To 'Trust the process' του ΟΦΗ part 2

Μέσα στην τοξικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου και όσα αυτό αφήνει να ασχολούμαστε εξωαγωνιστικά, ο ΟΦΗ ήρθε σαν παρένθεση, σαν το φωτεινό παράδειγμα ότι για τις ομάδες δεν έχει σημασία μόνο το χτίσιμο, αλλά ποιοι το αναλαμβάνουν. Η κρητική ομάδα είχε την τύχη να αφεθεί στις τύχες ανθρώπων που ζουν για το ποδόσφαιρο, εργάζονται για αυτό και λειτουργούν με στόχο την πρόοδό του.

Πέρυσι τέτοια εποχή ο ΟΦΗ άφηνε πίσω του τα μπαράζ με τον Πλατανιά και την παραμονή στο 96ο λεπτό με το απίθανο γκολ του Ναμπί. Πέρυσι τέτοια εποχή οι 'μελανόλευκοι' έβαζαν τις βάσεις για να δημιουργήσουν την ομάδα που ήθελαν βάσει αυτών που ήθελαν. Και αυτό που ήθελαν ήταν να δουν τον ΟΦΗ να μεγαλώνει, να 'τον μάθει ξανά η κατηγορία' όπως ήταν το μότο του Γιάννη Σαμαρά και των συνεργατών του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από την ομάδα της Γ' Εθνικής ο μοναδικός βασικός που είχε μείνει ήταν ο Ανέστης Νάστος. Αλλαγή σελίδας, αλλαγή νοοτροπίας και αλλαγή ποδοσφαιρικής λογικής. Ή, για να το θέσουμε καλύτερα, ο ΟΦΗ έμπαινε στη λογική του ποδοσφαίρου ακριβώς όπως λειτουργούν στο εξωτερικό. Και δεν τον ενδιέφερε αν αυτό θα αποτελούσε σημείο αναφοράς ή αν θα το αντιμετώπιζαν ως κάτι ξένο, αφού γνώριζαν ότι αυτό ήταν το σωστό.

Ένα χρόνο μετά ο ΟΦΗ δεν έκανε βήματα προς τα μπροστά, όπως ήθελε ο διευθυντής ποδοσφαίρου Γιάννης Σαμαράς. Έκανε άλματα μπροστά. Δεν είναι μόνο η είσοδος στα πλέι οφ και η μεγάλη επιστροφή στα ευρωπαϊκά 'σαλόνια', είναι ότι τελικά η κρητική ομάδα έγινε σημείο αναφοράς για τον τρόπο παιχνιδιού, για τον τρόπο που αντιμετώπιζε τα πράγματα για τον τρόπο που λειτουργούσε ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα. Και το βασικότερο όλων είναι ότι ο ΟΦΗ λειτούργούσε το ίδιο διαφορετικά και εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου με μία ανεξάρτητη στάση και μία αντίληψη των πραγμάτων μακριά από την τοξικότητα που λέγαμε. Ήταν τέτοια η νοοτροπία του και οι θέσεις του που τα 'αρρωστημένα' μυαλά αγωνιούσαν για να τον κατατάξουν σε κάποιο 'στρατόπεδο', σε κάποιο από τα λεγόμενα 'άρματα'. Και μόνο σαν σκέψη ήταν κάτι αστείο για τους επικεφαλής του συλλόγου και του πρότζεκτ.

Πέτυχε ο ΟΦΗ;

Κανονικά δεν θα έπρεπε να τεθεί αυτό το ερώτημα βάσει αποτελεσμάτων. Από τα μπαράζ και την παραμονή με γκολ στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων, στην 6η θέση και την Ευρώπη. Η χρονιά κρίνεται επιτυχημένη και μόνο από αυτό. Αλλά δεν είναι ΜΟΝΟ αυτό. Ο ΟΦΗ πέτυχε γιατί άλλαξε νοοτροπία και -το σημαντικότερο- έκανε και τον κόσμο να αλλάξει νοοτροπία. Τον έμαθε να βλέπει μπάλα, να απολαμβάνει ποδόσφαιρο, να χορταίνει από θέαμα και να ζει μία ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα και κατάσταση που ήταν τόσο μακριά από το ποδόσφαιρο που μας έχουν μάθει όσο μακριά είναι το Ηράκλειο από την Αθήνα και τα 'κέντρα' αποφάσεων.

