Η χαρά του τρελού και του εμβολίου από τη Βιγιαρεάλ

Η ‘μικρή’ Βιγιαρεάλ, το ‘κίτρινο υποβρύχιο’ της Ισπανίας, μεγάλωσε σε αυτό το κρύο βράδυ του Γκντασκ, όπου η άλλοτε ομάδα του Νταβίδ Φουστέρ και του Ερνέστο Βαλβέρδε κατέκτησε τον πρώτο σπουδαίο τίτλο της ιστορίας της. Όταν ο γκολκίπερ Ρούλι έπεσε σωστά στην αριστερή γωνία του αποκρούοντας το 11ο πέναλτι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, χτυπημένο από τον ομόλογό του στην Νταβίδ Ντε Χέα, άρχιζαν τρελοί πανηγυρισμοί. Που κορυφώθηκαν στην απονομή του τροπαίου του Europa League!

Μια τρομερή πορεία για το καμάρι αυτής της μικρής πόλης, έξω από τη Βαλένθια. Σίγουρα δεν θα την ήξερε κανείς, αν δεν υπήρχε η ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία μέχρι την Τετάρτη το βράδυ είχε να λέει για την 2η θέση στην Primera Division το 2008, αλλά και τα δυο τρόπαια του Intertoto (2003, 2004). Ναι τη διοργάνωση που κοροϊδεύαμε παλιά, όταν μια ομάδα έβγαινε στην Ευρώπη, έχοντας καταταχθεί κάτω από τη μέση της βαθμολογίας και παίζοντας κάπου μέσα στο καλοκαίρι.

Από το Intertoto μέχρι το Europa League η απόσταση είναι πάρα πολύ μεγάλη, με τη Βιγιαρεάλ να μπαίνει στο κλαμπ των ομάδων που έχουν ευρωπαϊκό τρόπαιο. Λίγες είναι, πάντως, εκείνες που πριν κερδίσουν κάτι στη χώρα τους διακρίνονται στις διοργανώσεις της UEFA. Η πρώτη φορά που την ακούσαμε ήταν η σεζόν 2005-06, όταν μετά την 3η θέση που είχε κατακτήσει στο πρωτάθλημα, βρέθηκε στο Champions League κι έφτασε μέχρι τον ημιτελικό, κόντρα στην Άρσεναλ. Το χαμένο πέναλτι του Αργεντίνου Ρικέλμε στο δεύτερο παιχνίδι, μετά το 1-0 υπέρ των Άγγλων στο Λονδίνο, έμεινε στην ιστορία. Ο Γιανς Λέμαν, ο Γερμανός τερματοφύλακας των ‘κανονιέρηδων’, είχε αποτρέψει να πλησιάσει η Βιγιαρεάλ σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών.

Το εφετινό επίτευγμά της δεν ήταν μικρό, άσχετα αν για μια ισπανική ομάδα, το να κερδίζει το Europa League μόνο σπάνιο δεν είναι. Από τη σεζόν 2010-11, τους 7 από τους 11 τελικούς έχουν κατακτήσει ισπανικά κλαμπ:4 η Σεβίλλη, 2 η Ατλέτικο και τώρα η Βιγιαρεάλ. Οι Ισπανοί θριάμβευσαν ξανά. Όπως κάνουν συνήθως στους τελευταίους τελικούς που βρίσκουν αγγλικές ομάδες. Τους έχουν αλλάξει τα φώτα!

Τέσσερα απ’ αυτά τα Europa League τα έχει πανηγυρίσει ο ίδιος προπονητής. Ο Ουνάι Έμερι δηλαδή, που κάθισε φέτος στο τιμόνι της Βιγιαρεάλ και έφτασε στον αγαπημένο τελικό του. Προφεσόρ, κανονικός:

Ο 49χρονος προπονητής πήρε τρία σερί όταν βρισκόταν στη Σεβίλλη (2014, 2015, 2016) κι έφτασε στον τελικό και με την Άρσεναλ (το 2019) χάνοντας, όμως, από την Τσέλσι. Όπως και να ‘χει ο κόουτς της Βιγιαρεάλ που αποθεώθηκε από τους παίκτες του στο τέλος του αγώνα, ήταν ένα από τα πρόσωπα του ματς: “Δεν ένιωσα καμιά τάση εκδίκησης, επειδή έπαιζα με αγγλική ομάδα. Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ισχύει. Προσπαθώ να ευχαριστιέμαι κάθε στιγμή, να βιώνω δυνατά τα συναισθήματα, είτε πρόκειται για νίκη είτε ακόμη-ακόμη και για ήττα. Όπου πήγα, προσπάθησα να δημιουργήσω τις καλύτερες προϋποθέσεις για να δουλέψω με τους παίκτες μου, αλλά και έμαθα πολλά. Και στην Αγγλία και στην Άρσεναλ”, είπε γιατί από το Λονδίνο είχε φύγει σχεδόν με το στίγμα της αποτυχίας.

