Δήμας: "Θα ήμουν Αλβανός αν..."
Εχοντας αποσυρθεί από τα ταπί εδώ και ένα χρόνο, ο Πύρρος Δήμας βλέπει με άλλο, πιο ώριμο, μάτι την άρση βαρών, το άθλημα εκείνο στο οποίο έχει κατακτήσει τόσα μετάλλια, τόσες διακρίσεις, τόση δόξα. Ο τρις χρυσός Ολυμπιονίκης μίλησε στο ένθετο "Ε" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" για όσα τον απασχολούν τώρα, ένα χρόνο μετά, τα οποία είναι πολλά.
Το παράπονο του Πύρρου…
"Δεν μπορούσα να κάνω αυτό που ήθελα, να γίνω ανιχνευτής ταλέντων ανά τη χώρα. Με ήθελαν για προπονητή της εθνικής ομάδας, για βιτρίνα. Μήπως αξιοποίησαν τον Γκάλη; Εγώ χτύπησα τις πόρτες που έπρεπε με ιδέες. Είπα ότι είμαι πρόθυμος να γίνω πρεσβευτής του αθλητισμού, να πηγαίνω σε σχολεία, αλλά χρειάζομαι οργανωτική βοήθεια. Όλοι ενθουσιάστηκαν με την ιδέα, αλλά δεν έγινε απολύτως τίποτα. Πέρασαν 13 μήνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τίποτα δεν θυμίζει τι πραγματικά έγινε. Τα στάδια είναι κλειστά. Εγώ ως Έλληνας και ολυμπιονίκης θα ήθελα να μπορούμε όλοι να χαιρόμαστε τα στάδια".
"Αν δεν ήμουν ολυμπιονίκης, θα ήμουν Αλβανός, ούτε καν ο Βορειοηπειρώτης. Για το μετάλλιο της Αθήνας πόνεσα περισσότερο. Αν δεν είχαμε τους Ολυμπιακούς στην Ελλάδα, θα σταματούσα. Άλλωστε ήρθα κοντά στην απόφαση να σταματήσω πριν από το τελευταίο χειρουργείο. Τώρα γνωρίζω για πρώτη φορά την κανονική ζωή. Γεννήθηκε ένα νέος Πύρρος, μόνο που τώρα αισθάνθηκα τους πόνους του τοκετού. Ήταν και είναι δύσκολο. Μερικές φορές και μαρτυρικό. Πέρασα δύσκολο χειμώνα, πολλές φορές κλεισμένος στον εαυτό μου, προσπαθώντας να καταλάβω πού είμαι, εξερευνώντας ένα νέο περιβάλλον. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα, έβγαζα μια άρνηση για τα πάντα, αισθανόμουν ότι δεν έχω σκοπό στη ζωή μου. Μπορεί να είχα πάντα ανθρώπους γύρω μου, αλλά ο πρωταθλητισμός είναι κατά βάθος μοναξιά".
*** Δεν το έχω πει ποτέ αλλά ζω από τύχη, για μερικά δευτερόλεπτα. Οταν ήμουν παιδί ανακαλύψαμε με τον αδερφό μου μια χειροβομβίδα. Αρχίσαμε να τη χτυπάμε με πέτρες. Μας είδε ο θείος μου και την πέταξε. Εξερράγη στον αέρα.
*** Ακουγα σε μια μετάδοση του Eurobasket ότι ένας αθλητής θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο συμβόλαιο από αυτό των 800.000 ευρώ το χρόνο που έχει σήμερα. Ε, λοιπόν, τόσα χρήματα δεν θα καταφέρω να μαζέψω σε όλη μου τη ζωή.
*** Εχει μοναξιά εκεί ψηλά. Βλέπεις, οι περισσότεροι σε πλησιάζουν για να πάρουν κάτι από αυτό που είσαι ή έχεις, όχι για να σου σταθούν ανθρώπινα δίπλα σου.
