Τον Σαντιό Μανέ δεν τον άφηνε να παίξει μπάλα η μαμά του
Ο Σαντιό Μανέ έφτασε τα 50 γκολ με τη Λίβερπουλ, η μητέρα του όμως δεν τον άφηνε να παίζει μπάλα και δεν έμαθε ότι είχε ταξιδέψει στη Γαλλία. Διαβάστε την ιστορία του Σενεγαλέζου, που έμαθε ποδόσφαιρο στους δρόμους του χωριού του...
Ο Σαντιό Μανέ πέτυχε το προηγούμενο Σάββατο, εναντίον της Λέστερ, το 50ό γκολ στην 100ή συμμετοχή του με τη φανέλα της Λίβερπουλ στο κορυφαίο πρωτάθλημα. Η πάσα του Τζέιμς Μίλνερ είχε τα φάλτσα που έπρεπε για να μην αποκρούσει ο αντίπαλος αμυντικός, ο Σενεγαλέζος που υποδέχθηκε την μπάλα απλά επιτάχυνε και μπροστά από τον Σμάιχελ δεν είχε παρά να πλασάρει με την παροιμιώδη ψυχραιμία του.
Με 5 γκολ στο ενεργητικό του είναι ήδη πρώτος σκόρερ των “κόκκινων” με τον Μο Σαλάχ να τον ακουλουθεί κατά πόδας (πέρσι μοιράστηκαν την πρώτη θέση των με 22 γκολ, ακριβώς όσα πέτυχε και ο τρίτος της παρέας Ομπαμεγιάνγκ). Πιο σημαντικό ήταν ίσως το πέναλτι που κέρδισε στο 95, με τον Τζέιμς Μίλνερ να κάνει το 2-1 και να κρατάει όρθια και αήττητη τη Λίβερπουλ στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ, με το απόλυτο 8 αγώνες Χ 3 βαθμούς κάθε νίκης, 24 στο σύνολο και +8 από τη δεύτερη Μάντσεστερ Σίτι.
Μια από τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές της Λίβερπουλ τα τελευταία χρόνια συνεχίζει να προσφέρει τα πάντα στην ομάδα του και στον Γιούργκεν Κλοπ, που φυσικά δεν λάθεψε όταν πριν από τρια χρόνια έδωσε 34 εκατομμύρια λίρες στην Σαουθάμπτον για να τον αποκτήσει. Η χρηματιστηριακή του αξία, αυτή την στιγμή, βρίσκεται στο … τριπλάσιο. Κι είναι μόλις 27 ετών.
Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό του Μανέ θα υποθέσει ότι η ζωή του ήταν μια διαρκής … πρόοδος. Από ακαδημίες της Σενεγάλης, στη γαλλική Μετζ, εν συνεχεία σε Ζάλτσμπουργκ και Σαουθάμπτον και τώρα στη Λίβερπουλ. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τον … δεκάχρονο Σαντιό να παίζει ξυπόλητος στις γειτονιές του χωριού του, τους γονείς του να μην θέλουν καν να ακούσουν ότι θα έπαιζε ποδόσφαιρο και μια ωραία πρωία να βρίσκεται στη Γαλλία, χωρίς να το ξέρει κανένας.
Έτσι ήταν όμως. Ο Μανέ μεγάλωσε όπως χιλιάδες παιδιά της πατρίδας του. Απλά είχε ένα προσόν. Έπαζει μπάλα καλύτερα από κάθε άλλον συνομήλικό του, μάλλον και πολύ μεγαλύτερούς του. Και το κυριότερο, είχε την τύχη να τον ανακαλύψουν. Διαβάστε την ιστορία του, μοιάζει με ένα ωραίο παραμύθι…
Γεννημένος το 1992 στο Μπάμπαλι της Νότιας Σενεγάλης. Μια μικρή πόλη μόλις 24.213 κατοίκων, τα παιδιά της οποίας έπαιζαν ποδόσφαιρο στους λασπωμένους δρόμους και τις αλάνες. Ο Σαντιο δεν έμενε με τους γονείς του, λόγω οικονομικών συνθηκών και μεγάλωνε μαζί με ένα θείο του. Αυτός φρόντισε για τις βασικές ανάγκες του μικρού, που δεν πήγαινε σχολείο, αλλά κλωτσούσε την μπάλα μαζί με τους φίλους του.
