Πώς το σπρέι του τείχους γίνεται τοίχος φυλακής για τον Ινφαντίνο
Γιατί το σπρέι των διαιτητών απειλεί τον νυν πρόεδρο της FIFA με καταδικαστική απόφαση.
Η λέξη ‘spuni’ στα πορτογαλικά μεταφράζεται ως το ‘σπρέι που διαλύεται’. Ταυτόχρονα είναι η επωνυμία της ομόρρυθμης εταιρίας που το 2008 ίδρυσαν δύο συνεργάτες, ο Αργεντινός Πάμπλο Σίλβα και ο Βραζιλιάνος Χέινε Αλεμάγκνιε, προκειμένου να προωθήσουν και να εκμεταλλευτούν εμπορικά την πρωτοποριακή ιδέα της χρήσης του αφρού στο ποδόσφαιρο για την οριοθέτηση της απόστασης των 9μ15 που χωρίζει την μπάλα από το ανθρώπινο τείχος σε κάθε εκτέλεση φάουλ.
Υποτίθεται ότι σήμερα αυτοί οι δύο φίλοι θα έπρεπε να είναι πλούσιοι. Ή στη χειρότερη να έχουν κάνει το κουμάντο τους. Παράδοξο ή όχι, παρά τη ‘υιοθέτηση’ του προϊόντος ‘9.15 Fair Play’ από τη FIFA οι δύο επιχειρηματίες δεν έχουν αποκομίσει ούτε ένα δολάριο από την παραχώρηση του προϊόντος και αξιώνουν δικαστικώς περισσότερα από 40 εκατομμύρια, μαζί δε την παραδειγματική τιμωρία όσων καταπάτησαν τους όρους της συμφωνίας που είχε γίνει πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, έχοντας παραβιάσει τους νόμους περί ευρεσιτεχνίας.
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη της υπόθεσης, όπως ήρθε στη δημοσιότητα από μέσα της Λατινικής Αμερικής, θέλει τον νυν πρόεδρο της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, ν’ απειλείται ακόμη και με ποινή φυλάκισης από 1 ως 4 χρόνια ως ο επικεφαλής της εξαπάτησης των δύο επιχειρηματιών.
Ο δικηγόρος της εταιρίας (και άλλοτε νομικός σύμβουλος του πρώην προέδρου της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα) Κριστιάνο Μαρτίνς αποκρίθηκε στην Ole πως δεν μπορεί να ορίσει τις πιθανότητες μιας πιθανής κράτησης, προσέθεσε ωστόσο ότι “στη Βραζιλία είναι εγκληματική πράξη η παραβίαση του διπλώματος ευρεσιτεχνίας και όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτήν την παραβίαση θα μπορούσαν ακόμη και να συλληφθούν“. Ξεκάθαρα πια “αυτή ενέργεια αποσκοπεί στην κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων και των λογαριασμών της FIFA“, όπως εξήγησε περαιτέρω ο διακεκριμένος νομικός έτσι ώστε η ηγεσία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας να πιεστεί, να συμμορφωθεί και ν’ αποζημιώσει την εταιρία για τις απώλειες/ζημίες που κατέγραψε όλα αυτά τα χρόνια.
Η πρώτη απόφαση
Ήδη από τον Δεκέμβριο του 2017 δικαστήριο του Ρίο ντε Τζανέιρο είχε ταχθεί σε πρώτο βαθμό υπέρ των εναγομένων, με τον δικαστή Ρικάρντο Λαφαγέτ Κάμπος να υπογράφει απόφαση προληπτικής απαγόρευσης χρήσης του σπρέι από τη FIFA και των Ομοσπονδιών που λειτουργούν υπό την ομπρέλα της για καταπάτηση του copyright. Διαφορετικά θα έπρεπε να καταβάλλεται πρόστιμο 15.000 δολαρίων για κάθε φορά που χρησιμοποιείται. Στην Παγκόσμια Ομοσπονδία δεν έλαβαν υπ’ όψιν τη δικαστική εντολή, που κοινοποιήθηκε τρεις φορές, και στο Μουντιάλ του 2018 ο αφρός συνέχισε ν’ αποτελεί, πειρατικά βεβαίως, αναπόσπαστο κομμάτι του εξοπλισμού των διαιτητών προκειμένου να οριοθετείται το σημείο που είναι υπποχρεωμένοι να στέκονται παραταγμένοι οι αμυνόμενοι.
Καταλαβαίνει κανείς γιατί η υπόθεση έφτασε σ’ ένα τόσο ακραίο σημείο. Ούτως ή άλλως οι Σίλβα και Αλεμάγκνιε δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια να κερδίσουν τα χρήματα που ισχυρίζονται πως τους χρωστά η FIFA για όλο αυτό το διάστημα. Ο δεύτερος μάλιστα αυτοπαρουσιάζεται ως οικονομικά κατεστραμμένος, με συνέπεια να δουλεύει πια ως αγρότης.
