Η Χριστίνα Λιναρδάτου ‘κατάπιε’ την Χομπς
Η Χριστίνα Λιναρδάτου δεν κατάφερε να ρίξει κάτω την Ντιάνα Χομπς, αλλά της έριξε ξύλο που πήρε μαζί και για το σπίτι, στην Ωκεανία. Τώρα, η Τζέσικα ΜακΚάσκιλ δεν θα μπορέσει να της αρνηθεί την πρόκληση για τις δύο ζώνες.
Ήταν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα στο κλειστό γυμναστήριο του Γαλατσίου, ενώπιον περίπου 2.000 ανθρώπων, όταν οι κριτές επέλεξαν το προφανές: έστεψαν νικήτρια την Χριστίνα Λιναρδάτου στον αγώνα απέναντι στην Αυστραλή Ντιάνα Χομπς με ομόφωνη απόφαση και, πλέον, αφού η αθλήτρια του Μανώλη Λαβδάκη και του Μπράιαν Κόεν κράτησε τη ζώνη της WBO στην κατηγορία των 61 κιλών, απομένει να πάει στις ΗΠΑ για να βρει την Τζέσικα ΜακΚάσκιλ, το Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης και να διεκδικήσει από εκείνη τις ζώνες της WBC και της WBA, προκειμένου να της απομείνει εκείνη της IBF για να είναι η αδιαμφισβήτητη παγκόσμια πρωταθλήτρια στην κατηγορία της.
Θυμάστε: ήταν 24 Μαρτίου όταν η Καναδέζα Κάντι Γουάιατ τα είδε όλα κωλυώμενα από τα μπουκέτα της Χριστίνας στον 6ο γύρο του αγώνα που έκανε παγκόσμια πρωταθλήτρια τη Λιναρδάτου. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η, αήττητη ως την Παρασκευή 7 Ιουνίου, Ντιάνα Χομπς έφαγε ακόμα περισσότερο ξύλο, αλλά είχε πιο γερό σκαρί. Όπως, επίσης, ότι, παρά το γεγονός ότι έβγαλε τους 10 γύρους παρά το ανηλεές γρονθοκόπημα της ‘Black Mamba’, δεν έδωσε στη Λιναρδάτου τους τακτικούς προβληματισμούς στους οποίους την εξανάγκασε η Γουάιατ στο ΔΑΪΣ, σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Η Λιναρδάτου υλοποίησε την τακτική προσέγγιση και, απέναντι στην ψηλότερη αντίπαλό της, βρέθηκε στην κοντινή απόσταση. Η Χομπς, χρησιμοποιώντας το ένστικτό της, τη λύσσα της και λιγότερο τη λογική της, πήγε toe to toe με τη Λιναρδάτου, αποφασίζοντας να παίξει στο δικό της τέμπο. Έτσι, για τα πρώτα 15 αγωνιστικά λεπτά η Ελληνίδα μπήκε… μέσα στην Αυστραλή, δίνοντας το δικό της ρυθμό στον αγώνα και αποκτώντας τον πλήρη έλεγχο.
Η Χομπς δεν μπορούσε να αναχαιτίσει την επίθεση της Λιναρδάτου, απλούστατα διότι την άφηνε να πλησιάζει περισσότερο από το επιτρεπτό και να διογκώνει το ούτως ή άλλως θαυμαστό ‘δολοφονικό’ ένστικτο που διαθέτει. Η πιο αυθεντική πυγμάχος ήταν εκείνη που επικράτησε σε όλους τους γύρους, με διαφορά πασιφανή, που δεν γινόταν να αμφισβητηθεί.
Στον έκτο και στον έβδομο, η Αυστραλή διαφοροποίησε την τακτική της αισθητά. Όχι μόνο κρατούσε τη Λιναρδάτου σε μακρινή απόσταση, με τη διαφορά στο ύψος να της επιτρέπει να μη φθείρεται από τα χτυπήματά της, αλλά γινόταν επιθετική ακριβώς τη στιγμή που η 31χρονη παγκόσμια πρωταθλήτρια έπαιζε στη δική της ζώνη ασφαλείας. Η Χομπς κατάφερνε χτυπήματα στη Λιναρδάτου τα οποία περισσότερο είχαν το στόχο της αποθάρρυνσης, παρά της πραγμάτωσης κάποιου ευσεβούς πόθου. Αλλά κι αυτό δεν κράτησε πολύ.
Όταν μπήκαν οι αθλήτριες για τον όγδοο γύρο, η Ελληνίδα είχε αποφασίσει να βάλει σφραγίδα γνησιότητας στη νίκη της. Το πλάνο της Χομπς πήγε στράφι από πολύ νωρίς σε εκείνο το κρίσιμο σημείο και η Λιναρδάτου την χτύπησε λυσσαλέα, με αποτέλεσμα να την σώσει το καμπανάκι. Δεν ήταν, δε, άλλο το κόνσεπτ στον ένατο, εκεί που η Λιναρδάτου ουσιαστικά απλοποίησε την κατάσταση και την έκανε εύκολη για τους κριτές.
Το κουδούνι του τρίλεπτου βρήκε την Χομπς στα πόδια της, αλλά ήταν σαν ένα κτίριο που δεν είχε πέσει από έναν σεισμό ενώ όλα γύρω του είχαν γίνει σκόνη και θρύψαλλα. Διανοητικά και ψυχολογικά η Χομπς ήταν χαμένη και σωματικά έπρεπε να νιώθει πολύ μόνη, αφού οι εγκεφαλικές ίνες είχαν πάψει να επικοινωνούν και οι εντολές προς τα χέρια γίνονταν όλο και πιο λειψές, εκτός από καθυστερημένες.
Ο δέκατος και τελευταίος γύρος ενείχε τακτική ωφέλεια. Με τέτοιο προβάδισμα, ρίσκα δεν χρειάζονταν. Ο Μανώλης Λαβδάκης είχε πει ότι “δεν προετοιμάζεις ποτέ έναν αθλητή για το νοκ άουτ, αλλά για όλον τον αγώνα” και σε αυτήν την περίπτωση η Λιναρδάτου φανέρωσε, πλην των δυνατών χεριών της, την αντοχή της και την εξυπνάδα. Έκανε οικονομία, δεν απειλήθηκε σχεδόν ποτέ και, ως πεπειραμένη πυγμάχος, δεν άφησε καν την υπόνοια στην αντίπαλό της ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει το νοκ άουτ, το μόνο που θα ήταν εφικτό να την σώσει.
Η ομόφωνη απόφαση υπέρ της ‘Μέδουσας’ σηματοδότησε την 11η νίκη της σε 12 αναμετρήσεις και ταυτοχρόνως πότισε τη Χομπς με το φαρμάκι της πρώτης ήττας της σε 9 αγώνες. Μέσα σε 75 μέρες η Λιναρδάτου πήρε τη ζώνη της WBO και την κράτησε. Αυτό το έκανε και για να δείξει ότι δεν την ενδιαφέρει να την κατέχει για καιρό μόνη της. Η επιλογή να την έχει και να την υπερασπίζεται με επιτυχία στην Αθήνα υπήρχε, άλλωστε πυγμάχοι το έχουν κάνει για καιρό. Αλλά τότε θα εξαντλούσε το εξάμηνο, που είχε τεθεί ως όριο.
Τώρα, αυτό που θέλει είναι να πάει να βρει τη ΜακΚάσκιλ, αφού οι προμότερ των δύο θα έχουν κανονίσει το super fight και να παίξει στην έδρα της τη δική της ζώνη για τις δύο που είναι ιδιοκτησία της Αμερικανίδας. Αυτό έλεγε ότι θέλει να κάνει και αυτό θα κάνει, αφού, προφανώς, ξεκουραστεί και χαλαρώσει, καθώς οι προπονήσεις της αυτό το εξάμηνο δεν ήταν μόνο υψηλής έντασης, αλλά και μεγάλης ψυχολογικής πίεσης.
Το ‘Friday Boxing Fight Night by Stoiximan‘ στο Γαλάτσι ήταν θριαμβευτικό για όλους τους αθλητές του Λαβδάκη: τόσο για τον Στέλιο Παπαδόπουλο, που νίκησε τον Ουκρανό Βολοντίμιρ Χορντιένκο σε μία δοκιμασία, καθώς ο αρχικός αντίπαλός του τραυματίστηκε και δεν έφτασε καν στην Αθήνα, όσο και για τον Γιώργο Καμπόσο. Ο τελευταίος, που όταν έφτασε στην Αθήνα ο Λαβδάκης δήλωσε ότι “βρίσκεται στην πορεία για να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής”, επικράτησε του Ρίτσαρντ Πένα, έφτασε στη 17η νίκη του σε ισάριθμους αγώνες και θα ταξιδέψει στις ΗΠΑ για να διαπιστώσει, αν μπορεί να διεκδικήσει απευθείας τη ζώνη της IBF στα super light weight ή να κάνει έναν αγώνα κατάταξης, ώστε να ανέβει τώρα από το νούμερο 6 που βρίσκεται στην κατηγορία του.
Εξάλλου, αν μαθαίνεις κάτι ως παρτενέρ του Μάνι Πακιάο στο σπάρινγκ, δηλαδή του πλέον σεσημασμένου σε αυτό το είδος προπόνησης, είναι ότι ο παγκόσμιος τίτλος έχει μόνο σημασία.