Η καλύτερη στιγμή του ήταν να βλέπει αγώνες της Πρέμιερ Λιγκ στην τηλεόραση και αργότερα να μιμείται τα είδωλά του στο δρόμο. Έμαθε … αλήτικη μπάλα, χωρίς βέβαια την παραμικρή αίσθηση της τακτικής και πειθαρχίας. Το ταλέντο του ξεχώριζε με την πρώτη ματιά. Η αποκάλυψη ήρθε το 2002 όταν ο Μανέ και τα παιδιά της γειτονιάς έμειναν έκθαμβοι από το κατόρθωμα της Εθνικής Σενεγάλης να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Έμπνευση από το … Μουντιάλ
Το γκολ του Πάπα Μπούμπα Ντιόπ επί της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Γαλλίας, που γράφει και το τελικό 1-0 στην πρεμιέρα του Μουντιάλ, εκστασιάζει όλη τη χώρα. Η Σενεγάλη τερματίζει δεύτερη σε ένα δύσκολο όμιλο όπου έπαιζαν Δανία και Ουρουγουάη. Δεν χάνει από κανέναν, αφού φέρνει δυο ισοπαλίες (1-1 με Δανούς και 3-3 με Ουρουγουανούς, ενώ είχε προηγηθεί 3-0). Ο Πάμπα Μπούμπα Ντιόπ (που το 2010 έπαιξε στην ΑΕΚ), ο Ελ Χατζί Ντιούφ, ο Πάπα Μαλίκ Ντιόπ, ο Ανρί Καμαρά (από το 2010 μόνιμα στην Ελλάδα έπαιξε μέχρι τα … 41 του) γίνονται ήρωες.
Ο Καμαρά σκορ ισοφαρίζει την Σουηδία και στο 104 της παράτασης γράφει το τελικό 2-1 στον αγώνα για τους “16”. Το έθνος … παραλληρεί καθώς η ομάδα προκρίνεται στους “8” όπου βρίσκει την Τουρκία. Ζει το όνειρο ενός ημιτελικού μέχρι το 94. Στο ξεκίνημα της παράτασης, όμως, ο Ιλχαν βάζει το “χρυσό γκολ” και η Σενεγάλη αποκλείεται.
Για το Μανέ και τους φίλους του, το Μουντιάλ ήταν η απόλυτη έμπνευση. Ο Σαντιό αποφάσισε άρχισε να μαγεύει με την μπάλα στα πόδια. Η ομάδα του, σάρωνε τα τουρνουά του χωριού, όλοι έλεγαν ότι ήταν ο καλύτερος όλων και στο μυαλό του βρισκόταν μόνο το ποδόσφαιρο. Η οικογένεια όμως δεν ήθελε να ακούσει. Μέχρι που ο θείος πείστηκε πρώτος, ότι το παιδί είχε μέλλον στο ποδόσφαιρο και το καλύτερο που είχε να κάνει θα ήταν να μετακομίσει στο Ντακάρ.
Ο θείος έπεισε τους γονείς του, που πούλησαν όλη τη σοδιά τους για να δώσουν χρήματα στον Σαντιό να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα, όπου εγκαταστάθηκε σε μια οικογένεια την οποία ούτε καν γνώριζε. Απλά ήταν γνωστή … γνωστών της οικογένειάς του. Τους πρόσφερε λίγα από τα χρήματα που είχε μαζέψει και δέχθηκαν να τον φιλοξενήσουν: “Αν και δεν με ήξεραν, με φρόντισαν σαν παιδί τους. Το μόνο, που έπρεπε να με απασχολεί ήταν το ποδόσφαιρο” θυμάται σχεδόν 15 χρόνια μετά ο Σενεγαλέζος winger που μένει, πλέον, σε ένα από τα πιο ωραία προάστια του Λιβερπουλ, το Άλερτον και είναι γείτονας με τον Ντέγιαν Λόβρεν, τον Ντάνιελ Άγκερ και τον θρύλο των Μπιτλς Πολ Μακάρντνεϊ!
Με δυο παπούτσια (σχεδόν) πάνινα
Ήταν δεν ήταν 13 ετών ο Μανέ, όταν πήγε να δοκιμαστεί στις ακαδημίες της πιο δημοφιλούς ομάδας του Ντακάρ. Ο ίδιος περιγράφει ως εξής την πρώτη του εμπειρία: “Πήγα στο γήπεδο, όπου υπήρχαν πολλά παιδιά για τις δοκιμές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την σκηνή, είναι και λίγο αστεία. Με βλέπει ένας μεγάλος σε ηλικία κύριος. Δεν πίστευε ότι είχα πάει να παίξω ποδόσφαιρο. Με ρωτάει αν είχα πάει για τα τεσ, του λεω ναι και βλέπει τα παπούτσια μου: “Πώς θα παίξεις; Με αυτά; Και το σορτσάκι που φοράς δεν είναι καν ποδοσφαιρικό…
Πράγματι, τα παπούτσια μου ήταν σκσιμένα και παμπάλαια. Φορούσα ένα απλό σορτ, αλλά είχα τεράστια επιθυμία να παίξω μπάλα: “Αυτά είναι τα καλύτερα που διαθέτω. Άσε με να μπω στο γήπεδο”. Όταν ακούμπησα την μπάλα, είδα την έκπληξη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Ήρθε και μου είπε: Θα έρθεις να παίξεις για μένα…“
Ο Μανέ ξεχώιρζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Γρήγορα τον αγάπησαν όλοι. Ηταν το πιο φτωχό παιδί της ακαδημίας ποδοσφαίρου Generation Foot, όπου δοκιμάστηκε επίσης με επιτυχία. Ήδη τον είχαν δει Γάλλοι σκάουτ, που ταξίδευαν συχνά στη Σενεγάλη για να ανακαλύψουν ταλέντα. Στα 15 του ήταν ένα τρομερό ταλέντο και η γαλλική Μετζ αποφάσισε να τον εντάξει στο δυναμικό της.
Κρυφά από τους γονείς του!
Ο Μανέ δεν είπε σε κανέναν ότι πάει στη Γαλλία, εκτός από το θείο του. Η μητέρα του πίστευε ότι έπαιζε μπάλα στην Ακαδημία του Ντακάρ. Τελικά, μια μέρα … τηλεφώνησε και της το είπε: “Μαμά, είμαι στη Γαλλία…” Η κυρία Μανέ δεν κατάλαβε, όταν συνειδητοποίησε ότι ο γιος της έλεγε την αλήθεια έπαθε σοκ και στο τέλος του τηλεφωνούσε κάθε μέρα για να εξακριβώσει την … πραγματικότητα.
Οι πρώτες μέρες στη Γαλλία, λόγω και του κλίματος, στοίχσαν στον Σαντιό διάφορα προβλήματα υγείας, σιγά-σιγά όμως άρχισε να δείχνει το ταλέντο του. Μπορεί η Μετζ να μην εκτίμησε πάρα πολύ το ταλέντο του, δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο με την αυστριακή Ζάλτσμπουργκ την πρώτη ομάδα στην οποία ο Μανέ έδειξε ότι μπορεί αν εξελιχθεί σε ένα όπλο τεράστιου βεληνεκούς: 42 γκολ σε 80 αγώνες, είναι μια καλή επίδοση, δε νομίζετε;
“Στην αρχή κρύωνα πολύ, δε μιλούσα και γερμανικά, ωστόσο με βοήθησε πολύ ο κόουτς Σμιντ, που μου έδωσε τις ευκαιρίες. Η ιστορία συνεχίστηκε στην Πρέμιερ Λιγκ, πρώτα με την Σαουθάμπτον και μετά με τη Λίβερπουλ, όπου ο Σαντιό βρήκε στο πρόσωπο του Γιούργκεν Κλοπ ένα πραγματικό προπονητή-πατέρα.
Ο Γερμανός λατρεύει τον 27χρονο Σενεγαλέζο, που φεύγει βολίδα με την μπάλα, σκοράρει κατά ριπάς και μαζί με Σαλάχ-Φριμίνο συγκροτούν την καλύτερη επιθετική τριπλέτα του κόσμου.
Κι ο ίδιος ο Μανέ, άλλωστε, έχει φροντίσει στη Λίβερπουλ να κόψει τις παλιές του συνήθειες. Τότε που αργούσε να εμφανιστεί στις προπονήσεις, ή ακόμη και στους αγώνες της Σαουθάμπτον, καθώς λειτουργούσε με … ώρα Αφρικής. Στη Λίβερπουλ, όμως, είναι τύπος και υπογραμμός.
Έγινε ο 6ος παίκτης που έφτασε τόσο γρήγορα στα 50γκολ για τους “κόκκινους”, μετά από ΣΔαλάχ (69 αγώνες), Φερνάντο Τόρες (72), Λουίς Σουάρες (86), Ρόμπι Φάουλερ (88) και Μάικλ Όουεν (98). Ο Σαντιό χρειάστηκε 100 ματς για να σκοράρει 50 γκολ. Ένα κάθε δυο αγώνες. Να’ τα:
Επίθεση στο σπίτι του!
Στη Σενεγάλη άρχισαν να τον λατρεύουν σαν ημίθεο. Μέχρι που … έχασε το μοιραίο πέναλτι, πριν από δυο χρόνια. Η Σενεγάλη έπαιζε με το Καμερούν, ο Σαντιό αστόχησε στο πέναλτι που θα έδινε στην ομάδα του την πρόκριση στους “8”. Ο παίκτης σχεδόν κατέρρευσε στο γήπεδο, χρειάστηκαν οι συμπαίκτες και ο προπονητης του να τον συνεφέρουν.
Σα να μην έφτανε αυτό έγινε επίθεση στο σπίτι του, ενώ αγανακτισμένοι Σενεγαλέζοι προξένησαν ζημιές και στο πολυτελές τζιπ που είχε αγοράσει ο ποδοσφαιριστής στον αγαπημένο του θείο!
Ο 27χρονος σούπερ άσος, όμως, δεν κρατάει κακία στους συμπατριώτες του. Και δεν ξεχνάει ποτέ τις ρίζες του. Μόλις πέρσι έδωσε 300.000 ευρώ για να χτιστεί ένα δημοτικό σχολείο στην πόλη που γεννήθηκε, ενώ δώρισε και 300 φανέλες της Λίβερπουλ στα παιδιά του χωριού.
Ήταν μια υπόσχεση που είχε δώσει σε ένα φίλο του, το 2005. Μαζί παρακολουθούσαν τον τελικό της Κωνσταντινούπολης. Ο φίλος του φανατικός οπαδός των reds έφυγε απογοητευμένος στο 3-0. Ο Σαντιό που ήταν … φίλος της Μπαρτσελόνα, είδε όλη την ανατροπή και άρχισε από τότε να θαυμάζει την ομάδα, της οποίας αργότερα θα φορούσε τη φανέλα και θα πανηγύριζε το ένα γκολ μετά το άλλο..
