Το αποτυχημένο μεταγραφικό καλοκαίρι του Ολυμπιακού οδήγησε στον τίτλο
Οι αποτυχίες των Πέπε και Ρούμπεν Βινάγκρε, το φιάσκο με τα δεξιά μπακ και οι περίεργες περιπτώσεις Παύλου Μαυρουδή και Αλέξανδρου Νικολιά. Οι 9 από τις 13 θερινές μεταγραφές του Ολυμπιακού ήταν αποτυχημένες κι ας παίρνει πρωτάθλημα.
Η μεταγραφική περίοδος του χειμώνα ολοκληρώθηκε, ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να ενισχυθεί περαιτέρω κι έτσι με το υπάρχουν ρόστερ (εκτός αν προκύψουν αποχωρήσεις της τελευταίας στιγμής) θα πορευτεί μέχρι το τέλος της σεζόν. Ένα ρόστερ που διαμορφώθηκε σε ένα βαθμό το καλοκαίρι του 2020 και που… διορθώθηκε τον Ιανουάριο του 2021, διότι οι αστοχίες που είχαν προκύψει ήταν πάρα πολλές.
Για κάθε Γιαν Εμβιλά υπάρχουν… τρεις Πέπε, για κάθε Χοσέ Χολέμπας υπάρχουν τρεις Ραφίνια. Οι μεταγραφικές επιτυχίες των Πειραιωτών ήταν ελάχιστες, συγκριτικά με τον αριθμό των προσθηκών, ωστόσο ήταν αρκετές ώστε να οδηγήσουν τον σύλλογο στη σχεδόν βέβαιη κατάκτηση της φετινής Super League Interwetten.
Η κραυγαλέα αποτυχία
Κάποιες περιπτώσεις ούτε ένα χρυσό περιτύλιγμα μπορεί να τις κρύψει. Εν προκειμένω, ούτε το ποσό των 3.000.000 ευρώ στην καλύτερη περίπτωση (υπάρχουν δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για μεγαλύτερο ποσό μεταγραφής, που με τα μπόνους ξεπερνάει τα 4.000.000) που έδωσε ο Ολυμπιακός στην Γκιμαράες για τον Πέπε, τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις άρχισαν από τα 7.000.000!
Ο Πορτογάλος κεντρικός μέσος αποκτήθηκε ως αντι-Γκιλιέρμε, απορρόφησε και με το παραπάνω τα έσοδα από την πώληση του Βραζιλιάνου και απέτυχε μέσα σε… ένα μήνα. Τόσο χρονικό διάστημα απραξίας χρειάστηκε για να κινήσει υποψίες ότι κάτι συμβαίνει και πως δεν είναι ο παίκτης που θα πλαισιώσει τους Μαντί Καμαρά και Ανδρέα Μπουχαλάκη. Όταν ο ίδιος ο Πέδρο Μαρτίνς που τον ζήτησε, αποφασίζει να μην του δώσει ευκαιρίες, μοιάζει βέβαιο ότι το ‘χαρτί’ έχει καεί. Ακόμα και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός τον… ξεφορτώθηκε στα κρυφά, το βράδυ της τελευταίας μέρας των χειμερινών μεταγραφών, με δανεισμό στη Φαμαλικάο λίγες ώρες έπειτα από ένα κακό 30λεπτο κόντρα στον Απόλλωνα, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Το φιάσκο με τα δεξιά μπακ
Η αποχώρηση του Ομάρ Ελαμπντελαουί δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία στον Ολυμπιακό. Οι άνθρωποι του συλλόγου γνώριζαν πριν από την έναρξη της θερινής μεταγραφικής περιόδου ότι θα αποχωρήσει ο αρχηγός της ομάδας, οπότε είχαν αρκετό χρόνο για να βρουν αντικαταστάτη. Επέλεξαν έναν ποδοσφαιριστή με εξαιρετικό βιογραφικό, ο οποίος απέδωσε και σύμφωνα με αυτό. Η ανάλυση που έκανε ο Θέμης Καίσαρης στο SPORT24 με τη βοήθεια της Opta αποτυπώνει την πολύ καλή απόδοση του Ραφίνια στο 1ο μισό της σεζόν που βρέθηκε στην Ελλάδα, παρά την ηλικία του και παρά το ότι μπήκε από την αρχή στα βαθιά.
