This is football...
Η συγκλονιστική πρόκριση της Λίβερπουλ, η αυτοκαταστροφική Μπαρτσελόνα, το "Άνφιλντ" που κόχλαζε και η απόλυτη δικαίωση της κατάθεσης ψυχής των υπέροχων "reds".
"This is Anfield". Μια απλή πινακίδα με τρεις λέξεις, που όμως σηκώνει μια τεράστια κληρονομιά. Τόσο βαριά που είναι ικανή να παρασύρει στο διάβα της όποιον δεν την πάρει στα σοβαρά και την προσπεράσει χωρίς να νιώσει την πραγματική της σημασία. Το χθεσινό είναι από αυτά τα ποδοσφαιρικά "παραμύθια" που όχι μόνο συντηρούν, αλλά και γιγαντώνουν μύθους όπως η Λίβερπουλ. Και από την άλλη, είναι από εκείνους τους ποδοσφαιρικούς "εφιάλτες" που θα στοιχειώνουν για πολλά χρόνια τη Μπαρτσελόνα. Από το ζενίθ στο ναδίρ μέσα σε 90 λεπτά παιχνιδιού.
Η σχεδόν σίγουρη πρόκριση στον τελικό μετά το 3-0 του "Καμπ Νόου", εξελίχθηκε σε ένα θρίλερ χωρίς έλεος από τους "κόκκινους", που αυτή τη φορά ξέθαψαν το τσεκούρι του πολέμου και πήραν το σκαλπ των αντιπάλων τους. Το "Anfield" κατάπιε χθες τους "μπλαουγκράνα", τους εξαφάνισε από το γήπεδο. Το σενάριο δεν έκρυβε ούτε εκπλήξεις, ούτε κρυφά χαρτιά, ούτε κινήσεις αιφνιδιασμού. Η Λίβερπουλ ήταν ανοιχτό βιβλίο. Ήταν γνωστές οι απουσίες των Σαλάχ, Φιρμίνο και Κεϊτά. Ήταν γνωστό ότι οι "reds" θα ξεκινούσαν πιέζοντας ασφυκτικά τους αντιπάλους τους. Ήταν γνωστό ότι ο Κλοπ θα μετέτρεπε το ματς σε "run and gun" και ό,τι βγει. Ήταν γνωστό ότι το "Άνφιλντ" θα κόχλαζε, δημιουργώντας ένα σκηνικό "τρόμου" για τους παίκτες του Βαλβέρδε.
Όλα αυτά ήταν γνωστά, όμως η Μπάρτσα κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο αδιάβαστη. Το ίδιο αδιάβαστη όπως πέρυσι στο "Ολίμπικο". Χωρίς να έχει μάθει το μάθημά της, χωρίς πάθος, αλλά με φόβο από το πρώτο δευτερόλεπτο του αγώνα. Χρειάστηκαν μόνο έξι λεπτά μέχρι το 1-0, το γρήγορο γκολ που θα έψαχνε η Λίβερπουλ, το γρήγορο γκολ που έπρεπε πάση θυσία να αποφύγει η Μπαρτσελόνα. Οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο το λάθος του Άλμπα και έβαλαν ακόμα μεγαλύτερη φωτιά στις κερκίδες. Παρόλα αυτά, μετά το πρώτο εφιαλτικό τέταρτο, οι φιλοξενούμενοι κατάφεραν να ισορροπήσουν το παιχνίδι και να δημιουργήσουν ευκαιρίες, ψάχνοντας το δικό τους γκολ που θα τελείωνε την υπόθεση πρόκριση.
Ο Μέσι έβγαλε δυο υποδειγματικές πάσες, μία στον Σουάρες και μια στον Άλμπα, όμως ο Άλισον ήταν σε μεγάλη βραδιά. Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας θα έχει να το λέει, ότι μέσα σε έναν χρόνο, με δυο διαφορετικές ομάδες, δέχτηκε εφτά γκολ στα πρώτα παιχνίδια από τους "μπλαουγκράνα" και όμως, στο τέλος πανηγύρισε ισάριθμες προκρίσεις! Με τη συμπλήρωση του πρώτου μέρους και το σκορ ακόμα στο 1-0, η Μπαρτσελόνα φάνηκε να έχει ξεπεράσει τα χειρότερα. Όμως οι παίκτες της δεν "εμφανίστηκαν" στο γήπεδο στην επανάληψη. Μόνο ο Βιδάλ συνέχιζε να δίνει μάχες παντού, αλλά ήταν απελπιστικά μόνος. Και όταν ο Ρόμπερτσον έδωσε τη θέση του στον Βαϊνάλντουμ, τότε ολοκληρώθηκε η κέντα.
Ο Οριγκί πετυχαίνει το 4-0 ολοκληρώνοντας τον θρίαμβο της Λίβερπουλ (Peter Byrne/PA via AP)
Χρειάστηκε πρώτα ένα δεύτερο λάθος του Άλμπα, για να γράψει ο Ολλανδός το 2-0 και δυο λεπτά αργότερα, μέσα σε γενικό ντελίριο, ο ίδιος παίκτης πέτυχε το 3-0. Τα "φαντάσματα" της Ρώμης είχαν αρχίσει να κόβουν βόλτες μέσα στο "Άνφιλντ", την ίδια στιγμή που οι "culés" έμοιαζαν παραδομένοι στη μοίρα τους. Για να φτάσουμε στο 78' και να ολοκληρωθεί το δράμα. Ή το έπος, αν προτιμάτε. Το τέταρτο γκολ ήταν η απόλυτη ακτινογραφία του ημιτελικού, η απόδειξη της απόλυτης χθεσινοβραδινής αφερεγγυότητας της Μπαρτσελόνα. Ούτε ένας παίκτης της δεν ασχολήθηκε με τη μπάλα, ούτε ένας δεν κοίταζε τον Άρνολντ στο κόρνερ, σε μια αγωνιστική συμπεριφορά που δεν συναντάει κανείς ούτε σε αγώνα πιτσιρικάδων σε ακαδημίες, κάτι πραγματικά ανεξήγητο για ποδοσφαιριστές αυτής της κλάσης.
