Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ: η ιστορία μίας φωτογραφίας

Κυριακή 19 Μαρτίου 2017 και το ελληνικό φίλαθλο κοινό μετράει με ανυπομονησία ώστε το ρολόι να δείξει 19:30 και να έχουμε το πρώτο λάκτισμα στο πλέον κλασικό και παραδοσιακό ραντεβού σε αυτή τη χώρα εδώ και κοντά έναν αιώνα: το ντέρμπι των “αιωνίων” του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά και του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.

Το πράσινο τίθεται αντιμετώπο με το κόκκινο, η Αθήνα έρχεται απέναντί στον Πειραιά και η σύγκρουση δύο εντελώς διαφορετικών κόσμων είναι αναπόφευκτη, με τον παρονομαστή να είναι όμως κοινός: η τεράστια δίψα της κάθε μίας πλευράς για επιβίωση και κυριαρχία έναντι της άλλης, η ανάγκη και των δύο αυτών τεράστιων αθλητικών οργανισμών να καταδείξουν την ανωτερότητά τους πάνω στο χορτάρι για να ικανοποιήσουν όχι μόνο την ανάγκη του κλαμπ για βαθμοθηρία και υστεροφημία αλλά και τον εγωισμό εκατομμυρίων οπαδών που κουβαλούν πίσω τους.

Επειδή όμως το ποδόσφαιρο δεν είναι πόλεμος (μακριά από εμάς τέτοια πράγματα) αλλά απλά ένα παιχνίδι (που για πολλούς είναι το ωραιότερο δευτερεύων πράγμα στη ζωή) θα πρέπει να έχουμε υπόψη πως πέρα από σύγκρουση δύο παράλληλων κόσμων μπορεί ενιότε να λειτουργεί και ως συνδετικός κρίκος για την ένωση δύο διαφορετικών κόσμων.

Αναφερόμαστε φυσικά στις περιπτώσεις που το ελληνικό Clasico βρίσκει μέσα στο ίδιο σπίτι μία οικογένεια να “σπάει” στα δύο ελέω της αγάπης προς το τριφύλλι και τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο και για όσους εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία και διαβάζουν αυτές τις αράδες, μπορούμε να τους χτυπήσουμε νοερά την πλάτη και να τους στείλουμε το εξής μήνυμα: “Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες…”.

Και αν η παραπάνω φράση ακούγεται τετριμμένη και κλισέ τότε ας περάσουμε στο παρασύνθημα χρησιμοποιώντας ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα διάσημου ζευγαριού στη μεταπολεμική Ελλάδα όπου αγάπησαν σφοδρά ο ένας τον άλλο αλλά ήρθαν σε έντονη κόντρα λόγω… ποδοσφαίρου.

Αναφερόμαστε φυσικά στο διασημότερο ζευγάρι στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ να συναντιώνται για πρώτη φορά στα κινηματογραφικά πλατό της ταινίας “Αστέρω” το 1959, να ανεβαίνουν μαζί τα σκαλιά της εκκλησίας τον Δεκέμβριο του 1965 και στα 10 χρόνια του γάμου τους να γνωρίζουν άπαντες πως σε ένα πράγμα είχαν πάντα κόντρα και διαφωνία. Την ομάδα της καρδιάς τους.

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, βέρος Πειραιώτης, ήταν γνωστό τοις πάσοι πως αγαπούσε πολύ τον Ολυμπιακό και πήγαινε μάλιστα και στο “Καραϊσκάκης” για να τον δει από κοντά. Την ίδια ώρα όμως η γεννημένη στο Μαρούσι Αλίκη δεν ένιωθε έλξη για το κόκκινο αλλά για το πράσινο, με την διάσημη Ελληνίδα σταρ να μην το βροντοφωνάζει αρχικά αλλά κάποια στιγμή να ξαφνιάζει πολύ κόσμο με το “κόλλημά” της με τον Παναθηναϊκό αλλά και τις γνώσεις της για τα περί της ομάδας.

“Έχω ένα μυστικό” είναι ένα από τα τραγούδια του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που έχουν ταυτιστεί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και ένα από τα μυστικά που φαίνεται να είχε στην προσωπική της ζωή ήταν και η αγνή αγάπη της για το “τριφύλλι”, με το μυστικό να βγαίνει στη φόρα από την ίδια μέσα από συνέντευξη που έδωσε στην ιστορικότερη αθλητική εφημερίδα της χώρας, το “Φως των Σπορ”, το 1966!

“Είμαι φανατική όσο μπορεί να είναι μία γυναίκα που μοιράζει τις ώρες της ανάμεσα στον άντρα της, το θέατρο και τον κινηματογράφο.Είμαι Παναθηναϊκιά μέχρι κόκκαλο. Γήπεδο; Πού τέτοια πολυτέλεια; Δεν μένει καιρός. Μα έχω ραδιόφωνο και διαβάζω και καμιά εφημερίδα.

Προχθές με τον Πιερικό τα πήγαμε θαυμάσια. Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός θα πάει πολύ καλά και την Κυριακή θα κερδίσει καθάρα το Αιγάλεω. Τερματοφύλακας στον Παναθηναϊκό είναι ο Οικονομόπουλος, το “πουλί”. Ό, τι θέλεις θα σου απαντήσω”, δήλωσε μεταξύ άλλων σε εκείνη την σπάνια συνέντευξή της σε αθλητικό μέσο η πολυαγαπημένη του ελληνικού κοινού ηθοποιός, χωρίς να φοβάται μάλιστα να εκτοξεύσει και ατάκες που πρόδιδαν… “φανατισμό”.

“Άκουσε να δεις. Αν εσύ βάλθηκες να με σκάσεις και να βγάλεις άχρηστη την ομάδα μου, δεν θα τα καταφέρεις. Σταματώ να σου μιλώ για τον Παναθηναϊκό. Πολύ ανακατεύτηκες. Δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου, παρόλο που θέλησες να βγάλεις σκάρτο τον Παναθηναϊκό μου”, ξεκαθάριζε ορθά-κοφτά στον Βαγγέλη Νικολτσούδη που της είχε πάρει εκείνη την ιστορική συνέντευξη.

Φανατική μεν αλλά με σεβασμό προς τον αντίπαλο και το άθλημα δε. Αυτό το απέδειξε άλλωστε την ίδια πάνω-κάτω εποχή που έδωσε τη συνέντευξη στο “Φως” αφού το πιο “λαμπρό αστέρι” του ελλνικού κινηματογράφου δέχτηκε να φωτογραφηθεί φορώντας τη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος δίπλα στον μεγάλο της έρωτα Δημήτρη Παπαμιχαήλ που φορούσε από την πλευρά του την ερυθρόλευκη με περίσσιο καμάρι.

Έχει περάσει πάνω από μισός αιώνας από τότε που έγινε εκείνη η φωτογράφιση και οι δύο αγαπημένοι ηθοποιοί δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή μας, ωστόσο πέρα από τις αμέτρητες ταινίες τους που άφησαν παρακαταθήκη για να μας συντροφεύουν, φρόντισαν να μας περάσουν και ένα όμορφο μήνυμα. Το να αγαπάς μία ομάδα δεν σημαίνει ότι “πρέπει” να μισείς και τον απέναντι μόνο και μόνο επειδή φοράει φανέλα διαφορετικού χρώματος, έστω και του “αιωνίου” αντιπάλου…