Η συγκεκριμένη αποτυχία ίσως είναι και πιο… βαριά από εκείνη του Πέπε με αγωνιστικά κριτήρια, αφού ο Πορτογάλος όφειλε να αποδώσει και δεν απέδωσε, ενώ στην προκειμένη περίπτωση ο Βραζιλιάνος απέδωσε κι όμως κρίθηκε ακατάλληλος. Το παραγόμενο προϊόν του Ραφίνια δεν ήταν αυτό που ήθελε ο Ολυμπιακός, παρότι ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι τον απέκτησε, έχοντας κάνει έρευνα -θεωρητικά- για το παραγόμενο προϊόν του Ραφίνια και το αν ταιριάζει με την ομάδα και τον τρόπο παιχνιδιού της. Οπότε, δεν πρόκειται για αποτυχία του παίκτη, αλλά παραμένει αποτυχία, της ομάδας επειδή πήρε… λάθος παίκτη.
Ο Ολυμπιακός σταμάτησε να υπολογίζει ακόμα και στον αναπληρωματικό του Ραφίνια, ο οποίος αποκτήθηκε επειδή ο Βραζιλιάνος ήταν 35 ετών και υπήρχε εκτίμηση ότι θα χρειαστεί πολλές ανάσες (εξ ου και το μονοετές συμβόλαιο). Ο Μοχάμεντ Ντρέγκερ αποκτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου κι έκανε ντεμπούτο στις 31 Οκτωβρίου, δηλαδή στο 6ο παιχνίδι του Ολυμπιακού που θα μπορούσε να αγωνιστεί. Δεν κράτησε τη θέση του, έβγαλε προβλήματα τραυματισμού και στο τέλος έχασε ακόμα και το ρόλο του αναπληρωματικού από τον Θανάση Ανδρούτσο, έναν παίκτη που είχε συστηθεί ως μέσος και τελικά αποδείχθηκε καλύτερος δεξιός μπακ από τον 24χρονο Τυνήσιο, κατά δήλωση του Μαρτίνς. Κι αν ο Ραφίνια παραμένει καλός παίκτης, αλλά κάτι διαφορετικό από αυτό που έψαχνε ο Ολυμπιακός οπότε κακώς τον επέλεξε εξ αρχής, το γεγονός ότι υπήρχε δίλημμα σχετικά με το ποιος εκ του Βραζιλιάνου ή του Τυνήσιου έπρεπε να φύγει τον Ιανουάριο αφήνει να εννοηθεί ότι δεν θεωρούν πια στην πλατεία Αλεξάνδρας ότι ο Ντρέγκερ είναι επιπέδου Ολυμπιακού, ούτε για αναπληρωματικός.
Το 33,3% στα αριστερά
Αν στη δεξιά πτέρυγα της άμυνας ο Ολυμπιακός ενισχύθηκε με δύο παίκτες, στην αριστερή απέκτησε έναν παραπάνω, με τους Ρούμπεν Βινάγκρε, Χοσέ Χολέμπας και Αποστόλη Αποστολόπουλο. Πόσοι του βγήκαν; Ένας λιγότερο από όσους έπρεπε. Οι Πειραιώτες είχαν το καθήκον να αναπληρώσουν δύο βασικά κενά στην άμυνα το καλοκαίρι και εκ του αποτελέσματος έκαναν το 0/2. Στα αριστερά η κατάσταση δεν θυμίζει Ραφίνια, αλλά Πέπε. Ο Βινάγκρε αποκτήθηκε με πηχυαίους τίτλους, κυρίως από ΜΜΕ που πρόσκεινται στον Ολυμπιακό, επειδή είχε πραγματοποιήσει κάποιες σποραδικές καλές εμφανίσεις στη Γουλβς τις προηγούμενες 2 σεζόν. Επρόκειτο για έναν 21χρονο Πορτογάλο μπακ, που ευνοήθηκε από τη ‘φούσκα’ που έχει στήσει ο μεγαλοατζέντης Ζόρζε Μέντες στον αγγλικό σύλλογο και αποδεικνύεται ότι διογκώθηκε η αξία του, χωρίς να το αξίζει.