“Η Αγγλία για μένα ήταν μια επαγγελματική αναστάτωση, αλλά άνοιξαν άλλες πόρτες. Κερδίζοντας σήμερα είναι μια ικανοποίηση, κυρίως για το κλαμπ, όπως και όταν ήμουν στη Σεβίλλη. Όταν βρισκόμουν στην Άρσεναλ, έχασα ένα τέτοιο τελικό. Τι έμαθα; Να νικήσω στον επόμενο“.

Ο τελικός ήταν η χαρά του τρελού. Ο Αλμπέρτο Μορένο θυμήθηκε τη θητεία του στη Λίβερπουλ και δεν ξέχασε τους οπαδούς των ‘κόκκινων’, με τους οποίους μιλούσε στα social media:

Ο άλλος Μορένο, ο Ζεράρ, σκόρερ της Βιγιαρεάλ στην κανονική διάρκεια, δεν έδειξε μόνο την κλάση του, όταν έκανε το 1-0 και παρά την προσπάθεια του Λίντελοφ να του… κάνει πέναλτι. Ο πανηγυρισμός του ήταν αφιερωμένος, όπως είχε υποσχεθεί, στους νοσηλευτές που δίνουν τη μάχη κατά της πανδημίας αλλά και ένα προμόσιον του εμβολιασμού. Ό,τι καλύτερο από τον τρομερό κυνηγό της Βιγιαρεάλ, ο οποίος φέτος έχει σκοράρει 30 γκολ (23 στο πρωτάθλημα 7 στην Ευρώπη) και στην Πριμέρα, ήταν δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Μέσι.

“Είναι ένα όνειρο που βγήκε αληθινό” δήλωσε ο 29χρονος στράικερ προσθέτοντας: “Η χρονιά είναι αξέχαστη. Θυμόμαστε όλα όσα έγιναν φέτος, για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Όλοι αξίζαμε να βιώσουμε αυτή τη χαρά. Θέλαμε να γράψουμε ιστορία, με εμφατικό τρόπο. Τα καταφέραμε. Ναι, ήταν η καλύτερη χρονιά μου τόσο σε ατομικό όσο και ομαδικό επίπεδο. Ένα απίστευτο όνειρο, να κερδίσουμε αυτό το τρόπαιο με δικό μου γκολ, βγαίνει αληθινό. Είμαστε όλοι στα σύννεφα“,δήλωσε ο σκόρερ και υπέρμαχος των εμβολιασμών κατά του Covid-19.

Την ίδια ώρα στη Γιουνάιτεντ ‘βράζουν’ για τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Ο προπονητής της αγγλικής ομάδας, παραδέχθηκε ότι η σεζόν είναι αποτυχημένη, αλλά δεν μπόρεσε να δώσει απαντήσεις στις απανωτές ερωτήσεις για την τακτική που ακολούθησε αλλά και την μη χρησιμοποίηση στη διαδικασία των πέναλτι του σπεσιαλίστα Ντιν Χέντερσον. Ο Σόλσκιερ είπε ότι του πέρασε από το μυαλό, αλλά δεν το τόλμησε. Κι όμως, ο Ντε Χέα στα 36 τελευταία πέναλτι που προσπάθησε να αποκρούσει, είδε την μπάλα να μπαίνει στα δίχτυα του και στα 36! Αντίθετα ο Χέντερσον έχει πιάσει τα 8 από τα 19 που του χτύπησαν.

“Εμείς δεν θα τα παρατήσουμε. Ούτε εμείς ούτε ο προπονητής. Δεν θα μας αφήσει να το κάνουμε” σχολίασε ο απογοητευμένος, αλλά και εκνευρισμένος, Μάρκους Ράσφορντ: “Θα έρθει η επόμενη χρονιά και θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερη διάθεση και ενέργεια. Ο κόσμος λέει πολλά για τη Γιουνάιτεντ. Ό,τι δεν φτάνουμε στην κορυφή, μπλα, μπλα. Λόγια. Για μένα, δεν μας λείπει τίποτε. Έχουμε πείνα για τίτλους, έχουμε ταλέντο και ικανότητες, όλα όσα χρειάζονται για να είμαστε ανταγωνιστικοί στο υψηλότερο επίπεδο. Απλά πρέπει να το δείξουμε σε όλο τον κόσμο και κυρίως στους εαυτούς μας. Θα πρέπει να μάθουμε να κερδίζουμε τέτοιος τελικούς, Στο πρωτάθλημα τερματίσαμε δεύτεροι, αλλά ο δεύτερος δεν μετράει. Όπως και το ότι είμαστε φιναλίστ δεν μου λέει τίποτε. Υπάρχει ένας νικητής και ένας χαμένος. Εμείς θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο, να είμαστε στην μεριά των νικητών“.

Ο Τζέιμι Κάραγκερ, πάντως, περίμενε στη γωνία. Και ως γνήσιος λιβερπούλιαν αποφάσισε να μιμηθεί τον Έμερι και τον τρόπο με τον οποίο έλεγε καλησπέρα (στα αγγλικά).

ΥΓ: Ωραία, πάντως, είναι μια από τις υποτιθέμενες ομάδες της ευρωπαϊκής Super League, να χάνει από την 7η της Primera Division. Πολύ ωραία!