Το “όχι” Καραγκούνη στην Ουντινέζε και το “ναι” στην Ιντερ

Λένε πως αν δεν «κυνηγήσεις» το όνειρό σου με όλες σου τις δυνάμεις, είσαι «καταδικασμένος» να ζήσεις στη μετριότητα των επιλογών σου. Για τον Γιώργο Καραγκούνη η μεταγραφή στο εξωτερικό, ήταν πάντα από… παιδάκι, η μεγάλη του «καψούρα». Η θέληση να ζήσει το διαφορετικό, το τοπ επίπεδο, μακριά απ’ τα στενά όρια της (υποβαθμισμένης ποδοσφαιρικά) Ελλάδας. Δεν το φοβήθηκε… Δούλεψε, πάλεψε, μόχθησε και όταν ο ίδιος (και μόνο ο ίδιος) έκρινε πως είχε έρθει η ώρα, το διεκδίκησε και το κατέκτησε. Με τους δικούς του όρους, όχι με αυτούς που ήθελαν οι… άλλοι.

Το παρασκήνιο της μεταγραφής του «Κάρα» το μακρινό 2003 στη «λαμπερή» Ιντερ, είχε πολλά, διαφορετικά «επεισόδια». Και σίγουρα οι εξελίξεις εντέλει τον δικαίωσαν απόλυτα.Στις αρχές του καλοκαιριού του 2002, ένα χρόνο πριν λήξει το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό, ο τότε πρόεδρος των «πράσινων», Αγγελος Φιλιππίδης τον κάλεσε για να συζητήσουν για ανανέωση. Δεν τα βρήκαν, μολονότι ο ίδιος δεν ήθελε να φύγει τότε από το «τριφύλλι».

Δεν είχε λόγο άλλωστε, αφού ένιωθε πως εκείνος ο Παναθηναϊκός κάλυπτε απόλυτα τις φιλοδοξίες του, όντας μέλος μίας εκ των καλύτερων ομάδων των τελευταίων δεκαετιών. Με σερί πορείες στους «16» και στους «8» του Champions League και στους «8» του UEFA, μέσα σε μόλις μια τριετία. Με νίκες επί της Μπαρτσελόνα στους «8» και με την πρόκριση να χάνεται για… χιλιοστά στο σουτ του Βλάοβιτς. Με νίκη στο «σπίτι» της Πόρτο του Μουρίνιο, της καλύτερης ομάδας εκείνης της διετίας στην Ευρώπη κι αποκλεισμό απ’ τους «4» του UEFA στις… λεπτομέρειες. Ο Καραγκούνης ήθελε να μείνει, αλλά…

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΤΩΝ 800.000 δρχ

Στην πρώτη συζήτηση που έκανε με τον Φιλιππίδη, η πρόταση που άκουσε δεν τον άφησε διόλου ικανοποιημένο. Στα 25 του πλέον και με ξεκάθαρη προσφορά στην ομάδα, ο «Κάρα» προσδοκούσε σε κάτι καλύτερο. Σε κάτι που στο κάτω-κάτω της γραφής, άξιζε απόλυτα, έχοντας μέχρι εκείνη την εποχή ετήσιο συμβόλαιο 800.000 δρχ. το χρόνο συν τα όποια πριμ και μπόνους, τα οποία θα είχε δικαίωμα να πάρει, μόνο αν έπιανε πολλές συμμετοχές. Θυμίζουμε μέσα σ’ όλα και σε ποια περίοδο αναφερόμαστε. Ηταν η εποχή που στον Παναθηναϊκό είχαν έρθει παίκτες όπως ο Πάουλο Σόουζα και ο Γκόραν Βλάοβιτς που κόστισαν δις δρχ. Και ο Καραγκούνης ένιωθε να υπάρχει μια απόλυτη ανισορροπία ως προς την προσφορά του, απ’ τη στιγμή που ο ίδιος επί 5 χρόνια, έπαιρνε… ψίχουλα. Με βάση πάντα, το τι προσέφερε στο γήπεδο…