Στη θεωρία ήταν ένα ταλέντο, κυρίως στο επιθετικό κομμάτι της θέσης του. Στην πράξη, ήταν ένας ποδοσφαιριστής που επιδείκνυε αδιαφορία (η εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι θεωρούσε εαυτόν ανώτερο του ελληνικού ποδοσφαίρου), αλλά και ένας ποδοσφαιριστής που τα γεγονότα και ο μεταγραφικός υποβιβασμός του δείχνουν ότι δεν ήταν τόσο καλός όσο ο ίδιος φέρεται να πίστευε. Δανεικός στη Φαμαλικάο πλέον, συμπαίκτης του Πέπε, να προσπαθεί να κρατήσει τη νέα ομάδα του στην κατηγορία (προτελευταία, με έναν βαθμό κι ένα παιχνίδι παραπάνω απ’ τη Φαρένσε). Ένας ποδοσφαιριστής με τόσο ισχυρές διασυνδέσεις θα έπρεπε να παίζει είτε στη Γουλβς είτε σε εφάμιλλη ομάδα, αν τελικά ήταν τόσο ταλαντούχος…
Οι αστοχίες με… ιδιαιτερότητες
Η περίπτωση του Μπρούμα συνδέεται άρρηκτα με εκείνη του Ραφίνια. Στον Βραζιλιάνο μπακ πιστώθηκε ότι δεν ανέβαινε πολύ στο γήπεδο του αντιπάλου, ωστόσο ο Πορτογάλος εξτρέμ αποκτήθηκε (με δανεισμό) ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο! Ο 26χρονος ποδοσφαιριστής διαθέτει απίστευτη ταχύτητα και είναι ικανός ντριμπλαδόρος, με συνέπεια να μπορεί να αλληλοσυμπληρώνεται με τον Ραφίνια στη δεξιά πτέρυγα. Αν έπαιζαν μαζί. Ο Μπρούμα άργησε πολύ να μπει στο κλίμα της ομάδας σε αντίθεση με τον Ραφίνια. Αποκτήθηκε σχετικά αργά (5 Οκτωβρίου), ένα μυικό θέμα τον άφησε εκτός και για ένα διάστημα, με συνέπεια να υπολογίζεται ουσιαστικά από τα μέσα Δεκεμβρίου, όταν πια είχαν περάσει τα κομβικής σημασίας παιχνίδια της σεζόν. Όταν πήρε λεπτά συμμετοχής και βρήκε ρυθμό, έδειξε τι μπορεί να προσφέρει, αλλά πλέον ήταν αργά και ουσιαστικά ο Μπρούμα μπορεί να αποδείξει ότι ο δανεισμός του βοήθησε ουσιαστικά τον Ολυμπιακό μόνο με την απόδοσή του κόντρα στην Αϊντχόφεν.
Ο 4ος Πορτογάλος που αποκτήθηκε το καλοκαίρι από τον Ολυμπιακό επίσης δεν έχει θέλξει με την παρουσία του από την αρχή της σεζόν. Αποκτήθηκε κι αυτός αργά (3 Οκτωβρίου), ωστόσο προερχόμενος από τη Νότιγχαμ και με τις σχέσεις που διέπουν τις δύο ομάδες, θα έπρεπε να είναι γνωστό αν μπορεί να προσφέρει ή όχι. Άρχισε τη σεζόν τραυματίας, αλλά μόλις αποθεραπεύτηκε, δεν κατάφερε να πείσει για κάτι. Μόλις μια φορά έπαιξε πάνω από ένα ημίχρονο στο πρωτάθλημα και παραμείνει σε ιεραρχία πίσω από τους Ματιέ Βαλμπουενά και Κώστα Φορτούνη στο ρόστερ, ίσως και πίσω από άλλους παίκτες που μπορούν να παίξουν κατ’ ανάγκη το ρόλο του οργανωτή.
Η περίπτωση του Παύλου Μαυρουδή επιδέχεται μεγάλης συζήτησης. Ο 20χρονος αμυντικός μέσος αποκτήθηκε ως… λάφυρο από τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, από τον οποίο αποχώρησε χωρίς να απαντήσει στην πρόταση ανανέωσης. Με μια πρώτη ματιά, είναι άδικο να κρίνεται ως αποτυχημένη μεταγραφή αυτή ενός παίκτη σε τέτοια ηλικία. Όμως ο ίδιος ο Ολυμπιακός κι η φιλοσοφία του οδηγεί σε τέτοια συμπεράσματα. Ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που πήρε έναν 21χρονο πριν από 2 σεζόν, τον Μαντί Καμαρά, για να του λύσει το πρόβλημα στο κέντρο και το έκανε. Ο Ολυμπιακός πείστηκε να επαναφέρει στο ρόστερ τον Μάριο Βρουσάι γι’ αυτά που έκανε στην Eredivisie ως βασικός σε ηλικία 20 και 21 ετών. Ο Ολυμπιακός έκρινε ως αποτυχημένο τον 21χρονο Βινάγκρε, ο Ολυμπιακός απέκτησε ως ‘ψημένο’ αντικαταστάτη του Πορτογάλου έναν 22χρονο, τον Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ. Ο Ολυμπιακός έχει αξιολογήσει ήδη θετικά ή αρνητικά και τελεσίδικα παίκτες στην ίδια ηλικιακή κατηγορία με τον Μαυρουδή. Και για τον διεθνή με την Εθνική Ελλάδας Κ17 (αλλά χωρίς συμμετοχές στην Κ19), η αξιολόγηση οδηγεί στο να μην βρίσκει χώρο ούτε στις αποστολές για τα ‘εύκολα’ ματς πρωταθλήματος ή τα παιχνίδια κυπέλλου. Η εικόνα γίνεται ακόμα πιο ευκρινής αν προστεθεί η σύγκριση με τον παρτενέρ του στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, που ο Μαυρουδής ‘κρατούσε’ πίσω στην ιεραρχία, επειδή έπαιζαν στην ίδια θέση. Ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος αρχίζει να θεωρείται απαραίτητος στην ενδεκάδα του ‘τριφυλλιού’, την ώρα που ο Μαυρουδής είναι βασικός Ολυμπιακό Κ19.
Το γεγονός ότι οι ‘ερυθρόλευκοι’ εμπιστεύονται νεαρούς παίκτες, αρκεί να τους θεωρούν ικανούς (κάτι που δεν φαίνεται να συμβαίνει τούτη τη στιγμή με τον Μαυρουδή), αποδεικνύεται και από μία άλλη περίπτωση αποτυχημένης μεταγραφής. Ο Μαρτίνς από την περσινή σεζόν είχε δείξει την εκτίμησή του στο πρόσωπο του -τότε- ανήλικου Κώστα Τζολάκη και δεν την έχασε ούτε με την απόκτηση του Έγκμουντουρ Κρίστινσον. Ο Έλληνας τερματοφύλακας ήταν αυτός που αναπλήρωσε το κενό του τραυματία Ζοζέ Σα στην αρχή της σεζόν, παρότι ο Ισλανδός βρισκόταν στην ομάδα πάνω από ένα μήνα και διαθέτει πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από τον Τζολάκη, ακόμα και στην Ελλάδα. Μάλιστα, δεν ήταν ούτε στην ευρωπαϊκή λίστα (αν και υπάρχουν και… τεχνοκρατικοί λόγοι γι’ αυτό), ενώ ντεμπούτο έκανε στα πρόσφατα παιχνίδια κυπέλλου με τον Παναιτωλικό, που ίσως να είναι η μοναδική διοργάνωση στην οποία θα παίξει ο 31χρονος.
Τέλος, ως καλοκαιρινό μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού λογίζεται και ο Αλέξανδρος Νικολιάς. Ο 26χρονος μέσος αποκτήθηκε από τον ΠΑΣ για 300.000, σύμφωνα με το Transfermarkt, σε μία κίνηση που αν έγινε με αγωνιστικά κριτήρια, επίσης κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία, αφού δύο μήνες μετά ο παίκτης παραχωρήθηκε για 2+1 χρόνια στην ΑΕΛ με μορφή δανεισμού.
Αυτοί που έσωσαν την κατάσταση
Προφανώς, δεν απέτυχαν όλες οι θερινές μεταγραφές του Ολυμπιακού. Υπήρχαν οι 9 αποτυχίες, με τα αρνητικά συμπεράσματα που προέκυψαν σε μισή σεζόν, υπάρχουν και 3 επιτυχίες, με τα θετικά συμπεράσματα που προέκυψαν στο ίδιο χρονικό διάστημα. Η αρχή μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε από τους 3 παίκτες, αφού όλοι τους συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε οι νταμπλούχοι Ελλάδας να θεωρούν βέβαιο το 46ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους και να συνιστούν τη μοναδική ομάδα που εξακολουθεί εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Ευρώπη.
Η απόκτηση του Εμβιλά μοιάζει με την περσινή του Ρούμπεν Σεμέδο. Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο έχει αποδείξει ήδη ότι ανήκει επίπεδο προηγμένων πρωταθλημάτων, ωστόσο το πρόβλημα αφορά το μυαλό και τη συμπεριφορά του. Ο Πορτογάλος πέρυσι… κατάφερε να συγκρατηθεί σε μεγάλο βαθμό, το ίδιο κάνει και ο Γάλλος φέτος. Εστίασε στο ποδόσφαιρο και πλέον θυμίζει σε πολλά τον παίκτη που έχει αγωνιστεί σε Ligue 1, Serie A και Premier League. Το γεγονός, δε, ότι υπέγραψε ως ελεύθερος, εκτοξεύει ακόμη περισσότερο την επιτυχία της συγκεκριμένης κίνησης. Το μοναδικό… μείον της συγκεκριμένης ενίσχυσης ήταν ότι εξέθεσε τον ακριβοπληρωμένο Πέπε.
Κι αν για τον Εμβιλά υπήρχε η προσμονή να προσφέρει ακριβώς αυτά, για τον Χολέμπας οι στόχοι ήταν διαφορετικοί. Η επιστροφή του Χολέμπας έγινε περισσότερο για λόγους… Αβραάμ Παπαδόπουλου και λιγότερο για κάλυψη του αριστερού άκρου της άμυνας. Ο 36χρονος άλλοτε διεθνής αποδείχθηκε λίρα εκατό όμως, αφού ο Βινάγκρε δεν μπήκε ποτέ στη μάχη, με συνέπεια να χρειαστεί η διαρκής παρουσία του Χολέμπας και μάλιστα στα πιο κρίσιμα παιχνίδια της χρονιάς. Τα πήγε περίφημα, δεδομένων των συνθηκών, με συνέπεια ακόμα και γι’ αυτή τη μισή σεζόν, μέχρι να παραδώσει τα σκήπτρα στον Ρέαμπτσιουκ, να θεωρείται ως πετυχημένος και στη 2η θητεία του στον σύλλογο.
Δεύτερη θητεία στο λιμάνι διανύει και ο Αχμέντ Χασάν, έστω κι αν δεν μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα από την προηγούμενη, όπως συνέβη με τον Χολέμπας. Ο Αιγύπτιος επιθετικός άρχισε τη 2η θητεία του από πέρυσι, όταν αγωνιζόταν στο 2ο μισό της σεζόν στον Ολυμπιακό, με τη μορφή δανεισμού από την Μπράγκα. Τα 8 γκολ σε 18 αγώνες κρίθηκαν επαρκή ώστε οι ‘ερυθρόλευκοι’ να δαπανήσουν 2.000.000 για να τον κάνουν δικό τους και ήδη φέτος μετράει 8 γκολ σε 16 αγώνες, επίσης σε μισή σεζόν. Κι όλα αυτά παρότι είναι αναπληρωματικός, όλα αυτά παρότι αντιμετώπισε πρόβλημα κορονοϊού και γενικότερα υγείας. Χωρίς τον φετινό Χασάν, ο Ολυμπιακός θα είχε σίγουρα μικρότερη διαφορά στο πρωτάθλημα από τους ανταγωνιστές του και ενδεχομένως να μην βρισκόταν στο Europa League (σημείωσε το νικητήριο γκολ επί της Μαρσέιγ στην πρεμιέρα του Champions League).
Τέλος, το 13ο απόκτημα του Ολυμπιακού από το καλοκαίρι είναι ένας -πλέον- 18χρονος αριστερός μπακ. Ο Αποστολόπουλος θυμίζει την περίπτωση Κώστα Τσιμίκα, ο οποίος επίσης είχε διακριθεί για το ταλέντο του στις Σέρρες, προτού κατηφορίσει στον Πειραιά. Αποκτήθηκε ξεκάθαρα για το μέλλον και στο μέλλον θα αξιολογηθεί, θετικά ή αρνητικά.
Το αποτέλεσμα δείχνει… 2019
Από τις 13 μεταγραφές του καλοκαιριού, μόνο οι 3 ‘βγήκαν’ στον Ολυμπιακό. Οι υπόλοιπες 10, αν δεν γίνονταν, δεν θα άλλαζαν πολλά πράγματα σε σχέση με τις φετινές επιτυχίες της ομάδας, ίσως αν εξαιρεθεί η περίπτωση Ραφίνια. Το μεταγραφικό ‘παζάρι’ του Ιανουαρίου ήρθε να διορθώσει τα κακώς κείμενα του καλοκαιριού, με την απόκτηση του Ρέαμπτσιουκ και του Κένι Λαλά στα μπακ. Η απόκτηση του Σωκράτη Παπασταθόπουλου, δε, αν αποδειχθεί επιτυχημένη, ανοίγει τον δρόμο των πωλήσεων στα στόπερ, με την πιο πιθανή να είναι εκείνη του Παπ Αμπού Σισέ.
Το ερώτημα είναι πώς γίνεται μια ομάδα που απέτυχε στο θερινό μεταγραφικό παζάρι, να έχει πετύχει στον αγωνιστικό χώρο; Η απάντηση έρχεται από το… παρελθόν. Το καλοκαίρι του 2019 ο Ολυμπιακός απέκτησε 17 ποδοσφαιριστές. Οι αποτυχίες ήταν κι εκεί -αριθμητικά- πολλές, όμως αφορούσαν ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν ως συμπληρωματικοί ή με βλέμμα στο μέλλον.
Έξι ήταν οι ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν ως παίκτες πρώτης γραμμής και από αυτούς δεν ‘βγήκε’ μόνο ένας, ο Γιασίν Μπενζιά. Μαζί του οι Μαξιμιλιάνο Λοβέρα, Σβέτοζαρ Μάρκοβιτς, Μπρούνο, Φιόριν Ντουρμισάι, Νεμάνια Νίκολιτς, Μάριος Σιαμπάνης, Φοντέ Καμαρά, Ούγκο Κάιπερς, Μπομπί Αλέν, Αμπντουλαγέ Κεϊτά και Μπρούνο Γκασπάρ, που επίσης δεν ‘βγήκαν’ στον Ολυμπιακό, αλλά πλην του Γάλλου επιθετικού μέσου, οι Πειραιώτες ποτέ δεν βάσισαν (ή δεν χρειάστηκε να βασίσουν) το πλάνο τους στους προαναφερθέντες.
Αντιθέτως, χρειάστηκε να βασιστούν στον Σα, στον Σεμέδο, στον Βαλμπουενά, στον Γιουσέφ ελ Αραμπί και στον Χιλάλ Σουντανί. Και ειδικά οι πρώτοι 4 ίσως ήταν οι 4 καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού την περσινή σεζόν, με τον Αλγερινό επίσης να βοηθάει, όταν ήταν υγιής. Φέτος, εκτός από τους παίκτες που αποκτήθηκαν επικουρικά, υπήρξε σχεδόν καθολική αστοχία και στους παίκτες που αποκτήθηκαν για να πάρουν φανέλα βασικού. Και αν δεν υπήρχαν οι περσινοί στυλοβάτες που συνεχίζουν στο ίδιο επίπεδο, η συζήτηση θα ήταν διαφορετική. Και αυτό συνιστά αποτυχημένο το φετινό καλοκαίρι των πρωταθλητών Ελλάδας, παρότι θα διατηρήσουν τα σκήπτρα τους.
