Το παράδειγμα προς μίμηση του ΟΦΗ χρήζει μιας αναπροσαρμογής

Το διαφορετικό που θέλει να φέρει στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο ΟΦΗ δεν έχει να κάνει μόνο με το αγωνιστικό κομμάτι. Μέρος αυτού το είδαμε πέρυσι, σε μία καθολική αναγνώριση από το ελληνικό κοινό. Έχει να κάνει και με τη γενικότερη αντίληψη για το ποδόσφαιρο ως αυτό καθ’ αυτό και εδώ ακριβώς πρέπει να σταθούμε λίγο παραπάνω.

Σε μία άλλη ομάδα, σε ένα διαφορετικό ποδοσφαιρικό καθεστώς, ο Γιώργος Σίμος θα είχε δει την πόρτα της εξόδου. Όταν μέσα σε ένα μήνα, από τις αρχές Ιανουαρίου έως και πριν από λίγες ημέρες, στην ήττα από τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, ο ΟΦΗ όχι μόνο μετράει συνεχόμενες ήττες και ένα αποκλεισμό από το Κύπελλο, αλλά αγνοεί το γκολ (μόνο στη ρεβάνς με τον Βόλο σκόραρε) και ο Γιώργος Σίμος παραμένει στον πάγκο, αυτό από μόνο του, για τα ελληνικά δεδομένα, συνιστά είδηση.

Στην περίπτωση του εφετινού ΟΦΗ, βέβαια, υπάρχουν πολλοί αστερίσκοι. Τα λάθη στον μεταγραφικό σχεδιασμό, οι ατυχίες με τους τραυματισμούς, το άδειο ‘Γεντί Κουλέ’. Μα πάνω απ’ όλα η απώλεια του Ζοάο Φιγκεϊρέντο, ο οποίος στα τέλη του καλοκαιριού, μετά τη ρεβάνς με τον Απόλλωνα Λεμεσού αποχώρησε για τα ΗΑΕ, όντας ο πρώτος ποδοσφαιριστής που πωλείται στον ΟΦΗ της ‘νέας εποχής’ που θέλει να μπει ξανά στην ποδοσφαιρική αγορά ως ‘selling club’.

Ο Βραζιλιάνος φορ που κατέβηκε στην Κρήτη από το πρωτάθλημα Λιθουανίας και αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία ήταν, εκ του αποτελέσματος, το Α και το Ω της περσινής ομάδας. Μαζί με τον Σεμέντο του πρώτου γύρου. Ήταν τα γκολ του, η συμμετοχή στη δημιουργία του ΟΦΗ, ακόμα και το κάτι διαφορετικά, ο game changer δηλαδή, που όριζε την αγωνιστική μοίρα της κρητικής ομάδας. Στη ζυγαριά απ’ όλα τα παραπάνω υπερέχει, τελικά, ο Φιγκεϊρέντο.

Το 1 εκατομμύριο που προτάθηκε στον ΟΦΗ δεν ήταν για να καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων. Του βάζεις περιτύλιγμα δώρου και κορδέλα, που λέμε στην καθομιλούμενη. Έτσι κι αλλιώς σε μία χαμένη, από πλευράς εσόδων, χρονιά -όπως για τις περισσότερες ομάδες- ο ΟΦΗ δεν θα μπορούσε να βγάλει εκτός κάδρου μία τέτοια πώληση. Τι έκανε, όμως, για να αντικαταστήσει τον Βραζιλιάνο. Πήρε τον Απόστολο Γιάννου, πάλεψε για ακόμα μία περίπτωση, έκανε την υπέρβαση τον Γενάρη και κατέβασε στο Ηράκλειο τον Λουκ Καστάνιος και περιμένει ακόμα να δει… προκοπή στο σκοράρισμα.

