Το ‘κοινωνικό μανιφέστο’ του Κάρλος Τέβες εν μέσω πανδημίας πρέπει να διαβαστεί

Σε κάθε άλλη περίπτωση ο Κάρλος Τέβες θα γιόρταζε πανευτυχής τα γενέθλια της μεγάλης κόρης του. Η Φλορένσια, ή Φλορ για τον ‘χαζομπαπά’, έκλεινε τα 15 χρόνια της και οι γονείς της, ο ‘Καρλίτος’ και η Βανέσα (παντρεύτηκαν το 2016 μετά από σχέση χρόνων και δύο μικρούς χωρισμούς), είχαν προγραμματίσει τα πάντα για την ξεχωριστή αυτή ημέρα. Η αναπάντεχη παγκόσμια συνθήκη ελέω κορονοϊού τούς υποχρέωσε σε ανατροπή του αρχικού σχεδιασμού και μετάθεση της ‘γκράντε’ βραδιάς για κάποια στιγμή στο μέλλον.

Χωρίς παρέα, φίλους ή συγγενείς, κλείστηκαν σπίτι για να προστατευτούν και να προστατεύσουν. Ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί τους γύρω του. Ο Τέβες γι’ αυτούς νοιάζεται κυρίως. “Όλο αυτό αφορά κυρίως τους παππούδες, τους γονείς μας. Περισσότερο ο φόβος είναι γι’ αυτούς. Για τα παιδιά που έρχονται φοβόμαστε περισσότερο παρά για τους εαυτούς μας. Γνωρίζοντας από πού προέρχεται, πώς σε χτυπάει και ποια η κατάληξη. Σκοτώνει τους παππούδες, τους γονείς μας. Εκείνοι έχουν τις πιο ευάλωτες άμυνες. Μπορεί να τους επιτεθεί και να τους κάνει κακό, να υποφέρουν“, σχολίασε ο 36χρονος Αργεντινός στράικερ και αρχηγός της Μπόκα Τζούνιορς στην πρώτη δημόσια τοποθέτησή του για την περίπλοκη αυτή κατάσταση που βιώνει ο καθείς.

Είχε προηγηθεί από λίγες ημέρες η ανάρτησή του με μια οικογενειακή φωτογραφία και το σύνθημα ‘μείνετε σπίτι’.

Αυτή τη φορά επέλεξε να μιλήσει με τη φωνή του και όχι με μια εικόνα για ν’ αφυπνίσει. Ούτως ή άλλως ο Τέβες δεν είναι σήμερα το παιδί που μεγάλωσε στη ‘Fuerte Apache’, μια underground γειτονιά του Μπουένος Άιρες. Δεδομένα κουβαλά όλο αυτό μαζί του, τα σημάδια υπάρχουν αναλλοίωτα, αλλά γνωρίζει πως ο ίδιος και η οικογένειά του, με τα πλούτη που έχει αποκομίσει από το ποδόσφαιρο, θα συνεχίσουν να μένουν σ’ ένα ευρύχωρο σπίτι και ν’ απολαμβάνουν μια καθημερινότητα με περίσσιες, σχεδόν ανεξάντλητες, ανέσεις. Δεν τους λείπει τίποτα, πέρα από λίγη ελευθερία παραπάνω. “Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που είμαστε υγιείς και επικοινωνούμε. Όσοι έχουν νοσήσει, δεν μπορούν να δέχονται αγκαλιές. Έχουν πυρετό και ρίγη, περνούν δύσκολα και ο γιος δεν μπορεί ν’ αγγίξει τον πατέρα. Είναι ένας γαμω-ιός“, συμπλήρωσε.

