Η ιστορία των δέκα ελληνικών μεταλλίων σε Παγκόσμια κλειστού

Η αρχή έγινε πριν από 19 χρόνια, το 1995, στη Βαρκελώνη. Τότε που ο Λάμπρος Παπακώστας, σ' έναν συγκλονιστικό αγώνα, κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ με άλμα στα 2μ35, αλλά έμεινε στη... σκιά του μεγάλου Κουβανού Χαβιέρ Σοτομαγιόρ, ο οποίος υπερέβη τα 2μ38.

Δύο χρόνια αργότερα (1997) στο Παρίσι, ο Έλληνας άλτης προσπάθησε ξανά για την υπέρβαση, αλλά το δρόμο του έφραξε ο Αμερικανός Τσαρλς Όστιν, με αποτέλεσμα να περιοριστεί ξανά στη δεύτερη θέση με άλμα στα 2μ32.

Στην ίδια διοργάνωση ο εθνικός ύμνος ακούστηκε προς τιμήν τόσο του Χάρη Παπαδιά, ο οποίος στον τελικό των 60μ. έκανε πανελλήνιο ρεκόρ με 6.50 και τερμάτισε μπροστά από τον Τζαμαϊκανό Γκριν και τον Νιγηριανό Εζίνουα, όσο και της Κατερίνας Κόφφα. Στον τελικό των 200μ. η Ελληνίδα σπρίντερ έκανε επίσης πανελλήνιο ρεκόρ με 22.76 και άφησε πίσω την Τζαμαϊκανή Κάθμπερτ και τη Ρωσίδα Γκοντσαρένκο.

Το 1999, στο Μαεμπάσι, ήταν η σειρά της Κατερίνας Θάνου ν' ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Στην κούρσα των 60μ. τερμάτισε πρώτη με 6.96, έχοντας στην πλάτη της την Αμερικανίδα Ντίβερς και την Καναδή Μένσα.

Η επόμενη φορά που Έλληνας αθλητής βρέθηκε τόσο ψηλά ήταν το 2004 στη Βουδαπέστη, όταν ο Γιώργος Θεοδωρίδης και η Πηγή Δεβετζή ήταν τρίτοι σε 60μ. και τριπλούν αντίστοιχα. Με 6.54 ο Έλληνας σπρίντερ ακολούθησε τον Βρετανό Γκάρντενερ και τον Αμερικανό Κρόφορντ, ενώ η Ελληνίδα άλτρια με άλμα στα 14μ73 βρέθηκε πίσω από τις Ρωσίδες Λεμπέντεβα και Κότοβα.

Το 2008 στη Βαλένθια η Δεβετζή έφτασε μέχρι τα 15μ00 (εθνικό ρεκόρ) για να κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο, πίσω μόνο από την Κουβανή Σαβίνε και μπροστά από τη Σλοβένα Σέστακ, ενώ τις σπουδαίες εθνικές στιγμές σε Παγκόσμια Κλειστού συμπλήρωσε το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε το 2012 στην Κωνσταντινούπολη ο Δημήτρης Χονδροκούκης.

Με προσπάθεια στα 2μ33 στον τελικό του ύψους ο... απόγονος του Παπακώντας επικράτησε των Ρώσων Σίλνοφ και Ούκοφ, χαρίζοντας στην Ελλάδα το πιο πρόσφατο μετάλλιο μέχρι αυτό του Κώστα Φιλιππίδη στην Πολωνία το βράδυ του Σαββάτου.