Βόλος-Παναθηναϊκός: Τα ρίσκα και οι σταθερές του Μπόλονι ήρθαν για να μείνουν

Το κορυφαίο του διάστημα εδώ και πολλούς μήνες διανύει ο Παναθηναϊκός. Πριν επισκεφθούν το Πανθεσσαλικό Στάδιο, για την αναμέτρηση της 19ης αγωνιστικής της Super League Interwetten με τον Βόλο, οι 'πράσινοι' είχαν χτίσει ένα αήττητο σερί πέντε αγώνων. Το οποίο ξεκίνησε από ένα 0-0 με τον Αστέρα και συνεχίστηκε με τέσσερις νίκες στη σειρά απέναντι σε Απόλλωνα, ΑΕΛ, Άρη και ΟΦΗ. Το ζητούμενο για την ομάδα του Λάζλο Μπόλονι ήταν να επιβεβαιώσει το φορμάρισμα της, τη στιγμή που οι γηπεδούχοι του Λόπεθ Πέρεθ ήθελαν να εξαργυρώσουν το 'διπλό' στα Ιωάννινα για να πλησιάσουν την 6άδα. Το πρώτο σενάριο ήταν αυτό που ξεδιπλώθηκε στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Παναθηναϊκός πέρασε νικηφόρα από τον Βόλο, χάρη σε τέρματα των Καμπετσή στο 42' και Ιωαννίδη στο 65'. Το τελικό 0-2 δεν ήρθε χωρίς κόπο, όμως φανέρωσε ότι πλέον ο Παναθηναϊκός έχει βρει σταθερές στο παιχνίδι του, που οφείλει να της διατηρήσει. Η πρώτη αφορά την ταυτόχρονη παρουσία των Ιωαννίδη - Καμπετσή στην ενδεκάδα. Στο πρώτο μισό της σεζόν οι 'πράσινοι' πορεύθηκαν με το δίλημμα Καρλίτος ή Μακέντα, αφού γρήγορα είχε γίνει ξεκάθαρο πως και οι δύο μαζί δεν χωρούσαν στην ενδεκάδα. Ο Μπόλονι αποφάσισε... κανένας.

Θα τον χαρακτήριζε κανείς υπερβολικό, ωστόσο το αποτέλεσμα για την ώρα τον δικαιώνει 100%. Ο Καμπετσής σκόραρε για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι που ξεκινάει βασικός (Άρης και ΟΦΗ τα προηγούμενα), ο Ιωαννίδης βρήκε το δεύτερο γκολ στα πέντε τελευταία που βρέθηκε στο αρχικό σχήμα. Παίζοντας πότε ως inside forward και πότε στην κορυφή. Η προσφορά του δεν εξαντλείται στα τέρματα, αλλά είναι πολύπλευρη και βολεύει το πειθαρχημένο παιχνίδι που απαιτεί ο Μπόλονι συνολικά.

Η δεύτερη σταθερά αφορά την ανασταλτική μεταμόρφωση των 'πρασίνων' που κράτησαν το μηδέν στην άμυνα για έκτο σερί παιχνίδι! Δεν είναι θέμα μόνο του Διούδη ή του κάθε παίκτη ατομικά που απαρτίζει την αμυντική 4άδα, καθώς τα πρόσωπα σε αυτή συχνά αλλάζουν. Ο Παναθηναϊκός στη μεγάλη εικόνα δεν δέχεται πλέον με συχνότητα φάσεις που μπορεί να τον βάλουν σε μπελάδες.

Η τρίτη είναι το 4-3-3, που μοιάζει να κουμπώνει καλύτερα στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των παικτών του ρόστερ, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα ζητάει ο Ρουμάνος τεχνικός. Αυτή η διάταξη επιτρέπει στους 'πράσινους' να διατηρούν ισορροπία στον αγωνιστικό χώρο, να αμύνονται με συνέπεια και να βρίσκουν τις φάσεις που θέλουν για να σκοράρουν. Δεν εντυπωσιάζει ο Παναθηναϊκός, άλλωστε δεν είναι και αυτό το ζητούμενο, αλλά τα αποτελέσματα. Μόνο αυτά μπορούν να εξασφαλίσουν χρόνο και ηρεμία για να έρθει η μέγιστη δυνατή βελτίωση.

Μια τέταρτη σταθερά εντοπίζεται στο πρόσωπο του Μαουρίσιο, που μοιάζει με τον πάτερ-φαμίλια του συνόλου. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να προηγήθηκε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά το έκανε κόντρα στη ροή του αγώνα. Δεν ήταν καλύτερος από τον Βόλο, ωστόσο σε αντίθεση με τους αντιπάλους του είχε έναν παίκτη που ήξερε να διαβάσει ιδανικά τις φάσεις και να ενεργήσει στο κατάλληλο τάιμινγκ - στοιχείο που τόσο έλειψε από τους γηπεδούχους. Ο Μαουρίσιο ήταν ο μοναδικός παίκτης των 'πράσινων' στο πρώτο 45λεπτο που ήξερε πότε να κρατήσει τη μπάλα και πότε να πασάρει, πότε να κρατήσει χαμηλά το τέμπο και πότε να το ανοίξει. Πότε να μείνει χαμηλά στα μέτρα του και πότε να πατήσει περιοχή, όπως έγινε και στη φάση του 0-1.

Η αποβολή του Χουάνκαρ στο 55' (μετά από εξέταση της φάσης μέσω VAR) έδωσε αριθμητικό πλεονέκτημα στον Βόλο, αλλά την ίδια στιγμή ανέβασε τη συγκέντρωση των φιλοξενούμενων. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε καθαρή στόχευση: έπρεπε πρωτίστως να διαφυλάξει το προβάδισμα του και αν βρει την ευκαιρία να 'σκοτώσει' το ματς. Πέτυχε και τους δύο στόχους του, έτσι δειλά - δειλά ίσως μπορεί πλέον να κάνει σχέδια και για κάτι καλύτερο από την τέταρτη θέση...