Ο Φερστάπεν λύγισε όπως ακριβώς ο Φαν Ντάικ
Απέκρουσε με σθένος τις πρώτες απόπειρες προσπεράσματος του Χάμιλτον. Δεν άντεξε όμως. Προδόθηκε εκ των έσω και ο Μαξ Φερστάπεν τερμάτισε δεύτερος στο grand prix της Ουγγαρίας.
Το ουγγρικό grand prix της Formula 1 φέρνει περισσότερο σε μια ειδική από αγώνα του WRC. Η σκληρή και απαιτητική επιφάνεια της πίστας Hungaroring συνδυάζεται με το ξηρό κλίμα και τη σκόνη που αυξάνει το βαθμό δυσκολίας. Είναι από τις πίστες που οι οδηγοί αργοπορούν ενόσω κυλάει ο αγώνας, δεν βελτιώνουν τους χρόνους τους, αφού το οδόστρωμα επηρεάζεται -αντί να ωφελείται- από τη γόμα των ελαστικών και δεν επιτρέπει τα πολλά προσπεράσματα.
Καταλαβαίνεις τώρα γιατί ο Μαξ Φερστάπεν, ενώ είχε καταλάβει την πρωτιά στις κατατακτήριες δοκιμές όντας ο γρηγορότερος όλων, εκκινούσε από την pole position και τρεις γύρους πριν από την καρό σημαία κρατούσε τα ηνία, έχασε από το Λιούις Χάμιλτον. Παρεπιμπτόντως ο Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής, που έριξε από έναν ως τρεις γύρους στους 15 από τους άλλους 18 πιλότους που τερμάτισαν, έφτασε τις 81 νίκες στην καριέρα του (7 στην Ουγγαρία – όσες στον Καναδά) και πλέον απέχει μόλις 10 από τον απόλυτο της λίστας, τον Μίκαελ Σουμάχερ των 91.
Απ’ όσους βρέθηκαν στη γραμμή εκκίνησης, μόνο ο Ρομάν Γκροζάν δεν κατόρθωσε να φτάσει στο τέρμα. Συνέβη στον 53ο γύρο. Αυτή τη φορά οι οδηγίες της Haas ήταν ξεκάθαρες. Ν’ αποφευχθεί οποιαδήποτε μάχη των δύο μονοθεσίων, το άλλο του Μάγκνουσεν, για να έχουμε καλό τέλος. Τον Γάλλο τον έστειλε πρόωρα στα pits και κατέστρεψε τον αγώνα του ένα άλυτο πρόβλημα στην πίεση του νερού. Όχι, βέβαια, πως δεν ανησύχησε για τα ελαστικά του.
Τι συνέβη ωστόσο στον 67ο γύρο; Ο Φερστάπεν, μπροστά σ’ ένα εκδηλωτικό ολλανδικό κοινό που είχε καταλάβει ένα συγκεκριμένο μέρος της κερκίδας, κατόρθωνε, κατέχοντας με το 1:17.103, να οδηγεί από την αρχή ως τον 24ο γύρο και από τον 32ο ως τον 66ο. Όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν στην κωμόπολη Μόγκιοροντ των 5.000 κατοίκων.
Ήταν δηλαδή το αφεντικό της πίστας, αυτός που όριζε το ρυθμό και φάνταζε το φαβορί για μία δεύτερη σερί νίκη, χωρίς να τον έχουν ευνοήσει άλλες συνθήκες παρά μόνο αυτές που ίσχυαν στη διάρκεια του grand prix. Μάλιστα διαχειρίστηκε υπέροχα το πρώτο κύμα πολιορκίας του Χάμιλτον, παίζοντας άμυνα αλά Φαν Ντάικ στις απόπειρες του αντιπάλου του να τον ντριμπλάρει.
Έλα όμως που η δεύτερη αλλαγή ελαστικών υπήρξε κομβική για την εξέλιξη της μάχης των δύο. Όσο τα σκληρά ελαστικά του Φερστάπεν φθείρονταν τόσο ο ρυθμός του.
