Mega Channel: Η hi-tech ‘Μεγάλη Κερκίδα’ μας έμαθε λίγη μπάλα

Κάθε άνθρωπος θυμάται την πρώτη στιγμή στη ζωή του που αποφασίζει αν θα ξεκινήσει να βλέπει αγώνες επαγγελματικού αθλητισμού ως φανατικός οπαδός/φίλαθλος/κάφρος. Η γέννηση ενός σκεπτόμενου -ή μη- θεατή αθλητικών γεγονότων συνήθως συμβαίνει ύστερα από την παρακολούθηση ενός αγώνα, που στα μάτια του μοιάζει μέχρι τότε ένα γελοίο και ανυπόφορο θέαμα, αλλά στα μάτια του θείου/αδελφού/ξαδέλφου/τυχαίου συγγενή ή φίλου που θα βρίσκεται στο πλευρό του θα είναι ένα θέαμα μαγικό, ένα ‘βάπτισμα πυρός’ για την απόκτηση μιας οπαδικής ταυτότητας.

Αυτός ο θεσμός έπαιρνε μια γλυκιά, μεταμοντέρνα οπτική, την εποχή που το Mega Channel παρουσίασε τις πρώτες αθλητικές εκπομπές, χρόνια πριν η ταινιοθήκη και το σήμα του σταθμού γίνουν αντικείμενο πλειστηριασμού με νικητή τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο Νίκος Στραβελάκης, ο Άλκης Πασαλίδης, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, ο Νικήτας Γαβαλάς, ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, ο Κώστας Μπατής και ο Βασίλης Σκουντής ήταν οι δημοσιογράφοι που σου παρουσίαζαν τη μαγεία του να βλέπεις ποδόσφαιρο και μπάσκετ στα 90s. Στο πλευρό τους είχαν ηχολήπτες, διευθυντές φωτογραφίας και άλλους χειριστές πρωτοποριακών για την εποχή μηχανημάτων computer graphics και εντυπωσιακού animation, που σήμερα μοιάζουν με πιλοτήρια από το σκάφος του ‘Alien’, αλλά τότε ήταν το μέλλον. Δείτε αυτή την υπέροχη ανασκόπηση του μπασκετικού Άρη της σεζόν 1991-1992, της χρόνιας που έχασε το πρωτάθλημα από τον ΠΑΟΚ και τη 2η θέση από τον Ολυμπιακό.

Και αφού συγκινηθήκαμε παρέα με τον Λευτέρη Σούμποτιτς που πάλευε μόνος του μαζί με τον Έντγκαρ Τζόουνς, τον Βασίλη Λυπηρίδη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Μιροσλάβ Πετσάρσκι για την αξιοπρέπεια του Άρη, ας μείνουμε για λίγο σε εκείνη τη γλυκιά εποχή, που το Mega Channel έπαιζε μια τολμηρή κωμωδία της Δήμητρας Παπαδοπούλου, με τίτλο ‘Απαράδεκτοι’, που ο Ολυμπιακός έπαιζε σπουδαία μπάλα, αλλά η ΑΕΚ του Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν απλώς ανίκητη, ας κλείσουμε μια θέση στην Μεγάλη Κερκίδα.

O Γιάννης Κουκουλάς, ο πρώτος αθλητικός αρχισυντάκτης της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα, ο άνθρωπος που υλοποίησε το Project του θρυλικού ‘Λεπτό Προς Λεπτό’, ήταν υπεύθυνος και για την ‘Μεγάλη Κερκίδα’. Το concept της εκπομπής δεν ήταν κάτι μεγαλειώδες και καινοτόμο: Ήταν μια εκπομπή που έπαιρνε ως έτοιμη ‘τροφή’ τα στιγμιότυπα των αγώνων του ελληνικού πρωταθλήματος και μέσω των δυο παρουσιαστών, σχολίαζε τι είχε συμβεί στα γήπεδα κατά την τρέχουσα αγωνιστική. Αλλά το έκανε με τρόπο ξεχωριστό. Το έκανε με 3D (ή κάτι σαν 3D) γραφικά, με επική, πομπώδη μουσική που θύμιζε προθέρμανση πριν από ντέρμπι. Δεν ήταν η ανακάλυψη της Αμερικής αυτό που έκανε η ‘Μεγάλη Κερκίδα’, ήταν κάτι που το είδαμε στην ‘Αθλητική Κυριακή’, το είδαμε εκατοντάδες φορές να συμβαίνει. Το έκανε όμως μοναδικά. Η ‘Μεγάλη Κερκίδα’ σε μυούσε στη Μεγάλη Ιδέα του να υποστηρίζεις μια ομάδα με όλη σου τη ψυχή. Έμοιαζε με κινηματογραφική ταινία και τρόπος ζωής, ταυτόχρονα.

Είναι σωστή η τιμωρία στον Βράνιες; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: