Η μέρα εκείνη δεν θα αργήσει για τη Μαρία Σάκκαρη

Η κάμερα παγώνει. Το διαγώνιο μπάκχαντ της Σβιτολίνα μετά το χτύπημα προσέγγισης της Μαρίας Σάκκαρη που με επιτυχία ανοίγει το κορτ και αφήνει όλο το μέρος στο οποίο αμύνεται η Ουκρανή ανοιχτό, είναι τέλειο για το σκοπό που εξυπηρετεί. Είναι παγίδα. Ο τενίστας που επιτίθεται έχει όλο το κορτ για λογαριασμό του, αλλά ουσιαστικά αυτό που μπορεί να τον οδηγήσει σε ατραπό είναι οι πλείστες επιλογές.

Είναι μία ενδιαφέρουσα φάση για το τένις, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, για τη μέχρι μυελού οστέων πεισματάρα Ελληνίδα τενίστρια είναι ζωτικής σημασίας. Η Σβιτολίνα έχει πάρει το πρώτο σετ 6-3 και εδώ, που η κάμερα έχει παγώσει τη στιγμή που η Σάκκαρη έχει στρίψει προς το μπαλάκι, είναι 6-5 και 40-30 υπέρ της Σβιτολίνα. Ο Γκαέλ Μονφίς βρίσκεται στην πρώτη σειρά της κερκίδας, έτοιμος να πανηγυρίσει τη νίκη της αγαπημένης του.

Το στοπ καρέ εξαφανίζεται. Η Σάκκαρη, που παίζει έναν από τους πιο κρίσιμους πόντους της καριέρας της, εκείνον που θα την κρατήσει ζωντανή για την πρόκριση στον τέταρτο γύρο του Γουίμπλεντον, έχει ήδη ροπή προς το μπαλάκι, αλλά πια δεν πηγαίνει προς το μέρος του με αυξημένη ταχύτητα. Όταν το μπαλάκι σκάει, η ίδια βάζει τη ρακέτα της με τρόπο για να παίξει ένα βόλεϊ που μοιάζει πολύ με ντροπ σοτ. Το μπαλάκι σκάει στο μπροστινό μέρος του κορτ της Σβιτολίνα, η οποία ήδη τρέχει προς το μέρος του. Η Σάκκαρη δεν έχει επιχειρήσει ένα ευθύβολο μπάκχαντ, ένα χτύπημα υψηλής επικινδυνότητας ειδικά όταν βρίσκεσαι στο δικό σου μπροστινό μέρος του κορτ. Χτυπάει απαλά το μπαλάκι, του δίνει ανάποδα φάλτσα. Το έχει κάνει στην προπόνηση εκατομμύρια φορές -κι αυτό δεν έχει ίχνος υπερβολής. Ο πρώτος ματς πόιντ για τη Σβιτολίνα πάει χαμένος. Και είναι ο πιο κρίσιμος.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουκρανή επηρεάστηκε κατευθείαν. Στην άψη της στιγμής, η Σβιτολίνα κέρδισε ακόμα δύο ευκαιρίες για να μπορέσει να τελειώσει το παιχνίδι. Η Σάκκαρη όμως κατάφερε και επιβίωσε σε ισάριθμες περιπτώσεις. Έστειλε το σετ στο τάι μπρέικ. Κι εκεί το νούμερο 8 του ταμπλό, πέρνωντας το χρόνο για να προβεί στην πρώτη εγκεφαλική διαδικασία, της 'φωτογράφισης' των προηγούμενων στιγμών, που πρόκειται να εντυπωθούν ως ανάμνηση, φθείρεται. Η Σάκκαρη, μπαίνοντας δυναμικά στο τάι μπρέικ, βρίσκει τον εαυτό της σε θέση ισχύος. Κάνει το πρώτο μίνι μπρέικ, κρατάει το σερβίς της, κάνει άλλο ένα μίνι μπρέικ, για να φέρει το σκορ στο 4-1, κρατάει ξανά το σερβίς της και τελειώνει το σετ με ένα εντυπωσιακό φόρχαντ. Είναι στο κόλπο.

Την προηγούμενη φορά που η Σάκκαρη βρέθηκε στον τρίτο γύρο του Γουίμπλεντον, το 2017, έμοιαζε με την οροφή της. Η αντίπαλός της ήταν ισχυρή, η Τζοάνα Κόντα και μετά από μάχη στο πρώτο σετ, το οποίο έχασε 6-4, ηττήθηκε κατά κράτος στο δεύτερο, 6-1, για να αποχαιρετήσει το τουρνουά. Ήταν ο δεύτερος... τρίτος γύρος που έπαιξε, μετά το Αυστραλιανό Όπεν εκείνης της χρονιάς, ενώ έφτασε και στον τρίτο γύρο στο US Open, όταν απέκλεισε τη δυνατή Ολλανδή Κίκι Μπέρτενς, αλλά ηττήθηκε από τη Βένους Γουίλιαμς, 6-4, 6-3. Κι αυτή είναι η διαφοροποίηση. Η Σάκκαρη, έχοντας βρεθεί σε τέτοια ειδική συνθήκη, γνώρισε ένα μέρος του εαυτού της που γνώριζε τι να κάνει. Κι αυτό φάνηκε στο τρίτο σετ. 

Αρκετές είναι οι περιπτώσεις των τενιστριών που έχοντας ισοφαρίσει στο δεύτερο μετά από μάχη, βρίσκονται στο τελευταίο και κρίσιμο σετ να έχουν έλλειμμα ενέργειας, με αποτέλεσμα μετά το πρώτο μπρέικ να καταρρέουν. Η Σάκκαρη βρέθηκε πίσω νωρίς, αλλά είχε τη διάθεση να πολεμήσει. Απέναντί της, άλλωστε, ήταν μία τενίστρια που μπορεί να είναι από πάνω της στην παγκόσμια κατάταξη, ωστόσο στον τρίτο γύρο έχει βρεθεί ακριβώς όσες φορές και η Ελληνίδα, δηλαδή δύο.

Η Σάκκαρη έπαιξε ένα εκπληκτικό πέμπτο γκέιμ και στο έκτο, με τη Σβιτολίνα να σερβίρει, βρέθηκε να έχει δύο μπρέικ πόιντς, επιστρέφοντας, μάλιστα, από το 40-15. Ο πρώτος δαπανήθηκε με ένα μπάκχαντ στην ευθεία έξω, για τον οποίο είχε και την ευλογία του προπονητή της, Τομ Χιλ. Ο δεύτερος, ένα φόρχαντ στην εξωτερική γραμμή της Σβιτολίνα, προήλθε από το χτύπημα της Ουκρανής στη δική της εξωτερική γραμμή, το οποίο την βρήκε σε φάση ανισορροπίας.

Αυτό το μπρέικ που δεν ήρθε κόστισε στη Σάκκαρη. Στο αμέσως επόμενο γκέιμ, αν και προηγήθηκε 30-0, η Σβιτολίνα βρήκε τον τρόπο να κάνει το δικό της μπρέικ. Και βρέθηκε μπροστά 5-2. Ήταν θέμα χρόνου για να τελειώσει την αναμέτρηση. Πράγματι, εύκολα προηγήθηκε 40-0 και ήταν έτοιμη για το 6-2 και την πρόκριση, για πρώτη φορά στην καριέρα της, στον τέταρτο γύρο του Γουίμπλεντον.

Ηλιόλουστες μέρες

Η προσωπικότητα και οι ευθύνες που δύναται να αναλάβει δεν αναδεικνύονται μόνο σε στιγμές που δημιουργείται ένα προβάδισμα που καλείται να συντηρήσει. Φαίνονται και όταν κάτι είναι εντελώς χαμένο. Είναι φανερό ότι η Μαρία Σάκκαρη έχει βάλει δεκάδες χιλιάδες εργατοώρες, για να βρίσκεται σε αυτό το σημείο, 20 μέρες πριν κλείσει τα 24 χρόνια της. Το κορμί της τα δείχνει όλα, το καθαρό βλέμμα της αποπνέει ανησυχία, το πρόσωπό της, σμιχτό, εμφανίζει συχνά προβληματισμό. Είναι από εκείνους τους αθλητές που την Κυριακή του Πάσχα θα τσουγκρίσουν κόκκινο αυγό με τους ανθρώπους τους και μετά θα βγουν στο κορτ για μερικά χαλαρά μπάκχαντ, ή θα κάνουν μερικές δεκάδες έλξεις απλώς για το ξεμούδιασμα.

Το χρέος της είναι να αποδείξει ότι το κληροδότημα από τη μητέρα της βρίσκεται σε στιβαρά χέρια. Αυτό είναι αναμφισβήτητο, άλλωστε ο έσχατος λόγος που μετακόμισε στο Μόντε Κάρλο είναι για διασκέδαση. Τόνοι ιδρώτα και άπειρη μηχανική κίνηση της δίνουν το μοτίβο, ώστε με ένα σακ βουαγιάζ στους ώμους, που αν μπορούσαν να μιλήσουν θα αφηγούνται τις κακουχίες που έχουν περάσει, να μπορεί να προσομοιάσει τις στιγμές της προπόνησης στα σπουδαία ματς.

Όταν το σκορ ήταν 40-0, με τη Σβιτολίνα στο 5-2, η Σάκκαρη δεν το παράτησε. Είχε ευθύνη απέναντι στον εαυτό της να μην αφήσει την αντίπαλό της να νικήσει αν δεν το δικαιούνταν. Πήρε τέσσερις διαδοχικούς πόντους και βρέθηκε απέναντι σε ένα μπρέικ με τη δυναμική ενδεχομένως να αλλάξει το ματς. Θα μπορούσε να παίξει ακόμα έναν μπρέικ πόιντ, αν η ικανή τενίστρια απέναντί της δεν έκανε ένα διαγώνιο running backhand, που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει.

Στην ούγια, η Σάκκαρη έσωσε έξι ματς πόιντς, βρέθηκε πίσω στο δικό της σερβίς πριν το τάι μπρέικ και κατάφερε να αντεπεξέλθει σε βαθμό που το 6-2 του τρίτου σετ να συνιστά μία ανόθευτη απάτη. Και μπορεί αυτήν τη στιγμή να μη θέλει να βλέπει κανέναν, στα αποδυτήρια του κορτ 3 στο Γουίμπλεντον και με βαριά καρδιά να προετοιμάζεται για το ταξίδι της επιστροφής, αλλά όταν τα έχεις φροντίσει όλα και έχεις δείξει ότι το μόνο που απομένει είναι μερικά εκατοστά αριστερά ή δεξιά, για να κάνεις ό,τι δεν έχεις ξαναπετύχει, δεν μπορείς παρά να είσαι βέβαιη ότι αυτό θα γίνει, ακόμα κι αν προς το παρόν αποτελεί ένα όνειρο.