Το στέκι αναμνήσεων της Λεβάντε δεν μπήκε ποτέ σε καραντίνα
Το γήπεδο της Λεβάντε κρύβει ένα δωμάτιο, έναν ποδοσφαιρικό θησαυρό, που αξίζει να ανακαλύψεις. Θα είναι για πάντα εκεί.
Σε σχετικές δημοσκοπήσεις που γίνονται αυτήν την εποχή, μια από τις πιο δημοφιλείς απαντήσεις στο “τι θα κάνετε μετά την καραντίνα;” είναι το “ταξίδι”. Σίγουρα δεν θα είναι εύκολο, όχι μόνο το να αφήσεις τα σύνορα του σπιτιού σου, που κράτησες πιστά για τόσο καιρό, αλλά και να υπερνικήσεις τον πανικό που αφήνει πίσω της η πανδημία του κορονοϊού, φτάνοντας ως την πόρτα επιβίβασης ενός αεροπλάνου. Όμως, ο κόσμος υπάρχει εκεί έξω και περιμένει να τον ανακαλύψουμε ξανά. Το ίδιο και το ποδόσφαιρο, στις περισσότερες γειτονιές του πλανήτη.
Σε μια από αυτές της γειτονιές, στο ‘Estadi Ciutat de València’, στο γήπεδο της Λεβάντε, υπάρχει ένα δωμάτιο-καταφύγιο όλης της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας. της La Liga. Εκεί φωλιάζουν οι φανέλες, οι φωτογραφίες, οι αναμνήσεις και όλα εκείνα τα ντοκουμέντα των ποδοσφαιρικών στιγμών που δύσκολα ξεγράφει η μνήμη. Το ‘Raconet’ είναι το ‘κρυφό’ δωμάτιο όπου ζει και βασιλεύει ολόκληρη η ιστορία της Λεβάντε.
Το ‘Raconet’ είναι το δημιούργημα του Ραμόν Φερέρ, μιας φυσιογνωμίας που όλοι όσοι παίζουν μπάλα και εργάζονται για τη Λεβάντε, επιβάλλεται να γνωρίζουν. Ο Φερέρ δούλευε στη συντήρηση του χλοοτάπητα του γηπέδου για 30 χρόνια και σε κάθε αγώνα της αγαπημένης ομάδας του ήταν εκεί, για να εμπλουτίζει τη συλλογή του με σπάνια αγωνιστικά κειμήλια. Το δωμάτιο ιστορίας της Λεβάντε περιλαμβάνει δεκάδες παλιές εμφανίσεις της ομάδας, φανέλες των Λιονέλ Μέσι και Γκάρεθ Μπέιλ ανάμεσα σε δεκάδες σημαντικούς αντιπάλους, ακόμα και μια εμφάνιση του Κίκε Σετιέν από τη σεζόν 1995-1996, όταν αγωνιζόταν στην ομάδα. Υπάρχει ένα κομμάτι του τοίχου (!) που είχε πέσει στο πόδι του Μαρτίν Παλέρμο και μια κοντομάνικη μπλούζα που φορούσε ο Ντιέγκο Μαραντόνα, σε ένα δωμάτιο του οποίου το χρώμα σχεδόν δεν διακρίνεται, από τα αμέτρητα κρεμασμένα ενθύμια.
Ο Φερέρ έχει δηλώσει για το καταφύγιο του στην El Pais: “Η ζωή μου πήρε σχήμα και μορφή μέσα από αυτές τις εμπειρίες. Νιώθω τυχερός. Ακόμα κι αν η ομάδα εξελίχθηκε αρκετά, ακόμα κι αν η πορεία της ομάδας δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν, ακόμα προσπαθούμε να παραμείνουμε οικογένεια”. Η ομάδα της Λεβάντε θυμίζει όντως οικογένεια, με τον Φερέρ να έχει πάρει δικαίως τον ρόλο του θείου, όχι αυτού που… θα κάτσει με τη νεολαία, αλλά εκείνου που έχει έναν σωρό ενδιαφέρουσες ιστορίες να διηγηθεί και διατηρεί άσβεστο τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων.
Όταν η ομάδα βρέθηκε στην κορυφή του πίνακα της βαθμολογίας κατά τη σεζόν 2011-2012, η εφημερίδα MARCA αποφάσισε να καταγράψει στο κυρίως θέμα της την τεράστια επιτυχία. Για την κεντρική φωτογραφία δεν επιλέχθηκε κάποιος παίκτης ή προπονητής, αλλά ο Φερέρ. Ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να εκπροσωπήσει την ομάδα σε μια ιστορική στιγμή.
Η αφοσίωση κι η αγάπη σε μια ομάδα είναι κάτι που δεν αγοράζεται, μόνο διαδίδεται. Αυτήν τη σκέψη φαίνεται πως είχαν οι διοικούντες τη Λεβάντε και με ‘μαγιά’ τα ενθύμια του Φερέρ, δημιούργησαν μια βιβλιοθήκη με όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, όλους τους παίκτες, τους παράγοντες, τις διακρίσεις της ομάδας στην 110ετή ιστορία της, όλα διαθέσιμα σε ένα ψηφιακό μουσείο, στο οποίο μπορεί να ‘ταξιδέψει’ ο κάθε φανατικός οπαδός του ποδοσφαίρου ανά τον κόσμο.
