Το Κατάρ δεν συμμετέχει από τύχη στο Κόπα Αμέρικα
Η Κυβέρνηση του Κατάρ ξοδεύει αμύθητα ποσά στον αθλητισμό. Ποσά που πιάνουν τόπο. Πώς η εθνική ποδοσφαίρου κατέληξε να είναι Πρωταθλήτρια Ασίας και μία από τις 12 του Κόπα Αμέρικα αποσπώντας 2-2 από την Παραγουάη.
Ας διαχωρίσουμε εξ αρχής τα πράγματα για να μην είμαστε ανακόλουθοι. Το μουντιαλικό Κατάρ είναι διαιρεμένο σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Δύο κόσμους που ουδεμία σχέση έχουν μεταξύ τους. Από τη μια τον απάνθρωπο, αυτόν με τα χιλιάδες θύματα εν καιρώ ειρήνησης και τους ‘αιχμαλώτους’ ποδοσφαίρου (και του αμφιλεγόμενου τρόπου που κέρδισε το χρίσμα). Από την άλλη τον ακτινοβόλο, η λάμψη του οποίου αντικατοπτρίζεται στη διαρκή πρόοδο του αθλητισμού της χώρας και δη της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.
Τα ξημερώματα της Δευτέρας οι ‘μαρούνς’ έδωσαν το πρώτο από τα τρία τουλάχιστον παιχνίδια τους (αν δεν προκριθούν) στο παρθενικό τους Κόπα Αμέρικα. Επίτιμοι καλεσμένοι, παρέα με την Ιαπωνία, κληρώθηκαν στο Β’ όμιλο της διοργάνωσης με Αργεντινή, Κολομβία και Παραγουάη, καταφέρνοντας στην πρεμιέρα τους να γυρίσουν το εις βάρος τους 2-0 από την ‘αλμπιρόχα’ και σκοράροντας δις σε 9 λεπτά (68′, 77′) να συλλέξουν έναν απρόσμενο βαθμό.
Γιατί παίζει το Κατάρ στο Κόπα Αμέρικα;
Θ’ αναρωτηθείς δικαιολογημένα τι δουλειά έχει το Κατάρ στην κορυφαία διοργάνωση του ποδοσφαίρου της Νότιας Αμερικής. Όποια και το Ισραήλ στην αθλητική Ευρώπη; Όχι ακριβώς. Όποια, αντιθέτως, είχαν κατά καιρούς το Μεξικό (10 παρουσίες), η Κόστα Ρίκα (5 παρουσίες), οι ΗΠΑ (4 παρουσίες) και η Τζαμάικα (2 παρουσίες) με τον Παναμά και την Αϊτή (από 1). Εθνικές ομάδες από διαφορετικές ποδοσφαιρικές Συνομοσπονδίες.
Η CONMEBOL, με μόλις 10 ομοσπονδίες-μέλη, επιχειρεί με τις προσκλήσεις που κατά καιρούς αποστέλλει να παρουσιάσει μια πιο άρτια και ενδιαφέρουσα διοργάνωση που θα την ‘πουλήσει’ πιο ακριβά. Εφέτος λόγω της ταυτόχρονης διοργάνωσης του Gold Cup δεν ήταν δυνατόν να εμφανιστούν ομάδες από τη Βόρεια ή την Κεντρική Αμερική. Αναπόφευκτη ήταν η γεωγραφική αναζήτηση τουλάχιστον 2 ομάδων από άλλη ήπειρο. Στην Ευρώπη οι ισχυρές εθνικές είχαν τα τελικά του Nations League ή προκριματικά EURO, ενώ στην Αφρική το Κύπελλο Εθνικών θ’ αρχίσει στις 21 Ιουνίου. Απέμενε, μοιραία, η Ασία, από την οποία επελέγησαν η κάτοχος και η φιναλίστ της ηπείρου.
Το Κατάρ πήγε στην Βραζιλία έχοντας τον τίτλο της κορυφαίας ομάδας, απόρροια του τίτλου που κατέκτησε την πρώτη μέρα του Φλεβάρη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Επικρατώντας 3-1 των Γιαπωνέζων στον τελικό. Ήταν η πρώτη φορά που η εθνική ομάδα της χώρας από την Αραβική Χερσόνησο ανέβαινε στην εξέδρα των νικητών για να παραλάβει το βαρύτιμο τρόπαιο. Είχε τρεις φορές αναδειχθεί Πρωταθλήτρια του Κόλπου (1992, 2004, 2014), αλλά ποτέ ολόκληρης της ηπείρου, αποκλείοντας -μετά την απόλυτη πρωτιά στον όμιλο- το Ιράκ (1-0), τη Νότια Κορέα (1-0) και τα ΗΑΕ (4-0).
