Το 'κλόπο γκρόσο' της Λίβερπουλ φέρνει μακροζωία

Έγινε με συγκεκριμένο στυλ, το οποίο αφορά στην παράδοση της ομάδας: ο Γιούργκεν Κλοπ ανακοίνωσε, σε βίντεο που αναρτήθηκε στο επίσημο κανάλι της Λίβερπουλ, ότι θα κάθεται στον πάγκο της ομάδας ως το 2024. Σημαίνει ότι, αν ολοκληρώσει αυτήν τη θητεία του, θα έχει 'πιάσει' τον Μπομπ Πέισλι σε διάρκεια και θα υπολείπεται μόνο των Τομ Γουότσον (1896-1915), Τζορτζ Κέι (1936-1951) και, βέβαια, του αρχιερέα της ομάδας, του ανθρώπου για τον οποίοι οι φίλοι των 'reds' ευχαρίστως θα πλήρωναν μία λίρα ως φόρο τιμής, του Μπιλ Σάνκλι (1959-1974).

Ο Κλοπ, άλλωστε, έστω κι αν αυτό συμβαίνει εξ ιδιοσυγκρασίας, συνεχίζει την παράδοση του Σάνκλι, μόνο που αυτό, πια, συμβαίνει σε παγκόσμια εμβέλεια. Ο κόουτς που 'ανάγκασε' τον Ντέιβιντ Πις να γράψει το βιβλίο 'Red or Dead' ασπαζόταν κατά τα ειωθότα το ρηθέν 'ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο' και ήταν δίκαιος στη διανομή ειδήσεων στους δημοσιογράφους. Ο Κλοπ το έκανε αυτό από τα χρόνια του στην Ντόρτμουντ, χωρίς να του το ζητήσει κάποιος, και έτσι γλιτώνει το χαλασμένο τηλέφωνο.

Από τον Οκτώβρη του 2015, που ο Γερμανός προπονητής έπιασε στασίδι στο Άνφιλντ, φορώντας μπουφάν, καπέλο και φόρμα, ως επί το πλείστον, για τη Λίβερπουλ η κατάσταση αισθητά διαφοροποιήθηκε. Όχι πως υπήρχε θέμα στην εμβέλεια του κλαμπ, αλλά ο Γερμανός φρόντισε να αναβιώσει τα ήθη και τα έθιμα και να φέρει νέα ποδοσφαιρική φλόγα. Αυτήν τη στιγμή, η ανανέωση συνέβη μόνο μία μέρα πριν το ματς με τη Γουότφορντ στο Άνφιλντ, που προσδοκά να τον κρατήσει στην κορυφή της βαθμολογίας, με τουλάχιστον 8 πόντους από τη Λέστερ, η οποία υποδέχεται τη Νόριτς, και 14 από τη Μάντσεστερ Σίτι, που την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου παίζει στο Emirates κόντρα στην Άρσεναλ. Αυτά τα 5 χρόνια του 'Κλόπο', η Λίβερπουλ βρέθηκε στην πλεονεκτική θέση να συμβαδίζει με τις απαιτήσεις του προπονητή, σχεδόν εκ κλίσεως:

> Από την αρχή της θητείας του, ο πλέον 52χρονος Γερμανός, ο πρώτος Jurgen που βγάζει η Google, δεν επεδίωξε να έχει άδειες βαλίτσες, ώστε να χωρέσουν τα μάτσα με τα χρήματα που έπρεπε να δαπανήσει για παίκτες. Ο Κλοπ επέδειξε υπομονή, εκτιμώντας κυρίως την οικονομική πολιτική του κλαμπ, και όταν βρέθηκε στη θέση να ζητήσει δαπάνη η οποία ουσιαστικά δεν ταίριαζε με την τρόπον τινά λιτότητα, το έκανε για σοβαρό λόγο: η πιο ακριβή μεταγραφή της Λίβερπουλ είναι ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ, που τον απέκτησε με 75.000.000 λίρες από τη Σαουθάμπτον την Πρωτοχρονιά του 2018, και η δεύτερη, ο Άλισον Μπέκερ, που τον πήρε με 65.000.000 λίρες από τη Ρόμα, στις 19 Ιουλίου 2018. Βεβαίως, δεν είναι... φθηνή η θητεία του. Οι πέντε πιο ακριβές μεταγραφές στην ιστορία της Λίβερπουλ έχουν γίνει επί θητείας του, ωστόσο τόσο οι τιμές στην αγορά είναι διαφορετικές όσο και, ακόμα κι έτσι, κάποιες εξ αυτών ήταν ευκαιρίες. Προφανώς, τα 52.750.000 που δαπανήθηκαν για τον Ναμπί Κεϊτά είναι πολλά χρήματα, αλλά το κέρδος από τα 43.900.000 για τον Μοχάμεντ Σαλάχ, τα 43.700.000 για τον Φαμπίνιο και τα 30.000.000 για τον Σαντιό Μανέ φέρνουν πολλαπλό κέρδος. Ας πούμε ότι έχουν βγάλει τα λεφτά τους.

