Τουρκία-Ελλάδα: Οι κόντρες, η πρόκληση και το στοίχημα

Η ήττα από τους Τούρκους ήρθε φυσιολογικά βάσει των επιλογών του Ομοσπονδιακού προπονητή και της αγωνιστικής εικόνας της ελληνικής ομάδας το βράδυ της Πέμπτης. Λίγες μόνο μέρες πριν τον πρώτο επίσημο αγώνα της Εθνικής στα προκριματικά του Euro (8 Ιουνίου κόντρα στην Ιταλία στο ΟΑΚΑ - 21:45) ας δούμε μια σειρά από πράγματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο Άγγελος Αναστασιάδης και τι χρειάζεται να πράξει ο ίδιος για να γίνουν τα προκριματικά πεδίο... restart λαμπρό.

Οι κόντρες

Ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι σε... ψυχρασία, που έλεγε και ο Χατζηχρήστος, με τον Βασίλη Τοροσίδη, για κάτι που είπε ο διεθνής ποδοσφαιριστής μετά τον αγώνα με την Εσθονία. Σύμφωνα με όσα έγραψε πρόσφατα το Sport24.gr, ο ομοσπονδιακός εκλέκτος περιμένει μία 'συγγνώμη' από τον Τοροσίδη για να ανοίξει ξανά η πόρτα της Εθνικής. Και μην νομίζετε ότι ο Αναστασιάδης είναι από τους ανθρώπους που ρίχνει νερό στο κρασί του. "Ο τρόπος που έφυγα από τον Παναθηναϊκό με αδικεί. Έφυγα γιατί μπήκε στη μέση ο εγωισμός ο δικός μου και ο εγωισμός του προπονητή. Αν είχα ζητήσει ένα συγγνώμη από τους συμπαίκτες μου, θα ήμουν για πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό (...) Δεν ζήτησα ένα συγγνώμη και αυτός ήταν ο λόγος που έφυγα", είχε πει πρόσφατα σε συνέντευξή του στο Contra.gr ο Κώστας Κιάσσος για την -τότε- κόντρα του με τον Μακεδόνα τεχνικό. Κάτι θυμίζει όλο αυτό, ε;

Ο κορμός

Η Εθνική των επιτυχιών και των προκρίσεων είχε πάντα 14-15 ποδοσφαιριστές που αποτελούσαν τον βασικό κορμό. Η Εθνική των τελευταίων ετών προσπαθεί να βρει τους παίκτες εκείνους που θα αποτελέσουν 'οδηγό' στην πορεία της τα επόμενα χρόνια. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει μείνει στην τελευταία της επιτυχία, στο Μουντιάλ του 2014 και έκτοτε παλεύει κυρίως με την εσωστρέφειά της. Το μοναδικό ελαφρυντικό στο φιλικό με την Τουρκία ήταν οι απουσίες των Παπασταθόπουλου, Μανωλά, Ζέκα και Μήτρογλου. Κατά τα λοιπά, ο Αναστασιάδης δείχνει ακόμα να 'ψάχνεται' για μία φόρμουλα που θα επαναφέρει την ελληνική ομάδα στις ράγες των επιτυχιών. Λίγες, όμως, μέρες πριν την πρεμιέρα της στα προκριματικά του Euro 2020 και με την Ιταλία να αποτελεί την μεγάλη πρόκληση, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν βγάζει καμία σιγουριά προς τα έξω.