Την πλειονότητα του ποδοσφαιρόκοσμου την άφησε άναυδη η αφρενάριστη, σχεδόν τρελή, πορεία των Καταριανών ως το φινάλε της διαδρομής. Τον Τσάβι, με 4 χρόνια ήδη στη χώρα, σε καμία περίπτωση. Είχε προβλέψει τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί. Όχι γιατί είχε διαβάσει τη γυάλινη σφαίρα. Όχι γιατί διέθετε μαντικές ικανότητες. Δεν υπέθετε, έβλεπε ξεκάθαρα τι έρχεται.
Μια ακαδημία στα πρότυπα της Μασία
Στην Ντόχα έχει από καιρό ‘χτιστεί’ ένα ιδιόμορφο παλάτι. Δεν πρόκειται για άλλη μία πολυτελή κατοικία της βασιλικής οικογένειας Αλ Τανί που διαφεντεύει τις τύχες της χώρας. Ένα ποδοσφαιρικό παλάτι που δεν συγκρίνεται καν με κάποιο από τα χλιδάτα γήπεδα που ‘φυτρώνουν’ ένα-ένα για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022.
Την ακαδημία ‘Ασπάιρ’ (Aspire Academy) ενδεχομένως δεν την έχεις ακουστά. Αν όχι, μάθε πως από το φθινόπωρο του 2004 λειτουργεί ως ένα αυτόνομο αθλητικό ίδρυμα που έχει σκοπό την ανάπτυξη των αθλητών του Κατάρ, παρέχοντάς τους την ίδια στιγμή δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εδρεύει στην Ασπάιρ Ζόουν, μια έκταση 2.5 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην περιοχή Αλ Γουάμπ της πρωτεύουσας, στην οποία θα βρεις επιπλέον αθλητικές εγκαταστάσεις ολυμπιακών διαστάσεων (στάδια, πισίνα, κλειστό γυμναστήριο).
Μέσα από τα τείχη της διεθνώς αναγνωρισμένης πλέον ακαδημίας, σε μια συστάδα σύγχρονων κτιρίων και εξοπλισμένων γηπέδων όπου δουλεύει άκρως καταρτισμένο προσωπικό και χρησιμοποιούνται για χειμερινή προετοιμασία ακόμη κι από την Μπάγερν Μονάχου, ‘γεννιούνται’ πρωταθλητές όλων των αθλημάτων. Με τον Μπόρα Μιλουτίνοβιτς να έχει προτείνει την ιδέα και τον Ισπανό Ιβάν Μπράβο, πρώην διευθυντή στρατηγικής στη Ρεάλ Μαδρίτης, να ηγείται σήμερα του πιο επιτυχημένου, για την ώρα, αθλητικού πρότζεκτ στον αραβικό κόσμο. Ενός πρότζεκτ για το οποίο απαιτήθηκε μια τεράστια επένδυση, αλλά τοποθετήθηκε εξ αρχής πάνω σε στέρεες βάσεις.
Όλοι οι μαθητές δεν θα καταφέρουν να γίνουν υπεραθλητές. Παρόλα αυτά ολοκληρώνουν τις σπουδές του στο μάνατζμεντ ή γίνονται προπονητές, γυμναστές και σκάουτς, μια και η ακαδημία πρεσβεύει τις αρχές “της ακεραιότητας, του σεβασμού, του ομαδικού πνεύματος, της ευθύνης και της επαγγελματικότητας“, όπως διαφημίζει στην ιστοσελίδα της.
Από ‘κει έχει ήδη αναδειχθεί ο παγκόσμιος πρωταθλητής στο άλμα εις ύψος – δεύτερος κορυφαίος όλων των εποχών Μουτάζ Εσά Μπαρσίμ και ο λιγότερο διάσημος σφυροβόλος Ασράφ ελ Σεϊφί. Ως επί το πλείστον όμως το εργαστήριο ‘παράγει’ ποδοσφαιριστές. Ποδοσφαιριστές που πλαισιώνουν πλέον την εθνική ομάδα των ανδρών.
Ο Φέλιξ Σάντσες και τα παιδιά του
Πολλοί εκ των οποίων πριν από 5 χρόνια (2014) ήταν ενεργά μέλη της ομάδας U19 που κατέκτησε τον τίτλο του Πανασιατικού Κυπέλλου στη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία). Τότε ήταν έφηβοι, σήμερα άνδρες. Τότε ήταν απλώς παιδιά με ταλέντο, σήμερα ολοκληρωμένοι ποδοσφαιριστές. Ποδοσφαιριστές που ακολουθούν πιστά το πλάνο και συνεπείς στη δουλειά που έχουν διδαχτεί δεν παρεκκλίνουν από τις οδηγίες.