> Ωδή στο gegenpressing. Η Λίβερπουλ έχει γίνει ξεκάθαρα ομάδα δεύτερων κατοχών, με τους επιθετικούς να τραβιούνται στα πλευρά. Η πίεση στο επιθετικό μισό της είναι πολύ δημοφιλής και διαφέρει από την αντίστοιχη της Μάντσεστερ Σίτι, διότι όταν οι μέσοι ή οι επιθετικοί των 'κόκκινων' κλέβουν την μπάλα αυτό συμβαίνει για να επιτεθούν, σε αντίθεση με αυτό που κάνει ο Πεπ Γκουαρδιόλα με τους 'πολίτες', που η μπάλα λαμβάνεται με αποκλειστικό στόχο να σεταριστεί ξανά το παιχνίδι. Το gegenpressing, τα νάματα του οποίου βρίσκονται στο παιχνίδι της 21ης Νοεμβρίου 2015 με τη Σίτι, το 1-4 στο Μάντσεστερ με τον Κλοπ ενάμιση μήνα στον πάγκο, έχει μετατραπεί σε 'κανόνα των 3 δευτερολέπτων', δείχνοντας το διάστημα που η Λίβερπουλ πρέπει να ξαναπάρει την μπάλα στην κατοχή της, για να βρει ανοργάνωτη την άμυνα.

> Ο μάστορας των νοκ άουτ. Ο Γιούργκεν Κλοπ δεν έχει αποκλειστεί ακόμη σε διπλά παιχνίδια ως τεχνικός στον πάγκο της Λίβερπουλ. Το 2016, όταν η ομάδα έπεσε στην 8η θέση στη βαθμολογία της Premier League (στο πιο βαθύ σκοτάδι πριν τη χαραυγή, που λένε), έφτασε στον τελικό του Europa League -με το μυθικό 4-3 επί της Ντόρτμουντ στο δεύτερο προημιτελικό- και από το 2017, που παίζει στο Champions League, ομοίως: σε 10 διπλά παιχνίδια ο Γερμανός έχει πανηγυρίσει ισάριθμες προκρίσεις. Βεβαίως, έχει δύο χαμένους τελικούς με το ίδιο σκορ, το 3-1 από τη Σεβίλλη το 2016 και από τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2018. Επίσης, τις δύο τελευταίες σεζόν έχει εξασφαλίσει πρόκριση την 6η αγωνιστική, με το 1-0 επί της Νάπολι στο Άνφιλντ τον Δεκέμβρη του 2018 και το 2-0 επί της Σάλτσμπουργκ εκτός έδρας, πριν από τέσσερις μέρες.