"Το θέμα δεν είναι αν βγήκαμε ή δεν βγήκαμε Ευρώπη. Στην Ευρώπη υπάρχουν ομάδες που δεν έχουν βγει ποτέ σε ευρωπαϊκή διοργάνωση αλλά μεγαλώνουν και χτίζουν κάθε χρόνο. Έχουν ένα ύφος και ένα ήθος. Αυτό που θέλουμε είναι να διαμορφώσουμε το DNA. Θέλουμε να μας μάθει η αγορά. Μέχρι πέρυσι πολλοί δεν ήθελαν να έρθουν στον ΟΦΗ και τώρα δεν θέλουν να φύγουν. Έχουν βρει στον ΟΦΗ αυτό που θέλουν".

Τα λόγια του Γιάννη Σαμαρά, στη συνέντευξη Τύπου της Τετάρτης όπου έκανε τον απολογισμό της χρονιάς, είναι ακριβώς αυτό που αναφέραμε. Δεν ήθελε να ακούει για Ευρώπη και πλέι οφ στην αρχή της χρονιάς. 'Χωμένος' στην οθόνη του υπολογιστή, στο γραφείο στο ΒΑΚ μέχρι τα ξημερώματα, μελετούσε τους αριθμούς του ΟΦΗ και χαιρόταν που η κρητική ομάδα γνώριζε την αποθέωση σε κάθε της παιχνίδι. Δεν τον ενδιέφερε αν ο ΟΦΗ βγει στην Ευρώπη, αλλά τα βήματα έως εκεί. Να 'χτιστεί' η νοοτροπία, να μάθουν οι ποδοσφαιριστές να υπηρετούν το πρότζεκτ, να γίνει το DNA του συλλόγου αυτό που θα ορίσει το μέλλον του.

Το πρωτάθλημα έμαθε τον ΟΦΗ και τον Σίμο

Όλο αυτό ξεκίνησε πέρυσι το καλοκαίρι στην Ολλανδία. Με τους Βέρα και Ίσιτς να αποχωρούν από την ομάδα λόγω του θέματος με την άδεια της UEFA, η κρητική ομάδα βρέθηκε να αναζητά προπονητή. Αλλά για έναν άνθρωπο, όπως ο Γιάννης Σαμαράς, με 25 χρόνια στο ποδόσφαιρο, μετά το τέλος της καριέρας του στα γήπεδα, ήταν κάτι εύκολο. Εμπιστεύεται ανθρώπους που γνωρίζει και έχει συνεργαστεί. Ο Γιώργος Σίμος ήταν ακριβώς αυτό.

Για τον κόσμο, ο εξ Ιωαννίνων ορμώμενος προπονητής, ήταν ο τεχνικός των Νέων της ΑΕΚ που έχανε με μεγάλα σκορ στο Youth Champions League και μοίραζε συγχαρητήρια στους παίκτες στα αποδυτήρια. Για τον Γιάννη Σαμαρά ο Σίμος ήταν ο κατάλληλος να δουλέψει το πρότζεκτ, δεν τον ένοιαζε που δεν είχε εμπειρία σε πρώτη ομάδα και φυσικά δεν άκουγε (ή διάβαζε) τις κριτικές για την επιλογή του.

Ο νεαρός (αν είναι δόκιμο να τον χαρακτηρίσουμε ως τέτοιον) προπονητής ανέλαβε να 'σηκώσει' το βάρος όχι μόνο για τις προπονητικές του γνώσεις, αλλά γιατί το ήθος ακολουθούσε τα δεδομένα που όριζε η νέα εποχή του ΟΦΗ. Και όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά έφτασε στο σημείο να 'σηκώσει' ένα ακόμα πιο μεγάλο βάρος, αυτό της σύγκρισης με τον αείμνηστο Ευγένιο Γκέραρντ.

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση

"Συμφωνώ για το θέμα της άμυνας, αλλά θα σταθώ σε κάτι άλλο. Φέτος κάναμε 500 τελικές και το ποσοστό ευστοχίας ήταν πολύ χαμηλό. Οι τελικές που κάναμε και οι ευκαιρίες που είχαμε, θα μπορούσαμε να βάλουμε και 5 γκολ σε ένα ματς, παίκτες που θα μπορούσαν να βάλουν από 15 γκολ". Η απάντηση του Γιάννη Σαμαρά στη διαπίστωση ότι ο ΟΦΗ εφέτος είχε τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος.

Αυτό ακριβώς, όμως, ήταν το στοιχείο που έκανε ξεχωριστή την ταυτότητα του ΟΦΗ. Κάποτε είχαν ρωτήσει τον Χεν τεν Κάτε, της ολλανδικής σχολής που λατρεύει ο Σαμαράς, πώς θα ήθελε να δει να παίζει τον Παναθηναϊκό που μόλις είχε αναλάβει: "Δεν με ενδιαφέρει το 1-0, ας κερδίσω 4-3 ή 5-4". Σημασία, λοιπόν, είχε τι θα παράξει το ποδόσφαιρο που παίζεις και πώς θα διαγράψεις τη νοοτροπία σου μέσα από τα παιχνίδια. Ο ΟΦΗ ακολούθησε αυτό που όρισε στην αρχή της χρονιάς. Να γίνει καλύτερος από πέρυσι, να φτιάξει ομάδα και να περιμένει τη σειρά του. Και η σειρά του ήρθε ίσως πιο γρήγορα απ'ό,τι περίμεναν οι επικεφαλής, αλλά ήρθε. Και μαζί με αυτή ήρθε η αναγνώριση, το χειροκρότημα, η ανάλυση ενός case study που 'γεννήθηκε' μέσα από ένα ποδόσφαιρο, όπως είναι το ελληνικό, με συγκεκριμένες... προδιαγραφές.

Το επόμενο βήμα

Ο ΟΦΗ δεν σταματά την προσπάθεια ούτε είχε ως ταβάνι την έξοδο στην Ευρώπη. "Πάντα ψάχνουμε το καλύτερο, θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι και να φτάσουμε τους πρώτους". Ο διευθυντής ποδοσφαίρου της κρητικής ομάδας έθεσε τον επόμενο στόχο. Ένας ΟΦΗ που θα παραμείνει στις ράγες της ανανέωσης και της ποδοσφαιρικής διαφορετικότητας. Ένας ΟΦΗ που θα 'αναγκάσει' με τις σκέψεις του και τη στάση του απέναντι στα ποδοσφαιρικά πράγματα και άλλες ομάδες να τον ακολουθήσουν. Και αυτό ίσως να είναι το μεγαλύτερο κέρδος στο τέλος της βραδιάς.

Ο Γιάννης Σαμαράς δεν θα μείνει για πολύ στο σύλλογο. Πήρε τις πλάτες του τον σύλλογο όταν τον ανέλαβε ο Μιχάλης Μπούσης με στόχο να αλλάξει το DNA του σε τέτοιο βαθμό που αυτοί που θα μείνουν πίσω θα συνεχίσουν πάνω στην ίδια γραμμή. Πέρυσι, με μία αφοπλιστική απάντηση σε τηλεοπτική εκπομπή, έλεγε κάτι που και ο ίδιος ίσως να μην πίστευε, σίγουρα δεν πίστευε ότι θα γίνει τόσο γρήγορα. Αν ο ΟΦΗ έβγαινε Ευρώπη, θα πήγαινε σπίτι του. Εφέτος ανέβαζε τον πήχη. "Αν ο ΟΦΗ μπει στους ομίλους του Europa League, σκέφτομαι σοβαρά να αποχωρήσω". Βάζει προκλήσεις στον ίδιο του τον εαυτό, θέτει στόχους στο βάθος και δίνει κίνητρο για την επόμενη μέρα.

Αν ο ΟΦΗ μπει στους ομίλους θα έχει κάνει ακόμα ένα βήμα προς τα μπροστά πάνω στη λογική του πρότζεκτ. Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει -έτσι κι αλλιώς αυτό χαρακτηρίζεται ως υπέρβαση- το 'τρένο' δεν θα 'εκτροχιαστεί'. Η επόμενη χρονιά είναι η επόμενη πίστα. Και ο ΟΦΗ έχει όλα τα φόντα να την περάσει. Αρκεί όλοι να σταθούν δίπλα στο σύνθημα του συλλόγου: "Trust the process".