Αποκαλύφθηκε ο πιο γρήγορος οδηγός στην ιστορία της Formula 1
Ένας χρόνος χρειάστηκε για να 'φτιαχτεί' ο αλγόριθμος που θα έκανε ουσιαστική τη σύγκριση οδηγών διαφορετικών εποχών -και δεδομένων- στη Formula 1. Πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία για τον πιο γρήγορο όλων, από το 1983 έως σήμερα.
Από την πρώτη φορά της Formula 1 (1950) έως τη σήμερον ημέρα, ουσιαστικά το μόνο που 'χει μείνει ίδιο είναι ότι οδηγοί διαχειρίζονται μονοθέσια, σε ειδικές πίστες. Στα χρόνια που μεσολάβησαν η τεχνολογία προχωρούσε και το σπορ προσαρμοζόταν, ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του λαού, των εταιριών και των οδηγών, που πια μπορούν να νιώσουν μια ασφάλεια παραπάνω όταν κάνουν τη δουλειά τους.
Εν πάση περιπτώσει, κάθε 'εποχή' είχε και το δικό της ήρωα, με τον Νίκι Λάουντα να κάνει δική του τη δεκαετία του '70, τον Αλέν Προστ και τον Άιρτον Σένα κάνουν το τέλος της δεκαετίας του '80 και την αρχή του '90 την πιο ενδιαφέρουσα εποχή της F1, τον Μίκαελ Σουμάχερ να αναλαμβάνει την είσοδο μας στη νέα χιλιετία, τον Σεμπάστιαν Φέτελ να παίρνει τη σκυτάλη και μετά να τη δίνει στον Λιούις Χάμιλτον. Εξυπακούεται πως υπήρξαν και άλλοι πολλοί.
Ποιος όμως, είναι ο καλύτερος όλων; Αυτό το ερώτημα προφανώς και δεν μπορεί να απαντηθεί πρακτικά, καθώς οι εποχές ήταν άλλες. Όπως διαφορετικές ήταν οι απαιτήσεις και τα 'εργαλεία' που είχαν στα χέρια τους οι οδηγοί. Και εδώ έρχεται να 'κουμπώσει' το machine learning.
Η πρώτη απόπειρα για να απαντηθεί το αναπάντητο (εντός και εκτός εισαγωγικών) ερώτημα έγινε το Μάιο του 2018 από το Five Thirty Eight, που έθεσε σε εφαρμογή το σύστημα αξιολόγησης Elo (εκ του Αρπράντ Έλο, Αμερικανο-ούγγρου φυσικού). Από τη 'μηχανή' ζητήθηκε να συγκρίνει τις καλύτερες πενταετίες των καλύτερων οδηγών.
Στο Νο1 εμφανίστηκε ο Άιρτον Σένα, για την περίοδο 1988-92, με 21.78 ως αξιολόγηση. Τον ακολούθησε ο Σουμάχερ της πενταετίας 2000 με 2004 (21.06), ενώ τρίτος ήταν ο Λιούις Χάμιλτον του 2014-18 (2060). Σε απόσταση αναπνοής είχε τον Φέτελ του 2009 με το 2013 (2056). Ναι, αυτόν που τραβάει τώρα, τα μαλλιά του με τη Ferrari.
Το ΤΟΡ5 συμπλήρωσε ο Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (1953-57, 2053) και μετά τοποθετήθηκαν οι Προστ, Χάκινεν, Λάουντα, Κούλθαρντ, Ρόζμπεργκ, Κλαρκ, Πικέ, Πατρίζ, Μπαρικέλο, Μπέργκερ, Χαντ, Γουέμπερ, Ασάρι και Στιούαρτ -σε ό,τι αφορά τους 20 κορυφαίους.
Πάμε στα φρέσκα κουλούρια.
Η Formula 1 αποφάσισε φέτος, να ελέγξει η ίδια το περιεχόμενο και να δώσει τη δική της απάντηση στο άλυτο μυστήριο. Για να διευκολύνει την έρευνα και να κάνει πιο ασφαλές το συμπέρασμα, έθεσε ως ερώτημα στη 'μηχανή' το 'ποιος είναι ο πιο γρήγορος οδηγός της ιστορίας, σε έναν γύρο'. Προφανώς και τα τμήματα των Data και των Media της Formula 1 δεν θα μπορούσε να φέρει εις πέρας μόνη, αυτήν την αποστολή. Συνεργάστηκε με το Amazon Machine Learning Solutions Lab και χρειάστηκε ένας χρόνος, για να δημιουργεί ο καλύτερος δυνατός αλγόριθμος.
Η 'μηχανή' σύγκρινε τις εμφανίσεις των οδηγών στις κατατακτήριες, μέσα στα χρόνια με αυτές των συμπαικτών τους, βάσει στοιχείων που υπάρχουν από το 1983. Υπήρχε πρόβλεψη, ώστε να μην επηρεάστεί το αποτέλεσμα από στοιχεία όπως μια σύγκρουση, ένα τεχνικό πρόβλημα στο αυτοκίνητο ή τις καιρικές συνθήκες. Επίσης, ως βασική προϋπόθεση τέθηκε οι 'ομόσταυλοι' να 'χουν ολοκληρώσει τουλάχιστον πέντε κατατακτήριες, μαζί. Ειδικό ρόλο έπαιξε η ηλικία και η επιστροφή οδηγών από πολυετή απουσία. Πάμε λοιπόν, να δούμε τι έβγαλε το 'μηχάνημα'.
Aκολουθούν οι Μπαρικέλο, Χάλκενμπεργκ, Μπότας, Σάινθ, Νόρις, Ρικάρντο, Τζένσον Μπάτον, Ρόμπερτ Κούμπιτσα, Τζανκάρλο Φισικέλα και Αλέν Προστ. Ο Σένα είναι ο κορυφαίος των κατατακτήριων από το 1983 μέχρι σήμερα. Πήρε 65 pole positions πριν χαθεί άδοξα. Μετά τον τελευταίο αγώνα, ο Λιούις Χάμιλτον έφτασε τις 92 pole positions, ενώ εντυπωσιάζει το γεγονός ότι στο ΤΟΡ20 υπάρχουν εννέα οδηγοί που παρακολουθούμε τη σήμερον ημέρα. Ο αριθμός που είδες στον πίνακα, είναι η διαφορά χρόνου στο γύρο.
Ένα όνομα που ενδεχομένως να μη θυμάσαι, είναι αυτό του Χέικι Κοβαλάινεν, Φινλανδού οδηγού που υπήρξε δυο χρόνια 'συμπαίκτης' του Χάμιλτον στη McLaren και οδήγησε για τις Renault, Lotus και Caterham. Ο Τζάρνο Τρούλι έκανε καριέρα από το 1997 έως το 2011, με τις Minardi, Prost, Jordan, Renault, Toyota και Lotus. Η καλύτερη θέση που πήρε ποτέ ήταν η έκτη, το 2004. Έγινε γνωστός, για την ικανότητα που 'χε να ξεχωρίζει στις κατατακτήριες, μολονότι δεν οδηγούσε τα καλύτερα αυτοκίνητα.