Για κάτι που μέχρι πρότινος, πριν τραυματιστεί κι αυτός, ήταν, εξ ανάγκης, ο Αντριάν Σαρδινέρο. Από εξτρέμ, έγινε φορ και ο ΟΦΗ κουτσά-στραβά έβγαλε τον πρώτο γύρο. Μέχρι που ήρθε ο καταστροφικός Γενάρης, με τις συνεχόμενες ήττες και τη γιγάντωση της εσωστρέφειας για να μπουν στην εξίσωση τα πλέι άουτ, αντί για τα πλέι οφ.

Επί της ουσίας, για μία ομάδα που χτίζεται την τελευταία διετία και μέσα σε αυτή είχε μία σωτηρία-θρίλερ και μία έξοδο στην Ευρώπη, το να χάσει τα πλέι οφ δεν είναι πλήγμα. Για τον κόσμο που διψούσε για επιτυχίες μετά τα προηγούμενα ‘μαύρα’ χρόνια και για τη μερίδα εκείνων που αρέσκονται στο να ρίχνουν νερό στο μύλο της εσωστρέφειας, είναι. Κι εδώ ακριβώς εντοπίζεται η ειδοποιός διαφορά. Ο ΟΦΗ όχι μόνο δεν άφησε να αναπτυχθεί η όποια συζήτηση για προπονητολογία, αλλά προεξέχοντος του Μιχάλη Μπούση, έστω κι αν αυτό έγινε από τα social media, στηρίχτηκε η όλη προσπάθεια και φυσικά ο Γιώργος Σίμος.

Προφανώς για την κρητική ομάδα η εφετινή σεζόν θα αποτελέσει μάθημα για το μέλλον. Προφανώς ο τρόπος λειτουργίας της κρητικής ομάδας πρέπει να αποτελέσει μάθημα και για τις υπόλοιπες ομάδες, αυτές που είθισται να αλλάζουν προπονητές σαν τα πουκάμισα, ‘σκίζοντας’ το όποιο πρότζεκτ.

Και κάπως έτσι, ο ΟΦΗ λειτουργεί σαν ένα ‘αυτόνομο κρατίδιο’, με το βλέμμα στο μέλλον και στους στόχους που έχει θέσει. Η αγωνιστική ανάκαμψη και σταθεροποίηση της ομάδας, τα έργα στο προπονητικό κέντρο, το λεγόμενο ΒΑΚ, το ‘by the book’ πρόγραμμα σε όλους τους τομείς ώστε να φτάσει ο σύλλογος στα επίπεδα του ένδοξου παρελθόντος. Χτίζοντας τις βάσεις του παρόντος για την ‘οικοδομή’ του μέλλοντος.

Στο μοναδικό που χρειάζεται μία αναπροσαρμογή στρατηγικής είναι η στάση προς τον κόσμο. Όχι να τον κάνει μέρος του πλάνου, αυτές είναι παθογένειες που πλήρωσαν πολλοί σύλλογοι στο παρελθόν, αλλά να του δίνει τη δυνατότητα να συμμετέχει στις αλλαγές, στη ροή των πραγμάτων. Ο ΟΦΗ και ο κάθε ΟΦΗ είναι (και) ο κόσμος του. Δεν έχει σημασία τι κάνεις, αλλά πώς το κάνεις. Και στην κρητική ομάδα χρειάζονται περισσότερη εξωστρέφεια για να αντιληφθούν όλοι τη σημασία των αλλαγών.

Σε αντίθετη περίπτωση, σε κάθε μεγάλη απόφαση, όπως η αλλαγή σήματος για παράδειγμα, θα φέρνει αντιδράσεις σαν αυτές του Μιχάλη Μπούση που με μία οργίλη στάση προκάλεσε ένα μικρό πανικό αναφορικά με το μέλλον του. Ο ΟΦΗ δεν χρειάζεται ‘εμφύλιο’, αλλά δυναμική συσπείρωση. Αυτό θα γίνει μόνο όταν επικοινωνηθεί σωστά και ανοιχτά το πλάνο. Τότε θα αντιληφθούν όλοι ότι δεν είναι το θέμα ο Σίμος. Οι επικεφαλής το ξέρουν, καιρός να το μάθουν όλοι.