*** Η παρέα της άρσης βαρών πάει, τέλειωσε. Δεν είμαστε πια μαζί. Πάμε για άλλα.
*** Θα προσπαθήσω να σπουδάσω δάσκαλος, αλλά θέλω επιτέλους να αποκτήσω κοινωνική μόρφωση, να μάθω τη ζωή, την αγορά, να δω τους ανθρώπους μέσα από άλλη ματιά. Πετάω σιγά-σιγά τις φόρμες και μαθαίνω να ντύνομαι με πολιτικά.
"Όταν όμως τελειώνει και αρχίζει η πραγματική ζωή, τότε καταλαβαίνεις τον πραγματικό κόσμο. Μπορεί να σήκωνα 45 τόνους την ημέρα στην προπόνηση, αλλά τρόμαξα όταν αισθάνθηκα τα πραγματικά οικογενειακά βάρη. Βρέθηκα ξαφνικά μέσα στο σπίτι μου με τα παιδιά γύρω μου και διαπίστωσα ότι δεν μπορώ να ανοίξω την πόρτα να φύγω. Ήμουν ευτυχισμένος, αλλά ταυτόχρονα υπέφερα. Είδα πια ότι ανήκω σε άλλους και όχι στα όνειρά μου. Έλεγα στον εαυτό μου πως είμαι άχρηστος. Τελικά χρειαζόμουν χρόνο. Τώρα τα πράγματα παίρνουν τη σειρά τους".
Το μέλλον του
"Μπούχτισα με την άρση βαρών. Δεν την αντέχω άλλο. Παρακολουθώ καμιά φορά στην τηλεόραση διεθνείς αγώνες και αυτό από υποχρέωση, επειδή είμαι εκπρόσωπος των αθλητών στη ΔΟΕ, και διαπιστώνω ότι τους λυπάμαι. Τα καημένα παιδιά χτυπιούνται με τα βάρη. Δεν είναι μόνο ο κορεσμός, είναι και οι συνθήκες".
"Στην Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή οι αθλητές είναι γλάστρες, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Ήμουν στην προηγούμενη διοίκηση, θα με ενδιέφερε να είμαι και τώρα. Με παραγκώνισαν με τη δικαιολογία των απουσιών από τις συνεδριάσεις της προηγούμενης θητείας. Εντάξει, κύριοι, συγγνώμη που προετοιμαζόμουν για την Ολυμπιάδα και φορούσα φόρμες κι όχι γραβάτες για συνεδριάσεις. Ας όψονται τα κομματικά".
"Έχω πρόταση από όλα τα κόμματα της Βουλής, αλλά δεν με ενδιαφέρει η πολιτική με την κομματική έννοια. Κι ευτυχώς ή δυστυχώς κουβαλώ μια καταδίκη. Να είμαι ο Πύρρος όλων των Ελλήνων και αυτό είναι στιγμές που με βαραίνει. Νιώθω να έχω ευθύνες. Το νιώθω στις καθημερινές κουβέντες με αγνώστους που μου μιλάνε στο δρόμο".
Κεφάλαιο αναβολικά
"Οι περισσότεροι που κάνουν χρήση αναβολικών είναι από τριτοκοσμικές χώρες. Αυτά που λέγονται για τα εξελιγμένα αναβολικά, που υποτίθεται ότι διαθέτει η Δύση, είναι ανοησίες. Όποιος θέλει μπορεί να βρει. Στις χώρες αυτές υστερούν σε επαγγελματισμό και συνθήκες προπόνησης".
"Του την έστησαν του Σαμπάνη άνθρωποι που ήταν δυσαρεστημένοι με την πολιτική της ομοσπονδίας, άνθρωποι που παραγκωνίστηκαν. Η ποσότητα που ανιχνεύτηκε ήταν τόσο μεγάλη, που εγώ υποθέτω πως του την έδωσαν με το φαγητό, γιατί στο νερό ή την πορτοκαλάδα θα άφηνε περίεργη γεύση. Κανένας δεν είναι τόσο ηλίθιος για να πάρει μια απαγορευμένη ουσία που δεν θα του προσφέρει τίποτα στη δεδομένη στιγμή, λίγο πριν τον αγώνα. Όσοι ντοπάρονται το κάνουν στην προετοιμασία. Φυσικά το πληρώνουν μετά με τεράστιο τίμημα για την υγεία τους".