Το 'αντίο' του Ιμπραχίμοβιτς στο MLS ήταν ακατάλληλο για ανηλίκους
Η απρεπής χειρονομία του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς στο κοινό του Λος Άντζελες ήταν πιθανόν το τελευταίο σημάδι του στο MLS. Γιατί δεν θα υπάρχει μετά απ' αυτόν. Τουλάχιστον δεν ζήτησε να γκρεμιστεί το Άγαλμα της Ελευθερίας για να παραμείνει.
Κατά τον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς "τα λιοντάρια δεν συγκρίνονται με τους ανθρώπους". Η φράση τούτη συνοδεύει τα προφίλ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (twitter, instagram). Μια φράση που διαχέει στο περιβάλλον μια ανοίκεια εσωτερική ανωτερότητα, το προφίλ με το οποίο ο ίδιος πλασάρει τον εαυτό του στον κόσμο. Ουδέποτε ο 38χρονος Σουηδός έχει αισθανθεί ίσος με άλλους. Αυτάρεσκος, εγωπαθής και αμετροεπής, ζητούσε -με αυθάδεια επικαλυμμένη με χιούμορ- την ανέγερση του μπρούτζινου ομοιώματός του στη θέση του Πύργου του Άιφελ για ν' ανανεώσει το συμβόλαιό του με την Παρί Σεν Ζερμέν, πριν από 3.5 χρόνια.
Από την άνοιξη του 2018, και μετά τη διετία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που διακόπηκε κατά τον πρώτο χρόνο από το σοβαρό τραυματισμό του, ο 'Ίμπρα' σκορπίζει χρυσόσκονη στα αμερικανικά γήπεδα και αυτό είναι κάτι που δεν αμφισβητείται. Ευνοημένος από τη -χαμηλότερη των ευρωπαϊκών λιγκών- δυναμική του πρωταθλήματος των ΗΠΑ και την επιδίωξη του θεάματος έναντι του αποτελέσματος, μέτρησε ως εδώ 52 γκολ και 17 ασίστ σε 56 συμμετοχές με την Λος Άντζελες Γκάλαξι. Η 'πόλη των αγγέλων' τον προσκυνά με κάθε αφορμή ως τον εκπρόσωπο του ποδοσφαιρικού show time, όντας αναμφίβολα η ατραξιόν του πρωταθλήματος, και ο ίδιος 'θρέφεται' από την αποθέωση, κερδίζοντας ό,τι επιζητά προτού φτάσει στα τελειώματα της καριέρας του.
Μόνο που τις φορές εκείνες που μιλά με δέος για τον λατρεμένο εαυτό του γίνεται αδιανόητα σαρκαστικός, ενδεχομένως ταπεινωτικός, για όλους τους άλλους γύρω του. "Έχω συμβόλαιο για άλλους δύο μήνες και δεν εξαρτάτα από τα χρήματα. Θα δούμε τι θα συμβεί. Αν μείνω, το MLS θα είναι καλό, γιατί όλος ο κόσμος θα το βλέπει. Αν δεν μείνω, ουδείς θα θυμάται τι είναι το MLS", αποκρίθηκε ο Σουηδός σταρ ερωτηθείς για το μέλλον του, απαξιώνοντας ένα πρωτάθλημα στο οποίο εξακολουθούσε μέχρι προσφάτως ν' ανήκει ο Γουέιν Ρούνεϊ και την πόρτα του έχουν διαβεί τα προηγούμενα χρόνια ο Τζέραντ ή ο Πίρλο.
Η στιγμή της ερώτησης ήταν πιθανόν ακατάλληλη. Η Γκάλαξι είχε μόλις αποκλειστεί στα ημιτελικά της Δυτικής Περιφέρειας από την έτερη δύναμη της πόλης, τη Λος Άντζελες που είχε τερματίσει πρώτη στην κανονική περίοδο, χάνοντας 5-3 στο 'Trafico'. Μια ομάδα με ηγέτη τον βιρτουόζο Μεξικανό Κάρλος Βέλα. Ήταν πληγωμένος διότι, παρότι ο ίδιος πέτυχε ένα 1 γκολ και έδωσε 1 ασίστ, "κανένας δεν θέλει να χάνει" και έριξε το ανάθεμα στους συμπαίκτες για το γεγονός πως "όλη η χρονιά πήγε έτσι, δεχόμασταν περισσότερα γκολ απ' όσα σκοράραμε. Κάναμε λάθη και μας τιμώρησαν".
Του έφταιγαν επίσης οι ελέγχοντες το videο των αμφισβητούμενων φάσεων, διότι ενδεχομένως το δεύτερο γκολ του Βέλα, για το 2-0 των γηπεδούχων στο 40', άρχισε από θέση οφ σάιντ. Αφού δεν υποδείχθηκε οτιδήποτε, ο ρέφερι κατακύρωσε το τέρμα και ο Ιμπραχίμοβιτς αναρωτήθηκε "τι στην ευχή κάνουν εκεί πάνω; Πίνουν καφέ με τον Μάτζικ Τζόνσον;"
Ο αποκλεισμός τού προκάλεσε τόσο έκδηλο εκνευρισμό που η άσεμνη χειρονομία του σε οπαδό που αποδοκίμαζε όταν αποχωρούσε γκρέμισε κάθε όριο της πολιτικής ορθότητας. Ο Σουηδός γράπωσε τα γεννητικά του όργανα και κοιτώντας τον θεατή ξεστόμισε κάτι γελώντας βιτριολικά. Ακόμη κι εκείνη τη στιγμή ένιωθε άτρωτος και υπεράνω, ήταν ειρωνικός και προσβλητικός. "Κάτι είπαν", εξήγησε, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες. Αρκέστηκε να συμπληρώσει ότι "για μένα και χωρίς ίχνος ασέβειας, ήταν σαν προπόνηση. Το γήπεδο ήταν πολύ μικρό. Είμαι συνηθισμένος να παίζω μπροστά σε 80.000. Ήταν μια βόλτα στο πάρκο".
Στην παρούσα φάση ο Ζλάταν και μόνο γνωρίζει αν όντως η θητεία στις ΗΠΑ έφτασε στο τέλος της - πιθανόν ναι. Αν θα γυρίσει στην Ευρώπη για να παίξει κάπου που θα αισθανθεί οικεία. Όπως στη Νάπολι όπου ντε Λαουρέντις και Αντσελότι ετοιμάζουν υποδοχή αυτοκράτορα. Αντίστοιχη του Μαραντόνα. Το ψωμί του Σουηδού. Το βέβαιο είναι πως όπου κι αν καταλήξει, θα εξακολουθεί να νιώθει σαν το λιοντάρι που κατασπαράζει τους ανθρώπους στην αρένα. Γιατί (πιστεύει πως) είναι ο βασιλιάς της ζούγκλας.
Ένα άγαλμα με τον Ζλάταν να δείχνει τους όρχεις του θα ήταν, ενδεχομένως, μια επιλογή που θα ταυτιζόταν με το 'εγώ' του, θα πληρούσε τις προϋποθέσεις που ο ίδιος θέτει αντιμετωπίζοντας τους πάντες αφ' υψηλού, θα κάλυπτε τις προσδοκίες του, θα τον εξέφραζε μέχρι τελευταίου χτυπήματος από το καλέμι. Ένα δημιούργημα, βέβαια, ακατάλληλο για ανηλίκους.
Ο Ζοζέ Μουρίνιο υπήρξε μέχρι σήμερα ο αγαπημένος προπονητής του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς. Θα βρει ομάδα μέσα στο 2019-2020 ο Πορτογάλος;