Πώς άρχισαν όλα
Ο Αλεμάγκνιε φέρεται ως αυτός που πρωτολάνσαρε την πατέντα του αφρού που απορροφάται, έχοντας εμπνευστεί από έναν αγώνα Βραζιλίας-Αργεντινής. Το 2001 εξασφάλισε την πνευματική ιδιοκτησία και συνεργάστηκε με τη βραζιλιάνικη ομοσπονδία, η οποία ασπάστηκε την ιδέα και την υιοθέτησε για όλες τις ποδοσφαιρικές κατηγορίες. Την ίδια περίοδο στην Αργεντινή ο Πάμπλο Σίλβα, με αφορμή την αποβολή του σ’ έναν ερασιτεχνικό αγώνα αποφοίτων επειδή διαμαρτυρόταν για την απαραίτητη απόσταση του τείχους, έφτιαχνε ένα δικό του προϊόν, το οποίο μετά την κατάλληλη επεξεργασία έκανε ντεμπούτο σε αγώνα της δεύτερης κατηγορίας της χώρας (Λος Άντες-Τσακαρίτα).
Οι δυο τους γνωρίστηκαν και συμφώνησαν να συνεργαστούν, ελπίζοντας στο μέγιστο δυνατό κέρδος. Ενδιάμεσος με την Παγκόσμια Ομοσπονδία ορίστηκε ο (μακαρίτης) τότε πρόεδρος της αργεντίνικης Ομοσπονδίας-αντιπρόεδρος της FIFA, ο πανίσχυρος Χούλιο Γκροντόνα, ο οποίος σύστησε τους δύο συνεργάτες στον Σεπ Μπλάτερ και αυτοί τού ανέπτυξαν το σκεπτικό τους. Επειδή οι διαδικασίες ένταξης στους κανονισμούς της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας είναι πάντα χρονοβόρες, ο Αργεντινός παράγοντας συνέστησε υπομονή και για να τους καθησυχάσει προώθησε, με τη δύναμη που είχε, τη χρήση του σπρέι στο Κόπα Αμέρικα του 2011.
Μετά την έγκριση που η εισήγηση-πρόταση έλαβε από το Διεθνές Συμβούλιο, ο αφρός δοκιμάστηκε πειραματικά στα Παγκόσμια Κύπελλα U20 και U17, όπως συμβαίνει συνήθως με νέους κανονισμούς, και ακολούθως υπήρξε η ενημέρωση ότι θα εφαρμοστεί από τους διαιτητές στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014.
Οι απόπειρες εξαγοράς
Κατά τους Σίλβα και Αλεμάγκνιε, η FIFA επιδίωξε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της πατέντας, πέντε μήνες πριν από το μεγάλο καλοκαιρινό ραντεβού στη Βραζιλία, προσφέροντάς ως αποζημίωση 500.000 δολάρια. Το ηλεκτρονικό μήνυμα του Κρίσταν Βολκ, μέλους του τμήματος μάρκετινγκ, είναι στη διάθεση των αρχών ως αποδεικτικό στοιχείο της απόπειρας συνδιαλλαγής. Από τη FIFA δεν το αναγνωρίζουν ως επίσημο έγγραφο καθώς “η Ομοσπονδία δεν είναι μια οντότητα που την αφορά η παραγωγή ή η πώληση αγαθών“. Εκείνη η προσφορά θεωρήθηκε πως προσβλητική και οι δύο άνδρες αντιπρότειναν ένα ποσό μεταξύ 20 και 30 εκατομμυρίων δολαρίων. Μάλιστα προκειμένου να δείξουν πως σέβονται την ισχύουσα συμφωνία απέστειλαν 300 κιβώτια με σπρέι, έχοντας προηγουμένως εκπαιδεύσει τους διαιτητές. Αποδέχθηκαν, δε, την απαίτηση της FIFA για την κάλυψη του λογότυπου του προϊόντος στη φιάλη, λόγω άλλων εμπορικών συμφωνιών.
Έλα όμως που ο Γκροντόνα απεβίωσε στις 30 Ιουλίου του 2014 και κατόπιν ο Μπλάτερ αποπέμφθηκε, απόρροια της εμπλοκής του στο τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς, με αποτέλεσμα οι Σίλβα και Αλεμάγκνιε να μην πληρωθούν καν για τις ποσότητες που είχαν ήδη διαθέσει. “Πήγαμε να πάρουμε τα χρήματα και μας φέρθηκαν με εχθρότητα“, είχε πει ο Πάμπλο Σίλβα.
Η ανέλιξη του Τζιάνι Ινφαντίνο στην προεδρία άφησε έκθετους τους δύο συνεργάτες, οι οποίοι από εκείνη την περίοδο αναζητούν σταθερά τη δικαίωσή τους στα πολιτικά δικαστήρια, έχοντας καταθέσει αγωγές και μηνύσεις. Οι αλλεπάλληλες οχλήσεις τους προς την ηγεσία της FIFA κατέστησαν ανεδαφικές και στο μεσοδιάστημα κατήγγειλαν αφενός μεν ραδιουργίες εις βάρους του, με ιθύνοντα νου αυτών τον Ραφαέλ Σαλγκέρο (πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Γουατεμάλα – καταδικασμένο για δωροληψία) προκειμένου να χάσουν τα δικαιώματα της ευρεσιτεχνίας αφετέρου δε τη χρήση απομιμήσεων που δεν είχαν την ίδια σύσταση/αποτελεσματικότητας.
Από την Παγκόσμια Ομοσπονδία δεν αναγνώρισαν ως σήμερα κάποια οφειλή και ύστερα από 6 χρόνια δικαστικής αντιπαράθεσης ο πρόεδρος Ινφαντίνο απειλείται με φυλάκιση. Διότι “δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι αυτός είναι ο κύριος υπεύθυνος“, έλεγε ο Πάμπλο Σίλβα πριν από 2 χρόνια.