Η πρόκληση

Η πρόκληση που λέγαμε. Στις 8 Ιουνίου έρχεται η Ιταλία στο ΟΑΚΑ και η Εθνική αναζητά ένα αποτέλεσμα που θα της δώσει ώθηση για τη συνέχεια και θα δείξει σε όλους -ακόμα και στους... άπιστους- ότι κάτι κινείται. Στη μακρά προπονητική του καριέρα ο Άγγελος Αναστασιάδης έχει στο ενεργητικό του ουκ ολίγα σπουδαία αποτελέσματα. Από την πρόκριση επί της Άρσεναλ με τον ΠΑΟΚ και την ευρωπαϊκή πορεία με τον Παναθηναϊκό, μέχρι την παρουσία του στον πάγκο της Εθνικής Κύπρου με αποτελέσματα όπως το 1-1 με την Γερμανία, το 5-2 με την Ιρλανδία, το 4-4 με την Πορτογαλία, ακόμα και τις αξιοπρεπείς -βάσει αποτελέσματος και απόδοσης- ήττες από την προσεχή αντίπαλο της Ελλάδας, Ιταλία. Αποτελέσματα που ήρθαν γιατί πρωτίστως ο Μακεδόνας προπονητής έφτιαξε την ομάδα στα μέτρα του και εντόπισε νωρίς το μονοπάτι που ήθελε να ακολουθήσει. Η Ελλάδα, πλην του 2-2 με την Βοσνία που ήταν περισσότερο μία διόρθωση ενός λάθος παρά ένα παλικαρίσιο αποτέλεσμα, ψάχνει ακόμα την αγωνιστική της ανάταση.

Το στοίχημα

Η πρόσληψη του Άγγελου Αναστασιάδη αποτέλεσε έκπληξη και συνάμα στοίχημα κυρίως για την ΕΠΟ. Η Ομοσπονδία επέλεξε να πάει στην πεπατημένη λύση του Έλληνα προπονητή μετά από χρόνια και θέλει να βγει κερδισμένη από αυτό. Μέχρι στιγμής η επιλογή της συγκεντρώνει περισσότερα μειονεκτήματα από πλεονεκτήματα, αλλά όπως λέει ο θυμόσοφος λαός στο τέλος γίνεται το ταμείο. Ο Βαγγέλης Γραμμένος άκουσε όσα του είπαν, άκουσε ακόμα και τους διεθνείς και οδηγήθηκε στη λύση του Αναστασιάδη ελπίζοντας ότι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα βρει πρώτα την αγωνιστική του ταυτότητα και στη συνέχεια θα βγάλει στο γήπεδο αποτελέσματα. Η προσπάθεια είναι ακόμα στην αρχή και όσο δεν έρχονται αποτελέσματα (εντός κι εκτός γηπέδου) τόσο θα γιγαντώνεται η απογοήτευση (ακόμα και το μειδίαμα) με το οποίο αντιμετωπίστηκε η έλευση του Άγγελου στην τεχνική ηγεσία.

Η έδρα

Μπορεί να φαντάζει το μικρότερο πρόβλημα που καλείται να λύσει τούτη τη στιγμή η ελληνική ομάδα, αλλά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα μόνιμη έδρα και αναγκάζεται να χρησιμοποιεί το 'κρύο' και 'αφιλόξενο' ΟΑΚΑ έρχεται να προστεθεί σαν βαρίδιο στην προσπάθεια αναγέννησης. Στην ΕΠΟ επέλεξαν το Παγκρήτιο, ρίχνοντας το βάρος στην επαρχία, μακριά από γκρίνιες και εσωστρεφειες, αλλά μέχρι το στάδιο του Ηρακλείου να ετοιμαστεί ώστε να είναι εναρμονισμένο με τις επιταγές της UEFA, η ελληνική ομάδα παραμένει ένας περιπλανώμενος 'θίασος'. Το διψασμένο κοινό της επαρχίας και δη της Κρήτης θα έχει διαφορετική αντιμετώπιση σε σχέση με τον κόσμο της πρωτεύουσας που οι παραστάσεις και η πρόσφατη προϊστορία τον έχουν κάνει πιο απαιτητικό. Κι αυτή η απαίτηση σε μία περίοδο που γίνονται προσπάθειες για να 'χτιστεί' ένα γερό οικοδόμημα αποτελεί τροχοπέδη κυρίως στην ψυχολογία. Το ΟΑΚΑ δεν έχει άλλοθι και δεν συγχωρεί. Και αν το κοινό δεν ικανοποιηθεί η 'παράσταση' θα κατέβει αμέσως.