Το ρεκόρ 10ετίας του Πούλισιτς ήταν για βραβείο

Το (μάλλον απρόσμενο) 1-0 της Πόρτο στο ‘Σάντσεθ Πιθχουάν’ της Σεβίλλης δεν θα έλεγες ότι έθεσε σε κίνδυνο την πρόκριση της Τσέλσι στην τελική τετράδα του Champions League. Μια συνθήκη που έδωσε τέλος σε επτά χρόνια ‘φαγούρας’, καθώς συνέβη μεν για έβδομη φορά στα χρονικά, αλλά για μόλις πρώτη από τη σεζόν 2013-14!

Το υψηλής κλάσης γκολ του Ιρανού Μεντί Ταρέμι, με εκτέλεση που ήταν αδύνατο ν’ αφήσει περιθώρια αντίδρασης στον Εντουάρ Μεντί, ήρθε ένα δευτερόλεπτο πριν από τα τελευταία 60 της δεύτερης μάχης του ζευγαριού και χάρισε απλώς στους ‘δράκους’ την ικανοποίηση ότι δικαίως έφτασαν έως αυτό το σημείο της διοργάνωσης, αποζημιώνοντάς τους για το ότι είχαν ‘επιβιώσει’ σε όμιλο με Μάντσεστερ Σίτι-Ολυμπιακό-Μαρσέιγ και αποκλείσει στον πρώτο νοκ άουτ γύρο τη Γιουβέντους.

Ναι μεν οι ‘μπλε’ ηττήθηκαν εντός έδρας, αλλά με παρακαταθήκη το 2-0 στο ίδιο ουδέτερο έδαφος πριν από 6 βράδια φρόντισαν να κάνουν την απαιτούμενη διαχείριση και ιδίως στο τελευταίο 25λεπτο να ‘σβήσουν’ το παιχνίδι. Μαζί και κάθε πιθανότητα της ομάδας του Σέρτζιο Κονσεϊσάο να διεκδικήσει τις λιγοστές πιθανότητές της. Τούτη η αποστολή δεν ολοκληρώθηκε απαραίτητα μέσα από την οπισθοχώρηση και την αποτελεσματική αμυντική λειτουργία που ούτως ή άλλως η Τσέλσι έχει βελτιώσει στις πρώτες δέκα εβδομάδες του Τόμας Τούχελ στο τιμόνι.

Το σωστό κράτημα της μπάλας και οι εύστοχες μεταβιβάσεις, σε ποσοστό που ξεπέρασε το 80% επί συνόλου 434 ανεξαρτήτως απόστασης, υπηρέτησαν το σχέδιο των Λονδρέζων, ‘πάγωναν’ τον όποιο ρυθμό επιχειρούσε ν’ ανεβάσει η Πόρτο και ξόδευαν τον εναπομείναντα χρόνο. Διαβάζοντας τα ατομικά στατιστικά προκύπτει ότι ο ποδοσφαιριστής των γηπεδούχων που επιχείρησε τις περισσότερες πάσες ήταν ο Ζορζίνιο (57/64) και αυτός με το υψηλότερο ποσοστό, μεταξύ τουλάχιστον όσων αγωνίστηκαν περισσότερα από 10 λεπτά διότι ο Ζίγετς είχε 6/6, ο Τιάγκο Σίλβα, υποπίπτοντας μονάχα σ’ ένα λάθος (97%, 34/35).

Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ψηφίστηκε πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα. Το βραβείο του Man of the Match κατέληξε στα χέρια του Κρίστιαν Πούλισιτς (ή Πούλισικ).

Πέραν του 84% στις μεταβιβάσεις που επιχείρησε (31/37), με τις 12 εξ αυτών (39%) να έχουν αποδέκτη τον Ρις Τζέιμς, ο Αμερικάνος μεσοεπιθετικός ήταν αυτός που ενεργοποιώντας τον άριστο χειρισμό της μπάλας προκαλούσε τα περισσότερα προβλήματα στην αντίπαλη προσπάθεια εξασφάλισης νέων κατοχών. Την καθυστερούσε την Πόρτο, καθώς όπως έγραψε το CBS “η πρώτη αντίδρασή του όποτε έπαιρνε την μπάλα ήταν να τρέχει προς την άμυνα της Πόρτο”, και για ν’ αναχαιτίζεται δεχόταν τη μία κλωτσιά μετά την άλλη. Αθροιστικά και ανεξαρτήτως του ποιος τον μάρκαρε κέρδισε 11 φάουλ (από τα μόλις 20 των ‘δράκων’), όταν ο δεύτερος του αγώνα ολόκληρου, ο Οτάβιο της Πόρτο, κατέγραψε 5. Ήταν μάλιστα μια επίδοση που δεν είχε εμφανιστεί άλλη φορά την τελευταία δεκαετία, με τον Πούλισιτς να επαναλαμβάνει το ‘ρεκόρ’ του Λιονέλ Μέσι που κρατούσε από τον ημιτελικό του 2011 με τη Ρεάλ Μαδρίτης!

Ο 22χρονος χαφ, που στο πρώτο δίμηνο του Τούχελ πάσχιζε να καταλάβει τι του ζητείται κρατώντας κατά κύριο λόγο έναν ρόλο αναπληρωματικού, αρχίζει από ματς σε ματς να βρίσκει ξανά τα πατήματά του και ν’ ανταποκρίνεται στις φρέσκιες απαιτήσεις. Όποιες κι αν είναι, κόντρα σε κάθε αντίπαλη απόπειρα να τον ρίξουν στο χορτάρι. Απέναντι στην Πόρτο είχε άλλωστε 17 κερδισμένες μονομαχίες, 7 ανακτήσεις της μπάλας και 4/4 επιτυχείς ντρίμπλες, διότι “παιχνίδια όπως αυτό οφείλεις να βοηθήσεις την ομάδα όπως μπορείς”. Ατάκα που είπε ο ίδιος ο Πούλισιτς. Άξιος ο μισθός και φυσικά το βραβείο του. Μιας και, κατά τον Όουεν Χάργκριβς “κάνει την Τσέλσι καλύτερη ομάδα”.