Αυτό το τέταρτο γκολ είναι που δεν μπορούν να χωνέψουν με τίποτα (με τίποτα όμως) οι φίλαθλοι των "μπλαουγκράνα". Η ευφυέστατη έμπνευση του Άρνολντ εξέθεσε ανεπανόρθωτα τους Καταλανούς, βάζοντας παράλληλα ταφόπλακα στην οποιαδήποτε φιλοδοξία τους για πρόκριση στον τελικό της Μαδρίτης. Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, με τη συνολική εικόνα των δυο παιχνιδιών, θα ήταν άδικο να μην περάσει η Λίβερπουλ. Οι "κόκκινοι" ήταν μια καταιγίδα, ένας κυκλώνας, ένα τσουνάμι που παρέσυρε χωρίς έλεος μια μεγάλη ομάδα, που όμως χθες θυμήθηκε ένα στοιχείο που την έχει χαρακτηρίσει ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν: το πόσο αυτοκαταστροφική μπορεί να αποδειχτεί σε κρίσιμα ραντεβού.
Φαμπίνιο και Φαν Ντάικ, από τους κορυφαίους της Λίβερπουλ, πανηγυρίζουν την πρόκριση (Peter Byrne/PA via AP)
Και αυτό γιατί ήδη από το πρώτο ματς της Βαρκελώνης, οι παίκτες του Κλοπ είχαν φροντίσει να στείλουν το μήνυμα στους αντιπάλους τους. Ήταν καλύτεροι, αλλά η αφλογιστία τους από τη μια και ο Μέσι από την άλλη, τους έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Και αφού ο Ντεμπελέ (αλήθεια, πώς πρέπει να ένιωσε χθες, όταν ο Οριγκί πέτυχε το τέταρτο γκολ;) έχασε το άχαστο και η Μπάρτσα απέτυχε να αποτελειώσει τους "κόκκινους", εκείνοι απέδειξαν ότι είναι εφτάψυχοι, προσθέτοντας μια ακόμα εποποιία στην τεράστια συλλογή τους. Είναι η πρώτη ανατροπή ήττας με τρία γκολ διαφορά σε ημιτελικό του Πρωταθλητριών/Champions League μετά το 1986.
Και είναι η ειρωνεία ότι η τελευταία ομάδα που το πέτυχε, ήταν η ίδια η Μπαρτσελόνα με το χατ-τρικ του Πίτσι Αλόνσο επί της Γκέτεμποργκ (με την ιστορική φωτογραφία όπου ο μικρός ball-boy Γουαρδιόλα ζητάει μετά τη λήξη τη φανέλα του Βίκτορ Μουνιόθ). Για να επιστρέψουμε όμως στους θριαμβευτές, το χθεσινό ήταν η επιβράβευση της πίστης, της κατάθεσης ψυχής, της ποδοσφαιρικής μαγείας που πηγάζει από μια τεράστια ιστορία με ατελείωτες παρακαταθήκες από προσωπικότητες όπως ο Σάνκλι και ο Πέισλι ή από ανατροπές όπως εκείνη της Κωνσταντινούπολης. Το DNA των "κόκκινων" δεν μπορεί να αποδεχτεί τίποτα ως δεδομένο, ακόμα και αν βρεθεί πίσω με σκορ, τα οποία φαντάζουν "βουνά" σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα.
Το προφητικό μπλουζάκι του Σαλάχ τα λέει όλα (Peter Byrne/PA via AP)
Ανακεφαλαιώνοντας, ζήσαμε μέσα σε έξι μέρες δυο φοβερούς ημιτελικούς, με δυο μεγάλες ομάδες, από τις οποίες όμως ξεχώρισε η σαφώς ανώτερη. Η Λίβερπουλ ξεπέρασε όλες τις απουσίες της, όλο το άγχος της ψυχοβγαλτικής μονομαχίας της με τη Σίτι στο πρωτάθλημα, όλα τα εμπόδια που της είχε βάλει το 3-0 του πρώτου αγώνα, φτάνοντας σε μια συγκλονιστική πρόκριση, που θα μνημονεύεται από τις επόμενες γενιές ως μια ακόμη χρυσή σελίδα στην ιστορία της. Από την άλλη μεριά, η Μπαρτσελόνα γνωρίζει ότι το "δις εξαμαρτείν" δύσκολα θα ξεπεραστεί και οπωσδήποτε θα φέρει εξελίξεις στην ομάδα, με τον Ερνέστο να βρίσκεται ήδη στο στόχαστρο. Δεν γνωρίζω τί θα αποφασίσει τελικά η διοίκηση των Καταλανών, αλλά νομίζω ότι πολύ δύσκολα θα τη βγάλει καθαρή μετά από αυτόν αποκλεισμό...
* Κεντρική φωτογραφία: Peter Byrne/PA via AP