Dagestan, η ‘άγνωστη’ πατρίδα του Nurmagomedov

Το Dagestan υποδέχθηκε τον ήρωά του. H ‘Anzhi Arena’, το ποδοσφαιρικό γήπεδο των 26.500 θεατών στη πόλη Kaspiysk, γέμισε απ’ άκρη σ’ άκρη για να γιορτάσει το πρόσφατο θρίαμβο στο Las Vegas και ν’ αποθεώσει τον Khabib Nurmagomedov.

Το παιδί του λαού, που τόσο μέσα όσο και έξω από το ρινγκ πάλεψε σαν άγριο θηρίο, όπως έκανε μικρός προπονούμενος με τις αρκούδες, για να υπερασπιστεί αφενός τον εαυτό του αφετέρου την οικογένειά του, τους φίλους του, την πατρίδα του, τη θρησκεία του. Όσους ήταν πίσω και ένιωθαν περήφανοι για ό,τι κατάφερνε. Πριν από το Part2. Νταγκεστανοί όλοι τους, κάτοικοι της ίδιας περιοχής.

Εύλογο όμως το ερώτημα πού ακριβώς βρίσκεται το Dagestan.

Πριν από τον αγώνα του Σαββάτου απέναντι στον Conor McGregor είχες διαβάσει για τον Ramzan Kadyrov, τον ηγέτη της Τσετσενίας και προσωπικό φίλο του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin.

Η χώρα του βουνού

Στο Dagestan τι καθεστώς ισχύει;

Ας κάνουμε μια γεωγραφική αρχή. Σύμφωνα με το Κεφάλαιο 3 Άρθρο 65 του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πρόκειται για μία από τις 21 αυτόνομες δημοκρατίες στο Νότιο Καύκασο, στις δυτικές όχθες της Κασπίας (συνορεύει με Καλμικία, Τσετσενία, Σταυρούπολη-Κράι εσωτερικά και με Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν εξωτερικά), έχει έκταση 50.300 τ.χλμ. και στα εδάφη της κατοικούν σχεδόν 3 εκατομμύρια κάτοικοι.

Το όνομά της είναι σύνθετο και μεταφράζεται ως η “χώρα του βουνού”.

Θεωρείται η πιο ετερογενής επαρχία της χώρας, καθώς αποτελείται κυρίως από Άβαρους, Δαργίνους, Κουμίκους, Λεζγίνους και σε μικρότερο ποσοστό από Λακ, Ρώσους, Αζέρους, Ταβασαράνους και Τσετσένους. Μπερδευτήκατε; Αναπόφευκτα.

Τουλάχιστον τα ρωσικά είναι η επίσημη γλώσσα, προκειμένου να υπάρχει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας, ασχέτως αν οι τοπικοί διάλεκτοι έχουν υπολογιστεί στις 30 ανάλογα με την περιοχή και τις καταβολές των κατοίκων.

Πόλεμος, αίμα, φτώχεια, διαφθορά

Λόγω της νευραλγικής θέσης από τη μία και των πλούσιων εδαφών σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακα από την άλλη είναι μια περιοχή που δεν ησύχασε, ούτε έχει ησυχάσει, περνώντας από διάφορα στάδια πολιτικής αστάθειας. Διότι την ίδια στιγμή ο πληθυσμός εξακολουθεί να περνάει πολύ δύσκολα, έχοντας το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο στη ρωσική επικράτεια και το ποσοστό ανεργίας ξεπερνάει ακόμη και σήμερα το 70%.

Από το 2000 η περιοχή μοιάζει με εμπόλεμη ζώνη, ενώ από τις πιο ταραγμένες πρόσφατες περιόδους ήταν τη διετία 2012-13, όταν βρέθηκε στα πρόθυρα εμφυλιοπολεμικής σύρραξης, με άγνωστο αριθμό στρατιωτών και πολιτών να χάνουν τη ζωή τους. Οι αποστολές αυτοκτονίας από αντάρτες του βουνού και οι εσωτερικές έριδες από πολιτικούς διαφορετικών παρατάξεων οδήγησαν σε εξαφανίσεις υπό άγνωστες συνθήκες συγκεκριμένων προσώπων, ενώ άλλοι φέρεται να απήχθησαν και να βασανίστηκαν.

Μαύρος Σεπτέμβρης είχε ονομαστεί ο Σεπτέμβρης του 2012, μόνο στο πρώτο μισό του 2013 είχαν αναφερθεί 153 νεκροί και 162 τραυματίες, πολύ πρόσφατο είναι το αιματηρό περιστατικό του Φλεβάρη έξω από ορθόδοξη εκκλησία στην πόλη Κιζλιάρ που άφησε νεκρές γυναίκες, ενώ τον περασμένο Απρίλιο η Εθνική Υπηρεσία είχε ενημερώσει πως αποτράπηκε τρομοκρατικό χτύπημα από 9 αντάρτες.

Το Dagestan κυβερνάται από τη Λαϊκή Συνέλευση, το κοινοβούλιο επί της ουσίας, το οποίο αποτελείται από 72 εκπροσώπους με τετραετή θητεία. Έχει εκτελεστική και νομοθετική εξουσία. Η ανώτατη εκτελεστική εξουσία ασκείται από το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο εκπροσωπούνται 14 εθνότητες.

Ο νυν πρόεδρος του Dagestan είναι ο Vladimir Vasilyev, ο οποίος έχει κλείσει ένα χρόνο στην ηγεσία – εξελέγη στις 3 Οκτωβρίου του 2017. Υπήρξε στο παρελθόν πρόεδρος της Δούμας και αναπληρωτής Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας. Είναι συνταξιούχος αξιωματικός της Αστυνομίας και του έχουν απονεμηθεί παράσημα ανδρείας. Θεωρείται έμπιστος του Putin και ανήλθε στην εξουσία με στόχο να έχει τον έλεγχο της κατάστασης σε μια περιοχή που θεωρείται ‘άντρο’ / κέντρο εκπαίδευσης τζιχαντιστικών ομάδων και κέντρο πολιτικής διαφθοράς, αφού στελέχη των τοπικών αρχών, συνελήφθησαν για υπεξαίρεση κρατικού χρήματος.

Η Makhachkala, πρωτεύουσα του Dagestan, θεωρείται μία από τις πιο επικίνδυνες πόλεις του κόσμου. Ακόμη και ο Samuel Eto’o, όσο έπαιζε στην Anzhi (2011-2013) λαμβάνοντας 20 εκατομμύρια ευρώ ανά σεζόν, έφευγε μετά από κάθε εντός έδρας αγώνα για τη Μόσχα, όπως και άλλοι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές, παρά τις προσπάθειες του μεγιστάνα Suleyman Kerimov που ονειρευόταν να φτιάξει έναν ποδοσφαιρικό κολοσσό και να πείσει για την ασφάλεια της πόλης. Προτού την πουλήσει μετά τα Χριστούγεννα του ’16.

Αντιθέτως ο Khabib Nurmagomedov μπορεί να κυκλοφορεί χωρίς φόβο. Και πολύ πάθος…

Photo credits: AP Photo/John Locher