικούς της Ferrari. Μέχρι να σταματήσει στα pits της σκουντερία, η φωτιά έβγαινε από τον αεραγωγό εκατοστά πάνω από το κεφάλι του! Ο Ράικονεν δεν σάλεψε. Περίμενε στωικά τον μηχανικό με τον πυροσβεστήρα να πάει να σβήσει τη φωτιά. Μπορεί να άργησε να φτάσει, αλλά η φωτιά έσβησε και τότε ο Φινλανδός αποφάσισε να βγει από το cockpit. Χωρίς εγκαύματα, χωρίς συναισθήματα. Σαν πραγματικός Iceman…
Photo credits: AP Photo/Sergei Grits