Οι τερματοφύλακες Γιουσέφ Χασάν και Μοχάμεντ αλ Μπακρί, οι αμυντικοί Ταμί Αλ Μουαζά και Ταρέκ Σαλμάν, οι μέσοι Αμπντουλά αλ Αχράκ, Αχμέντ Μοεΐν και Σαλέμ αλ Χαζρί και οι επιθετικοί Ακράμ Αφίφ, Αλμοέζ Αλί πέρασαν από το προηγούμενο επίπεδο στο υψηλότερο, συνεχίζοντας σταθερά ως σήμερα, με γέφυρα σύνδεσης των δύο βαθμίδων τον Φέλιξ Σάντσες Μπας. Από τα 21 του προπονητής ο 43χρονος Καταλανός με τη 10ετή θητεία στη ‘Μασία’ της Μπαρτσελόνα, εντάχθηκε στην ‘Ασπάιρ Ακάντεμι’ το καλοκαίρι του 2006 και 7 χρόνια αργότερα, στα 37 του πια, προσελήφθη από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ως ο πλέον κατάλληλος για να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει τα παιδιά με τα οποία είχε ήδη δουλέψει κατά την παραγωγική διαδικασία. Επικεφαλής της πρώτης ομάδας ανέλαβε τον Ιούλιο του 2017, διαδεχόμενος τον Ουρουγουανό Χόρχε Φοσάτι μετά τη δεύτερη θητεία του στο εθνικό συγκρότημα.
Ο Σάντσες υπήρξε ‘παιδί’ του Ρομπέρτο Ολάμπε, πρώην προπονητή της Ρεάλ Σοσιεδάδ και της Αλμερία, μαθαίνοντας να δουλεύει σκληρά και απ’ όταν εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο της Ασπάιρ έσπευσε να εφαρμόσει πρόγραμμα με διπλές προπονήσεις. “Μόνο η Μασία συγκρίνεται με ό,τι συμβαίνει εδώ με τη μόνη διαφορά πως τα παιδιά φοιτούν εντός της ακαδημίας. Αυτό μάς επιτρέπει να δουλεύουμε δύο φορές την ημέρα“, έλεγε όταν πρωτοανέλαβε τη νέα θέση του, εκδηλώνοντας τον ενθουσιασμό του.
Αν ένας Έλληνας τον γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους μας είναι αναμφίβολα ο προπονητής Δημήτρης Γκούμας. Δουλεύει ήδη τρία χρόνια στην ακαδημία Ασπάιρ, πρώην στέλεχος της ολυμπιακής ομάδας του Κατάρ στο πλευρό του Ισπανού και πλέον είναι αναλυτής για λογαριασμό της Αλ Αχλί. Όπως μετέφερε τις εμπειρίες του στον Sport24 Radio 103.3 ο Σάντσες είναι ένας προπονητής “που προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο λόγω της φύσης του“.
Κάποια περίοδο επιχείρησαν να τον απομακρύνουν, για χάρη ενός πιο έμπειρου προπονητή, ωστόσο οι διεθνείς ποδοσφαιριστές αντέδρασαν και οι ντόπιοι επιτελείς της Ομοσπονδίας υπαναχώρησαν. Εξάλλου “ο Φέλιξ έχει ένα τιμ 6-7 ατόμων που δουλεύουν μαζί, από την Κ16, σε μια πολύ ωραία διαδρομή“, συμπλήρωσε ακόμα ο Γκούμας, κάνοντας λόγο για επίλεκτη ομάδα απ’ όλον το κόσμο που “με σωστή δουλειά και προγραμματισμό” προσέφερε από το μηδέν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τα αστέρια μένουν στη χώρα
“Δεν είναι πυροτέχνημα“, κατέληξε ο Έλληνας προπονητής, αμφιβάλλοντας μονάχα για το τι θα συμβεί αφού τον Δεκέμβριο του 2022 διασκορπιστεί η χρυσόσκονη του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Άπαντες, ούτως ή άλλως, δουλεύουν με ορίζοντα το μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού δίχως να κοιτούν παραπέρα. Ως τότε γίνεται τρομερή προσπάθεια να μην (δια)φύγει διεθνής παίκτης σε ομάδα εκτός της εγχώριας λίγκας (Qatar Stars League) και πληρώνονται αδρά γι’ αυτό. Η απόφαση για την επιβολή μόλις πέντε αλλοδαπών ποδοσφαιριστών ανά ομάδα (τρεις ανεξαρτήτως καταγωγής, ένας Ασιάτης και ένας από αραβική χώρα) είναι άλλο ένα μέτρο ανάπτυξης του ντόπιου στοιχείου.