ΤΟ ΟΧΙ ΣΕ ΠΑΟ ΚΑΙ Ο ΜΟΡΑΤΙ

Δεύτερη παρένθεση: Η συγκεκριμένη προσφορά απ’ τη διοίκηση Φιλιππίδη έγινε προς τον Καραγκούνη όταν ο ίδιος ήταν τραυματίας στο χιαστό, από εκείνη την αλησμόνητη ρεβάνς με την Μπαρτσελόνα. Κι όσο κι αν φαινόταν προς… τιμήν της τότε διοίκησης η κίνηση να καλέσει τον Ελληνα άσο για νέο συμβόλαιο, ενώ ήταν τραυματίας, το πώς «προσέγγισε» την όλη κουβέντα τότε ο Φιλιππίδης δεν «ακούστηκε» καλά στ’ αυτιά του «Κάρα». Αυτό το «…σου κάνω προσφορά τώρα, που είσαι και τραυματίας» δεν ήταν κι ότι πιο… κολακευτικό.

Διότι ο Καραγκούνης δεν είχε χτυπήσει στο σπίτι του, αλλά σε αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Ο ίδιος είπε «όχι» και αφοσιώθηκε στο να επιστρέψει απ’ το χιαστό. Ξεκίνησε η επόμενη χρονιά (με προπονητή τον Φερνάντο Σάντος) και λόγω του τραυματισμού του ο Καραγκούνης μπήκε στο τρίτο παιχνίδι της σεζόν. Επαιξε σε όλη τη χρονιά και στα μισά της περιόδου, έξι μήνες πριν το τέλος του συμβολαίου του (έχοντας πλέον δικαίωμα να διαπραγματευτεί με άλλη ομάδα), πήγε στο Μιλάνο. Κι εκεί… τελείωσαν όλα. Είδε τον τότε θρυλικό πρόεδρό της, Μάσιμο Μοράτι, του έδειξε τα συμβόλαια και υπέγραψε στην Ιντερ.

ΑΠΟ ΟΥΝΤΙΝΕ ΜΙΛΑΝΟ ΜΙΑ… ΑΡΝΗΣΗ ΔΡΟΜΟΣ

Το πώς έφτασε ως εκεί, ήταν μια άλλη μεγάλη ιστορία. Και λίγο έλειψε να τον οδηγήσει σε άλλον ιταλικό… προορισμό. Όμως και πάλι ο ίδιος ο «Κάρα» ήταν που όρισε τη μοίρα του κι όχι κάποιος άλλος. ..

Η Ιντερ τον είχε στο «μικροσκόπιό» της απ’ το καλοκαίρι του 2001. Τότε τον ήθελε και η Ουντινέζε. Ο Καραγκούνης ωστόσο, μέσω του Ιταλού ατζέντη του Ρομπέρτο Καλέντα, είχε διερευνητικές επαφές με την Μπολόνια και την Ιντερ, οι οποίες είχαν ενδιαφερθεί να τον αποκτήσουν με μια μορφή συνιδιοκτησίας, που συνηθιζόταν (και συνηθίζεται ακόμα) στη Serie A. Να έπαιζε πρώτα για ένα διάστημα στη Μπολόνια και εν συνεχεία να πήγαινε στην Ίντερ.

Ηταν διακοπές στον Πύργο, όταν τον πήρε ξαφνικά τηλέφωνο ο Φιλιππίδης και του ζήτησε να ανέβει επειγόντως στην Αθήνα. Ο ίδιος νόμιζε ότι τα είχε βρει ο Παναθηναϊκός με την Μπολόνια και την Ίντερ. Όταν έφτασε ωστόσο, στα γραφεία είδε τον αντιπρόεδρο της Ουντινέζε, ο οποίος μόλις τα είχε βρει σε όλα με τους «πράσινους» κι απέμενε το δικό του «ναι». Είχε μπροστά του τότε τα συμβόλαια, με τον Παναθηναϊκό να έχει δώσει τα χέρια για ένα ποσό 1,7 δις δρχ. (περίπου 5 εκατ. ευρώ) τα οποία, ήταν πάρα πολλά λεφτά για την εποχή. Ο Καραγκούνης βρέθηκε σε δύσκολη θέση, διότι η Ουντινέζε πίεζε για άμεση απάντηση, ενώ αντίστοιχα υπήρχε πρέσινγκ και από τον Παναθηναϊκό, για να πει το «ναι».

Η ΤΣΑΝΤΙΛΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ

Ο «Κάρα» ωστόσο, απάντησε αρνητικά στην πρόταση, διότι έχοντας μιλήσει νωρίτερα με τον ατζέντη του ήταν ενήμερος για το ενδιαφέρον της Ιντερ. Οι «νερατζούρι» μάλιστα είχαν κάνει σχετική… όχληση προς τον Παναθηναϊκό, όμως η δική τους προσφορά ήταν μικρότερη. Ολο αυτό βεβαίως δεν άρεσε καθόλου στον Παναθηναϊκό και δη στον Φιλιππίδη, ο οποίος δεν έκρυψε τον εκνευρισμό του. Μάλιστα, υπήρξαν τότε και διάφορα… ωραία «δημοσιεύματα», που κατηγορούσαν τον Καραγκούνη, πως ο… ίδιος ήθελε να φύγει από την ομάδα. Ολο αυτό δε, είχε περάσει και προς τα έξω, στην κερκίδα κι ο ίδιος αποδοκιμάστηκε απ’ τον κόσμο, σε ένα φιλικό με τον Άρη πριν τα ματς με τη Σπάρτα Πράγας.

“ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ ΓΙΩΡΓΟ;”

Ο Καραγκούνης όμως ήξερε την αλήθεια. Και σίγουρα δεν ήθελε να φύγει, απλά για να… φύγει. Αλλά αν έφευγε από τον Παναθηναϊκό ήθελε να πάει κάπου καλά, όπως εντέλει κι έγινε. Δεν είχε να κάνει με λεφτά. Η Ουντινέζε του έδινε τότε 150 εκατ. δρχ. και ο ίδιος έπαιρνε 800.000 δρχ. Πήρε μεγάλο ρίσκο με εκείνο το «όχι» και μάλιστα όταν και οι συμπαίκτες του τον… έκραξαν. «Τι έκανες ρε Γιώργο; Πως το ρισκάρεις όλο αυτό;». Είχαν δίκιο. Ηταν μεγάλο, πολύ μεγάλο ρίσκο, αλλά είχε… δίκιο και ο «Κάρα». Η χρονιά ξεκίνησε με προκρίσεις στο Champions League και μετά από το γκολ που σημείωσε κόντρα στην Σπάρτα στο ματς της Πράγας, όλο το κλίμα άρχισε να αλλάζει και πάλι για τον ίδιο.

ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ

Ο Παναθηναϊκός όμως (μετά από εκείνη την πρόταση του καλοκαιριού του ’02) αποφάσισε να μην κάνει νέα (αντι)πρόταση προς τον «Κάρα». Ο Φιλιππίδης μάλιστα είχε βγει μετά το ραντεβού που είχε κάνει μαζί του και είχε πει πως «…αυτή είναι η πρότασή μας και τέλος…». Από τον Ιανουάριο του 2003, η Ιντερ αποφάσισε να το πάει πολύ πιο σοβαρά, τον κάλεσε, συμφώνησαν, υπέγραψε. Προς τιμήν της ωστόσο, η διοίκηση της ιταλικής ομάδας δεν ήθελε να ανακοινώσει τίποτα. Διότι είχε ακόμη 6 μήνες συμβολαίου με τον Παναθηναϊκό και ήταν μέσα σ’ όλους τους στόχους και δεν ήθελε να δημιουργηθεί πρόβλημα, ούτε με τον Καραγκούνη, ούτε με το «τριφύλλι». Και μόνο όταν τελείωσε η σεζόν 2002-03 στην Ελλάδα, ανακοίνωσε με κάθε επισημότητα την έναρξη της συνεργασίας της με τον «Κάρα».