Πού χάνεται ο περισσότερος χρόνος σε έναν αγώνα και πόσο "τρώει" το VAR

Η τεχνική επιτροπή της FIFA έδωσε στη δημοσιότητα τα ευρήματά της σχετικά με τη χρήση του συστήματος VAR στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2018, για πρώτη φορά σε μία τόσο σημαντική διοργάνωση.

Συνολικά, η αρωγή του βοηθού βίντεο ζητήθηκε για 455 συμβάντα σε 64 αγώνες, δηλαδή 7,1 ανά αγώνα. Ωστόσο, μόλις σε 20 περιπτώσεις υπήρξε διακοπή του αγώνα για εξέταση της διαιτητικής απόφασης, στις 17 εκ των περιπτώσεων από τον ίδιο τον διαιτητή, στην τηλεόραση που βρισκόταν έξω από τον αγωνιστικό χώρο.

Από τις 20 φορές, μόλις τρεις επιβεβαιώθηκε η αρχική απόφαση του διαιτητή, η μία για τον καταλογισμό ενός πέναλτι και οι δύο για τον μη καταλογισμό, όλες μετά από εξέταση της φάσης από τον ίδιο τον διαιτητή.

Στις υπόλοιπες 17 φορές που διεκόπη ένα παιχνίδι λόγω VAR, υπήρξε ανατροπή της απόφασης. Οι 9 αφορούσαν καταλογισμό πέναλτι (στις 8 μετά από εξέταση της φάσης από τον διαιτητή, στη μία μετά από εισήγηση του VAR), ενώ στις τρεις ακύρωση καταλογισμού πέναλτι.

Δύο φορές χρησιμοποιήθηκε η συγκεκριμένη τεχνολογία για να εξεταστεί περίπτωση κόκκινης κάρτας (δόθηκε δεύτερη κίτρινη και στις δύο), ενώ μία φορά χρειάστηκε για να αποδοθεί η σωστή ποινή σε έναν παίκτη, αφού ο διαιτητής είχε μπερδέψει τον παραβάτη. Τέλος, δύο φορές κατακυρώθηκαν τέρματα (σε φάσεις με ενδεχόμενο οφσάιντ), αμφότερες από τον VAR, χωρίς να τις εξετάσει ο ίδιος ο διαιτητής.

Η τελική συγκομιδή είναι άκρως ενθαρρυντική, αφού η αποφάσεις των διαιτητών στα 455 συμβάντα που εξετάστηκαν από τον VAR ήταν σωστές στο 95,6%, ενώ μαζί με τις 17 αλλαγές αλλαγές αποφάσεων, τα ορθά σφυρίγματα αυξήθηκαν σε 99,35%.

Πώς χάνεται χρόνος σε ένα παιχνίδι

Έντονο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανάλυση του χρόνου που δαπανήθηκε σε κάθε αγώνα ποδοσφαίρου, τόσο για την παρέμβαση του VAR, όσο και για άλλες διακοπές της ροής του παιχνιδιού.

Ο καθαρός χρόνος κατά μέσο όρο στα παιχνίδια του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου ανήλθε σε 56:55, ενώ οι καθυστερήσεις έφτασαν τα 6:10. Αντιστοίχως, στη Βραζιλία πριν από τέσσερα χρόνια παίχθηκε ποδόσφαιρο για 55:14 λεπτά ανά αγώνα, με τις καθυστερήσεις να φτάνουν τα 5:23.

Από τη στιγμή που η συνολική διάρκεια ενός αγώνα ανήλθε σε 97:46, ο χρόνος που δεν παίχθηκε ποδόσφαιρο για οποιονδήποτε λόγο ανέρχεται σε 40:51. Οι αιτίες είναι πολλές, ωστόσο η νούμερο 1 ήταν η διακοπή λόγω παρέμβασης του VAR, που κατά μέσο όρο στέρησε 25,6 δευτερόλεπτα σε κάθε αγώνα.

Συγκεκριμένα, όταν υπήρχε εξέταση φάσης από τον ίδιο τον διαιτητή, η καθυστέρηση ήταν 86,5 δευτερόλεπτα κατά μέσο όρο, ενώ όταν περίμενε εντολή από το ακουστικό του, η καθυστέρηση ήταν 55,6 δευτερόλεπτα. Ο μέσος όρος της παρέμβασης του VAR, από τη στιγμή που ο διαιτητής καθυστερεί την επανέναρξη του αγώνα μέχρι να ανακοινώσει την τελική απόφαση, ανέρχεται σε 81,9 δευτερόλεπτα.

Από εκεί και πέρα, τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά. Η επόμενη αιτία που στερεί καθαρό χρόνο είναι τα φάουλ, που διαρκούν 8:22 λεπτά κατά μέσο όρο. Τρίτη πιο χρονοβόρα διαδικασία είναι η εκτέλεση πλαγίων στο παιχνίδι, που διαρκεί κατά μέσο όρο 7:54, ενώ έπονται τα ελεύθερα του τερματοφύλακα με 5:29.

Οι τραυματισμοί, όπως αποδεικνύεται, δεν στερούν μεγάλο χρόνο, αφού κοστίζουν μόνο 3:29, ενώ οι αλλαγές ακόμα λιγότερο κατά 6 δευτερόλεπτα. Ακόμα και οι διαφωνίες έχουν μετρηθεί και δεν στερούν πάνω από 1:29 ανά αγώνα, ενώ και οι πανηγυρισμοί έχουν περιοριστεί στα 2:16.

Η... χαρά του πέναλτι

Σε πειθαρχικό επίπεδο, οι καταλογισμοί πέναλτι υπερδιπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2014 και από 13 έφτασαν τους 29 (15 το 2010). Εξ αυτών, μόνο οι εννέα οφείλονται σε VAR και ως εκ τούτου θα σημειωνόταν αύξηση ούτως ή άλλως.

Αντιθέτως, δεν υπήρξε καμία κόκκινη κάρτα για αντιαθλητικό μαρκάρισμα ή βίαιη συμπεριφορά και δόθηκαν μόλις δύο απευθείας κόκκινες (και δύο με δεύτερη κίτρινη κάρτα). Οι κίτρινες κάρτες ανήλθαν σε 223 (3,48 ανά αγώνα).

Photo credits: AP Photo/Martin Meissner