Οι άνθρωποι της Red Bull άργησαν χαρακτηριστικά να τον οδηγήσουν για αλλαγή και όταν κλήθηκε να υπερασπιστεί τη θέση του, υπέκυψε. Όπως ο συμπατριώτης του στόπερ της Λίβερπουλ που δέχθηκε την πρώτη εις βάρος του ντρίμπλα μετά από 17 μήνες!
Ο Χάμιλτον, έχοντας φρέσκα μεσαία λάστιχα, κάλυψε πολύ γρήγορα την απόσταση και ολοκλήρωσε ένα μεγαλοπρεπές, σχεδόν αυτοκρατορικό, προσπέρασμα αφήνοντας τον Ολλανδό να τρώει τη σκόνη του! Το ότι ο Φερστάπεν δεν χρέωσε οτιδήποτε στην ομάδα του, λέγοντας πως “η δεύτερη θέση και ο ταχύτερος γύρος ήταν το πιο πολύ που μπορούσαμε να κάνουμε“. Η καρδούλα ωστόσο το ήξερε, αφού “πάντα θέλεις να κερδίσεις όταν αρχίζεις πρώτος έναν αγώνα“. Τουλάχιστον ο Κρίστιαν Χόρνερ ανέλαβε όλη την ευθύνη για τη στρατηγική της Red Bull, διότι ο “Μαξ έκανε όλα όσα του ζήτησα“.
Έως την επιρροή που είχαν στην απόδοση των δύο μονοθεσίων τα ελαστικά της Pirelli, ο Χάμιλτον δεν έδειχνε ικανός να προσπεράσει. Δεν είχε τον απόλυτο έλεγχο της Mercedes του, τα φρένα ήταν σε περίεργη κατάσταση και ν’ ανεβάσει ταχύτητα δεν μπορούσε. Ο διάλογος με την ομάδα της Mercedes για το γεγονός πως δεν μπορεί να πάει πιο γρήγορος ήταν ενδεικτικός.
Στο φινάλε βέβαια ήταν αυτός που πανηγύριζε σαν ένας οδηγός που πρωτοκέρδισε στην Ουγγαρία τον Αύγουστο του 2007 – στη McLaren τότε. “Είμαστε επτά χρόνια μαζί, αλλά αυτό το συναίσθημα δεν γερνάει ποτέ“.
Μην περιμένεις, πάντως, πως η Mercedes -που πριν από το καλοκαιρινό διάλειμμα βρισκόταν ήδη σε mood διακοπών- είχε άλλον οδηγό στο βάθρο. Ο Βάλτερι Μπότας ομολόγησε το δικό του στην πρώτη στροφή μετά την εκκίνηση, γιατί “φρέναρα πολύ αργά”, με συνέπεια να έχει επαφή με τον Λεκλέρ και ν’ αναγκαστεί σε αλλαγή της μπροστινής πτέρυγας στον 6ο γύρο. Το αποτέλεσμα η προσπάθειά του ν’ αλλάξει ορίζοντα, καταλήγοντας εν τέλει 8ος.
Μετά από τις δύο αργές Ferrari, με τον Φέτελ να εκμεταλλεύεται το γεγονός πως με διαφορετική στρατηγική εισήλθε αργότερα στα pits για την τελευταία αλλαγή προσπερνώντας τον ομόσταυλό του, και τη McLaren του Σάινθ που “είχα μια σπουδαία εκκίνηση και εξαιρετικό ρυθμό” και στο φινάλε το έριξε στο τραγούδι.
Την ίδια στιγμή ο Λάντο Νόρις έχανε πολύτιμο χρόνο στα pits. Ο Γκασλί, που “έγινα σάντουιτς στην πρώτη στροφή“, και ο Ράικονεν που “είχα υψηλότερη ταχύτητα από τη McLaren, αλλά το προσπέρασμα ήταν αδύνατο“. συμπλήρωσαν την πρώτη 7άδα.
Ραντεβού στο Βέλγιο πλέον, το τριήμερο 30 Αυγούστου – 1 Σεπτεμβρίου. Με τον Χάμιλτον στους 62 πόντους διαφορά από τον Μπότας και στους 69 από τον Φερστάπεν.
Μέχρι τότε, ας κρατήσουμε αυτό. Πώς θα ήταν η βαθμολογία, αν το πρώτο μισό της χρονιάς κοβόταν στα δύο:
