Η ανάδειξη του κορυφαίου οδηγού στο WRC ζωντάνεψε τις πολύ καλές μέρες του Ακρόπολις

Επί τέσσερις συναπτές δεκαετίες το Ράλι Ακρόπολις δεν ήταν απλώς άλλος ένας από τους πολλούς αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Φημισμένο για τις αδιανόητα σκληρές ειδικές του, η ολοκλήρωση των οποίων απαιτούσε περίσσια οδηγική ικανότητα, σωστή προετοιμασία και μπόλικη τύχη για ν’ αποφευχθεί κλατάρισμα, σύγκρουση με δέντρο ή ακόμα και πτώση σε χαράδρα, τροφοδοτούσε αδιαλείπτως το φανατικό κοινό της εποχής με υπέροχες εικόνες της άγριας ελληνικής φύσης. Μια ετήσια διαφήμιση για τον τουρισμό που, εν μέσω οικονομικής κρίσης, έπαψε να υφίσταται από το 2013.

Πάνε πια 7 χρόνια (φαγούρας) από την τελευταία φορά που τα εργοστασιακά μοντέλα ήρθαν στην Ελλάδα για να λάβουν το σήμα εκκίνησης κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης και να ξεχυθούν στις χωμάτινες διαδρομές της Βοιωτίας, της Φθιώτιδας ή της Κορινθίας. Πάνε 7 χρόνια απ’ όταν ο Φινλανδός Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα με το Volkswagen Polo καταγράφηκε στα αρχεία ως ο τελευταίος νικητής του Ακρόπολις.

Τέτοια ήταν η απήχηση, ιδίως στα 90s, που το ελληνικό ράλι προβαλλόταν σε απευθείας μετάδοση!

Τις μνήμες από τις αδυσώπητες μάχες των Lancia Delta, των Toyota Celica, και των Ford Focus ή των Subaru Impreza και των Mitsubishi Lancer στις κακοτράχαλες πλαγιές των βουνών, από τις μηχανές που ‘χλιμίντριζαν’ όταν έβρισκαν καθαρή ευθεία και τα ταλαιπωρημένα λάστιχα που σφύριζαν στις απότομες στροφές, τη σκόνη που ξεχυνόταν από το έδαφος και σ’ έλουζε από την κορυφή ως τα νύχια, ‘ξύπνησε’ η ψηφοφορία που διενήργησε το προηγούμενο διάστημα και ολοκληρώθηκε την Τρίτη η Παγκόσμια Ομοσπονδία.

Εντεταλμένοι δημοσιογράφοι, έξι στο σύνολο, και φανς του WRC κλήθηκαν να διαλέξουν τον κορυφαίο (ή αγαπημένο) οδηγό όλων των εποχών. Αυτόν που λάτρεψαν περισσότερο για το στιλ του και παραδέχθηκαν για τις επιτυχίες του. Νικητής αναδείχθηκε (δίκαια ή άδικα είναι υποκειμενικό) ο Ισπανός Κάρλος Σάινθ, αλλά από το bracket παρέλασαν όλα τα μεγάλα ονόματα του αυτοκινήτου. Ορισμένοι, δυστυχώς, δεν βρίσκονται πια εν ζωή, οι περισσότεροι δε απολαμβάνουν τα χρόνια της συνταξιοδότησης και τη φήμη που τους συντροφεύει.

Αρχικά επελέγησαν 16, οι οποίοι διαιρέθηκαν σε 2 ταμπλό και χωρίστηκαν σε δυάδες.

Αν μη τι άλλο ήταν έκπληξη που στον πρώτο κιόλας γύρο ο αδικοχαμένος Κόλιν ΜακΡέι (πολυνίκης του Ακρόπολις με 5 καρό σημαίες) έμεινε εκτός συναγωνισμού, χάνοντας τη μονομαχία από τον Γερμανό Βάλτερ Ρερλ (δις παγκόσμιο πρωταθλητή).

Επίσης ο Φινλανδός Γιούχα Κάνκουνεν με το παχύ μουστάκι, που πρωτοείχε επικρατήσει στο Ακρόπολις το ’86 με Peugeot 205, απέκλεισε νωρίς-νωρίς τον νεότερό του Νορβηγό Πέτερ Σόλμπεργκ των 2 παγκόσμιων τίτλων. Από το ίδιο ταμπλό προχώρησαν τόσο ο Σεμπαστιάν Λεμπ (έναντι του Ρίτσαρντ Μπερνς που έφυγε στα 34 του από τη ζωή, έχοντας πρωτεύσει στο Ακρόπολις το ’99) και ο Φινλανδός Μάρκους Γκρένχολμ που έκανε τρομερά πράγματα είτε με το Peugeot 206 είτε με το Ford Focus.

Στην παράλληλη μάχη, ο Σάινθ είχε μάλλον εύκολο έργο απέναντι στον Φινλανδό Χάνου Μίκολα, όπως επίσης ο Γάλλος Σεμπαστιάν Οζιέ, διάδοχος του Λεμπ, έχοντας ως αντίπαλο τον Σουηδό Στιγκ Μπλόμκβιστ και ο Τόμι Μάκινεν έναντι του πιο πρόσφατου πρωταθλητή όλων Οτ Τάνακ από την Εσθονία, ενώ ο Μίκι Μπιαζιόν, αυτή η χαρακτηριστική ιταλική φιγούρα των 80s, δεν άφησε τον Γάλλο Ντιντιέ Οριόλ να προχωρήσει άλλο.

Ακολούθως ο Σάινθ έκοψε το δρόμο του Μάκινεν στα ημιτελικά της… δεξιάς πτέρυγας, προτού καταφέρει το ίδιο στον Οζιέ, μια και ο Μπιαζιόν αποκλείστηκε, και γίνει ο πρώτος εκ των φιναλίστ.

Έχοντας να κονταροχτυπηθεί στην τελευταία ειδική με τον Λεμπ. Ο Γάλλος οδηγός είχε μια αναμενόμενη επικράτηση επί του Ρερλ, προτού κληθεί να τρέξει (και προλάβει να περάσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού) έναντι του Κάνκουνεν, αυτού δηλαδή που λίγο νωρίτερα επιβίωσε της φινλανδικής μονομαχίας με τον Γκρένχολμ.

Η τελευταία ειδική ήταν τρομερά αμφίρροπη ως τα μέσα του, καθώς οι ψήφοι των δημοσιογράφων μοιράστηκαν. Ο Σάινθ ωστόσο μπήκε καλύτερα στην τελευταία στροφή και με το 57.3% από τις 80.000 και πλέον ψήφους ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου.

“Έδωσα τα πάντα στους αγώνες. Η οδήγηση ήταν η ζωή μου, το ράλι ήταν το όνειρό μου και σήμερα όλη η οικογένεια του σπορ μού δίνει ένα μεγάλο χαμόγελο και αυτή τη μεγάλη αναγνώριση“, ανέφερε ο 58χρονος Μαδριλένος με τα 2 πρωταθλήματα, τις 26 νίκες και τις 97 παρουσίες στο βάθρο επί συνόλου 196 αγώνων.

Στο Ακρόπολις, παρέα με τον μόνιμο συνοδηγό του Λουίς Μόγια, επικράτησε 3 φορές. Έναντι 2 του Λεμπ, ο οποίος εντούτοις με τους 9 ατομικούς τίτλους είναι αναντίρρητα ο πιο επιτυχημένος όλων.

Όλο το bracket της ψηφοφορίας

Ποια η δική σας γνώμη;