> Οι τίτλοι: έχοντας πανηγυρίσει το τελευταίο τρόπαιό του το 2012, όταν έκανε το νταμπλ με την Ντόρτμουντ, ο Γερμανός, αν και είχε την ευκαιρία να κατακτήσει τίτλους, δεν τα κατάφερνε. Το μπλακ άουτ στον τελικό με τη Σεβίλλη τού στέρησε το Europa League, η εμπειρία της Ρεάλ και το απίθανο γκολ του Γκάρεθ Μπέιλ, μαζί με τον τραυματισμό του Σαλάχ, που λογίστηκε ως προβοκάτσια από τον Σέρχιο Ράμος, και το δυστοπικό εφιάλτη του Λορίς Κάριους, τον απέτρεψαν να πλησιάσει το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά. Το εκπληκτικό σερί της Μάντσεστερ Σίτι πέρυσι, σε μία άνευ προηγουμένου μονομαχία, τον κράτησε στη δεύτερη θέση της Premier League τον Μάιο, αλλά το καλοκαίρι άρχισε με το 2-0 επί της Τότεναμ στο Wanda Metropolitano της Μαδρίτης και το έκτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της Λίβερπουλ, ενώ ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του ευρωπαϊκού Super Cup, στα πέναλτι με την Τσέλσι. Στόχος, βεβαίως, είναι το πρωτάθλημα, το οποίο οι κόκκινοι θέλουν να κατακτήσουν την... 30η επέτειο από την προηγούμενη επιτυχία τους.

> Είναι ένας από αυτούς: πριν από ένα χρόνο δημιουργήθηκε το βίντεο 'We Are Liverpool: This Means More', που δεν είναι άλλο από έναν επικολυρικό ύμνο για το κλαμπ Λίβερπουλ και την επιρροή που άσκησε στους φιλάθλους της, σε όλον τον κόσμο, αλλά και της ασκήθηκε από εκείνους. Θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί ότι ο σύλλογος βρήκε έναν από τους πιο παλιούς οπαδούς του, ο οποίος έχει δει τους Beatles ζωντανά σε παμπ, που λέει ο λόγος, για το ρόλο του αφηγητή. Η φωνή μοιάζει να προέρχεται από τα βάθη των αποδυτηρίων και να περιέχει όλες τις χαρές και τις απογοητεύσεις. Αντιθέτως, είναι ο Κλοπ, στον οποίο εστιάζει η κάμερα στο τέλος, για να λύσει το 'γρίφο' του προσώπου που προβαίνει στη γλαφυρή αφήγηση.

> Το ανέκδοτο. Ο Γιούργκεν Κλοπ δεν είδε το τέταρτο γκολ της Λίβερπουλ στο μυθικό δεύτερο ημιτελικό του Champions League, περίοδος 2018-19, με την Μπαρτσελόνα. Είχε γυρίσει την πλάτη του, κοιτούσε τον πάγκο και προλείαινε το έδαφος για την τρίτη αλλαγή του, 'σημαδεύοντας' την παράταση, όταν κοίταξε ψηλά και είδε τους ανθρώπους να πανηγυρίζουν και το Άνφιλντ να κουνιέται. "Έχασα την πιο ζαβολιάρικη στιγμή στην ιστορία του ποδοσφαίρου", ομολόγησε λίγους μήνες μετά: "Από τότε, πρέπει να την έχω δει 500.000 φορές".

> Το υπονοούμενο. "Κάποιοι μπορεί να μην είναι χαρούμενοι (με την ανανέωση)", είπε στο σχετικό βίντεο. Σίγουρα δεν εννοούσε κάτι συγκεκριμένο, απλώς του βγήκε αυτομάτως η σεμνότητα, με την οποία έκοψε το βήχα στην υποδοχή του στο Λίβερπουλ πριν 4 χρόνια, λέγοντας ότι είμαι 'the Normal One'. Δεν τον λες νορμάλ, πάντως στο Μόναχο ένα μπλε στυλό διέγραψε μια διαγώνια... ευθεία πάνω στο όνομά του. Ο Κλοπ φροντίζει ώστε η μοίρα του να μην τον φέρει στο κατώπι της Μπάγερν, ίσως για να μην μπει στον πειρασμό να δεχθεί.

> Η σύνοψη. 'We love it here'. Ζήτησε να μπει η επιγραφή 'Breaking News' και είπε "αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ό,τι δουλεύει όχι και τόσο άσχημα". Και έπειτα: "Αγαπάμε να βρισκόμαστε εδώ. Αισθανόμαστε ότι είμαστε στο σπίτι".

Έχει πάρει ήδη το πρωτάθλημα η Λίβερπουλ; Η απάντηση στο νέο επεισόδιο του Pod-όσφαιρο: