Ο πιο τρελός οπαδός της Μπέρνλι θα καταφέρει να δει δύο φιλικά ταυτόχρονα, από το γήπεδο

Στα 66 του ο Ντέιβ Μπέρνλι έχει στη ζωή λίγα πράγματα που τον κάνουν πλέον χαρούμενο. Το ένα είναι ομολογουμένως η μονάκριβη κόρη του. Το άλλο οι ποδοσφαιρικοί αγώνες της Μπέρνλι! Δεν έχει χάσει μάλιστα κανέναν από τις 10 Απριλίου του 1974, όταν για λόγους ανωτέρας βίας (διαδοχικές αναβολές εξαιτίας δυσμενών καιρικών συνθηκών) δεν κατόρθωσε να ταξιδέψει στο Νιούκαστλ και να παρακολουθήσει από την κερκίδα την αναμέτρηση με την τοπική ομάδα.

Το Σάββατο η ίδια η αγαπημένη ομάδα του λίγο έλειψε να του βάλει μια μεγαλοπρεπέστατη τρικλοποδιά, η οποία θα τον έβγαζε νοκ άουτ και θα διέκοπτε το αδιανόητο, ασύλληπτο σερί του. Κατήρτισε με τέτοιον τρόπο το πρόγραμμα της προετοιμασίας της που τα φιλικά με την Κρου Αλεξάνδρα και την Πορτ Βέιλ θα εκκινήσουν την ίδια ώρα! Η μισή ομάδα θα είναι στο ένα γήπεδο (Γκρέστι Ρόουντ) και η άλλη μισή στο άλλο (Βέιλ Παρκ).

Όχι δεν έγινε κάποιο λάθος, έτσι κανονίστηκε!

Αναγκαστικά το ίδιο θα πράξει ο Ντέιβ Μπέρνλι για να διευρύνει απρόσκοπτα την ανεπανάληπτη παράδοση του!

Τα δύο γήπεδα απέχουν μεταξύ τους σχεδόν 22 χιλιόμετρα. Ενώνονται δε μέσω της A500, όπως μάλιστα ονομάζεται η μονομαχία τους, και σε 22 λεπτά άνευ κυκλοφοριακής συμφόρησης φτάνεις από τη μία πόρτα στην άλλη. Επειδή ωστόσο ο ήρωας της ιστορίας δεν έχει τη δυνατότητα μετακίνησης με αυτοκίνητο, οργάνωσε ένα ολόκληρο σχέδιο που θα του επιτρέψει να είναι παρών στις δύο αναμετρήσεις.

Θα δει τα πρώτα 35 λεπτά του αγώνα με την Πορτ Βέιλ, θα φύγει με ταξί για το σταθμό του τρένου, θα μπει στο συρμό για το Κρου και στις 16:05 (τοπική ώρα) θα βρίσκεται λίγο πριν από τον προορισμό του. Θα περπατήσει 5-10 λεπτά ως την είσοδο και έχοντας πει ένα μικρό ψέμα στους υπεύθυνους της τοπικής ομάδας προκειμένου να του επιτρέψουν την αργοπορημένη είσοδο, θα μπει για να παρακολουθήσει τουλάχιστον μισή ώρα από το δεύτερο ημίχρονο!

Όλο αυτό ο Ντέιβ Μπέρνλι το σκάρωσε μόνος του, χωρίς να ζητήσει βοήθεια από κανέναν. Είναι τόσο άρρωστα εξαρτημένος από την Μπέρνλι, που τον Μάη του '76 πλήρωσε 7.5 λίρες για ν' αλλάξει το όνομά του και το '77 ήταν ο μοναδικός που είχε ταξιδέψει στη Μαγιόρκα για να βρεθεί στο ματς που έδινε η Μπέρνλι με τους Ισπανούς στο νησί των Βαλεαρίδων!

Μπορεί βέβαια το δικό του όνομα να το άλλαξε, όταν όμως έφτασε η ώρα της ονοματοδοσίας της κόρης του απέτυχε να πείσει την τότε γυναίκα του. Είχε κατά νου δύο επιλογές. Το Μπέρνλι, όμως θα έπρεπε να τη αποκαλούν τη μικρή Μπέρνλι Μπέρνλι, και Ράλφι, από τον Ραλφ Κοάτες (παλαίμαχο ποδοσφαιριστή της Μπέρνλι - θρυλική μορφή που απεβίωσε το 2010). Στο τέλος την είπαν Κλάρετ. Πάλι καλά...