Αλίμονο δηλαδή σ’ όσους αδυνατούν να βιοποριστούν στη διάρκεια αυτής της απροσδιόριστης παγκόσμιας υγειονομικής και κατ’ επέκταση οικονομικής κρίσης. Το κορμί της Αργεντινής έχει ανοικτές πληγές από το πρόσφατο παρελθόν. Δεν έχει συνέλθει πλήρως και ένα υπολογίσιμο κομμάτι του πληθυσμού εξακολουθεί να υποφέρει. Προσώρας οι νεκροί στη χώρα δεν έχουν υπερβεί τις εκτιμήσεις (33 σε 1.133 επιβεβαιωμένα κρούσματα covid-19), αλλά οι συνέπειες είναι εμφανείς στα χαμηλά στρώματα.

“Οι φτωχές γειτονιές επηρεάζονται περισσότερο“, υπογράμμισε επίσης ο Τέβες, θέτοντας παράλληλα το ζήτημα της ατομικής ευθύνης απέναντι στην απειλή. “Όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε. Θα ήταν υπέροχο, αν το κάναμε. Η κυβέρνηση πράττει σωστά. Πρέπει να είμαστε εκεί. Δεν μετράει η κοινωνική τάξη. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να παίζουμε με τα συναισθήματα και τις ζωές των ανθρώπων. Δεν μπορείς να κερδοσκοπείς, όταν ο κόσμος δεν έχει τίποτα. Είμαι σε μια διαφορετική κατάσταση. Βιώνω αυτές τις στιγμές. Είναι σημαντικό να είμαστε μαζί και να προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσους έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη.

Ο ποδοσφαιριστής μπορεί να ζήσει έξι μήνες, ένα χρόνο. Δεν είναι σε απόγνωση γιατί θα πρέπει να φύγει στις 6 το πρωί και να επιστρέψει στις 7 το απόγευμα για να ταΐσει την οικογένειά του. Δεν είμαστε το παράδειγμα σε αυτήν την περίπτωση, σε κάποιες άλλες ναι. Πρέπει να είμαστε εκεί και να βοηθάμε. Για μας είναι εύκολο να μιλάμε από το σπίτι, γνωρίζοντας πως έχουμε φαγητό για τα παιδιά μας. Αλλά ο κόσμος είναι απελπισμένος, δεν μπορεί να κινηθεί και εφόσον φύγει από το σπίτι θα συλληφθεί. Πρέπει να είμαστε κοντά στους ανθρώπους των γειτονιών“.

Προφανέστατα κατά τον Τεβες είναι ξεκάθαρο ότι “οι σύλλογοι οφείλουν να εμπλακούν. Αντί για προπόνηση, ας απαιτήσουν από τους ποδοσφαιριστές να προσφέρουν αλλιώς. Ξέρω ότι η οικογένειά μου είναι καλά. Αν ήμουν με αυτούς τους ανθρώπους, θα ένιωθα πιο δυνατός. Μπορεί ο καθένας να φτιάχνει βίντεο, όπως εγώ από το σαλόνι μου, αλλά το σπουδαίο παράδειγμα θα ήταν να είμαστε έξω και να βοηθάμε. Τα παιδιά μας είναι καλά. Πρέπει ν’ ανησυχούμε για όποιους δεν είναι καλά. Πρέπει ν’ ανησυχούμε ια την κοινωνία, τον καθένα“.

Πριν κλείσει το τηλέφωνο ο Καρλίτος δήλωσε τουλάχιστον πως όταν τελειώσει όλο αυτό “ο κόσμος θα είναι πιο υποστηρικτικός. Διαπιστώνουμε πως όλοι είμαστε το ίδιο. Μας χτυπά όλους, περισσότερο τους ηλικιωμένους, είτε στην Αργεντινή είτε στις ΗΠΑ. Αν σε βρει, σε χτυπά. Ελπίζουμε ότι είναι για καλό, πως η κοινωνία θα ωριμάσει και ο κόσμος αύριο θ’ αλλάξει προς το καλύτερο. Ο ιός μάς το διδάσκει αυτό. Είναι ελπιδοφόρο πως όλοι είμαστε ένα και θα βγούμε όλοι μαζί έξω“.