Όλοι τους, φυσικά, θα ήθελαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο εξωτερικό, στην Ευρώπη κυρίως. Σε ομάδες δημοφιλέστερες από τη βελγική Έουπεν και την ισπανική Λεονέσα, οι οποίες ανήκουν στην Ασπάιρ και τις χρηματοδοτεί για να στέλνει ποδοσφαιριστές προς γνώση και συμμόρφωση στα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Ο αρχηγός του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος και πρώτος σε συμμετοχές (121), Χασάν αλ Χαϊντός, δεν έχει κρύψει πως “θα ήταν ένα όνειρο, αν μια μέρα στο μέλλον μ’ έβρισκε στο εξωτερικό“. Προσώρας ο 28χρονος επιθετικός αμείβεται από την Αλ Σαντ, όντας μέχρι πρότινος συμπαίκτης του Τσάβι, πλέον θα είναι παίκτης του. Όπως επίσης ο Ακράμ Αφίφ, το ‘χρυσό παιδί’ του καταριανού ποδοσφαίρου, μετρώντας 12 γκολ σε 48 παιχνίδια. Τούτος βέβαια είχε ήδη βιώσει την εμπειρία του ισπανικού ποδοσφαίρου, έχοντας θητεύσει στις ακαδημίες της Σεβίλλης και αγοραστεί από τη Βιγιαρεάλ, προτού παραχωρηθεί δανεικός στη Χιχόν.
Ανήκουν στο Κατάρ ή όχι;
Ένας 22χρονος ταχύς εξτρέμ με καλά τελειώματα και αίσθηση του γκολ. Αυτός πάντως που απειλεί να καταρρίψει την κορυφαία επίπεδο τερμάτων στην ιστορία της εθνικής του Κατάρ, την οποία ο πολιτογραφημένος Ουρουγουανός Σεμπαστιάν Σορία κρατά με 40 γκολ (σε 123 συμμετοχές) είναι ο Αλμοέζ Αλί. Στα 23 του ο γεννημένος στο Χαρτούμ του Σουδάν κεντρικός φορ μετανάστευσε στο Κατάρ από τα 7 του και δεν άργησε να ενταχθεί στην Ασπάιρ Ακάντεμι. Έχει ήδη αγωνιστεί στην αυστριακή Λιντς, προτού γυρίσει για την αλ Ντουχαΐλ, την πάλαι ποτέ Λεκβίγια των 6 πρωταθλημάτων από το 2011, και σαρώσει με τις επιδόσεις του στο εθνικό συγκρότημα.
Είναι η αιχμή του δόρατος στην επίθεση, ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ σε τελική φάση Πανασιατικού Κυπέλλου (9), αυτός που πέτυχε το πρώτο τέρμα των Καταριανών σε Κόπα Αμέρικα, μειώνοντας σε 2-1, ο ποδοσφαιριστής για τον οποίο οι αντίπαλοι έχουν καταθέσει κατά καιρούς ενστάσεις. Πιο πρόσφατα απ’ όλους η Ομοσπονδία των Εμιράτων. Η οποία είχε σηκώσει το γάντι, υποστηρίζοντας, μετά το εις βάρος της 4-0 στον ημιτελικό του Πανασιατικού, ότι ο Αλί δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στο εθνικό συγκρότημα. Όπως και ο γεννημένος στη Βαγδάτη, αλλά ποδοσφαιρικά μεγαλωμένος στο Κατάρ Μπασάμ αλ Ραουί (κεντρικός αμυντικός, δεξιός μπακ). Το αίτημά της ωστόσο απορρίφθηκε ομόφωνα, δεδομένου ότι τα στοιχεία που εμφάνισε δεν επαρκούσαν. “Απ’ όσα έχουμε δει, όλα είναι καθαρά“, έλεγαν από την AFC, χωρίς να προκύψει έκτοτε οποιαδήποτε εξέλιξη.
Σε διαφορετική περίπτωση ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα είχαν ταξιδέψει στη Βραζιλία. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα είχαν αγωνιστεί στην πρεμιέρα του Κόπα Αμέρικα με την Παραγουάη. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα ετοιμάζονταν ν’ αντιμετωπίσουν τον Φαλκάο και ον Χάμες, τον Μέσι, τον Αγουέρο και τον Ντι Μαρία.
Αφήνει πίσω την Ελλάδα
Το Κατάρ είναι η χώρα με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα παγκοσμίως. Ποδοσφαιρικά βρίσκεται πια στην 55η θέση της FIFA. Για την ώρα η Ελλάδα βρίσκεται μόλις τρεις θέσεις παραπάνω – τους χωρίζουν μόνο το Μαυροβούνιο και η Τζαμάικα. Η ημέρα που θα κάνει την προσπέραση με ταχύτητα από αριστερά δεν αργεί, μάλλον. Στην παγκόσμια κατάταξη με το σύστημα Elo, η διαφορά είναι ήδη χαώδης. Όχι τυχαία…
