Η Σάκκαρη θα γίνει ‘μαύρο άλογο’ όταν θα σκέφτεται λιγότερο

Ο νυν τεχνικός της Μαρίας Σάκκαρη, Τομ Χιλ, φαίνεται πως εστιάζει στο πώς η αθλήτριά του θα γίνει πιο επιθετική και ταυτοχρόνως πιο ακριβής στα χτυπήματά της. Δεν χρειάζονται, άλλωστε, παρά δύο πλάνα για να καταλάβει κάποιος ότι η Ελληνίδα τενίστρια περνάει τον… ελεύθερο χρόνο της στο γυμναστήριο, έχοντας αναφανδόν επιλέξει το ρόλο της αθλήτριας. Δια της μεθόδου του συγκερασμού, αν η Σάκκαρη μπορέσει να συνδυάσει τη δύναμη με την τεχνική, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, μπορεί να αποκτήσει πλεονέκτημα απέναντι σε τενίστριες που δεν είναι τόσο γυμνασμένες και που προσπαθούν να αποκτήσουν το δικό τους προβάδισμα μέσα στο κορτ, καλύπτοντας με την αντοχή και το αμυντικό παιχνίδι τη ‘φυσική’ απόσταση.

Αυτό σημαίνει ότι η Σάκκαρη έχει μπει στη διαδικασία να εναρμονιστεί με το ένστικτό της. Στο ματς με τη Σοφία Κενίν, για τον προημιτελικό του Όπεν στο Άμπου Ντάμπι, κατηγορίας 500, αυτό που φάνηκε στο σερί του νούμερου 22 στο κόσμο απέναντι στην Αμερικανίδα, ήταν ότι η Κενίν δεν μπορούσε να ακολουθήσει το ρυθμό της στα ράλι, ούτε να επιβάλει τα πολλά χτυπήματα. Η φθορά του νούμερο 4 στον κόσμο από το δυναμικό παιχνίδι της Σάκκαρη με τα βαριά χτυπήματα, που το έφερναν συνεχώς σε ανισορροπία, έφεραν τα 10 διαδοχικά γκέιμ μετά το 2-2 του 2ου σετ.

Αλλά το πιο εντυπωσιακό ήταν πόσο μικρός, αυτό το διάστημα, υπήρξε ο ανταγωνισμός. Η Ελληνίδα κρατούσε το σερβίς της με χαρακτηριστική ευκολία και η Κενίν υποχώρησε, σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες φορές που συναντήθηκαν. Δηλαδή στο Γουίμπλεντον και το US Open του 2018, όταν η Αμερικανίδα βρέθηκε να έχει χάσει το 2ο σετ με το ίδιο σκορ, 6-1, πριν επιστρέψει για το δικό της 6-1 στο Λονδίνο και το 6-4 στη Νέα Υόρκη.

Η 22χρονη ‘Μοσχοβίτισσα’ είναι μία τενίστρια που το 2020 έδειξε θαυμαστή αντοχή στις ειδικές συνθήκες, ειδικά στον τελικό του Αυστραλιανού Όπεν με την Γκαρμπίνιε Μουγκουρούθα (την οποία η Ελληνίδα νίκησε 2-0 σετ στον προηγούμενο γύρο του Άμπου Ντάμπι), κι αυτό αφορά κυρίως σε μια προετοιμασία που η Σάκκαρη, ακόμα και παρά το γεγονός ότι η καριέρα της έχει ανοδική πορεία από το 2015 που έχει μπει στο τουρ, την ψάχνει ατομικά, καθώς τόσο στα παιδικά χρόνια της όσο και στην εφηβεία της ήταν δύσκολο να της προσφερθεί. Εστιάζεται περισσότερο στο αθλητικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο μεγαλώνει το ταλαντούχο παιδί, και όχι, βέβαια, στο χαρακτήρα του, ο οποίος πλάθεται.

Όπως και να έχει, για τη Σάκκαρη το ζητούμενο είναι η προσομοίωση. Όσο κι αν επρόκειτο για προημιτελικό, το τουρνουά στο Άμπου Ντάμπι δεν παύει να είναι η προετοιμασία για το Αυστραλιανό Όπεν (8-21 Φεβρουαρίου), για το οποίο ήδη διενεργείται η διαδικασία προκριματικών. Η 25χρονη τενίστρια σε ανύποπτα χρονικά διαστήματα έχει απολαύσει πιο σημαντικές επικρατήσεις κι από αυτήν: έχει νικήσει την Άσλεϊ Μπάρτι, τη Μάντισον Κις (και μάλιστα σε Major), την Τζούλια Γκέργκες, τη Γελένα Οσταπένκο, την Ελίνα Σβιτολίνα, την Καρολίνα Πλίσκοβα, ακόμα και τη Σερένα Γουίλιαμς, πέρυσι στο Σινσινάτι.

Τα μεμονωμένα αποτελέσματα δεν της λείπουν ούτε μπορεί, πλέον, η αντίπαλός της να βρεθεί απέναντί της και να τη νικήσει χωρίς να είναι πλήρως προετοιμασμένη. Αυτό που η Σάκκαρη επιζητά είναι το πώς, ευρισκόμενη στον 4ο γύρο ενός Major, θα μπορέσει να εξαλείψει τους εξωγενείς παράγοντες και να παίξει με τον τρόπο της και ανεπηρέαστη, δίχως να πρέπει, έπειτα, να κυνηγά το στόχο της μέσω της απελπισίας. Κι αυτό, βεβαίως, χτίζεται, είναι κάτι που το φέρνει η μηχανική κίνηση κι η συνήθεια, όσο κι αν ανά περιπτώσεις το μυαλό δεν μπορεί να ακολουθήσει.

Η πρώτη νίκη της επί της Κενίν στο τουρ, λοιπόν, που ακολούθησε την επικράτησή της επί της Μουγκουρούθα, δεν είναι άλλο από ευχάριστα νέα. Η Σάκκαρη χαβαλέδιασε λίγο με τον μπαμπά της Αμερικανίδας, ο οποίος δεν έβαλε γλώσσα μέσα, έστειλε μια γροθιά στην κάμερα και αυτό ήταν όλο. Δεν προλαβαίνει, άλλωστε, να κάνει κάτι άλλο. Όλο το χρονικό διάστημα μετά το ματς είναι αποκατάσταση, αφού την Τρίτη θα παίξει απέναντι στην 22χρονη Αρίνα Σαμπαλένκα, που μοιάζει πολύ με εκείνη: η Λευκορωσίδα είναι το νούμερο 10 στον κόσμο, μία πολύ ικανή τενίστρια με εντυπωσιακό απολογισμό στο τουρ της WTA, που, παρ’ όλα αυτά, δεν έχει βρεθεί πάνω από τον 4ο γύρο ενός Major. Ας μη λησμονείται ότι, τα τελευταία 12 χρόνια, δύο τενίστριες βρίσκονταν στο νούμερο 1 χωρίς να έχουν Γκραν Σλαμ στη συλλογή τους: η Γελένα Γιάνκοβιτς και η Καρολίν Βοζνιάκι.

Η κατάταξη λέει τη μισή αλήθεια στο πρακτικό κομμάτι και η Σάκκαρη το ξέρει καλά: το νούμερο δεν την φοβίζει. Αντιθέτως, αυτό που φοβάται είναι ότι το πολυσκέφτεται όταν έρχεται η ώρα της κρίσης. Αν μπορέσει να το απλοποιήσει αυτό, θα γίνει ευθύς αμέσως ένα από τα ‘μαύρα άλογα’ του τουρ, αρχής γενησομένης από το επερχόμενο Major στη Μελβούρνη, το πρώτο του 2021.